زخم فشاری در ICU

زخم فشاری در ICU | پيشگيری از زخم فشاری و عوامل خطر ايجاد آن

زخم فشاری در ICU چیست؟

زخم فشاری در ICU و پيش زمينه و هدف: امروزه زخم فشاری پس از انواع سرطان ها و بيماريهای قلبی عروقی و گرفتگی کرونوی قلب، سومين بيماری پرهزينه محسوب ميشود. در موارد حاد و پیشرفته نیار به مراقبت از زخم فشاری در بخش ICU وجود دارد. مهمترين عوامل خطر ايجاد زخم فشاری عبارتند از: سن بالای ٧٠ سال و بعد از آن ، جنس مذكر بودن، نژاد سفيد پوست بودن، سيگاری بودن، شاخص توده بدنی پايين تر از حد معمول، كم تحرك بودن، كاهش سطح هشياری، بي اختياري ادراری و مدفوعی، سوء تغذيه و دیگر موارد ناشناخته دیگر.

زخم فشاری عارضه بالقوه بيماران بستری در بخشهای ويژه است و پيشگيری ازآن از مسائل مهم پرستاری ميباشد.

روش كار: مطالعه حاضر يك مقاله مروری ميباشد كه جديدترين روشهای بررسی و پيشگيری از زخمهای فشاری دربخش مراقبتهـای ويژه را مـورد مطالعه قرار ميدهد.

يافته ها: شيوع زخم فشاری در بخش مراقبتهای ويژه بالاتر از ساير بخشها وميزان آن بين ٨درصد تا٤٠درصد متغيير ميباشد و اين به دليل پايين بودن ايمنی بيماران بستری در اين بخش ميباشد.

زخم فشاری در ICU

زخم فشاری در ICU و نکات پایایانی

بحث و نتيجه گيری:كيفيت مراقبت پرستاری به عنوان عامل كليدی پيشگيری از زخم فشاری مورد توجه قرارگرفته است. موضوع اساسی در پيشگيری از زخم فشاری، شناسايی افراد در معرض خطر است.

 در مجموع بهترين ابزار پيش بينی كننده زخم فشاری در بيماران بستری در بخشهای ويژه، ابزار برادن است كه شامل شش زير مجموعه درك حسی، ،رطوبت فعاليت، جنبش، تغذيه و سايش می باشد.

مورد ارزيابی عوامل مرتبط با ايجاد زخم فشاری در ICUها به عمل آمد كه برخی مشابهت ها و مغايرتها و اختلافات را نشان ميدهد.

مطالب مرتبط: / کلینیک زخم / زخم سوختگی / زخم عفونی / گرافت پوستی

تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر

تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر و تأثير اكسيژن موضعی با فشار بالا

تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر چه نتایجی دارد؟

تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر و تأثير اكسيژن موضعی با فشار بالا بر ميزان بهبودی زخم بستر می تواند روند درمان را تسریع نماید.

زمينه: زخم بستر يك عارضه جدی است و در صورتی كه به خوبی درمان نشود ، می تواند مشكلات جبران ناپذيری برای بيمار ايجاد كند.

هدف: مطالعه حاضر به منظور تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر و تعيين تأثير اكسيژن موضعی با فشار بالا بر ميزان بهبودی زخم بستر انجام شد.

مواد و روشها: در اين كارآزمايي باليني تصادفی يك سوكور، 100 بيمار بستری در یک مراكز آموزشی درمانی به صورت تخصيص تصادفی با قرعه كشي برای هر فرد، در يكی از دو گروه پانسمان ساده يا اكسيژن موضعي با فشار بالا قرار گرفتند .( 50 نفر در هر گروه) در گروه پانسمان ساده ، زخم پس از سه بار شستشو با سرم فيزيولوژی با يك گاز استريل خشك می شد و با توجه به اندازه زخم با يك يا چند گاز استريل خشك پانسمان می شد.

درگروه اكسيژن موضعی با فشار بالا، 10 ليتر اكسيژن به مدت 20 دقيقه، سه نوبت در روز توسط سوند تجويز می شد. وضعيت بيمار هر 48 ساعت تا بهبودی يا ترخيص بيمار (حداكثر به مدت 4 هفته) ارزيابی شد. داده ها با آزمونهای آمار توصيفی و تی مستقل تجزيه و تحليل شدند.

تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر

تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر و نتایج

ميانگين مساحت زخم قبل از مراقبت در دو گروه /02±13/

يافته ها: اكثر نمونه ها (% 51 ) مؤنث، 18 تا 94 ساله با ميانگين سنی 81

13/ 30 و 37 / 28 سانتيمتر مربع بود كه پس از مراقبت و شروع درمان به 02 / 31 و 74 / پانسمان ساده و اكسيژن موضعی با فشار بالا به ترتيب 80

.(p<0/ سانتيمتر مربع رسيد. اين اختلاف از نظر آماری معني دار بود ( 05

نتيجه گيری: روش اكسيژن موضعي با فشار بالا در ميزان بهبودی زخم مؤثر بود و به عنوان يك روش درمانی پيشنهاد می شود.

مطالب مرتبط: کلینیک زخم / زخم سوختگی / درمان عفونت زخم / زخم عفونی / زخم فشاری در ICU

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر از معيار برادن | دنیای زخم

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر چیست؟

 عوامل خطر مرتبط با زخم بستر با استفاده از معيار برادن در بيماران بستري در بيمارستانهاي فاطمه زهرا (س) و سلمان فارسي شهر بوشهر را در ذیل به آن اشاره خواهیم نمود.

 مرگ و مير (Morbidty)  عوامل خطر مرتزی با زخم بستر: کمتر کسي به مراقبت از بيماران پرداخته و با زخم بستر مواجه نشده است. زخم بستر موجب ناتواني

کاهش کيفيت زندگي و هزينه مالي ميشود. استفاده از معيارهايي که بتواند زخم بستر را پيشبيني کند ميتواند به تشخيص ،(Mortality)

زودهنگام و جلوگيري از پيشرفت اين عارضه کمک نمايد. از اين رو بررسي كنوني جهت بررسي عوامل خطر مرتبط با زخم بستر از معيار

برادن استفاده شد و اميدواريم که با انجام اين پژوهش بتوان گامي در جهت کاهش بروز زخم بستر برداشت.

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر

نتایج تحقیقات عوامل خطر مرتبط با زخم بستر 

مواد و روش ها: پژوهش حاضر يک مطالعه مقطعي و از نوع توصيفي – تحليلي است که جهت بررسي عوامل مرتبط با زخم بستر با استفاده از داخلي – جراحي و ارتوپدي بيمارستانهاي فاطمه زهرا (س) و سلمان فارسي شهر ،ICU معيار برادن بر روي ۲۲۲ بيمار بستري در بخشهاي بوشهر انجام شد.

ابزار جمع آوري اطلاعات شامل: پرسشنامه جمعيت شناختي از عوامل خطر مرتبط با زخم بستر معيار برادن بود. ابتدا جهت کليه واحدهاي پژوهش، پرسشنامه

جمعيت شناختي و معيار برادن تکميل گرديد و بعد بيماران به فواصل منظم تا هنگام ترخيص از لحاظ وجود يا عدم وجود زخم بستر معاينه

SPSS گرديدند و وجود يا عدم وجود و همچنين زمان ايجاد زخم بستر در آنها ثبت گرديد. اطلاعات پس از جمع آوري، با استفاده از نرم افزار معني دار فرض گرديد. (P<۰/ تجزيه و تحليل گرديد. در تمام موارد ( ۰۵ Roc curve و آزمونهاي تيتست، مربع کا و Stata ويرايش ۱۳ و ۱۲ درصد ( ۱۸ / يافته ها: از مجموع ۲۲۲ بيمار تحت مطالعه ۱۴ درصد واحدهاي پژوهش ( ۳۱ نفر) دچار زخم بستر شدند که شيوع آن در آقايان ۷ درصد ( ۱۳ نفر) بود. شايعترين محل زخم بستر ساکروم و پاشنه پا ( ۳۰ درصد) بود. اختلاف معني داري بين دو گروه / نفر) و۱۶ در خانمها  اختلاف معني داري بين نوع تشک و زخم .(P=۰/۲۹ ،P=۰/۵۷ ،P=۰/ (بازخم و بدون زخم) در رابطه با وزن، سن، جنس ديده نشد (به ترتيب ۸۶ از بين .(P=۰/

 همچنين رابطه معني داري بين استعمال سيگار با بروز زخم بستر در اين پژوهش ديده نشد ( ۷۳ .(P=۰/ بستر مشاهده نشد ( ۷۳

براي نمره برادن، .(P<۰/۰۳ ،P<۰/ معيارهاي برادن دو معيار توان راه رفتن و حرکت اندامها در تخت با ايجاد زخم بستر در ارتباط بود

نمره ۱۴ را به عنوان بهترين نقطه با حساسيت ۵۲ درصد و ويژگي ۶۱ درصد عامل خطر زخم بستر نشان داد.

نتيجه گيري: عوامل خطر مرتبط با زخم بستر اگر چه تمام معيارهاي برادن براي پيشبيني زخم بستر نتيجه بخش نميباشد ولي توجه پرستاران و مراقبين به بعضي از

ويژگي هاي آن که مرتبط با افزايش شيوع زخم بستر ميباشند، ميتواند در پيشبيني اين عارضه ناتوان کننده و گاه كشنده، مفيد باشد.

مطالب مرتبط: کلینیک زخم / زخم سوختگی / زخم عفونی / تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم | گیاهان دارویی و ترمیم زخم

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم چیست؟

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم و بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر سینرژیک مصرف موضعی اسانس pulegium Mentha و عسل در تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم و ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی

چکیده

مقدمه: یکی از اهداف درمان علم پزشکی، ترمیم زخم در زمان كوتاهتر، با عوارض جانبی كمتر می باشد. اهمیت و اثربخشی استفاده از گیاهان دارویی در سالیان اخیر افزایش یافته است.

هدف: مطالعه حاضر جهت بررسی اثر سینرژیک مصرف موضعی اسانس نعنا و عسل و تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم و در ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی رت انجام شده است.

15 × انجام گرفت. تحت بیهوشی، زخمی مربع به ابعاد 15 Wistar روش بررسی: این مطالعه تجربی روی 75 سر رت نژاد میلیمتر ایجاد شد. برای توزیع موشها روش تصادفی اعمال شد. سطح زخمها در گروههای تجربی روزانه یک بار با نعنا، عسل، تركیبی از هر دو و پماد فنی توئین پوشانیده شد. درگروه شاهد هیچ گونه تیماری انجام نشد. در بررسی ماكروسکوپی و اندازه گیری و 14 ارزیابی شد.

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم

آیا عسل درمانی زخم تاثیری در روند سریع بهبودی آن دارد؟

بله، عسل به عنوان یک ماده طبیعی با خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و نرم کننده شناخته شده است و ممکن است در بهبود زخم‌ها و جلوگیری از عفونت‌ها نقش داشته باشد. بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند که عسل ممکن است در افزایش فرایند التیام زخم‌ها و کاهش زمان بهبودی آنها مؤثر باشد.

عسل دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی و ضد میکروبی است که می‌تواند باعث کاهش التهاب، حفاظت از زخم در برابر عفونت، و تسریع در فرایند ترمیم بافت شود. همچنین، ویژگی‌های مرطوب‌کننده عسل می‌توانند به حفظ رطوبت در محیط زخم کمک کنند که این نیز برای بهبود سریع‌تر زخم مفید است.

به هر حال، استفاده از عسل به عنوان درمان باید تحت نظر پزشک یا متخصص بهداشت پوست انجام شود. همچنین، نوع و مشخصات عسل ممکن است تأثیر بگذارد، به همین دلیل بهتر است از عسل با کیفیت و بدون آلودگی استفاده شود.

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم در زمان بهبودی چیست؟

عسل می‌تواند تاثیرات مثبتی در ترمیم پذیری بستر زخم داشته باشد. برخی از اثرات مهم عسل در این زمینه شامل موارد زیر می‌شوند:

1. ضد التهاب و ضد عفونی: عسل دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است. این ویژگی‌ها می‌توانند به کاهش التهابات محل زخم و پیشگیری از عفونت‌ها کمک کنند.

2. تحریک تولید بافت جدید: عسل می‌تواند به افزایش تولید بافت جدید (ترمیم بافت) در محل زخم کمک کند. این اثر بهبودی میکرومحیط زخم و تحریک فرآیند ترمیم بافت را افزایش می‌دهد.

3. ترتیب رطوبت: خاصیت مرطوب‌کننده عسل می‌تواند رطوبت محیط زخم را حفظ کند و از خشک شدن زخم جلوگیری کند. رطوبت محیط زخم یکی از عوامل مهم در ترمیم سریع زخم است.

4. سایر اثرات مفید: عسل ممکن است دارای خواص آنتی‌اکسیدانی، ضد قارچی و تنظیم‌کننده فرآیندهای التهابی باشد که به بهبود ترمیم پذیری زخم کمک می‌کنند.

تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از عسل در درمان زخم‌ها، به خصوص زخم‌های مزمن مانند زخم‌های فشاری، می‌تواند موثر باشد. با این حال، همواره باید توجه داشت که هر درمانی باید تحت نظر پزشک یا متخصص بهداشت پوست انجام شود، و استفاده از عسل نیز به عنوان یک درمان مکمل در نظر گرفته شود.

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم

بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر سینرژیک مصرف وضعی اسانس پولگیوم نعنا چیست؟

بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر سینرژیک مصرف موضعی اسانس pulegium Mentha و عسل در ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی را نشان می دهد.

10 در بررسی های هیستوپاتولوژیکی ، یک نمونه از بستر زخم از تمام گروههای ،7 ،4 ، سطح زخم، در روزهای 1 مورد مطالعه برداشته شد و مورد پردازش بافتی قرار گرفت. برای بررسی اختلاف معنیداری بین گروهها آنالیز واریانس یک طرفه و یا از نظر آماری معنیدار P < 0/ نسخهی 21 استفاده شده و نیز مقدار 05 SPSS دوطرفه استفاده شد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار درنظر گرفته شد.

نتایج: در گروه درمانی تركیب عسل و نعنا در مقایسه با گروههای دیگر) درصد بهبودی بیشتر و مساحت زخم كمتر( اثربخشی بر .)P < 0/روی تسریع ترمیم زخم، به طور معنیداری بیشتر بود ) 001

نتیجه گیری: مصرف تركیب اسانس نعنا و عسل در ترمیم پذیری زخم باز پوستی مؤثر بوده و باعث تسریع ترمیم زخم شده است.

مطالب مرتبط: کلینیک زخم / زخم سوختگی / درمان عفونت زخم / زخم عفونی / عوامل خطر مرتبط با زخم بستر / زخم دیابتی

زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه | مقیاس برادن | دنیای زخم

زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه

عوامل پیشگویی کننده زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه با استفاده از مقیاس برادن

زمینه: زخم بستر یک مشکل عمده برای بیماران بستری در بیمارستان محسوب می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین عوامل پیشگویی کننده زخم بستر در بخش آی‌سی‌یو صورت گرفته است.

روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که بر روي ۶۷۳ بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه ۶ بیمارستان منتخب طی یک دوره شش ماهه در استان گیلان انجام شد. نمونه‌گیری به صورت آسان انجام گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه برادن بود که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تأیید شده است.

داده‌ها در محیط نرم افزار 20 SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي test-t ،کاي اسکویر و regression Logistic تجزیه و تحلیل شد.

زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه

یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۷/۱۶±۳۵/۴۵ سال بود. بروز زخم بستر در نمونه مورد مطالعه ۶/۳ درصد بود. شاخص‌های الگوی غذایی و سائیدگی و کشش پس از تعدیل نسبت شانس به عنوان عوامل پیشگوکننده زخم بستر شناسایی شدند.

نتیجه‌گیري: با توجه به تغذیه مناسب و درست اجرا نمودن ساییدگی و کشش عضلات و بافت‌های بیماران بخش مراقبت‌های ویژه می‌توان علاوه بر پیشبینی معیارهای مدل مربوطه، زخم بستر و عوارض حاصل از آن را به درستی مدیریت نمود. بازآموزی پرسنل بخش مراقبت‌های ویژه در این زمینه و همچنین آموزش بیماران این بخش پیشنهاد می‌شود.

تاثیر روغن زیتون موضعی بر پیشگیری از زخم بستر بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان آموزشی درمانی شهید بهشتی یاسوج: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور

چکیده

زمینه و هدف: پیشگیری از زخم بستر یک اولویت در بخشهای مراقبتی حاد و طولانی مدت به شمار می آید. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر روغن زیتون بر پیشگیری از زخم بستر بیماران بستری در بخش مراقب تهای ویژه بیمارستان آموزشی درمانی شهید بهشتی یاسوج انجام شد.

مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی د وس وکور در سال 1392 الی 1394 بر روی 70 بیمار که در محدوده سنی 18 تا 74 سال

قرار داشتند، انجام شد. بیماران به روش نمون هگیری هدفمند انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. طی مدت دو هفته در گروه کنترل، نمون هها مراقبت معمول پوست شامل تغییر پوزیشن در هر دو ساعت و تشک مواج را دریافت کردند و در گروه مداخله ع الوه بر مراقبت معمول، روزانه یک بار و هر بار 15 میل یلیتر روغن زیتون بر نواحی از بدن ب هآرامی و بدون انجام ماساژ مالیده شد. داد ههای مربوط به زخم بستر با استفاده از پرسشنامه، گردآوری شده و با نر مافزار SPSS20

آزمو نهای آماری مجذو رکای، تست دقیق فیشر و آزمون تی تحلیل شدند.

یافته ها: در گروه مداخله 4/ 11 درصد دارای زخم بستر درجه یک و 8/ 2 درصد دارای زخم بستر درجه دو و 7/ 85 درصد فاقد زخم بستر بودند.

در گروه کنترل 5/ 8 درصد دارای زخم بستر درجه یک و 7/ 25 درصد دارای زخم بستر درجه دو و 7/ 65 درصد فاقد زخم

بستر بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بروز زخم بستر در گروه مداخله ک متر از گروه کنترل بود ) 03 / .)P>0

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری بین توزیع فراوانی زخم بستر در گروه مداخله و کنترل وجود داشت. می-توان

نتیجه گرفت که استفاده از روغن زیتون موضعی بر پیشگیری از زخم بستر بیماران موثر م یباشد.

واژه های كلیدی: زخم بستر، روغن زیتون، بخش مراقب تهای ویژه، پیشگیری