استومی

به قسمتی از روده که از جداره شکم بیرون گذاشته شده است “استوما” گفته می شود و به این عمل یعنی تعبیه سوراخی در جداره شکم و قراردادن استوما از میان آن و بر روی شکم استومی اطلاق می گردد. یعنی بطور خلاصه ( در عمل استومی برای بیمار استوما تعبیه می شود.) استومی ها به سه گروه کلی: کلستومی، ایلئوستومی و یورستومی تقسیم می شوند. انواع استوما را نیز می توان براساس شکل آنها تقسیم بندی کرد. مانند : تک دهانه، دو دهانه متصل ، دو دهانه مجزا . از نظر محل استومی ،ایلئوستومی و یورستومی در طرف راست و کلستومی در طرف چپ تعیین می گردد. مراقبت از پوست اطراف استومی، رژیم غذایی و بطور کلی زندگی با استومی حائز اهمیت است.

قطع عضو (آمپوتاسیون)

آمپوتاسیون یا قطع عضو یک عمل جراحی برای قطع کردن اندام (دست یا پا) یا بخشی از اندام (انگشت، پایین دست، انگشت پا یا قسمت پایین پا) است. زمانی که بیمار از ضرورت قطع عضو آگاهی می‌یابد، طبعاً دچار نگرانی و ناراحتی شدیدی می‌شود. هرچند تغییر شیوه زندگی پس از قطع عضو کاری دشوار است، اما افراد بسیاری هستند که پس از قطع اندام توانسته‌اند زندگی خود را به خوبی مدیریت کنند و از یک زندگی فعال و پربار لذت ببرند. اندام‌های مصنوعی به بیماران کمک می‌کند تا توانایی از دست رفته خود را پس از قطع عضو بازیابند. دلایل قطع عضو ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد.

سلولیت

سلولیت(cellulite) به حالتی گفته می‌شود که در آن روی سطح پوست برآمدگی‌ها و گودی‌هایی ظاهر می‌شوند که با نام‌های پوست پرتقالی یا حفره‌های پنیری نیز شناخته می‌شود. به عبارتی التهاب پوست و بافت زیر جلدی است که در هر جای بدن می تواند رخ دهد.

وارفارین

وارفارین جلوی لخته‌شدن خون را می‌گیرد، بنابراین از مشکلات ناشی از تشکیل لخته در رگ‌های خونی پیشگیری می‌کند و در مواردی که احتمال ترومبوز یا آمبولی عروقی بالا است مانند پس از جراحی قلب باز، سکته مغزی و … مصرف می‌شود. وارفارین، یک داروی ضد انعقاد است که کار آن پیشگیری از لخته شدن خون است. گاهی به این دارو، (رقیق‌کننده خون) گفته می‌شود. البته این نام گمراه‌کننده است زیرا وارفارین خون را رقیق نمی‌کند، لخته‌هایی را که قبلاً تشکیل شده‌اند، را هم حل نمی‌کند. بلکه فرایند لخته شدن خون را کند می‌کند؛ به عبارتی دیگر وارفارین کمک می‌کند که خون راحت‌تر در بدن گردش کند و لخته نشود. افرادی که تحت درمان با وارفارین هستند در مصرف زنجفیل، سیر، چای سبز، جعفری و گزنه، گریپ فروت، سویا، انبه، زردچوبه و پیاز، جگر، روغن و الکل با پزشک خود حتماً مشورت کنند چرا که این مواد تداخلات جدی با مصرف وارفارین دارند.

پسوریازیس (بیماری صدف)

این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخهٔ رشد سلول‌های پوست می‌شود؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آن‌ها. پسوریازیس واگیردار نیست.

پنج نوع اصلی پسوریازیس، پلاکی، خالدار، معکوس، پوسچولار و اریترودرمیک می‌باشد. شایع‌ترین آن پسوریازیس پلاک‌مانند است که با ناحیه‌هایی قرمزرنگ با پوششی نقره‌ای و سفید از سلول‌های مردهٔ پوست مشخص می‌شود. پسوریازیس در هر نقطه‌ای از بدن مانند زانو، آرنج، پوست سر و کف دست و پا می‌تواند مشاهده شود و با سایر شرایط جسمی جدی مانند دیابت بیماری‌های قلبی و افسردگی در ارتباط است. حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به آرتریت پسوریاتیک مبتلا می‌شوند. باور بر این است که پسوریازیس مرتبط با دستگاه ایمنی بدن و یک بیماری ژنتیکی است و محرک‌های آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت می‌باشد.

تغذیه در دیابت

به طور کلی، افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند باید میزان مصرف گوشت شان (گوشت های چرب، گوشت خوک… )، میزان مصرف چربی های حیوانی (کره، مارگارین، خامه، پنیر…) و قندهای سریع الجذب (شکر سفید، مربا، شیرینی،… ) را کاهش دهند. در عوض باید میزان مصرف غذاهایی سرشار از قندهای کامل، مانند غلات، نشاسته ها و میوه های خشک را افزایش دهند.

دیابتی ها باید قسمت عمده ای از خوراک شان را به غلات کامل (قندهای کامل)، سبزیجات و میوها (باید از مصرف آبمیوه پرهیز کرد، این کنستانتره ها، حاوی قندهای سریع الجذب و فاقد خواص ویتامین ها و دیگر مواد مغذی موجود در میوه ها هستند) اختصاص دهند. باید شکر های سفید (قندهای سریع الجذب) را با جایگزین ها، گوشت های چرب را با گوشت پرندگان و ماهی ها و چربی های حیوانی را با روغن کلزا یا زیتون جایگزین کرد. دیابتی ها از فراورده های صنعتی خودداری کرده و خودشان آشپزی کنند برای رسیدن به چنین تغذیه ای، دیابتی ها باید در مقابل فرآورده های صنعتی مقاومت کرده و خودشان با استفاده از دستور العمل های ساده و شناخته شده، آشپزی کنند. در واقع، فرآورده های صنعتی مانند، بیسکویت های صنعتی، نان های روغنی و غذاهای آماده، سرشار از مادۀ چرب و البته پُر از قندهای سریع الجذب هستند. خوراکی های بشقاب یک دیابتی: پروتئین ها+ غلات+ سبزیجات