انواع زخم دهان

زخم‌هایی که در داخل دهان ظاهر می‌شوند – از جمله زبان، گونه‌ها، لثه‌ها و سقف دهان – به عنوان “آفت‌های دهان” یا “زخم‌های دهان” شناخته می‌شوند. این آفت‌ها دارای قطری حدوداً برابر 4 میلیمتر با لبه‌های قرمز و مرکز زرد یا سفید هستند. یک یا چند زخم می‌توانند به طور همزمان در دهان ایجاد شوند.

زخم های دهان شایع، زخم های باز هستند که می توانند باعث ایجاد درد و ناراحتی زیادی در داخل دهان شوند. این زخم ها معمولاً دارای یک مرکز سفید یا زرد هستند که با یک قسمت قرمز ملتهب پوشیده شده است. آنها اغلب در داخل گونه ها، روی لب ها، زیر زبان، کف دهان یا پایین لثه دیده می شوند. اگرچه این زخم ها بی خطر هستند، اما می توانند بسیارناراحت کننده باشند.

علت زخم های دهان

در بسیاری از موارد علت به وجود آمدن زخم دهان مشخص نشده است. بیشتر زخم ‌های دهان در اثر آسیب دیدگی پوشش داخلی دهان ایجاد می شود ، برای مثال گاز گرفتگی ناگهانی و تصادفی داخل دهان، خوردن غذا های سفت که باعث پارگی دیواره های داخلی دهان می شود، پر کردن دندان یا اعمال دندانپزشکی که باعث آسیب رسیدن به دهان می شوند. با این وجود مشخص نیست که زخم دهان به چه علتی به وجود می‌آیند اما موارد زیر می تواند عوامل محرکی باشند:

  • استرس و اضطراب
  • تغییرات هورمونی در بانوان، برخی از بانوان هنگام دوره ی ماهانه ی خود دچار زخم دهان می شوند .
  • خوردن غذاهای خاصی مانند غذاهای پر ادویه، شکلات، قهوه، بادام زمینی، توت فرنگی، پنیر، گوجه، آرد گندم
  • استفاده از خمیر دندان های حاوی سدیم سولفات
  • قطع ناگهانی سیگار ؛ افرادی که برای اولین بار سیگار خود را ترک می کنند ممکن است دچار زخم دهان شوند .
  • همچنین داشتن سابقه ی خانوادگی می تواند در بروز این زخم ها تاثیرگذار باشد.
  • شرایط پزشکی : گاهی اوقات زخم های دهان ممکن است در اثر برخی عوامل پزشکی به وجود آید
  • عفونت های ویروسی مانند مبتلا شدن به ویروس سرماخوردگی، آبله‌مرغان
  • کمبود آهن و ویتامین B۱۲
  • مبتلا شدن به بیماری های گوارشی
  • بیماری کرون (بیماری ای که در طولانی مدت باعث التهاب مخاط و دستگاه گوارش می شود)
  • بیماری سلیاک (بیماری گوارشی که در آن فرد واکنش نامطلوبی به گلوتن نشان می دهد)
  • آرتریت واکنشی (وضعیتی که باعث التهاب در قسمت های مختلف بدن می شود و معمولا به عفونت واکنش نشان می دهد)
  • سیستم ایمنی ضعیف (مبتلا شدن به ویروس HIV)
  • بیماری بهجت (بیماری نادری که باعث ایجاد تورم رگ های خونی می شود)
  • دارو ها و درمان ها : زخم های دهان ممکن است به دلیل مصرف برخی داروها به وجود آید
  • داروهای غیر استروئیدی
  • برخی داروهایی که برای درمان آنژین استفاده می‌شوند .
  • مسدود کننده ‌های بتا که برای درمان بیماری ‌هایی مانند آنژین، فشار خون بالا و ریتم غیر طبیعی قلب استفاده می ‌شود .

انواع زخم دهان، زخم زبان ، زخم لثه

زخم های آفتی دهان که شامل زخم های کوچک، بزرگ و هرپتی فرم هستند.

 زخم های مکرر دهانی در افراد بیمار که بیماری زمینه ای دارند، دیده می شود هستند.

زخم های آفتی حدود 20٪ – 30٪ از کل جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهند و در سه نوع مختلف، کوچک، ماژور و هرپتی فرم طبقه بندی می شوند.

زخم های آفتی کوچک

زخم های کوچک آفتی از نظرشکل دارای ابعادی کوچک و زرد کم رنگ با التهاب و قرمزی قابل مشاهده در اطراف آنها هستند. زخم های کوچک فراوان ترین انواع زخم های دهان است. آنها معمولاً به صورت یک ضایعه منفرد ایجاد می شوند، اما گاهی اوقات می توانند به صورت همزمان در یک خوشه تا پنج مورد بروز پیدا می کنند. رفع و التهاب کامل زخم های کوچک احتمال دارد بین 7 تا 10 روز طول بکشد. زخم های کوچک آفتی با دردی نسبتاً کم همراه هستند و تقریباً هیچ نشانه ای از زخم وجود ندارد. زخم هایی از این دست معمولاً به عنوان زخم های شانکر نامیده می شود. با این حال، تصور اینکه همه زخم های دهان زخم های شانکر باشند اشتباه است.

زخم های بزرگ آفتی

زخم های بزرگ آفتی، نسبتاً شدید هستند و بهبود آن مدت زمان زیادی طول می کشد. بهبود هر زخم احتمالاً بین 2 هفته تا چند ماه طول می کشد. این زخم ها معمولا بزرگ هستند و در عرض 10 میلی متر یا بزرگتر گسترش می یابند. شکل آنها به صورت نامنظم و کمی برجسته است. زخم های بزرگ به طور کلی در یک خوشه ظاهر نمی شوند و احتمال دارد همزمان فقط یک یا دو مورد ظاهر شوند. این زخم ها به عمق بافت نفوذ می کنند و باعث می شوند که جای زخم باقی بماند. زخم های بزرگ باعث ایجاد درد و ناراحتی زیادی می شوند که می تواند غذا خوردن را دشوار کند. گاهی اوقات، زخم احتمال دارد در نزدیکی لوزه ها ظاهر شود که می تواند منجر به بروزاختلال در بلع  شود.

تبخال

تبخال یکی از مشکلات رایج دهانی است. برخلاف تصور علت زخم دهان و گلو و زخم دهان در کودکان در این مورد تب و یا سرما خوردگی نیست، بلکه اینها بیشتر محرک بروز آن هستند. علت زخم دهان و گلو در این مورد و توسط ویروس تبخال، معمولا از طریق پوسیدگی دندان، استفاده از لوازم مشترک، و سایر تماس‌های نزدیک منتقل می‌شود. این نوع زخم درهان در هر سنی مشاهده می‌شود، اما در افراد میانسال، مسن، و خانم‌ها رایج تر است.

روغن و پماد برای زخم دهان می‌توانند ناراحتی را تسکین داده و سرعت بهبود را افزایش دهند. البته در صورت بروز مکرر، استفاده از پماد برای زخم دهان چندان به کار نخواهد آمد و فرد به یافتن علت زخم دهان و گلو توسط پزشک و دارو نیاز خواهد داشت.

برفک دهان

برفک دهان توسط نوعی قارچ ایجاد شده و در نوزادان، بیماران، و افراد مسن بسیار رایج است. سیستم ایمنی ضعیف، داروهای دیابت، آنتی بیوتیک‌ها، شیمی درمانی، پرتو درمانی، و برخی داروهای خاص می‌توانند علت زخم دهان و گلو و زخم دهان در کودکان بوده و امکان رشد قارچ را افزایش دهند. پاک کردن نواحی مبتلا به این قارچ سبب ایجاد زخم دهان خواهد شد. به همین دلیل برای تشخیص قطعی علت زخم دهان و گلو و زخم دهان در کودکان در این مورد باید به پزشک مراجعه کرد.

اگر عکس زخم دهان و زخم دهان در کودکان این عارضه را دیده باشید، متوجه می‌شوید که برفک می‌تواند در هر ناحیه از مخاط دهان ایجاد شود.

زخم زبان جغرافیایی

هنگامی که بخش‌هایی از پرزهای زبان از بین می‌روند، نواحی با ارتفاع متفاوت روی زبان شکل می‌گیرد که آن را شبیه به یک نقشه می‌کند. زبان جغرافیایی به عنوان زخم دهان در کودکان و بزرگسالان مضر نیست و می‌تواند مکررا رفع شده و دوباره عود کند. این نوع زخم نیازی به استفاده از پماد برای زخم دهان، درمان زخم دهان با جوش شیرین و درمان زخم دهان با عسل ندارد. اما در صورت وجود درد، فرد می‌تواند از داروهای ضد التهاب و مسکن‌های بدون نسخه استفاده کند.

زخم لکوپلاکیا

علت زخم دهان و گلو لکوپلاکایا واکنشی نسبت به یک محرک است. محرک‌های علت زخم دهان و گلو در این مشکل می‌تواند دندان‌های مصنوعی با اندازه نامناسب، فرسایش اسیدی دندان‌ها، مصرف سیگار و تنباکوی بدون دود باشد. لکوپلاکیا می‌تواند به صورت پلاک‌ها یا نواحی سفیدی در دهان ایجاد شود که معمولا درد نداشته و پاک نمی‌شوند. لکوپلاکیا در گروه زخم دهان در کودکان نیست، اما می‌تواند یک وضعیت پیش سرطانی باشد. علت زخم دهان و گلو در نواحی مبتلا به به معاینه توسط یک دندانپزشک نیاز دارد.

 زبان سیاه مودار

این بیماری بدون درد هنگامی بروز می کند که پرز های زبان کشیده شده و باکتری های موجود در دهان را به دام می اندازند. این پدیده سبب می شود تا زبان، سیاه و مو دار به نظر برسد. عوامل این بیماری شامل مصرف آنتی بیوتیک، بهداشت دهانی ضعیف، مصرف زیاد چای یا قهوه و عدم ترشح کافی بزاق می شوند. با اینکه گاهی اوقات برای درمان این بیماری (زخم زبان) به مصرف دارو نیاز است اما معمولا با مسواک زدن زبان برطرف می شود.این نوع زخم دهانی در مرد ها بیشتر دیده می شود. تقریبا ۱۵ در صد جامعه با این نو ع زخم دهان رو به رو می شوند.

لیکن پلان

این عارضه یک تحریک پوستی نادر است که به صورت نواحی سفید و تور مانند یا برآمدگی هایی قرمز و درخشان بر ناحیه داخلی گونه یا زبان پدیدار می شود. علت بروز این بیماری مشخص نبوده و معمولا نوع خفیف آن نیازی به درمان ندارد. در صورتی که لیکن پلان سبب بروز درد یا زخم شود، می توان آن را به وسیله دارو های موضعی یا خوراکی درمان کرد. لیکن پلان دهانی می تواند مزمن بوده و خطر ابتلا به سرطان دهان را افزایش دهد. علاوه بر این موارد، این بیماری می تواند پوست، پوست سر، ناخن ها و نواحی تناسلی را نیز آلوده کند.

سرطان دهان

سرطان دهان، زخمی دهانی است که بهبود نمی یابد. بی حسی بدون دلیل در صورت، دهان یا گردن و همچنین اختلال در جویدن، صحبت کردن یا بلعیدن از نشانه های سرطان دهان هستند. عوامل بروز سرطان دهان شامل مصرف تنباکوی بدون دود، مصرف بیش از حد الکل، قرار گیری بیش از حد در معرض آفتاب و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان دهان می شوند. این سرطان با ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV نیز ارتباط داده شده است. فرد نباید اجازه دهد که ترس، مانع مراجعه او به پزشک شود. تشخیص زودهنگام سرطان دهان قابل مداوا و درمان است.

خالکوبی آمالگام

امکان دارد، تاکنون پس از انجام یک فرایند دندانپزشکی متوجه لکه ای آبی یا خاکستری رنگ در بافت نرم دهان خود شده باشید. این موارد خالکوبی آمالگام نامیده شده و در اثر قرار گرفتن مقدار اندکی از ماده پر کننده آمالگام  در هنگام ترمیم دندان در گونه یا لثه به وجود می آیند. در این پدیده، نقره موجود در ماده آمالگام به درون بافت نرم دهان انتشار یافته و منجر به ایجاد لکه هایی (زخم داخل دهان) می شود که به یک خالکوبی کوچک شباهت دارند. خالکوبی آمالگام هیچ ضرری ندارد اما در صورتی که لکه های آبی یا خاکستری رنگ رشد کرده و یا تغییر رنگ دهند، به احتمال زیاد خالکوبی آمالگام نبوده و باید توسط دندانپزشک بررسی شوند.

دندان قروچه

به هم فشردن دندان ها یا دندان قروچه کردن، مخصوصا در خواب، می تواند باعث گاز گرفتن های کوچک از داخل گونه شود. بیماری ها و التهابات لثه می تواند باعث خون ریزی در خط لثه و اطراف آن شود و خون ممکن است به سمت لب ها و گوشه ی دهان حرکت کند. همچنین گاز گرفتن زبان یا جویدن لب ها می تواند باعث درد، تورم، و حتی بریدگی هایی کوچک شود. به علاوه نوشیدن مایعات داغ، خوردن غذاها و مایعات اسیدی، کشیدن سیگار و مصرف مشروبات الکلی می تواند باعث درد، تورم و بریدگی های کوچک شود. مسواک کشیدن یا کشیدن نخ دندان به میزان زیاد، یا استفاده از مسواک سفت می تواند باعث خونریزی دردناک از لثه ها و بافت دهان شود.

سوختگی ناشی از آسپرین

در صورتی که با هدف تسکین سریع تر درد دندان یا لثه، قرص آسپرین در بین لثه و گونه قرار داده شود اسید موجود در آسپرین سبب بروز یک ضایعه سفید و ناهموار بر روی لثه یا ناحیه داخلی گونه می شود. پیشگیری از سوختگی ناشی از آسپرین ساده است و تنها باید این مسکن ها را بلعید. درمان سوختگی آسپرین نیز گذشت زمان است. سوختگی های ساده ظرف مدت تقریبا دو هفته التیام می یابند.

فراوانی در افرادی که از قرص های حاوی آسپرین به صورت موضعی برای رفع دندان درد استفاده می کنند و یا در مواردی که سهوا مواد سوزانده و محرک توسط دندان پزشک با مخاط تماس یابند، یا در کسانی که از دهان شویه غلیظ استفاده می کنند بیشتر دیده می شود. در هر سنی ممکن است دیده شود.

بیماری لثه

هنگامی که بیماری پریودنتال (لثه) به وجود می آید باکتری های موجود در پلاک های دندانی در امتداد خط لثه تجمع می یابند. ژینژیویت اولین مرحله بیماری لثه است. علائم این بیماری شامل قرمز شدن، ورم صورت و خونریزی لثه ها می باشد. بهداشت دهانی مناسب می تواند به پیشگیری از بروز بیماری پریودنتال کمک کند. از طرف دیگر، مصرف سیگار، رژیم غذایی نامناسب و استرس می توانند بیماری لثه را بدتر کنند. بیماری پیشرفته لثه به استخوان حمایت کننده دندان ها آسیب رسانده و یکی از عوامل اصلی از دست دادن دندان ها در افراد بالغ است. جهت درمان عقب نشینی لثه ها باید به دندانپزشک مراجعه شود.

پریودنتیت

مرحله بعدی بیماری لثه پریودنتیت یا عفونت لثه است. التهاب شدید سبب عقب نشینی لثه ها و تشکیل پاکت بین دندان ها و لثه می شود. این پاکت ها جرم، پلاک و رسوبات مواد غذایی را در خود به دام می اندازند که این وضعیت در نهایت به پیدایش عفونت وآبسه دندان منجر می شود.

بوی بد دهان

مسواک نزدن دندان ها سبب تجمع ذرات غذایی در اطراف آن ها، تکثیر باکتری ها و در نهایت ایجاد بوی بد دهان می شود. پایدار بودن بوی بد یا احساس مزه ای بد در دهان می تواند ناشی از تنفس دهانی مداوم، خشکی دهان و پوسیدگی دندان ها بوده یا نشانه از یک بیماری لثه ای و حتی دیابت باشد. می توان با مسواک زدن دندان و زبان، نخ کشیدن دندان ها، شستشوی روزانه دهان به وسیله دهان شویه ضد عفونی کننده، نوشیدن آب و اجتناب از خوردن مواد غذایی بو دار با بوی بدن دهان مقابله کرد. در صورت پایدار بودن بوی دهان باید به دندانپزشک مراجعه شود.

علائم و نشانه های زخم دهان 

بیشتر زخم های دهان می توانند در هرجای مخاط دهان روی لب ها، کف دهان و داخل گونه ها، زیر زبان و به ندرت در سقف دهان ایجاد شوند.

علائم و نشانه های زخم دهان بسته به علت اصلی آن متفاوت است، اما در بیشتر موارد زخم دهان با علائم زیر همراه است:

  • درد یا ناراحتی در دهان
  • ایجاد یک یا چند زخم باز در دهان

زخم های معمولی دهان دارای برخی از ویژگی های قابل شناسایی هستند:

زخم دهان معمولاً به شکل گرد یا بیضی شکل هستند که می تواند به صورت یک ضایعه کوچک یا زخم های متعدد در لایه نرم و حساس دهان ظاهر شود و به رنگ سفید، زرد یا خاکستری در مرکز باشد و معمولاً با لبه های قرمز و متورم احاطه شده است. پوشش نرم دهان در اطراف زخم بسیارنازک است که می تواند جویدن و مسواک زدن را بسیار دردناک کند.

در موارد شدید، بیمار احتمال دارد علائم زیر را نیز مشاهده کند:

  • تب
  • بی حالی
  • التهاب غدد
  • از دست دادن اشتها

راه های تشخیص زخم های دهان چیست؟

از آنجا که زخم های دهان کاملاً خوش خیم هستند، موارد خفیف معمولاً برای تشخیص صحیح نیازی به مراجعه به پزشک ندارند. با این حال، اگر زخم بیش از 3 هفته ادامه داشته باشد و با گذشت زمان بدتر شود یا به مرورافزایش یابد، تشخیص زود هنگام و درمان بیماری ضروری است.

پزشک یک معاینه دقیق از حفره دهان انجام می دهد و در صورت لزوم چند آزمایش تجویز می کند که احتمال دارد شامل موارد زیر باشد:

  • تست های سواب
  • شمارش کامل خون
  • تعداد آنتی بادی سلیاک
  • آزمایشات آهن، فولات و B 12

اگر جواب آزمایش اولیه بی نتیجه باشد، در صورت ادامه بیماری، پزشک مجبور است قسمت کوچکی از زخم و بافت پوست مجاور را نمونه برداری کند، سپس برای شناسایی آزمایش می شود.

درمان زخم دهان

زبان به درد حساس است. زخم های پوستی ، آسیب ها یا عفونت ها ممکن است باعث ناراحتی در قسمت یا کل زبان شود. درمان ها تا حد زیادی به علت آن بستگی دارد.

پرهیز از استعمال سیگار: تنباکو می تواند ترمیم زخم را کند کرده و زبان را تحریک کند. افراد مبتلا به زخم زبان که به طور منظم سیگار می کشند ممکن است مایل به استفاده از تکه های نیکوتین برای از بین بردن عادت خود باشند.

ژل موضعی: ژل های موضعی با بی حس کردن ناحیه درد می توانند به تسکسن درد آن کمک کننند این ژل ها بدون نسخه پزشک هم در دسترس می باشند.

مکمل ها و ویتامین ها: کمبود برخی ویتامین ها ممکن است خطر ابتلا به زخم های  دهان و زبان را افزایش دهد. افراد می توانند از مکمل ها برای کاهش این خطر و حمایت از سیستم ایمنی بدن خود استفاده کنند.

آنتی بیوتیک: اگر زخم زبان به دلیل عفونت باکتریایی باشد ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.

قرار دادن عسل روی زخم: در یکی از تحقیقات مشخص شد که که عسل خاصیت ضد باکتری دارد و ممکن است باعث ترمیم زخم زبان شود. در یکی از آزمایشات انجام شده شرکت کنندگان ۴ بار در روز و به مدت ۵ روز عسل را بر روی زخم های زبان و دهان خود آغشته کردند. پس از آن، آنها کاهش درد و اندازه زخم را گزارش کردند.

همان طور که پیش از این خواندید بسیاری از انواع زخم های دهان، نیاز به درمان توسط دندانپزشک دارند. بعضی از این زخم های دهانی با رعایت بهداشت دندان به مرور بهبود پیدا می کنند.

بعضی دیگر نیز با دارو های بدون نسخه و بهبود منبع التهاب درمان می شوند.

در مواردی که بیماری دهان پیشرفته نمی باشد، چند روش ساده برای درمان زخم زبان و دهان وجود دارد که عبارتند از:

  • درمان زخم دهان با جوش شیرین: پوشاندن زخم های دهان با خمیر جوش شیرین
  • استفاده از دهان شویه هایی که حاوی استروئید هستند زیرا می توانند درد و تورم را کاهش دهند.
  • قرار دادن چای کیسه ای مرطوب روی زخم دهان
  • درمان خانگی زخم دهان: قرار دادن ریشه شیرین بیان، آلوئه ورا و عسل روی زخم های دهان
  • از طریق نی نوشیدنی های خنک بنوشید.
  • دهان خود را به طور مرتب با آب نمک شست و شو دهید.

اما در برخی موارد درمان زخم دهان و زخم زبان و مشکلاتی مثل پریودنتیت، بیماری لثه، لکوپلاکیا، زبان سیاه مودار، آبسه، آفت، زبان جغرافیایی، برفک و زخم های سرطانی دهان حتما نیاز به مراجعه دندانپزشک متخصص آسیب های دهان و دندان دارند.

آیا می توان از ابتلا به زخم دهان جلوگیری کرد؟

معمولاً جلوگیری از ابتلا به زخم دهان ممکن نیست زیرا توسط عوامل غیر قابل کنترلی ایجاد می‌شوند (مانند سابقه خانوادگی) ، با این حال برخی عوامل وجود دارد که می‌تواند خطر ابتلا به زخم دهان را کاهش دهد:

  • اجتناب از خوردن برخی مواد غذایی که باعث ایجاد زخم می شود .
  • شستن دندان ها با مسواک نرم
  • استفاده از خمیردندان بدون سولفات و کاهش استرس و اضطراب

زخم دهانه رحم

دهانه رحم یا سرویکس پایین‌ترین قسمت رحم است که به داخل واژن امتداد دارد. خون قاعدگی از این قسمت خارج می‌شود. مانند هر بافت دیگری از بدن، دهانه رحم نیز به دلایل مختلفی می‌تواند دچار التهاب زخم شود. به التهاب دهانه رحم سرویسیت گفته می‌شود. سرویسیت اغلب علائمی ایجاد نمی‌کند، اما در صورت بروز علائمی مانند ترشحات غیر طبیعی واژن، درد به هنگام نزدیکی و التهاب واژن رخ می‌دهد.

سرویسیت بسیار شایع است و پیش بینی می‌شود که نیمی از خانم‌ها در طول زندگی به آن دچار می‌شوند. البته اگر این بیماری شایع بدون درمان بماند می تواند منجر به  عفونت لگن شود که می تواند عوارض زیادی از جمله ناباروری، درد مزمن لگن یا حتی سرطان را در بر داشته باشد.خانم‌هایی که دارای رفتارهای پرخطر جنسی مانند داشتن شرکای جنسی متعدد هستند بیشتر در معرض ابتلا به زخم یا التهاب دهانه رحم قرار دارند. خانم‌هایی که مبتلا به بیماری‌های آمیزشی هستند یا همسرشان عفونت آمیزشی دارند نیز خطر بالایی برای ابتلا به زخم دهانه رحم دارند.

زخم دهانه رحم، زمانی اتفاق می افتد که سلول های نرم (سلول های غدد لنفاوی) در داخل کانال دهانه رحم به سطح بیرونی رحم رشد می کنند. یعنی این زخم در واقع بافت مخملی و قرمز رنگ رحم است که تنها به بیرون کشیده شده است و خارج از رحم به طور معمول دارای سلول های سخت (سلول های اپیتلیال) است. جایی که دو نوع سلول ها با یکدیگر می رسند، منطقه تحول نامیده می شود. دهانه رحم در گردن رحم قرار دارد، جایی که رحم به مهبل (واژن) متصل می شود. این وضعیت گاهی اوقات به عنوان زخم دهانه رحم شناخته می شود.

شایع ترین علائم زخم دهانه رحم

این نکته را به خاطر بسپارید که برخی خانم‌ها ممکن است هیچ گونه علائمی به نفع التهاب یا زخم دهانه رحم نداشته باشند، اما سرویسیت شدید ممکن است که باعث ترشحات حجیم واژن که به رنگ سبز یا خاکستری به همراه چرک شود. معاینات دوره‎ای زنان به شناسایی و درمان به موقع زخم دهانه رحم کمک بسیاری می کند.

  • خارش یا سوزش
  • خونریزی یا لکه بینی بین سیکلهای قاعدگی
  • درد هنگام نزدیکی
  • خونریزی بعد از رابطه جنسی
  • درد در حین معاینه
  • تکرر ادرار و درد به هنگام دفع ادرار
  • ترشحات سفید یا خاکستری به همراه بو
  • احساس فشار در لگن
  • درد در قسمت تحتانی کمر
  • درد شکم

گاهی برخی خانم‌ها هیچ یک از علائم ذکر شده را ندارند، اما دارای زخم دهانه رحم هستند، پس معاینات دوره‌ای زنان برای همه خانم‌ها به ویژه افرادی که از نظر جنسی فعال هستند ضروری است.

هرچه سرویسیت بیشتر شود، زخم دهانه رحم شدیدتر می شود تا جایی که در بعضی موارد موجب زخم باز شود. ترشحات چرکی از نشانه های زخم بسیار شدید دهانه رحم است.

تشخیص به موقع زخم دهانه رحم، اولین و مهم ترین قدم در درمان بیماری است. بهترین روش برای تشخیص زخم دهانه رحم، کولپوسکوپی است

علت زخم دهانه رحم

مهمترین علت ابتلا به عارضه زخم دهانه رحم را ابتلا به عفونت می دانند. اغلب عفونت هایی که منجر به زخم دهانه رحم می شوند از رابطه جنسی محافظت نشده انتقال می یابند. اما این به معنای عدم انتقال در صورت برقراری رابطه جنسی محافظت شده نیست.

زمانی که علائم به صورت ناگهانی بروز کند در اصطلاح به آن زخم دهانه رحم حاد گفته می شود و در صورتی که علائم دائمی و ماندگار شوند به آن زخم دهانه رحم مزمن می گویند.

زخم های حاد دهانه رحم می تواند از طریق ابتلا به عفونت های زیر به وجود آید:

  • تبخال تناسلی
  • کلامیدیا
  • تریکومونا
  • سوزاک
  • و در برخی مواقع ابتلا به زگیل تناسلی

هر یک از این عفونت ها می تواند علاوه بر ایجاد زخم دهانه رحم موجب ابتلا به سرطان رحم در فرد بیمار نیز شود.

از دیگر عوامل موثر در ابتلا به زخم دهانه رحم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • بروز حساسیت به کاندوم
  • بروز حساسیت به موارد تشکیل دهنده تامپون ها
  • وجود برخی باکتری ها در واژن

بطور کلی عللی مانند:

  •  بارداری:  این می تواند سطح هورمون را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به سرویسیت شود زیرا گردن رحم در این زمان بسیار حساس تر است.
  • سرطان یا درمان سرطان: درمان سرطان یا مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم به خودی خود ممکن است روی بافت دهانه رحم تأثیر بگذارد. این نادر است اما ممکن است منجر به علائم سرویسیت شود.
  • عدم رعایت بهداشت ناحیه تناسلی و رحم
  • استفاده از نوار بهداشتی های غیر بهداشتی
  • مصرف قرص های جلوگیری از بارداری در خانم های جوان در دراز مدت
  • آلرژی: اگر شخصی به اسپرم کش ها ، دوش ها یا لاتکس در کاندوم حساسیت داشته باشد ، ممکن است باعث ملتهب شدن دهانه رحم شود.
  • تحریک: قرار دادن تامپون ، مایع یا دیافراگم ممکن است گردن رحم را تحریک یا مجروح کند. همچنین اگر این موارد بیشتر تکرار شود ، عارضه زخم دهانه رحم  ایجاد می شود.
  • عدم تعادل باکتریایی: اگر باکتریهای مضر باکتریهای سالم واژن را تحت الشعاع قرار دهند ، این ممکن است باعث واژینوز باکتریایی شود. گردن رحم ملتهب شود و منجر به این بیماری شود.

تشخیص زخم دهانه رحم

در صورت داشتن هر یک از علائم ذکر شده در بالا یا داشتن رابطه جنسی پر خطر حتما جهت معاینه لگن به پزشک مراجعه کنید. پزشک با انجام پاپ اسمیر، سلول های دهانه رحم را جمع آوری کرده و از نظر بروز تغییر شکل مورد بررسی قرار می‌دهد. ممکن است حتی بدون داشتن هیچ گونه علامتی پزشک در حین معاینه متوجه التهاب و زخم دهانه رحم شود.

روش‌های مختلفی برای تشخیص سرویسیت یا زخم دهانه رحم وجود دارد :

  • معاینه فیزیکی لگن: معااینه لگن توسط پزشک منجر می گردد که ناهنجاریهای لگن، رحم و دهانه رحم شناخته شود.
  • پاپ اسمیر:  در این آزمایش پزشک با استفاده از یک سوآپ استریل، سلول های دهانه رحم را جمع اوری کرده و جهت تشخیص تغییرات سلولی یا هرگونه عفونت به آزمایشگاه می فرستد.
  • نمونه برداری از دهانه رحم یا کولپوسکوپی: زمانی که نتیجه تست پاپ اسمیر نشان دهنده ناهنجاری یا تغییرات سلولی باشد، انجام این تست ضرورت می‌یابد. در این روش پزشک با استفاده از دستگاه مجهز به میکروسکوپ پیشرفته سلول‎های دهانه رحم را بررسی می‌کند. در حین معاینه چنانچه به مورد مشکوکی برخورد شود از آن نمونه گرفته و جهت بررسی بیشتر به آزمایشگاه ارسال می‌شود. این روش با دقت بسیاری می‌تواند سلول های سرطانی را تشخیص دهد.
  • کشت سلول های دهانه رحم: در این روش نمونه از ترشحات دهانه رحم برداشته می‌شود و در زیر میکروسکوپ از نظر عفونت‌های قارچی ، باکتریایی یا سایر عوامل بیماری زا مورد بررسی قرار می‌گیرد..

درمان زخم دهانه رحم

چنانچه علت سرویسیت، واکنش یا حساسیت به مواد به کار رفته در اسپرم کش‌ها یا محصولات بهداشت قاعدگی باشد معمولا نیازی به درمان ندارد.

 در صورتی که زخم یا التهاب به علت ابتلا به عفونت آمیزشی باشد فرد مبتلا به همراه همسر هر دو باید تحت درمان قرار بگیرند. غالبا درمان با تجویز آنتی بیوتیک انجام می شود. آنتی بیوتیک برای درمان بیماری آمیزشی کلامیدیا، سوزاک یا عفونت باکتریایی واژن مورد استفاده قرار می گیرد.

در صورتی که عامل عفونت ویروس هرپس باشد نیاز به درمان با آنتی ویروس است، درمان قطعی برای هرپس تناسلی وجود ندارد و داروهای آنتی ویروس تنها به بهبود علائم بیماری کمک می‌کنند. حتما تا برطرف شدن کامل عفونت از انجام هرگونه رابطه جنسی خودداری شود.

چنانچه علت التهاب یا زخم دهانه رحم، تغییر شکل سلول‌ها یا پیش سرطانی شدن آنها باشد پزشک ممکن است از روش کرایو سرجری استفاده کند. در این روش سلول‌هایی که تغییر شکل داده یا غیر طبیعی هستند منجمد می‌شوند.

نگرانی اصلی در خصوص زخم دهانه رحم این است که میتواند باعث سرطان دهانه رحم شود. سرطان دهانه رحم بیماری خطرناکی است؛ ولی درصورتی که به موقع تشخیص داده شود قابل معالجه است. درمان سرطان دهانه رحم در نخستین مراحل بسیار ساده است و با فریز کردن سلول های غیرطبیعی دهانه رحم به آسانی انجام ميشود.

با فریز کردن زخم دهانه رحم از ابتلا به سرطان جلوگيري ميشود. مشکلات و علایم فرد هم پس از فریز کردن بهبود پیدا ميکند. در شیوه فریز کردن، با استفاده از سرما زخم دهانه رحم فریز ميشود. فریز زخم، سلول های غیرطبیعی را تخریب ميکند. سرما دادن به سلول ها در طی دو مرحله و به فاصله پنج دقیقه انجام ميشود. فریز کردن اغلب زمانی انجام ميشود که تست سرکه یا تست پاپ اسمیر مثبت شده باشد.

پیشگیری از زخم دهانه رحم

از انجا که علت اصلی و شایع زخم دهانه رحم عفونت است، رعایت نکات بهداشتی در پیشگیری بسیار ضرورت دارد. در ادامه به راهکار هایی جهت رعایت نکات بهداشتی اشاره خواهیم کرد:

  • جهت پیشگیری از حساسیت حتما از لباس زیر با الیاف طبیعی مانند پنبه استفاده کنید
  • از پوشیدن لباس زیر تنگ و چسبان خودداری کنید 
  • حتما لباس زیر خود را در مقابل نور خورشید خشک کنید
  • برای شستشوی لباس زیر از صابون غیر عطری استفاده کنید
  • ترجیحا لباس زیر خود را با دست و بدون ماشین لباسشویی بشویید
  • هرگز لباس های زیر خود را همزمان با سایر لباس ها در ماشین لباسشویی قرار ندهید
  • به هیچ وجه از وایتکس جهت شستشوی لباس زیر استفاده نکنید، چرا که موجب حساسیت می شود
  • حتما در حین رابطه از کاندوم استفاده کنید تا به عفونت های آمیزشی مبتلا نشوید
  • در صورت ابتلا به بیماری های آمیزشی فرد و شریک جنسی باید مورد درمان قرار بگیرند
  • تا تکمیل دوره ی درمان از انجام هر گونه رابطه جنسی خودداری کنید
  • معاینات دوره ای زنان را حتما انجام دهید
  • از برقراری رابطه جنسی پرخطر و داشتن شرکای جنسی متعدد خودداری کنید
  • پرهیز از انجام دوش واژینال 
  • عدم استفاده از اسپرم کش یا سایر مواد حساسیت زا

مهم :

ابتلا به بیماری های ناحیه رحم و واژن پس از شروع دوران باروری برای بانوان ممکن است ایجاد شود. آنچه باعث می شود بانوان ازابتلا به این بیماری ها مصون مانند، مراجعه منظم به متخصص زنان است. اگر سلامت ناحیه تناسلی بانوان مرتبا مورد بررسی قرار گیرد عامل مهمی در پیشگیری از انواع بیماری های واژن خواهد بود.

بسیاری از بیماری هایی که سرانجام خوشایندی نخواهند داشت با همین معاینه ماهیانه ساده پیشگیری خواهد شد و یا در صورت ابتلا می توان به هنگام مورد درمان قرار گیرد.

التهاب دهانه رحم یا سرویسیت قابل درمان است. توجه کنید که درمان های خانگی یا گیاهی نباید جایگزین درمان دارویی شوند. چنانچه دچار سرویسیت حاد هستید بهتر است زیر نظر یک پزشک یا ماما تحت درمان قرار بگیرید. در صورت شک به سرویسیت حتما جهت معاینه و بررسی به پزشک خود مراجعه کنید. رعایت نکات بهداشتی و رابطه جنسی امن در پیشگیری از زخم دهانه رحم بسیار حائز اهمیت است.

روزه برای بیماران دیابتی

ماه رمضان با تمام زیبایی ها و فوایدی که دارد ممکن است برای برخی از افراد مانند دیابتی ها دردسر ساز شود. دیابت یا همان بیماری قند خون در جوامع جهانی امروزی شیوع زیادی پیدا کرده است. دیابت بیماری است که مقدار زیادی قند را وارد خون می کند و بدن توانایی ترشح انسولین به اندازه کافی ندارد. به همین دلیل متناسب با نوع دیابت، حالات و وضعیت بدن باید قبل از شروع ماه رمضان، پزشک اجازه روزه داری را به فرد بیمار دهد. روزه داری برای تمام بیماران دیابتی ممنوعیت ندارد و برخی از آنها تحت شرایطی می توانند از فضایل این ماه مبارک بهره مند شوند. 

روزه و دیابت نوع ۱

افراد دیابتی برای مدیریت دیابت در ماه رمضان به خصوص آن دسته که دیابت نوع ۱ دارند باید بدانند که اگر روزه بگیرند در معرض افزایش خطر کتواسیدوز دیابتی  (عوارض حاد دیابت ) هستند به خصوص آنهایی که قبل از ماه رمضان قندشان به شدت بالا بوده است. حتی ممکن است خطر کتواسیدوز دیابتی بیشتر شود چون میزان دوز انسولین با کم شدن مقدار غذا در طول ماه رمضان پایین می آید. بنابراین روزه گرفتن در ماه رمضان برای افراد دیابتی ممکن است همراه با مجموعه ای از عوارض باشد. در اصل بیمارانی که دیابت نوع ۱ دارند به شدت باید از روزه گرفتن خودداری کنند. بیماران با دیابت نوع ۱ که سابقه هیپوگلیسمی (قندخون پایین) مکرر دارند و یا دیابت خود را درست کنترل نمی کنند در خطر ابتلا به هیپوگلیسمی شدید قرار می گیرند. از سوی دیگر، کاهش بیش از حد در دوز انسولین در این بیماران ممکن است آنها را در معرض خطر قند خون و کتواسیدوز دیابتی قرار دهد.


روزه و دیابت نوع ۲

 کم کاری و قند خون نیز ممکن است در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ اتفاق بیفتد اما با شدت کمتری در مقایسه با بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ است. متخصصان توصیه می کنند افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند و تصمیم به روزه گرفتن دارند باید آموزش ببینند. در یک تحقیق بر روی ۷۴۴ مرد و زن مبتلا به دیابت نوع ۲ که برنامه ریزی کرده بودند روزه بگیرند، شرکت کنندگان به ۱۶ کلینیک در مصر، ایران، اردن و عربستان سعودی مراجعه کردند. نیمی از این کلینیک ها آموزش های مخصوص و انفرادی را ارائه کرده بودند و نیمی دیگر همان آموزش های معمول و کلی را. برنامه آموزشی مخصوص، برنامه ی غذایی، فعالیت فیزیکی، نظارت بر قند خون، و عوارض متابولیک حاد را در نظر گرفته بود و بر این اساس یک طرح درمان دیابت فردی را ارائه می کرد. بعد از ماه رمضان محققان متوجه شدند شرکت کنندگانی که برنامه انفرادی و مخصوص را دریافت کرده بودند برنامه درمانی خود را بهتر طی کرده اند. آنها دوبار در روز تست قند خون می دادند و شناخت بهتری از نشانه های کاهش قند خون داشتند. همچنین به طور قابل توجهی  BMI و قند خونشان پایین آمده بود.


کدام گروه از افراد دیابتی مجاز به روزه داری هستند؟

دیابت به انواع مختلفی تقسیم می شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 از سنین کودکی به این بیماری دچار می شوند و باید چند نوبت در روز انسولین تزریق کنند، بنابراین قطعا روزه داری برای آنها ممنوع است زیرا تزریق نکردن انسولین در این افراد باعث بالارفتن قند خون و کمای هیپرگلیسمی (کمای ناشی از بالارفتن گلوکز) می شود.

از طرف دیگر، تزریق انسولین همزمان با روزه داری باعث افت قند خون و افزایش خطر کمای هیپوگلیسمی (کمای ناشی از افت قند خون) می شود. آن گروه از مبتلایان به دیابت نوع 2 که چند نوبتدر اروز انسولین تزریق می کنند هم اجازه روزه داری طولانی مدت را ندارند، اما افرادی که از انسولین های طولانی اثر و آهسته رهش استفاده می کنند، تحت نظر پزشک قادر به روزه داری هستند. درواقع، این انسولین ها طی 24 ساعت سطحی ثابت و خفیف از انسولین را برای بدن فراهم می کنند. به این ترتیب، فرد دیگر دچار افت قند ناگهانی نمی شود.

بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که فقط با رعایت رژیم غذایی و مصرف قرص هایی مثل متفورمین، گلوتازون، آکاربوز و… (داروهایی که باعث ترشح انسولین نمی شوند) بیماری شان را تحت کنترل دارند، با تمهیدات خاصی می توانند روزه بگیرند. این افراد باید تحت تظر پزشک، داروهای خود را بین افطار تا سحر تقسیم کنند و با فازایش مصرف آب و اندازه گیری به موقع قند خون روزه بگیرند.

جالب است بدانید روزه داری برای این افراد یک نعمت است زیرا با کمک آن می توانند استرس خود را کاهش دهند  در عین حال وزن کم کنند. به این ترتیب قند خون نیز بهتر کنترل می شود، اما اگر فرد از قرص هایی استفاده می کند که باعث ترشح انسولین می شوند (از جمله گلی بن کلامید و گلی کلازید) بهتر است مصرف آنها را به وعده افطار (بعد از باز کردن روزه و قبل از مصرف وعده اصلی) موکول کند. البته همه این شرایط را پزشک باید تایید کند و قند خون تحت کنترل باشد.

به عبارتی، فرد باید قند ناشتای کنترل شده و قند 3 ماهه (Hb A1C) زیر 7 داشته باشد و در عین حال دچار عوارض چشمی، کلیوی، قلبی و… نشده باشد.

در صورت بروز چه علائمی فرد دیابتی باید بلافاصله روزه خود را باز کند؟

افراد دیابتی باید همیشه و در هر کجا دستگاه سنجش قند خون را همراه خود داشته باشند تا به محض اینکه دچار علائم افت قند از جمله عرق سرد، بی حالی، ضعف، لرزش دست، تپش قلب و رنگ پریدگی شدند، قند خونشان را اندازه بگیرند. در این وضعیت، اگر میزان قند خون زیر 70 باشد، باید بلافاصله روزه را باز کنند زیرا افت قند خطرناک است و در نهایت می تواند باعث تشنج، آسیب مغزی و کما شود. همچنین اگر قند خون بالای 250 باشد، فرد باید روزه را بشکند و خیلی سریع آب بدن خود را تامین کند.


دیابتی ها در زمان سحر و افطار باید چه نکته هایی را رعایت کنند؟

برخلاف تصور موجود، تمامی افراد به خصوص بیماران دیابتی نباید در وعده سحر از مقدار زیادی مواد قندی استفاده کنند زیرا قند خون بالا از طریق ادرار دفع می شود و با خود آب را هم دفع می کند. به همین دلیل توصیه می شود در وعده سحر بیشتر از مواد پروتئینی، یک مقدار چربی و به خصوص سبزیجاتی مثل کاهو استفاده شود. سبزیجات حاوی فیبر هستند و آب را به خود جذب می کنند و در عین حال میزان جذب مواد قندی را کاهش می دهند. به این ترتیب بدن در طول ناشتایی به تدریج آزاد و فرد کمتر دچار تشنگی می شود.

وعده افطار را هم نباید با آب خیلی خنک آغاز کرد. برای این منظور بهتر است از آب جوش یا چای استفاده شود. بعد از بازکردن روزه می توان از مواد غذایی سنتی مثل نان (نان مخصوص افراد دیابتی یا نان سنگک، رژیمی یا سبوس دار) همراه مقداری پنیر و سبزی استفاده کرد. در مورد انواع شیرینی هم توصیه می شود نوع رژیمی و بدون قند یا کم شیرین آن ها را انتخاب کنید. روزه داری برای افرادی که در کنترل قند خون شان مشکل دارند، می تواند بسیار خطرناک باشد، بنابراین افراد دیابتی تنها با تایید فوق تخصص غدد یا متخصص داخلی مجاز به روزه داری هستند که در این صورت نیز باید تحت نظر متخصص تغذیه روزه بگیرند تا دچار حمله هیپوگلیسمی و کمای دیابتی نشوند:

تعداد وعده ها را افزایش و حجم هر وعده را کاهش دهید

افراد دیابتی مجاز به روزه داری باید به جای مصرف 2 وعده افطار و سحر، کل سهم خوراکی روزانه شان را در چند وعده و میان وعده تقسیم و در فواصل معین مصرف کنند. همچنین از هر گروه مواد غذایی فقط مجاز به مصرف انواع خاصی از آنها هستند؛ برای مثال از گروه کربوهیدارت ها باید مصرف قندهای ساده یا ترکیبات خوراکی حاوی گلوکز و فروکتوز را به حداقل برسانند.

برخلاف افراد عادی که در ماه رمضان مصرف شیرینی و چربی را افزایش می دهند، بیماران دیابتی این اجازه را ندارند. پروتئین ها و گوشت های مصرفی آنها نیز باید با حداقل مقدار چربی باشد. همچنین چربی مورد نیاز روزانه باید معمولا از روغن های مایع گیاهی باشد و میزان مصرف چربی های اشباع باید به حداقل و ترجیحا صفر برسد. مصرف مواد غذایی فرآوری شده یا خوراکی هایی که چند نوبت گرم و سرد شده اند هم برای بیماران دیابتی توصیه نمی شود.

 به جای چای و قهوه، آب بنوشید

مهم ترین نوشیدنی برای افراد دیابتی آب است که باید در فواصل بین وعده ها و میان وعده ها مصرف شود. این افراد باید خیلی بیشتر از دیگران به کم آبی و اختلالات آب و الکترولیت اهمیت دهند. به همین دلیل مصرف چای، قهوه و نسکافه باید برای آنها به شدت کنترل شده باشد. توصیه دیگر اینکه، دیابتی ها باید با هر وعده یا مان وعده غذایی از سبزی ها، صیفی ها و میوه های تازه و کامل (نه آبمیوه) استفاده کنند.

به جای زولبیا و بامیه، کشمش و خرما بخورید

زولبیا و بامیه نه تنها حاوی حجم بالایی از قندهای ساده هستند بلکه با مقدار زیادی روغن سرخ می شوند، بنابراین چه برای افراد سالم و چه افراد دیابتی انتخاب مناسبی نیستند. با این حال، مصرف میزان بسیار کم و هرازگاهی آنها بعد از وعده افطار یا شام معمولا مشکل ساز نیست، اما بعضی از افراد دیابتی با توجه به شرایط کنترل قند خونشان اصلا مجاز به مصرف این خوراکی ها نیستند. این بیماران در عوض می توانند برای تامین قند خون خود از میزان بسیار کم قندهای طبیعی مثل خرما، انجیر، کشمش، توت یا دیگر میوه های خیلی شیرین استفاده کنند.

دیابتی ها همچنین می توانند روزه شان را با مقداری آب یا شیر گرم کم چرب همراه 1 یا حداکثر 2 خرمای کوچک باز کنند زیرا هنگام افطار قند خون افت پیدا می کند و باید سریع جبران شود. البته مقادیر مجاز مصرف شیرین و قند برای هر دیابتی متفاوت است، بنابراین در این مورد باید حتما از متخصص تغذیه کمک گرفت.

توصیه های پزشکی برای دیابتی هایی که اصرار به روزه گرفتن دارند

با اینکه بسیاری از بیماران دیابتی نباید روزه بگیرند شاید برخی از آنها اصرار به گرفتن روزه داشته باشند. چنین افرادی باید بدانند روزه گرفتن اصلا برای سلامت آنها مناسب نیست و دین اسلام این فریضه را بر آنها واجب نمی داند. افراد دیابتی باید توصیه های لازم برای حفظ سلامت را از پزشک خود دریافت کنند. آنها چند روز پس از شروع ماه رمضان بهتر است دوباره به مطب پزشک مراجعه کنند تا پس از معاینه دوز داروهای دریافتی آنها بررسی شود. به بیماران دیابتی که روزه می گیرند توصیه می شود: قبل از ماه رمضان دستورالعمل های مربوط به فعالیت بدنی، برنامه ریزی وعده غذایی، نظارت بر قند خون، دوز دارو و زمان بندی داروها را بیاموزند. همیشه همراه خود دستگاه کنترل قند خون داشته باشند و مرتب قند خون خود را چک کنند. هرگونه کاهش قند خون ممکن است بیمار را در خطر به کما رفتن قرار دهد. حتما وعده ی سحری را میل کنند. معمولا پزشک برای این وعده برنامه خاص به آنها می دهد. پس از افطار کمی ورزش کنند. پیاده روی از ساده ترین و تاثیر گذارترین گزینه ها است.

کنترل قند خون و مصرف دارو

بهترین حالت این است که بیماران دیابتی که روزه میگیرند به وسیله گلوکومتر قند خونشان را پیش از افطار،2 ساعت پس از افطار و نیز پیش از سحری اندازه بگیرند.در صورتی که قندخون فرد دیابتی 2 ساعت پس از افطاربالای250  بود شب بعد باید 20 درصد از میزان کالری خود را در زمان افطار کم کند. در مورد سحرهم  اگر قند خون پیش ازسحر بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتربود باید20  درصد ازمیزان کالری دریافتی در زمان سحرکم شود، اما  اگر قند خون بیمار قبل ازسحربیش از 350 میلی گرم در دسی لیتر بود بهتر است اصلاً روزه نگیرد.در مورد مصرف قرصهای پایین آورنده قند خون توصیه میشود که قرصهای مصرفی صبح و ظهر همزمان هنگام افطار و قرصهای مصرفی شبانه پیش از سحرمصرف شود.

مهمترین وخطرناک ترین عارضه ای که بیماران دیابتی را در زمان روزه داری تهدید می کند افت شدید قند خون درطی روز (هیپوگلسیمی) است.  این وضعیت خطرناک که باعلائمی چون عرق کردن، احساس گیجی، تپش قلب ، لرزش بدن، تاری دید، بی حالی و در نهایت بیهوش شدن مشخص میشود، درصورتی که بلافاصله با مصرف مواد قندی درمان نشود میتواند منجربه اغماء وحتی مرگ بیمارشود.نکته مهم این است که در افرادی که دچار هیپوگلیسمی مکرر میشوند ممکن است نخستین علامت کاهش سطح هوشیاری واغماباشد.بیماران دیابتی که قصد روزه گرفتن دارند باید حتما به پزشک معالج شان مراجعه و نام داروهایی را که مصرف میکنند به او بگویند، زیرا برخی از این داروها که نیمه  عمر طولانی داشته و مدت زیادی دربدن میمانند، میتوانند خطر افت قندخون(هیپوگلیسمی) را افزایش دهند.ازجمله این داروها میتوان به قرص گلی بنکلامید اشاره نمود.درچنین مواردی ممکن است پزشک متخصص اقدام به تعویض داروی مصرفی نموده و داروی دیگری راکه مناسب تراست جایگزین نماید.

ورزش دیابتی ها هنگام روزه داری

بدنی مبتلایان دیابت باید در حد معمول باشد و استراحت زیاد به نفع آنها نیست. ضمن اینکه این افراد، امور نیازمند به فعالیت جسمی شدید را بهتر است بعد از ظهرها انجام ندهند تا از افت شدید قند خون پیشگیری کنند.
ورزش سبک 10 تا 15 دقیقه ای هنگام صبح احتمالا برایشان مناسب است اما ورزش هنگام بعد از ظهر و قبل از افطار مشکل ساز خواهد شد؛ این بیماران باید در صورت امکان شب ها چند ساعت بعد از افطار زمانی را به ورزش اختصاص دهند.

بهترین زمان برای آزمایش قند خون در ماه رمضان چه زمانی است؟

هر بیمار دیابتی که روزه می گیرد بهتر است گلوکومتر در اختیار داشته باشد و قبل از افطار، دو ساعت بعد از افطار و پیش از سحری، قند خون خود را اندازه گیری کند.
در صورتی بیمار مبتلا به دیابت، گلوکومتر در دسترس ندارد، بهتر است آزمایش های خود را تحت نظارت پزشک و در زمان تعیین شده انجام دهد. بررسی قند خون ناشتا در ماه رمضان باید قبل از افطار صورت گیرد که این امر بسیار کمک کننده است.

پماد سوختگی

انواع سوختگی

برای آشنایی با پماد سوختگی باید ابتدا نوع و درجه سوختگی را بشناسید. سوختگی را به سه درجه تقسیم می کنند.

سوختگی درجه یک

این سوختگی بیشترین بروز خود را در سطح نشان می دهد و در واقع لایه اپیدرم پوست شما را از بین می برد. در این حالت پوست قرمز و متورم خواهد شد. گاهی نیز درد زیادی از سوختگی ناشی می شود. بهتر است درمان سوختگی با این حالت را در قسمت هایی چون  مفاصل بزرگ، ران و  باسن زیر نظر پزشک انجام دهید. سوختگی با آب جوش از این نوع می باشد.

سوختگی درجه دوم

سوختگی نوع دوم دارای عمق بیشتری نسبت به نوع یک می باشد و علاوه بر نخستین لایه پوست یعنی اپیدرم، دومین لایه پوست یعنی درم را نیز از بین خواهد برد. با این وضعیت، تاول های پوستی ظاهر می شود. لکه لکه و قرمز شدن از نتایج سوختگی درجه دوم می باشد. عده ای از افراد برای از بین بردن علائم سوختگی درجه دوم، از یخ بهره می برند. البته این روش درست نیست. چون با سرد شدن بدن فرد زخم سوختگی بیش از قبل خواهد شد. معمولاً سوختگی هایی با بعد مساحتی هفت و نیم سانتی متری جزء سوختگی درجه یک هستند و به شکل روش اول درمان می شوند اما در مساحت های بیش از هفت و نیم سانتی متر نوع سوختگی در رده دوم قرار خواهد گرفت و از روش های درجه دوم برای بهبود وضعیت استفاده می شود.

درمان سوختگی درجه یک و دو

در این وضعیت، محل سوختگی را زیر آب سرد قرار می دهند. همچنین می توانند از یک ظرف آب سرد استفاده کنند. این کار سبب از بین رفتن تورم و گرما می گردد. این مدت باید به اندازه ۱۰ الی ۱۵ دقیقه باشد. البته نباید از یخ بر روی قسمت سوختگی استفاده کرد. برای بستن این زخم ها بهتر است از پارچه های بدون پرز استفاده کنید. مخصوصاً اگر سوختگی شما یک زخم باز را شامل می شود. بهتر است زخم را به آرامی ببندید تا کمترین فشار نیز به محل سوختگی وارد نشود.

بستن صحیح باند استریل باید به گونه ای انجام گیرد که از هوازدگی زخم ممانعت شود. در نتیجه پوست از تاول مجدد حفظ می گردد. داروها و پمادهای سوختگی باید طبق نظر پزشک توصیه شده باشند. این داروها معمولاً قرص های ناپروکسن ، ایبوپروفن، استامینوفن و آسپیرین می باشند و ممکن است برای کودکان و نوجوانان صدماتی را به همراه داشته باشند.

سوختگی درجه سوم

سوختگی درجه سوم از لایه های پوست عبور کرده و تمام پوست به همراه ماهیچه، استخوان و بافت چربی را شامل خواهد شد. در این حالت احتمال دارد مونوکسیدکربن از سوختگی منتشر شود و فرد به مشکلات تنفسی و مسمومیت دچار گردد. ناحیه سوخته شده خشک خواهد شد و سیاه می شود.

نکات مهم برای استفاده از پماد سوختگی

  • قبل از استفاده از پماد ناحیه موردنظر را تمیز کنید؛
  • دارو را در دمای اتاق، دور از رطوبت و حرارت نگه دارید؛
  • بسته دارو را از دسترس کودکان و  حیوانات خانگی دور نگه دارید؛
  • داروی سوختگی را بیشتر یا کمتر از مقدار توصیه‌شده استفاده نکنید؛
  • حتما مدت درمان را کامل کنید و استفاده از پماد را زودتر از موعد مقرر قطع نکنید؛
  • در هنگام استفاده از دارو دستورالعمل روی جعبه را بخوانید و از دستور پزشک پیروی کنید؛
  • اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی به سر می‌برید، قبل از استفاده از دارو حتما با پزشک مشورت کنید؛
  • در صورت حساسیت به هریک از پمادهای سوختگی، استفاده از آن را متوقف کنید و با پزشک مشورت کنید؛
  • تمام داروهایی که در این مقاله نام بردیم ممکن است در مواردی غیر از مورد ذکرشده هم کاربرد داشته باشند؛
  • قبل و بعد از استفاده از دارو دست‌های خود را بشویید و در زمان استفاده از پماد، از دستکش استریل استفاده کنید؛
  • اگر بعد از استفاده از پماد نشانه‌ای از حساسیت (کهیر، نفس‌تنگی، ورم صورت، زبان یا گلو) داشتید، بلافاصله نزد پزشک بروید؛
  • پمادهای سوختگی برای استعمال خارجی و موضعی‌اند. در صورت تماس آنها با دهان، چشم، گوش و نواحی دیگر، بلافاصله آن ناحیه را با آب فراوان بشویید.

انواع پماد سوختگی:

پماد ریکاو

پماد ریکاو محصولی دانش‌بنیان حاوی مواد شیمیایی و گیاهی بر پایۀ چربی است. این پماد برای بهبودی انواع سوختگی، ادرار سوختگی ، زخم بستر و زخم دیابت، شقاق سینه مادران شیرده، و التهابات ناشی از لیزردرمانی استفاده می‌شود. این پماد، بهترین پماد سوختگی برای تسکین سریع درد و سوزش است و می تواند ظرف نیم ساعت از سوزش سوختگی درجه اول و دوم بکاهد.

از ریکاو، برای انواع سوختگی های درجه اول، درجه دوم و درجه سوم و همچنین سوختگی های حاصل از لیزر درمانی ( که معمولاً از نوع درجه یک و بعضاً درجه دو است)، سوختگی پای بچه یا همان ادرار سوختگی استفاده می شود.

همچنین، عوارض ناشی از وجود کورتون در برخی پمادهای مورد استفاده در سوختگی پای بچه مانند هیدروکورتیزن، تریا مسینولون، بتامتازون و … را ندارد.

شقاق سینه مادر در هنگام شیردهی به دلیل خاصیت جلوگیری از ایجاد ترشحات به سرعت ترک روی سینه مادر را جمع می کند و چون ترکیبات این پماد پایه گیاهی دارد هیچ گونه اثر نامطلوبی بر نوزاد باقی نمی گذارد.

پماد آلفا

پماد آلفا- با فواید بینظیر پماد آلفا آشنا شوید و عوارض آن را بدانید - سلامت  سنتر

پماد آلفا، یک ترمیم کننده کاملا طبیعی بوده و تاثیر خوبی در درمان انواع زخم ها و آسیب های پوستی دارد. در خراشیدگی و بریدگی ها و زخم های ناشی از بخیه های پوستی نیز کاربر دارد. یکی از خواص این پماد که محصول گروه رژودرم است، درمان مناسب سوختگی پوست و کنترل عوارض آن است.

آلفا در تسکین درد و سوزش ناشی از سوختگی از طریق حذف فاکتورهای تخریب گر و التهاب زا در بافت سوخته و ممانت از تولید مجدد آنها در طول مصرف دارو است. در این شرایط به علت رفع نکروز و حرکت بدون درد عضو سوخته از روز دوم جریان خون مناسبی برای زخم فراهم می شود از اینرو پس از زمان کوتاهی ترمیم پوست صورت می پذیرد.

این پماد نسبت به پمادهای دیگر دارای عوارض کمتری است و با روند بهبودی بیشتر عمل می کند. عوارض ناشی از التهاب و سوزش زخم را تسکین می دهد. این پماد سوختگی در روز دوم سوختگی شرایط مناسبی را برای برقراری جریان خون و حرکت بدون حس درد برای عضو سوخته فراهم می آورد. ترمیم پوست را ظرف مدت کوتاهی آغاز می کند. در اواسط دوره درمان شاهد بهبود زخم هستیم که این بهبودی با نشانه هایی چون سوزش مجدد، خارش و محرک شدن زخم پدیدار می شود. در این دوران نباید مصرف پماد سوختگی آلفا را نیمه کاره رها کرد و باید همچنان به درمان زخم ادامه داد.

پماد کالاندولا

پماد کالاندولا دینه - داروخانه آنلاین - داروخانه اینترنتی | فردا مارکت

التهاب ناشی از پوشک و ادرار سوختگی در نوزادان را برطرف می سازد. پماد کالامین و کالاندولا نقش موثری در کاهش التهابات دارند و به عنوان دارویی به عنوان ضد خارش و ضد سوزش مورد استفاده قرار می گیرند.

پماد سیلور سولفادیازین (Silver Sulfadiazine)

کرم موضعی سیلور سولفادیازین ـ ناژو 1%

سیلور سولفادیازین نوعی آنتی‌بیوتیک است که با باکتری‌ها و قارچ‌های روی سطح پوست مبارزه می‌کند و برای درمان یا جلوگیری از عفونت های پوستی شدید در نواحی با سوختگی درجه ۲ و ۳ استفاده می‌شود.

  • معمولا لازم است پماد حدود ۱٫۵ میلی‌متر ضخامت داشته باشد و روی ناحیه موردنظر را بپوشاند؛
  • حتی اگر احساس بهبودی کردید، باید دوره درمان را کامل کنید تا دچار مقاومت به آنتی‌بیوتیک نشوید؛
  • سیلور سولفادیازین معمولا ۱ یا ۲ بار در روز استفاده می‌شود و باید تمام شبانه‌روز روی زخم سوختگی باقی بمانند؛
  • می‌توانید بعد از زدن پماد، ناحیه مورد‌نظر را آزاد بگذارید یا به‌توصیه پزشک آن ناحیه را با گاز یا باند بپوشانید.

این پماد از عفونت های پسین سوختگی می کاهد. عفونت های زخم پا و عفونت های ناشی از پیوند پوست با این پماد بهبود می یابد و درمان می شود.

این دارو بر روی دیواره و غشای سلولی باکتری اثر می گذارد. یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف است وبر روی ارگانیسم های گرم مثبت و منفی اثر دارد.

موارد اجتنابی پماد سوختگی سیلور سولفات

  • این پماد در نوزادان زیر یک ماه نباید استفاده شود. چون خطر ابتلا به کرنیکتروس را افزایش می دهد.
  • اگر به این پماد حساسیت دارید، از مصرف آن اجتناب کنید.
  • اگر این پماد در سطح گسترده پوست استفاده گردد، ممکن است بخش زیادی از پلاسمای خون از آن متاثر شود و در نتیجه عوارض دیگری نیز به دنبال داشته باشد.
  • در صورت داشتن نقص کبدی و کلیوی باید استفاده نشود.
  • برای اطمینان، بهتر است در دوران شیردهی از این پماد استفاده نکنید؛
  • لازم است در زمان استفاده از پماد سیلور سولفادیازین مرتب آزمایش خون دهید و عملکرد کلیه‌هایتان را بررسی کنید؛
  • هرچند استفاده پماد سیلور سولفادیازین برای جنین خطری ندارد، استفاده از آن در روزهای انتهای بارداری ممکن است موجب عوارض جدی پزشکی در نوزاد شود.

پماد تتراسایکلین

موارد مصرف تتراسایکلین + فواید و عوارض تتراسایکلین

پماد تتراسایکلین برای درمان عفونت های پوستی اندک که به دلیل مواردی چون استرپتوکوس به وجود آمده اند، کاربرد دارد. در گروه داروهای  ضد باکتری قرار دارد و مانع از عفونت باکتریایی می شود. ضمن اینکه زخم های پوستی را که به دلیل سوختگی ایجاد شده اند، بهبود می بخشد. این پماد سوختگی برای درمان عفونت های عمیق و یا باقی مانده های بعد از بهبودی که به شکل غیر ملتهب هستند، کاربرد ندارد. این دارو دارای تاثیر برای پانسمان زخم های بخیه و خاصیت چرب کنندگی برای بینی در هنگام خونریزی می باشد. این دارو با تاثیر آنتی بیوتیکی مانع از عفونت می گردد.

عوارض پماد تتراسایکلین

  • ممکن است سبب تغییراتی در میزان شنوایی و بروز اختلالات شنوایی شود.
  • رنگ پوست را تغییر دهد و منجر به بروز علائم پوستی گردد.
  • این پماد ممکن است با تغییراتی در زمینه بینایی همراه باشد.
  • تهوع و استفراغ از دیگر عوارض جانبی این پماد است.

پماد مفناید (Mafenide)

بایگانی‌ها عوارض مفنايد - دامپزشکان سبز
  • مفناید نوعی آنتی بیوتیک است که برای مبارزه با باکتری‌ها و پیشگیری از عفونت در سوختگی‌های شدید استفاده می‌شود.
  • پزشک مقدار مصرفی و نوع مفناید را تعیین می‌کند؛
  • این دارو فقط ۱ یا ۲ بار در روز روی محل سوختگی زده می‌شود و محل زخم باید پوشیده شود؛
  • پودر مفناید معمولا با سرم ترکیب شده و بعد به باند پانسمان زده می‌شود و روی محل آسیب قرار می‌گیرد.
  • درد یا سوزش در محل تماس پوست با پماد؛
  • جوش، تاول و قرمزی در محل تماس پوست با پماد؛

پماد موپیروسین (Mupirocin)

پماد موپیروسین 2 درصد برای چیست؟ | موارد مصرف پماد موپیروسین ناژو 2 درصد
  • ماد موپروسین نوعی آنتی‌بیوتیک است که برای مبارزه با عفونت ‌باکتریایی روی سطح پوست استفاده می‌شود.
  • پماد موپیروسن برای سوختگی خفیف و جوش به کار می‌رود؛
  • بسته به میزان سوختگی گاهی طول درمان تا ۱۰ روز ادامه دارد؛
  • روزانه ۳ بار مقدار کمی از پماد را روی ناحیه موردنظر بزنید و آن را با باند ببندید.

هشدار!

  • ممکن است این دارو در زخم‌های باز و آسیب‌های پوستی وسیع جذب شود و مشکلات کلیوی را به‌ همراه داشته باشد. حتما درمورد استفاده از دارو با پزشک مشورت کنید؛
  • خارش، سوزش، گزگز و خشکی پوست از عوارض جانبی این دارو است که به‌جز در موارد خاص معمولا مصرف دارو ادامه خواهد داشت.

پماد سوختگی مدرما (Mederma)

  • ژل یا پماد سوختگی مدرما بهترین و مؤثرترین پماد برای برطرف‌‌کردن جای سوختگی یا هر نوع  جای زخم است؛
  • این پماد همچنین حاوی مواد و لایه بردارهای دیگری مانند عصاره پیاز است که از خشکی پوست جلوگیری می‌کند؛
  • آلانتوئین اصلی‌ترین مادۀ موجود در پماد مدرما است که با آب‌رسانی به سلول‌های پوستی، آثار زخم را کاهش می‌دهد.
  • معمولا برای زخم‌های تازه باید به‌مدت ۸ هفته و برای زخم‌های قدیمی ۶ ماه از پماد سوختگی مدرما استفاده کرد.

پماد نیتروفورازون (Nitrofurazone)

از موارد مصرف پماد نیتروفورازون چه می دانید؟
  • این پماد برای عفونت سوختگی است که علاوه‌ بر آن، برای عفونت ناشی‌ از پیوند پوست هم استفاده می‌شود. پماد نیتروفورازون باکتری‌ها را می‌کشد و از رشد آنها جلوگیری می‌کند.
  • این دارو فقط با تجویز پزشک قابل‌استفاده است.
  • می‌توانید پماد را روزانه یا هر چند روز یک‌ بار استفاده کنید و آن‌ را مستقیم روی محل سوختگی بزنید یا روی باند بمالید و محل سوختگی را پانسمان کنید.

هشدار!

  • از عوارض پماد نیتروفورازون می‌توان به خارش، جوش و ورم اشاره کرد.

پماد ادیب

پماد سوختگی ادیب درم مدل S100 حجم 25 میل | فروشگاه اینترنتی مو تن رو

پماد سوختگی کاهنده زمان ترمیم سوختگی که حاوی مواد موثر چند گیاه است که هر یک نقش مهمی در ترمیم سوختگی دارند. خاصیت آنتی باکتریال عصاره های گیاهی به کار رفته در پماد ادیب سبب می شود که بدون نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک های پیشگیرانه، از ایجاد عفونت جلوگیری کند.

پماد برناگل

پماد سوختگی برناگل 30 گرمی، درمان سوختگی

این پماد مصارف زیادی برای درمان سوختگی دارد. برای درمان سوختگی های درجه دوم و سوم می توان از برناگل استفاده کرد. همچنین برای سوختگی های ناشی از مواد شیمیایی و سوختگی ناشی از آفتاب که جزء درجه یک به حساب می آیند، کاربرد دارد.

برای درمان سوختگی درجه یک، باید روی مساحت سوختگی، مقداری از پماد را قرار دهید و آن گاه بمالید. لایه نازکی به اندازه یک میلی متر بر روی مساحت سوختگی قرار دهید. گاز استریل می تواند محافظ نازکی برای زخم باشد اما می توان روی زخم را باز نگه داشت. این پماد را برای تکمیل دوره درمان باید به اندازه ۳ یا ۴ بار در روز مورد استفاده قرار داد. این میزان مصرف برای زمانی است که زخم به شکل باز درمان می شود اما زمانی که از پانسمان برای درمان زخم استفاده می کنید، باید این میزان را به ۲ بار در روز تقلیل داد.

برای درمان سوختگی درجه دوم، دو مرحله را باید طی کنید. ۳ تا ۴ بار در روز از این پماد بر روی سطح سوختگی بگدارید. در استعمال بعدی پماد سوختگی برناگل، باید بافت تاولی را به آرامی پاکسازی کنید. بهتر است درمان را به شیوه قبل ادامه دهید اما در صورت تمایل می توانید از گاز استریل بر روی زخم استفاده کنید. لایه تشکیل شده از پماد به اندازه ضخامت ۳ میلی متر در سطح زخم است و میزان استفاده از پماد دو بار در روز است. توجه داشته باشید که باید میزان مصرف در حالت پانسمان را به دو بار در روز برسانید و در زخم باز ۳ یا ۴ بار از پماد مصرف کنید. در مرحله بعدی سوختگی درجه دوم باید پماد برناگل با دفعات ۲ تا ۳ بار در روز به همان شکل قبل استفاده گردد.

در مرحله سوم، باز سازی پوست به شکل مجدد آغاز می شود و میزان مصرف آن به یک بار در روز تقلیل خواهد یافت.

این دارو در زمان نگه داری با حفظ کردن خواص خود، از نظر شکل ظاهری تغییر می یابد. به همراه این پماد نباید از داروهای موضعی دیگر استفاده کنید.

پماد ابوخلسا

پماد سوختگی دارو درمان - فروشگاه تجهیزات پزشکی جابر

این پماد سوختگی از گیاه هواچوبه یا ابوخلسا تهیه شده و سوختگی های مختلف را درمان می کند و موجب بهبود زخم های عفونی می گردد. در این دارو برای درمان سوختگی از ترکیبات فراوانی استفاده شده است. پماد سوختگی ابوخلسا برای بهبود زخم سوختگی و ممانعت از عفونت و تاول مجدد مورد استفاده قرار می گیرد. این پماد با نام هربکس در داروخانه فروخته می شود. این دارو زخم های جراحی، درد و التهاب و زخم بستر را درمان و بهبود می بخشد. با این روند درمانی تاول ها از بین می روند و محل سوختگی دارای بافت نرمی خواهد شد. در این پماد از روغن زیتون و موم زنبور عسل استفاده می شود.

این گیاه دارای خواص ضد ورم و باکتریایی است و موجب ترمیم بافت سوخته می گردد. پماد ابوخلسا زخم دیابتی و بستر را نیز تسکین می بخشد. معمولاً بازه زمانی ۲۰ تا ۳۸ روز را برای اثر کردن پماد سوختگی ابوخلسا در نظر می گیرند. البته باید در طی درمان هر دو روز، زخم را با شامپو بچه بشویید تا از عفونت مجدد جلوگیری به عمل آید.

مهمترین خواص درمانی این گیاه ضدباکتریایی، ضدالتهابی و ترمیم‌کنندگی است از این رو این دارو برای درمان زخم‌های دیابتی و بستر قابل استفاده است.

پماد تریامسینولون

از جمله دیگر داروهای مورد استفاده در سوختگی درجه ۱ می توان به این پماد اشاره کرد.

دارویی موضعی جهت رفع التهاب، خارش بدن و دیگر علایم پوستی است. ساز و کار فعالیت ضد التهابی این دارو هنوز نامشخص است. آزمایشات مختلفی از جمله آزمایش انقباض عروق برای مقایسه و پیش بینی توانمندی ها یا تاثیرات بالینی کورتیکواستروئیدهای موضعی انجام می شود.

کاهش خارش، قرمزی و تورم ناشی از بسیاری بیماری های پوستی از جمله مهمترین موارد مصرف پماد تریامسینولون اعلام شده است. در صورت هر گونه حساسیت به مواد تشکیل دهنده این پماد، توصیه می شود از مصرف آن اجتناب کنید و در صورت استفاده و مشاهده هر گونه علایم غیر طبیعی سریعا به پزشک مراجعه نمایید.

در برخی از التهاب های پوستی از این دارو استفاده شود. به طور کلی، این پماد سوختگی برای کنترل عوارض سوختگی مورد استفاده قرار می گیرد و مانع از خارش و التهاب می شود. این پماد فقط باید در نواحی خارجی بدن مورد استفاده قرار گیرد و اگر وارد بدن شد، سریعاً باید با آب سرد شسته شود.

پماد هیدرودرم

هیدرودرم | Hydroderm

از رویش باکتری و قارچ بعد از سوختگی جلوگیری می کند و روند درمانی بریدگی، آسیب های ناشی از میکرودرم ابریشن، رادیو تراپی، پیلینگ، اپیلاسیون و الکترولیز و … را سرعت می بخشد. بیماری پوستی چون اگزما و درماتیت ها را درمان می کند.

کرم بازسازی و ترمیم کننده پوست هیدرودرم دارای فرمولاسیون جدید و منحصر به فرد، با تحریک فرآیند تجدید ساختار سلولی و ممانعت از رشد باکتری ها و قارچ ها سبب تسریع در ترمیم بریدگی ها، زخم های سطحی و التیام پوست های حساس و آسیب دیده ناشی از پیلینگ، لیزر درمانی، میکرودرم ابریشن، اپیلاسیون، الکترولیز، رادیو تراپی، فیزیوتراپی می شود.

همچنین، التهابات ناشی از آفتاب سوختگی و سولاریم و سوختگی های درجه ۱ و ۲ را کاهش داده و به بهبود بیماری های پوستی نظیر اگزما، درماتیت آتوپیک و سایر درماتیت ها کمک شایانی می نماید

پماد رژودرم

کرم رژودرم در هموار کردن و کاهش آثار زخم، سوختگی، جراحی و بخیه های قدیمی (یا همان اسکار) موثر است. در اسکارهای برجسته، رژودرم کاملا موثر است و باعث هموار شدن موضع و هماهنگ شدن رنگ آن با پوست اطراف می شود.

در مواردی که تنها تغییر رنگ وجود دارد رژودرم باعث هماهنگی بافت اسکار با پوست اطراف می شود. این اثر در خطوط روشن و سفید نا محسوس تر است و به اندازه خطوط تیره نیست. در اسکارهای فرورفته اثر رژودرم نسبی است به این معنا که اثر آن نسبت به اسکارهای برجسته و مسطح کمتر است.

این پماد سوختگی برای درمان و بهبود زخم های قدیمی به کار می رود. در این فرآیند رنگ پوست آسیب دیده با بقیه پوست هماهنگ و هموار می گردد. اگر این زخم به شکل فرو رفتگی ایجاد شده باشد، اثر پماد سوختگی رژودرم به شکل نسبی است.

پماد زینک اکساید (Zinc oxide)

رای درمان آفتاب سوختگی ، اگزما، نیش حشرات ، سوختگی ادراری نوزادان و سوختگی به کار می رود. این ماده در کرم های ضدآفتاب به کار می رود و پوست را در برابر ماورای بنفش حفظ می کند. اشعه ماورای بنفش پوست را خشک و سبب پیری می شود. با کمبود روی در بدن، زخم پوستی دیر بهبود می یابد. استفاده از پماد سوختگی زینک اکساید مقداری از این ماده  را در بدن فراهم و منجر به بهبود زخم های پوستی می شود.

پماد سوختگی ناژو

پماد ناژو

پماد سوختگی ناژو، از جمله پمادهای سوختگی موجود در بازار است. پیشگیری و درمان التهاب ناشی از ادرار سوختگی در شیرخواران، تسکین سوختگی های خفیف و زخم های سطحی از جمله کاربردهای این پماد سوختگی است.

پماد سدیم هیالورونات (Sodium Hyaluronate)

ژل هیالورونات سدیم یک شات پزشکی برای تولید کنندگان مفصل استخوان&تامین  کنندگان - عمده فروشی چین - پزشکی Singclean
  • سدیم هیالورونات مشابه مایعات اطراف مفاصل است و با حفظ رطوبت و جلوگیری از ترک‌خوردن یا آبسۀ پوست به‌عنوان روان‌کننده عمل می‌کند؛
  • این دارو برای زخم‌هایی مانند زخم بستر، زخم پای دیابتی و زخم‌های سوختگی استفاده می‌شود.
  • معمولا سدیم هیالورونات ۲ یا ۳ بار در روز استفاده می‌شود؛
  • این دارو به اشکال مختلف مانند ژل، کرم، لوسیون، فوم و اسپری وجود دارد.

عوارض جانبی

در موارد زیر مصرف دارو را متوقف کنید و به پزشک مراجعه کنید:

  • درد یا ورم؛
  • قرمزی، حرارت؛
  • ایجاد ترشح یا زخم باز.

هشدار!

  • در صورت بارداری، شیردهی یا حساسیت به دارو از این محصول استفاده نکنید.

پماد لیدوکائین (lidocaine)

لیدوکائین
  • لیدوکائین نوعی داروی موضعی است که برای کاهش درد و ناراحتی های پوستی مربوط به آفتاب‌سوختگی، سوختگی، نیش حشرات و مواردی مانند آن به‌ کار می‌رود.
  • لیدوکائین در اشکال مختلف (ژل، کرم، پماد، اسپری، لوسیون، مایع، چسب پوستی) موجود است.

از عوارض جانبی معمول لیدوکائین، التهاب خفیف یا بی‌حسی در محل مورداستفاده است؛ اما در موارد زیر حتما نزد پزشک بروید:

  • تورم یا قرمزی؛
  • حساسیت غیرمعمول به دما؛
  •  سرگیجه یا خواب‌آلودگی ناگهانی؛
  • گیجی، تاری دید یا زنگ‌زدن گوش؛
  • سوزش، گزش یا التهاب شدید بعد از استفاده از پماد.

هشدار!

  • اگر به داروهای بی‌حسی حساسیت دارید از لیدوکائین استفاده نکنید؛
  • اگر مشکلات کلیوی و قلبی دارید قبل از استفاده از دارو با پزشک مشورت کنید؛
  • از لیدوکائین برای نواحی با سوختگی یا خراش شدید یا پوست تاول‌دار استفاده نکنید؛
  • بدون تجویز پزشک از مقدار زیاد داروی سوختگی استفاده نکنید و روی ناحیه موردنظر را نپوشانید؛
  • سوءمصرف این دارو و جذب زیاد آن توسط پوست شاید عوارض جانبی کشنده به‌ دنبال داشته باشد.

پماد بِنزوکائین (Benzocaine Topical)

عوارض پماد بنزو کائین موارد منع مصرف دارو تداخل دارویی BENZOCAINE
  • بِنزوکائین نوعی بی‌حس‌کننده موضعی است که پیام‌های عصبی بدن را مهار می‌کند و برای کاهش درد و ناراحتی‌های مربوط به سوختگی‌های خفیف، نیش حشرات و آفتاب‌‌سوختگی استفاده می‌شود.
  • برای سوختگی‌های شدید، آسیب‌های عمیق یا وسیع و همچنین در نواحی تاول‌دار از دارو استفاده نکنید؛
  • برای آسیب‌های خفیف پوستی مقدار کمی از دارو را روی محل آسیب بمالید. در صورت استفاده از اسپری، آن را با فاصله ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متری از محل آسیب اسپری کنید و بدون دستور پزشک محل آسیب را نپوشانید.

عوارض جانبی

استفاده از بنزوکئین در ناحیه دهان و گلو ممکن است عوارض جانبی زیر را به‌ همراه داشته باشد:

  • تپش قلب
  • احساس تنگی نفس
  • سردرد، خستگی، گیجی؛
  • رنگ‌پریدگی به‌همراه کبودی لب‌ها و ناخن‌ها.

در موارد زیر مصرف دارو را متوقف کنید و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

  • تاول یا هر نشانه‌ای از عفونت؛
  • ورم، حرارت یا قرمزی در محل آسیب؛
  • سوزش، گزش یا حساسیت شدید بعد از استفاده از پماد.

هشدار!

  • از بنزوکائین برای کودکان زیر ۲ ماه استفاده نکنید؛
  • سوءمصرف دارو و جذب زیاد آن در جریان خون ممکن است عوارض جانبی کشنده به‌همراه داشته باشد.

در موارد زیر، قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت کنید:

  • بیماری قلبی؛
  • مصرف سیگار؛
  • نقص آنزیمی ارثی؛
  • بارداری یا شیردهی؛
  • سوختگی با لیزر (مثلا لیزر موهای زائد)؛
  • آسم، برونشیت، آمفیزم، اختلالات تنفسی.

پماد دیبوکائین (Dibucaine)

انواع پماد سوختگی؛ بهترین پمادهای ایرانی و خارجی برای انواع سوختگی - نیوزین
  • نوعی داروی بی‌حسی است که برای کاهش درد و  خارش خفیف ناشی‌ از برش، سوختگی، نیش حشرات و آفتاب‌سوختگی استفاده می‌شود.
  • می‌توانید هر ۲۴ ساعت یک‌ بار مقدار ۲۴ گرم از دارو را روی محل موردنظر بمالید. برای کودکان از یک‌چهارم این مقدار استفاده کنید؛
  • بعد از اینکه از پماد استفاده کردید می‌تواند محل موردنظر را با باند یا گاز استریل ببندید؛
  • اگر بعد از ۷ روز علائم سوختگی بهبود نیافت، با پزشک صحبت کنید؛
  • قبل و بعد از استفاده از پماد دست‌هایتان را بشویید.

عوارض جانبی

اگر عوارض جانبی زیر را تجربه کردید بلافاصله مصرف دارو را متوقف کنید و نزد پزشک بروید:

  • خون‌ریزی مقعد؛
  • سوزش یا گزش شدید؛
  • جوش یا هر نوع التهاب پوستی.

هشدار!

  • بدون تجویز پزشک از دیبوکائین برای کودکان زیر ۱۲ سال استفاده نکنید.

پماد وازلین

فواید وازلین را بیشتر بشناسید | بهداشت نیوز

وازلین یکی از پماد هایی است که در تمامی مراحل درمان سوختگی به کمک دیگر پماد ها می آید.

اما این به این معنی نیست که پماد وازلین، پماد سوختگی محسوب می شود.

وازلین به هیچ عنوان برای درمان سوختگی استفاده نمی شود.

نباید ها پماد وازلین

پماد وازلین هرگز نباید روی سوختگی تازه، استفاده شود. پماد وازلین علاوه بر اینکه امکان دارد باعث ایجاد زمینه ای برای رشد باکتری ها و میکروب ها می شود و ممکن است که باعث عفونت شود، غیر استریل است و موجب انسداد پوست و کند شدن مراحل بهبود می شود.

نتیجه گیری پماد وازلین

وازلین نباید به عنوان یک اقدام فوری اولیه برای سوختگی استفاده شود. همیشه اولین اقدام برای کاهش دمای پوست در هنگام سوختگی گرفتن آب سرد بر روی ناحیه ی سوختگی می باشد و در نتیجه با این کار آسیب های پوستی کاهش می یابد.

سوختگی با آب جوش

یکی از متداول ترین انواع سوختگی ، سوختگی با اب جوش  است. سوختگی اب جوش هنگامی رخ می دهد که پوست شما با یک مایع داغ مانند آب گرم از شیر آب وان یا نوشیدنی تماس پیدا می کند. سوختگی آب جوش معمولاً باعث درد فوری می شود. در سوختگی با آب جوش شاهد قرمزی پوست، التهاب و تاول در ناحیه درگیر خواهیم بود. میزان درد در چنین سوختگی هایی به شدت آسیب، ربطی ندارد و حتی گاهی در سوختگی های شدید ، فرد از درد شکایت نمی کند. از جمله عوارض سوختگی با حرارت و آب جوش می توان به مواردی مانند شوک، عفونت و اسکار اشاره کرد.

سوختگی کودکان 

بچه ها به دلیل حس کنجکاوی که دارند بیشتر در معرض خطر سوختگی با آب جوش هستند. بنابراین مهم است که علت های احتمالی سوختگی را بدانیم،تا  بتوانیم اقدامات پیشگیرانه را انجام دهیم.

دلایل و ریسک فاکتورهای سوختگی با آب جوش:

  • فراموش کردن بررسی دمای آب قبل از حمام یا دوش گرفتن.
  • رعایت نکردن اصول استفاده از زودپز ها و بررسی نکردن هوای خروجی و دمای آن ها
  • استفاده نکردن از دستمال رطوبت دار برای بلند کردن قابلمه هایی با دسته های یک تکه فلزی
  • انتخاب نکردن سطح مناسب برای سماور در آشپزخانه پر کردن بیش از حد آن از آب که وزن آن را سنگین می کند و هنگام بلند کردن احتمال وقوع حادثه را بیشتر می کند
  • مخازن آب داغی که  ترموستات یا دریچه های خنک کننده نداشته باشند می توانند باعث بوجود آمدن آب بسیار گرم شوند.
  • تنها گذاشتن کودکان یا سالمندان بدون مراقبت در وان حمام که می تواند باعث سوختگی  با آب گرم شود.
  • هم چنین کودکان بیشتر در معرض خطر هر گونه سوختگی هستند زیرا پوست آنها نازک تر از بزرگسالان است.
  • افراد سالمند نیز در معرض خطر سوختگی هستند زیرا حساسیت بدن آن ها به دمای شدید کاهش می  یابد که باعث می شود دیرتر واکنش نشان دهند.

نشانه های سوختگی با آب جوش

تاول سوختگی

تاول یا سوختن با آب جوش که سبب آسیب به پوست وبافت های بدن شود که علت آن رطوب مانند بخار و یا آب جوش باشد.این نوع سوختن باعث ایجاد زخم های عمیق تر نسبت به سوختگی های دیگر و افزایش خطر اسکار (باقی ماندن محل زخم) می شود. سوختگی با آب داغ می تواند به لایه های زیرین پوست آسیب جدی وارد کند. سوختگی می تواند خفیف یا شدید باشد. با این حال، درد تجربه شده بستگی به حجم آب گرم و عمق آسیب پوست دیده دارد.آسیب و درد با آب داغ در یک منطقه خاص می تواند دردناک تر از سوختن  با آب جوش در یک ناحیه در دسترس باشد. در زیر برخی از ویژگی های سوختن با آب جوش اشاره می کنیم:

  • پوست به رنگ قرمز یا سیاه دیده شود.
  • جدا شدن لایه های  پوست (اپیدرم یا درم)
  • احتمال ایجاد تاول در منطقه آسیب دیده وجود دارد. تاول ها می توانند کوچک یا بزرگ باشند
  • احتمال آماس و تورم در اطراف ناحیه آسیب دیده آب وجود دارد.

علائم سوختگی با آب داغ، که نیاز به مشاوره پزشکی فوری دارند :

  • اگر ناحیه سوخت شده / زخم بشدت دردناک یا بد بو شود.
  • اگر فرد آسیب دیده، تب داشته باشد.
  • اگر از زخم ناشی از سوخته شدن با آب داغ ترشح وجود داشته باشد لباس در اثر این  ترشحات خیس  شود.
  • اگر بعد از دو هفته، زخم بهبودی نداشته باشد.

طبقه بندی سوختن با آب جوش

سوختگی درجه اول

قرمزی و تورم در لایه های بیرونی پوست وجود دارد.

سوختگی درجه دوم

تاول های قرمز و تورم وجود دارد که می تواند به لایه های عمیق تر پوست گسترش یابد.

درجه سوختگی درجه سوم

آسیب و تخریب به عمق پوست نفوذ کرده باشد.

درمان خانگی سوختگی با آب جوش

جهت درمان سوختگی با آب جوش، اقدامات زیر را در نظر داشته باشید:
– دور کردن سریع فرد از منبع سوختگی
– نگه داشتن ناحیه سوختگی زیر آب سرد به مدت بیست دقیقه. (از قرار دادن یخ و یا سایر کرم ها بر روی ناحیه جدا خودداری کنید.)
– لباس و هر گونه زیور آلات موجود در ناحیه سوختگی باید درآورده شوند.
– فرد باید گرم نگه داشته شود، که می توانید از پتو استفاده کنید.(اما مراقب ساییده شدن پتو با سطح پوست باشید.)
– جهت تسکین درد، مصرف داروهای مسکن مانند ژلوفن توصیه می شود.
– در صورت سوختگی صورت، بهتر است فرد تا حد امکان در وضعیت ایستاده باشد تا نشسته

کمک های اولیه در سوختن با آب جوش:

 مرحله 1

اولین و مهمترین اقدام نگه داشتن منطقه آسیب دیده زیر آب شیرین به مدت 10 دقیقه یا بیشتر برای کاهش مقداری از درد است. این مهمترین کمک در این سوختگی ها می باشد.

مرحله 2

پس از خنك كردن پوست و منطقه آسیب دیده، باید سعی در گرم نگه داشتن بيمار نمود.بدین منظور می توان از پتو نیز استفاده شود.

مرحله 3

هر نوع طلا و جواهر یا لباس های موجود در نزدیکی منطقه آسیب دیده باید برای جلوگیری از آلودگی باکتری ها، که می تواند باعث عفونت شود، برداشته شود.

مرحله 4

مهم است که بیمار را آرام نگه دارید و از او بخواهید بنشیند یا دراز بکشید.

مرحله 5

به عنوان بخشی از کمک های اولیه درسوختن آب گرم، وسعت محل سوختگی را باید درنظر گرفت زیرا درصورت آسیب جدی و ایجاد تاول و ورم سریعا باید از کمک های کلینیکی و پزشکی بهره برد.

مرحله 6:

از مالیدن و قرار دادن هرگونه  لوسیون، ژل آلوئه ورا، عسل، سفید تخم مرغ، کره یا هر پماد دیگری بدون مشاوره روی محل سوختگی های باز خودداری کنید زیرا باعث ایجاد عفونت می شود.

مرحله 7:

از جمله اولین اقدامات اولیه در سوختگی با آب گرم شامل پوشش منطقه آسیب دیده با پارچه استریل یا گاز زمانیکه منتظر کمک های پزشکی هستید می باشد.

مرحله 8:

پانسمان زخم باید به طور مرتب عوض شود و بیمار باید داروهای لازم را که توسط پزشک تجویز شده است، مصرف کند.

چه زمانی مراجعه به مراکز درمانی زخم نیاز می باشد؟

درمان زخم سوختگی  با حرارت و آب جوش، با توجه به این که میزان آسیب کم باشد، در منزل امکان پذیر است.  اما سوختگی های جدی تر نیاز به مراقبت پزشکی حرفه ای دارد. برای مراجعه به بخش A&E بیمارستان باید:

  • سوختگی های شیمیایی و برقی
  • سوختگی های بزرگ یا عمیق – هر نوع سوختگی بزرگتر از دست شما است
  • سوختگی هایی که باعث ایجاد پوست سفید یا خزنده می شوند – به هر اندازه
  • سوختگی روی صورت ، دست ها ، بازوها ، پا ، پاها یا دستگاه تناسلی که باعث ایجاد تاول می شود

اما نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که، ناحیه سوختگی باید همواره تمیز نگه داشته شود و مراقب نترکیدن تاول باشید.
در صورت:
– بزرگ و عمیق شدن ناحیه سوختگی
– سفید و قهوه ای شدن پوست سوختگی
– بروز سوختگی در نواحی صورت، دست ها، بازوها و انگشت ها که با تاول همراه هستند.
توصیه می شود به  مرکز درمانی زخم مراجعه کنید.
همچنین از درمان خودسرانه سوختگی با آب جوش در کودکان زیر پنج سال و خانم های باردار جدا باید خودداری شود. همیشه برای سوختگی در نوزادان و کودکان به پزشک مراجعه کنید.

چه موقع باید با آمبولانس تماس بگیرم؟

با یک آمبولانس تماس بگیرید یا مستقیماً به نزدیکترین بخش اورژانس خود مراجعه کنید

  • سوختگی عمیق است ، حتی اگر بیمار هیچ دردی را احساس نکند
  • سوختگی از اندازه 20 سانتیمتر بزرگتر است
  • سوختگی شامل راه هوایی ، صورت ، دستها یا دستگاه تناسلی است
  • پوست چرمی به نظر می رسد
  • تکه هایی از قهوه ای ، سیاه یا سفید وجود دارد
  • سوختگی ناشی از مواد شیمیایی یا برق بوده است
  • بیمار در تنفس مشکل دارد

اقدامات لازم جهت درمان سوختگی با آب جوش در مراکز درمانی

اقدامات درمانی ارائه شده در مراکز درمانی به شرح زیر می باشد:
– بررسی اندازه و عمق آسیب
– تمیز کردن ناحیه سوختگی
– پانسمان کردن سوختگی
– تجویز داروهای مسکن
پانسمان باید هر روز از نظر وجود علائمی از عفونت بررسی شود. ممکن است نیاز باشد پانسمان هر دو روز تعویض شود، گاهی مدت زمان پانسمان کمتر خواهد بود. اما نکته ای وجود دارد این است که پانسمان تا زمان بهبود کامل سوختگی باید استفاده شود.

برای تسکین درد سوختگی ازاقدامات زیر خودداری کنید.

روغن ها

بسیاری از افراد ادعا می کنند که روغنهای اساسی و همچنین برخی روغنهای پخت و پز رایج مانند نارگیل و روغن زیتون ممکن است به درمان سوختگی کمک کنند.

با این حال ، روغن گرما را به دام می اندازد و مانع از فرار آن از سوختگی می شود. به دام انداختن گرما می تواند به جای بهبودی باعث سوختگی بیشتر شود. برخی از تولید کنندگان روغنهای اساسی ادعا می کنند که محصول آنها می تواند به بهبود طیف گسترده ای از مشکلات پوستی و زخم کمک کند.

برخی تحقیقات از استفاده از روغنهای اساسی حمایت می کنند ، اما این به دست آمده از مطالعات در مقیاس کوچک است. هیچ مطالعه ای در مقیاس بزرگ در مورد انسان انجام نشده است تا ارتباط بین استفاده از روغنهای اساسی و ترمیم سوختگی را بررسی کرده باشد.

کره

بسیاری از مردم فکر می کنند که مالیدن کره روی سوختگی باعث بهبود سریع تر خواهد شد. با این حال ، کره با روشی مشابه سایر روغن ها عمل می کند و گرما را به دام می اندازد ، که ممکن است سوختگی را بدتر کند.

هیچ مدرک علمی از استفاده از کره به عنوان یک درمان سوختگی پشتیبانی نمی کند.

سفیده تخم مرغ

یکی دیگر از راه حل های جلوگیری از آن ، پخش کردن سفیده تخم مرغ بر روی سوختگی برای تسکین درد است. هیچ مدرکی مبنی بر کمک به تخم مرغ پخته نشده وجود ندارد.

بیشتر محتمل است که تخم مرغ  باکتری های بیشتری را در سوختگی پخش کند و این ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد.

یخ

بسیاری از افراد قبل از آب خنک برای کمک به سوزش به یخ روی می آورند و فکر می کنند یخ  کار مؤثرتری در خنک شدن پوست سوخته انجام خواهد داد.

با این وجود ، یخ می تواند صدمه بیشتری نسبت به خوبی ایجاد کند و می تواند باعث سوزش بیشتر پوست سوخته شود. ممکن است فرد پس از قرار گرفتن در معرض پوست خود در یخ دچار سوختگی با جسم سرد شود.

خمیر دندان

برخی افراد معتقدند استفاده از خمیر دندان در محل سوختگی می تواند کمک کننده باشد. با این وجود خمیردندان استریل نیست و ممکن است باکتریها را برای گسترش سوختگی بیشتر کند.

تاول‌های ناشی از سوختگی را نترکانید

  • مایعی که درون تاول است تا زمانی که باز نشده، استریل بوده و یک پوشش مناسب برای زخم است.
  • با ترکاندن تاول ممکن است باعث ایجاد عفونت شوید؛ پس به شدت از این کار اجتباب کنید.

ناحیه سوختگی در معرض آفتاب قرار نگیرد

  • سعی کنید تا حد ممکن ناحیه سوخته را در معرض نور خورشید قرار ندهید؛ زیرا پوستی که دچار سوختگی شده نسبت به نور خورشید حساس‌تر است.

پیشگیری از سوختن با آب گرم

  • نظارت مناسب برای جلوگیری از سوختن با آب گرم برای کودکان در طول زمان حمام ضروری است. مهم است که قبل از ورود به حمام، تمام لوازم مورد نیاز برای حمام را آماده کنید تا فرد بتواند به طور مناسب  موقعیت را تحت نظارت خود داشته باشد .
  • ترموستات بخاری باید 46 درجه یا کمتر تنظیم شود.
  • اتصالات مقاوم درپوش، شیر مخلوط کننده ترموستات یا سوپاپ خنک کننده باید نصب و مرتبا بررسی شود. این  گزینه در جلوگیری از سوختن آب گرم بسیار مفید است.
  • قبل از ورود به وان، ابتدا درجه حرارت آب وان را با مچ دست خود آزمایش کنید. توصیه می شود تا زمانی که دمای آن به سطح مورد نظر شما برسد صبر کنید.
  • استفاده از قابلمه هایی با دسته های فلزی یکسره خودداری کنید یا حداقل بوسیله عایقی آنها را بلند کنید
  • سماور آشپزخانه را به هیچ وجه بلند و تا آخر پر نکنید
  • هنگام جا به جا کردن سینی چای از گذاشتن تعداد زیاد استکان بروی سینی خودداری نمایید حتی شده دو مرحله ببرید ولی با خیال راحت و تسلط بیشتر
  • به کودکان خود همیشه آموزش و تذکر بدهید که دور از سماور قابلمه گاز آب جوش و حتی چای باشند

سخن آخر

لطفا در صورت سوختگی از انجام درمان در منزل و کارهای غیر علمی (مالیدن آرد، سفیده تخم مرغ و…) بپرهیزید و در اسرع وقت به  ;کلینیک های زخم و سوختگی یا مراکز درمانی مراجعه فرمایید و انجام درمان را به متخصصین این حوزه بسپارید.

پانسمان سوختگی

در زمان سوختگی مهم ترین اقدام دور کردن فرد از عامل سوختگی می‌باشد.

محل سوختگی را زیر آب سرد قرار دهید تا دمای محل سوختگی تا حد امکان کاهش یابد.

در سوختگی های شدید از جدا کردن لباس ها از سطح بدن بپرهیزید زیرا باعث جدا شدن پوست از سطح بدن می‌گردد.

در مواقع سوختگی از استعمال خمیر دندان یا سفیده تخم مرغ یا هر گونه درمان سنتی دیگر پرهیز نمایید.
در صورت بروز تاول به هیچ وجه تاول ها را نترکانید و در اسرع وقت به متخصصین مربوطه مراجعه نمایید تا بهترین درمان را برای شما شروع نمایند.

درمان های سابق به دلیل ایجاد اسکارهای شدید و مشکلاتی از قبیل افسردگی و مشکلات روانی دیگر و همچنین مشکلات ظاهری که بر جای می‌گذاشتند جای خود را به درمان های نوین داده‌اند.

درمان های نوین جهت جلوگیری از پیشرفت عفونت و کاهش مدت درمان و همینطور کاهش شدید اسکار‌ها در این مجموعه برای رفاه حال بیماران عزیز و التیام زخم هایشان مورد استفاده قرار میگیرد.

درمان سوختگی موضوع بسیار مهمی می باشد. سوختگی های سطحی با کمک مسکن ها قابل درمان هستند، اما اگر سوختگی ها شدید تر باشند برای درمان نیاز به مراکز درمانی سوختگی می باشد. در درمان سوختگی ها نکته ای که حائز اهمیت است جلوگیری از عفونت زخم می باشد.

اگر سوختگی با مواد شیمیایی ایجاد گردد محل سوختگی را با آب زیاد شستشو دهید. برای درمان می توانید این شستشو را با آب و صابون و از بین بردن بافت های مرده انجام دهید.

اگر سوختگی شما از نوع دوم باشد نیاز به بررسی در طی 2 روز می باشد. زیرا برای این نوع سوختگی ها در مورد پانسمان زخم و بستن زخم شواهد اندکی وجود دارد.

بهترین کار در سوختگی های درجه اول این است که آن ها را پانسمان نکنیم زیرا ممکن است طول درمان بهبودی را طولانی تر کند.

انواع پانسمان سوختگی

پانسمان قرار دادن پوشش حفاظتی بر روی زخم است، که مهمترین شرط آن استریل بودن پانسمان است هدف از پانسمان زخم تسهیل در بهبودی زخم، پیشگیری از عفونت، جلوگیری از خونریزی، کمک به فرایند التیام زخم، عایق دما، حفظ رطوبت زخم و حفاظت زخم از صدمات دیگر است.

یکی از عوامل موفقیت آمیز در درمان زخم ها مشخص کردن عامل پیدایش زخم می باشد بعد از تعیین عامل اصلی در ایجاد زخم می توانیم بنا بر آن روش های درمانی را انتخاب کنیم. علاوه بر مشخص کردن عامل اصلی در پیدایش زخم انتخاب پانسمان مناسب نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

پانسمان ها را می توان در دو دسته تقسیم کرد. پانسمان های مدرن و پانسمان های سنتی

پانسمان های سنتی معمولا دارای یک لایه غیر چسبناک در ناحیه تماس با زخم به عنوان یک لایه جاذب در اطراف زخم می باشند. اما پانسمان های مدرن می توانند شامل آلژینات، هیدروکلوئید، فوم، هیدروژل و فیلم ترانسپارنت باشند که می توانند بنا بر ویژگی هایی که دارند یک پانسمان ایده آل به شمار آیند.

یک پانسمان خوب پانسمانی است که زمانی که یک زخم رطوبت دارد و به طور کامل خشک نشده است، رطوبت آن را همانطور که هست حفظ نماید. البته در صورتی که زخمی خشک شده باشد باید یک پانسمان خوب بتواند آن را مرطوب نگه دارد و از خشک شدن آن جلوگیری کند.

  • پانسمان ها را می توان در سه دسته قرار دارد:
  • پانسمان هایی که رطوبت را به زخم می دهند.
  • پانسمان هایی که سبب جذب اگزودا می شوند.
  • پانسمان هایی که رطوبت زخم را در همان درجه ای که قرار دارد نگه می دارند.

پانسمان های جاذب

پانسمان های جاذب بیشتر برای زخم هایی که ترشح اگزودای زیادی دارند مورد استفاده قرار می گیرند. این پانسمان ها برای جذب و نگهداری آب از ظرفیت بالایی برخوردارند و در نتیجه برای تعویض نیاز به زمان بیشتری دارند. فوم ها و آلرژینات ها از بهترین پانسمان های جاذب می باشند.

پانسمان های رطوبت دهنده

در صورتی که زخمی خشک شده باشد و یا از قبل خشک باشد و بر زخم بافت های مرده و خشک پوشیده شده باشد باید حتما برای درمان زخم این بافت مرده را ترمیم کرد تا درمان زخم صورت گیرد. با مرطوب نگه داشتن زخم می توانیم به روند درمان زخم کمک فراوانی بکنیم. هیدروژل ها برای این نوع زخم ها مناسب می باشند.

آلرژینات ها

آلرژیت ها در دسته پانسمان های جاذب می باشند و در بین پانسمان های مدرن از قدرت جذب بالایی برخوردارند. این پانسمان با سطح زخم در تماس می باشد و محیط مرطوب برای آن را فراهم می کند و در صورت ترشحات زخم پوششی بد بو ایجاد می کند.

پانسمان عسل نیز در سوختگی بسیار موثر است البته باید به این نکته توجه شود منظور از عسل، عسل خوراکی نمی باشد، پانسمان عسل تمامی فاکتورهای لازم از نظر علمی را دارا می باشد و می توان زیر نظر پزشک معالج از آن در درمان سوختگی استفاده کرد.

عفونت ناشی از سوختگی

اکثر سوختگی هاکوچک هستند و می توانند توسط مراقبت های اولیه توسط پزشکان معالج مدیریت شوند، اما سوختگی های وسیع نیاز به مصرف آنتی بیوتیک و همچنین استفاده همزمان از پانسمان نقره یا عسل و همچنین هیدروژل ورقه ای دارند. لازم به ذکر است در سوختگی های سطحی نیز مصرف آنتی بیوتیک بصورت پیشگیرانه توصیه می شود.

علایم و نشانه های زخم های سوختگی که دچار عفونت شده اند ایجاد تب در افراد است و سوختگی های سطحی معمولا تب پایین، کمتر از یک روز رخ می دهد ولی در سوختگی های عمیق معمولا تب بالا می باشد و بعد از 24 ساعت افزایش می یابد زیرا عفونت باکترایی افزایشی است. در این علامت حلقه ی قرمز رنگی است که اطراف سوختگی ایجاد می شود به دلیل آزاد شدن مواد از سلول های سوزانده شده است. این حلقه قرمز رنگ معمولا دو روز پس از آسیب اولیه باید متوقف شود در غیر اینصورت ممکن است عفونت باکتریایی باعث ایجاد آن شود. یکی دیگر از علایم و نشانه ها، دردهای بسیار زیاد در ناحیه غدد لنفاوی می باشد که حتما باید با پزشک مشورت شود.

درمان تاول سوختگی

برای درمان تاول های ناشی از سوختگی مناسب ترین پانسمانی که بدون نیاز به برداشتن پوست تاول به سرعت تاول را ترمیم می کند. پانسمان هیدروژل ورقه ای (هیدروتک ترانسپرنت) می باشد. در صورت ایجاد تاول روی قسمت سوخته از پاره کردن آن خودداری کرده چرا که تاول نوعی پوشش مناسب برای جلوگیری از ورود میکروب ها محسوب می شود.

اولین اقدام در سوختگی کودکان تمییز کردن با احتیاط محل زخم می باشد سپس استفاده بدون هیچ گونه وقفه ای از پانسمان هیدروژل ورقه ای می باشد این پانسمان اثر خنک کنندگی و آرام بخشی دارد و در کنترل درد و سوزش نیز تاثیر بسزایی دارد.

نظر متخصص زخم سوختگی

در زخم سوختگی زمان طلایی ما 24 ساعت اول سوختگی می باشد که با شروع اقدامات درمانی مناسب در اولین ساعات بعد از سوختگی می توانیم از ایجاد بافت مرده ویا عفونت زخم سوختگی جلوگیری کنیم. در سوختگی بسته به میزان آسیب بافتی وعمق آن درمان انتخاب می شود و در سوختگی های درجه 2 و 3 بهترین روش استفاده از پانسمان های مرطوب حاوی آنتی بیوتیک های موضعی می باشد؛ که با استفاده از این پانسمان ها میزان عفونت و همچنین نیاز به جراحی در مراحل بعدی به حداقل می رسد و در نهایت در مراحل انتهایی درمان , بیمار کمتر دچاراسکارهای ناشی از سوختگی خواهد شد.

مزایای پانسمان سوختگی هیدروژل BurnTec:

  • ورق هیدروژلی با دوام، ناحیه آسیب دیده را خنک می­کند و در مدت ۲۴ ساعت تاثیر تسکین دهنده دارد و منجر به راحتی و آسایش بیمار می­شود.
  • ترشحات زخم و باکتری­ها را جذب می­کند.
  • نسبت به بخار آب و اکسیژن نفوذپذیر، اما نسبت به باکتری ها غیرقابل نفوذ است که این موضوع به محفوظ نگهداشتن زخم از آلودگی­های خارجی کمک می­کند.
  • هیدروژل سطح رطوبت پوست را تنظیم می­کند.
  • به کارگیری سریع و فوری هیدروژل مانع افزایش عمق جراحت می­شود.
  • نرم و انعطاف­پذیر است و کاملاً سطح زخم را می­پوشاند.
  • به زخم نمی چسبد بنابراین بدون درد قابل تعویض می­باشد.
  • سازگار با محیط زیست است و منجر به واکنش آلرژیک نمی­شود.
  • این پانسمان از خشک شدن و تشکیل اسکار در سطح ناحیه آسیب­دیده جلوگیری کرده و در همان حال از آن، در برابر صدمات و آلودگی های خارجی محفاظت می­کند.
  • پانسمان هیدروژل BurnTec در صورتی که به سرعت بر روی ناحیه جراحت دیده استفاده شود با خنک کردن آن ناحیه از تخریبهای حرارتی بیشتر و تشکیل تاول جلوگیری می­کند.
  • پانسمان هیدروژل BurnTec  ظرفیت حرارتی بالایی دارد، بنابراین گرما از سطح پوست به پانسمان انتقال یافته و از طریق پدیده انتقال حرارت همرفتی، به طور مساوی در تمام منطقه پانسمان شده توزیع و به خارج منتقل می­گردد.
  • پانسمان هیدروژل BurnTec نه تنها تعادل حرارتی مناسب را تضمین می­کند، بلکه به تعادل رطوبتی در سطح زخم کمک کرده و این موضوع که به نوبه خود روند بهبودی بافت را شتاب می­دهد.
  • ورق پانسمان سوختگی هیدروژلی BurnTec قابل انعطاف و الاستیک بوده تا به راحتی قابل استفاده باشد و سطح جراحت را بپوشاند. این پانسمان با داشتن یک لایهnon-woven fabric  در ساختار خود، دوام بسیار زیادی در برابر پارگی دارد.

مزیت های پانسمان هیدروژل Neoheal :

  • تسریع بهبودی زخم از طریق ایجاد یک محیط بهینه مرطوب
  • خنک کردن محل زخم و جراحت و در نتیجه کاهش درد و ایجاد آسایش برای بیمار
  • جذب ترشحات زخم
  • نفوذ پذیر در برابر آب و اکسیژن اما غیر قابل نفوذ در برابر باکتریها ( این عامل زخم را در برابر آلودگی­های خارجی محافظت می­کند.)
  • عدم اتصال به زخم و امکان جدا کردن پانسمان بدون درد
  • انطباق با انواع پوست­ها
  • پانسمان هیدروژلNeoheal شفاف است و مشاهده زخم و ارزیابی روند بهبودی را به راحتی امکان­پذیر می­کند و بنابراین بازه زمانی تعویض پانسمان را افزایش می­دهد.
  • سازگار با محیط زیست بوده و ایجاد آلرژی نمی­کند.
  • پانسمان سوختگی هیدروژلNeoheal محیطی مرطوب روی سطح پوست ایجاد می­کند و به پاکسازی سلولهای مرده بافت کمک کرده و بر روند بهبود زخم تاثیر مثبت می­گذارد.
  • پانسمان به خوبی سطح زخم را می­پوشاند اما به سطح زخم نمی­چسبد، بنابراین پس از استفاده، به راحتی و بدون درد از سطح زخم و جراحت جدا می­شود.
  • پانسمان هیدروژل Neoheal ترشحات و باکتریها را از روی زخم جذب می­کند.
  • پانسمان سوختگی هیدروژل Neoheal الاستیک و قابل انعطاف است و پانسمان قسمت هایی از بدن را که به سختی در دسترس می باشد مانند صورت و نواحی موافصل را به راحتی امکان­پذیر می­کند.
  • پانسمان هیدروژل Neoheal می­تواند به عنوان پانسمان دوم به همراه داروهای مختلف و یا به طور مستقیم روی زخم قرار داده شود.