بایگانی دسته‌بندی: مطالب آموزشی

ویروس کرونا چیست؟

کرونا ویروس‌ خانواده‌ی بزرگی از ویروس‌ها هستند که از سرماخوردگی معمولی تا بیماری‌های شدیدتری مثل سارس و مرس (نوعی آنفولانزا) را شامل می‌شوند. نوعي بيماري عفوني است كه اخيراً كشف شده است. اين ويروس و بيماري جديد آن تا قبل از شروع شيوع بيماري در ووهان چين در دسامبر 2019 ناشناخته بود. افراد مي توانند 19‐COVID را از ساير مبتلايان به ويروس بگيرند. اين بيماري مي تواند از طريق شخص با قطرات كوچك بيني يا دهان در هنگام سرفه يا بازدم از فرد به فرد ديگر گسترش يابد. اين قطرات بر روي اشياء و سطوح اطراف فرد فرود مي آيد. سپس افراد ديگر با لمس اين اجسام يا سطوح ، 19‐COVID را گرفته و سپس چشم ، بيني يا دهان خود را لمس مي كنند. افراد همچنين مي توانند 19‐COVID را در صورت تنفس قطرات از فرد مبتلا به 19‐COVID كه سرفه مي كند ، بگيرند. به همين دليل مهم است كه بيش از 1 متر (3 فوت) از فردي كه مريض است فاصله بگيريد.

“دوره نهفتگي ” به معني زمان ابتلا به ويروس و شروع علائم بيماري است. بيشترين تخمين اين دوره براي 19‐COVID از 14 -1 روز است.

علائم بیماری کرونا چیست؟

علائم این بیماری بسیار شبیه به آنفولانزا یا سرماخوردگی معمولی است که با تب بالا، سرفه، سردرد و تنگی نفس همراه می‌باشد. هرچند در موارد شدیدتر منجر به مشکلات تنفسی و مرگ نیز خواهد شد. هم چنین علائم دیگر مانند از دست دادن حس چشایی و بویایی، مشکلات گوارشی، سکته و موارد دیگر نیز بیان شده است.

این ویروس چه کسانی را مبتلا می‌کند؟

 درست است که شیوع این بیماری بالاست و ممکن است هر فردی را آلوده کند، اما سیستم ایمنی بدن نقش مهمی در ابتلا به این بیماری دارد. یک فرد با سیستم ایمنی قوی این خطر را همانند یک سرماخوردگی معمولی رد می‌کند. اما افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، در خطر ابتلای بیشتری هستند. آسیب پذیرترین گروه‌ها عبارتند از: گروه‌های سنی بالای ۷۰ سال گروه‌های سنی زیر ۲ سال افراد دیابتی مبتلایان به مشکلات ریوی مبتلایان به مشکلات کلیوی افرادی که به هر دلیلی کورتون مصرف می‌کنند زنان باردار زنان شیرده بیماران مبتلا به ایدز و یا هر بیماری دیگری که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند.

تغذیه در دوران کرونا چقدر اهمیت دارد؟

رابطه مستقیمی بین نوع تغذیه و سیستم ایمنی بدن وجود دارد. سیستم ایمنی مجموعه‌ای از سلول‌ها و اجزایی است که باعث حفاظت بدن در برابر بیماری‌ها شده و در صورت بروز بیماری باعث بهبودی و سلامتی می‌شود. وظیفه‌ی اصلی سیستم ایمنی تخریب باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها می‌باشد. نقش دیگر سیستم ایمنی از بین بردن سلول‌های آسیب دیده و یا غیرنرمال است. تغذیه‌ی سالم می‌تواند مقاومت بدن را بالا ببرد و ما را در مقابل بسیاری از بیماری‌ها محافظت کند. مواد معدنی و ویتامین‌هایی همچون ویتامین C ،D، زینک و سلنیوم موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شوند.

ویتامین D به طور طبیعی در نور خورشید وجود دارد و به صورت رایگان می‌توانید آن را دریافت کنید. عقیده بر این است که ویتامین C باعث افزایش تولید گلبول‌های سفید خون (که کلید مبارزه با عفونت در بدن است) می‌شوند.

ویتامین C در این مواد غذایی به میزان فراوان وجود دارد: گریپ‌فروت،  پرتقال ، نارنگی ، لیمو شیرین ، لیمو ترش،  فلفل دلمه‌ای، انواع کلم ، آویشن ، جعفری، کیوی ، آناناس .

نکته‌ی مهم دیگر این است که در مصرف کربوهیدرات (قند) باید اصل تعادل رعایت شود چرا که دریافت کم و یا زیاد کربوهیدرات، هر دو باعث اختلال در فعالیت سیستم ایمنی بدن می‌شود.

همچنین به یاد داشته باشید که منابع غذایی امگا ۳ (مثل روغن سویا، روغن کانولا، ماهی و …) نیز باعث افزایش سطح ایمنی می‌شوند و خاصیت ضدالتهابی دارند.  مصرف روزانه سویا، پنبه دانه، زیتون، روغن گردو، کنجد برای تامین برخی از اسیدهای چرب و ویتامین های محلول در چربی ضروری است اما خوردن غذاهایی پرچرب و شور موجب تحریک سیستم ایمنی بدن، تورم و التهاب در قسمت های مختلف بدن از جمله مجرای تنفسی می شود.

تخم مرغ منبع بسیار مناسبی از پروتئین و مواد غذایی متنوع است. فقط توجه داشته باشید که بهتر است تخم مرغ را بجوشانید و بصورت آب پز کاملا سفت و پخته شده مصرف کنید و از نیم پز کردن، عسلی کردن و یا نیمرو کردن آن بپرهیزید.

ویتامین‌های A ،D ،E ،B ،C، عناصر روی و سلنیوم در فعالیت و تنظیم سیستم ایمنی نقش دارند، بنابراین مصرف آنها و یا مکمل‌های این ویتامین‌ها برای تقویت سیستم ایمنی ضروری است.

نکات اساسی در تغذیه کرونا برای اینکه در دوران کرونا تغذیه‌ی سالم‌تری داشته باشید، موارد زیر را در نظر بگیرید:

تنها مواد مورد نیاز را خریداری کنید.

خیلی از افراد به این دلیل که باید در دوران قرنطینه مدت زیادی را در خانه بمانند، بیش از اندازه مورد نیازشان خرید می‌کنند. خرید بیش از اندازه از روی نگرانی و ترس، می‌تواند عواقب منفی مانند بالا رفتن قیمت‌ مواد غذایی، اسراف و توزیع نابرابر آنها را در کشور به همراه داشته باشد. مهم است که علاوه بر نیاز‌های خود، نیاز دیگران را نیز در نظر بگیرید. مواد خوراکی که از قبل در خانه دارید را بررسی کرده و فقط آنچه که نیاز دارید بخرید. ممکن است فکر کنید که به خاطر ماندن طولانی مدت در منزل به مواد غذایی بیشتری نیاز دارید، اما بهتر است از آنچه که قبلا خریداری کرده‌اید، استفاده کنید. مواد غذایی که زود فاسد می‌شوند را به اندازه‌ی همیشه و به مقدار کم خریداری کنید. با این روش می‌توانید از هدر رفتن غذا جلوگیری کنید و به بقیه افراد نیز فرصت خرید را بدهید.

ابتدا از مواد غذایی فاسد‌شدنی استفاده کنید .

مصرف مواد غذایی تازه‌ای که تاریخ انقضاء کوتاه مدتی دارند و سریع فاسد می‌شوند را در اولویت قرار بدهید. اگر برای خرید مواد غذایی تازه مانند میوه‌ها، سبزیجات، لبنیات دسترسی راحتی دارید، ابتدا از همین مواد غذایی استفاده کنید و بعد سراغ مواد غذایی دیگر که فاسدنشدنی هستند بروید. میوه‌ها و سبزیجات یخ زده نیز به اندازه نوع تازه‌ی آنها مواد مغذی و مفید دارند. در صورت نبود مواد غذایی تازه می‌توانید از نوع یخ زده آنها نیز استفاده کنید. برای دوری از هدر رفتن غذا، می‌توانید هر آنچه که از مواد غذایی باقی ماند را فریز کنید.

غذای خانگی بپزید .

در مواقع عادی بسیاری از افراد به خاطر مشغله کاری فرصت کافی برای پخت غذای خانگی را ندارند و غذای آماده می‌خورند. حالا که به اجبار خانه نشین شده‌اید و وقت بیشتری را در خانه می‌گذرانید، بهتر است وقت بگذارید و غذای خانگی درست کنید. بسیاری از دستور پخت‌های سالم و خوشمزه را می‌توانید اینجا پیدا کنید. با خوراکی‌هایی که در دسترس دارید، غذای جدید درست کنید. به یاد داشته باشید که دستور غذاهای سالم را انتخاب کنید تا سلامت‌تان را در دوران کرونا بهبود ببخشید.

به اندازه غذا بخورید.

 شاید برایتان مشکل باشد که اندازه مناسب غذا را مشخص کنید مخصوصا زمانی که خودتان غذا را آماده می‌کنید. در خانه ماندن برای مدت طولانی به خصوص اگر تنها باشید می‌تواند به پرخوری و ریزه‌خواری منجر شود. به دنبال راهنمایی برای میزان مصرف مواد غذایی باشید. این راهنماها به شما کمک می‌کنند تا مواد غذایی سالم را بشناسید و اندازه مناسب برای مصرف آنها را بدانید. با استفاده از این راهنماها مقدار غذای مورد نیاز را برای بزرگسالان مشخص می‌کنید. توجه داشته باشید که کودکان به مقدار کمتری از غذا نیاز دارند.

روش صحیح نگهداری مواد غذایی را بشناسید .

دانستن روش صحیح پخت و پز و نگهداری مواد غذایی برای سالم نگه داشتن آنها بسیار مهم است. تنها غذایی سالم محسوب می‌شود که درست نگه داری می‌شود. زمانی که برای خود و دیگران غذایی می‌پزید، به روش صحیح پخت و پز و نگهداری آن توجه کنید. استفاده از روش‌های صحیح در نگهداری و پخت غذاها از مسمومیت غذایی و دیگر بیماری‌های مربوط به آن پیشگیری می‌کند. موارد زیر نکات اصلی برای استفاده و نگهداری درست از مواد غذایی است. دست‌ها، آشپرخانه و ابزارهای آشپزی را تمییز نگه دارید. موادغذایی خام را از پخته جدا کنید، به خصوص گوشت خام و مواد غذایی تازه. غذا را کامل بپزید. از خام خواری دوری کنید. غذا را در دمای مناسب نگه‌داری کنید. دمای مناسب جهت پخت و یا نگهداری غذا پایین‌تر از ۵ درجه سانتی‌گراد و بالاتر از ۶۰ درجه سانتی‌گراد است. از آب تصفیه شده و مواد غذایی خام سالم و مطمئن استفاده کنید. با رعایت پنج نکته بالا هنگام پخت یا نگهداری غذاها می‌توانید از بسیاری از بیماری های مربوط به غذا و مسموسیت غذایی پیشگیری کنید.

 مصرف نمک را محدود کنید.

 در دوران قرنطینه ممکن است مانند قبل میوه و غذاهای تازه در دسترس‌تان نباشد و به همین خاطر بیشتر از قبل سراغ غذاهای کنسروی، کمپوت و یا یخ‌زده بروید. این غذاها اصولا مقدار زیادی نمک دارند. سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند روزانه کمتر از ۵ گرم نمک استفاده کنید. سعی کنید آن دسته از مواد غذایی را انتخاب کنید که نمک افزودنی نداشته و یا میزان نمک آن کم باشد. همچنین می‌توانید برای رهایی از نمک اضافه شده به مواد غذایی کنسروی، قبل از مصرف آنها را با آب و صابون بشویید. به یاد داشته باشید که ترشی‌ها و خیارشور مقدار زیادی نمک دارند. سعی کنید به غذای خود نمکی اضافه نکنید. برای دوری از مصرف بیش از اندازه نمک، نمکدان را از سر سفره حذف و طعم غذاها را با ادویه‌های متنوع و گیاهان خشک شده جبران کنید.

مصرف شکر را محدود کنید.

 سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده افراد بزرگسال باید کمتر از ۵ درصد انرژی روزانه مورد نیاز خود را از مصرف شکر دریافت کنند. اگر نیاز به خوردن یک خوراکی شیرین دارید، میوه‌های تازه و خشکی را که شکر افزودنی نداشته باشد در اولویت قرار دهید. اگر هوس خوراکی یا دسر دیگری را کرده‌اید، مطمئن شوید قند کمی دارند و یا مقدار کمی از آنها را نوش جان کنید. گزینه‌های کم‌چرب را انتخاب کنید چرا که غذاهای پرچرب اصولا مقدار زیادی قند دارند. هنگام پخت غذا و یا درست کردن نوشیدنی حواس‌تان به مقدار شکر و یا عسلی که به آنها اضافه می‌کنید، باشد.

مصرف چربی‌های مضر را محدود کنید.

 سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند کمتر از ۳۰ درصد انرژی روزانه خود را از چربی‌ها و از این ۳۰ درصد کمتر از ۱۰ درصد را از چربی‌های اشباع شده دریافت کنید. برای رسیدن به این مقدار لازم است دستور پخت‌هایی را دنبال کنید که کمترین میزان روغن را برای پخت نیاز داشته باشند و یا اصلا روغن نخواهد. می‌توانید به جای سرخ کردن غذاها بخارپز کردن، گریل کردن و یا تفت دادن غذاها را انتخاب کنید. اگر برای تهیه غذایی به روغن نیاز دارید، از روغن آفتاب گردان، روغن زیتون و یا دانه‌ی کلزا استفاده کنید. مواد غذایی را انتخاب کنید که چربی اشباع نشده داشته باشند مانند ماهی‌ها و آجیل‌ها. برای دوری از چربی‌های اشباع شده، قسمت‌های چرب گوشت را قبل از پخت جدا و مرغ‌های بدون پوست را انتخاب کنید. همچنین از چربی‌های ترانس تا جای ممکن دوری کنید. برچسب اطلاعات تغذیه‌ای که روی مواد خوراکی بسته بندی شده درج شده را با دقت بخوانید. موادی را انتخاب کنید که چربی هیدروژنه در لیست اطلاعات تغذیه‌ای آنها آورده نشده است.

فیبر کافی دریافت کنید .

مصرف فیبر کافی به بهبود سیستم گوارش بدن و داشتن احساس سیری طولانی مدت کمک بسیاری می‌کند؛ به همین دلیل است که فیبر‌ها جلوی پرخوری را می‌گیرند. از طرفی می‌دانید که پرخوری باعث اضافه وزن شده و اضافه وزن، تضعیف سیستم ایمنی بدن را به دنبال دارد. برای اینکه مطمئن شوید روزانه مقدار کافی فیبر مصرف می‌کنید، حتما سبزیجات، میوه‌ها، حبوبات و دانه‌های کامل را به برنامه غذایی روزانه خود اضافه کنید.

آب کافی بخورید.

 مصرف آب کافی و هیدراته نگه داشتن بدن برای حفظ سلامت ما حیاتی است. هر موقع که آب در دسترس‌تان بود، سعی کنید مقداری آب بنوشید. اگر احساس تشنگی می‌کنید آب تصفیه شده بهترین و ارزان‌ترین نوع نوشیدنی است. نوشیدن آب به جای آبمیوه‌های شیرین راحت‌ترین راه برای دوری از مصرف بیش از اندازه قند و کالری است. برای بهتر کردن طعم آب می‌توانید به آن میوه‌های یخ زده مانند مرکبات و یا خیار به همراه گیاهانی مانند نعناع، اسطوخودوس و رزماری اضافه کنید. از نوشیدن چای‌ تیره و یا قهوه‌های قوی، نوشیدنی‌های انرژی‌زا و کافئین‌دار خودداری کنید. این نوشیدنی‌ها آب بدن‌تان را کم می‌کنند و الگوی خواب‌تان را برهم می‌ریزند.

همراه با خانواده وعده‌های غذایی را نوش جان کنید.

 در خانه ماندن توفیق اجباری شده تا اعضاء خانواده وقت بیشتری را در کنار یکدیگر سپری کنند. این فرصت را غنیمت بشمرید و همراه با یکدیگر غذا بخورید. خانوادگی غذا خوردن فرصت مناسبی برای ایجاد الگو و برنامه غذایی سالم است. همچنین از این زمان برای قوی‌تر کردن رابطه بین اعضاء خانواده استفاده کنید. سپری کردن زمان بیشتر در خانه این امکان را برای والدین به وجود آورده تا کودکان خود را بیشتر و بهتر از قبل به خوردن غذاهای سالم تشویق کنند. می‌توانید از کودکان برای پخت غذاهای جدید و سالم کمک بگیرید. با این روش مهارت‌های زندگی کودک نیز پیشرفت بسیاری می‌کند. به کودکان اجازه دهید مواد اولیه‌ای که دوست دارند برای پخت غذا انتخاب کنند. این کار آنها را تشویق می‌کند تا غذایی که خودشان در طبخ آن شریک بوده‌اند را نوش جان کنند. به خاطر داشته باشید که اگر از کودکان برای پخت غذایی کمک می‌گیرید باید غذایی را انتخاب کنید که روش پخت ساده‌ای داشته باشد. از این فرصت استفاده کنید و نکات گفته شده برای حفظ و نگهداری غذا (شستن دست‌ها، تمیز کردن آشپزخانه و پرهیز از مصرف مواد خام) را به آنها آموزش دهید.

پس فراموش نشود:

• تامین مقادیر کافی مایعات همچون آب , آبمیوه تازه طبیعی ) آب هندوانه ,آب پرتقال ,آب سیب( و آب سبزیجات تازه طبیعی ) کرفس ,هویج و گوجه فرنگی
• مصرف انواع سوپ های داغ و سرشار از امالح و ویتامین ها مانند سوپ سبزیجات , سوپ جو و آش های سبک
• مصرف روزانه میوه و سبزیجات تازه
• استفاده از منابع ویتامین A که سبب حفظ یکپارچگی مخاط تنفسی می شود مانند زرده تخم مرغ , گوشت , ماهی و میوه ها و سبزیجات زرد و نارنجی همچون کدو حلوایی ,هویج ,فلفل دلمه ای زرد و نارنجی , اسفناج
• استفاده از منابع غذایی ویتامین C به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی مانند مرکبات , فلفل دلمه ای سبز رنگ و آب نارنج و آب لیمو ترش
• استفاده از منابع غذایی پروتئین , روی آهن و سلنیوم که تقویت کننده سیستم ایمنی است مانند گوشت , مرغ, تخم مرغ, ماهی یا میگو,انواع مغزها و خشکبار
• استفاده از عسل جهت تقویت سیستم ایمنی
• اضافه کردن سیر و پیاز تازه و زنجبیل)از مصرف زیاد آن پرهیز شود( به غذا که به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک میکند
• استفاده از زرد چوبه در تهیه غذا به علت خاصیت ضد التهاب آن
• مصرف منظم صبحانه و دو تا سه میان وعده برای تامین بهتر انرژی و ریز مغذی ها

قرص دافلون عمدتاً برای پیشگیری یا درمان بیماری‌هایی مانند وجود توده‌ها (هموروئیدها) و رگ های واریسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. قرص دافلون با طولانی شدن اثر انقباضی عروقی نوراپی نفرین که یک واسطه شیمیایی است و باعث افزایش تن وریدی و بهبود جریان خون می‌شود، استاز وریدی را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، با کاهش جریان لنفاوی در اثر کاهش قطر عروق لنفاوی و فشار داخل لنفاوی، تخلیه لنفاوی را افزایش می‌دهد.

قرص دافلون ۵۰۰ میلی گرم برای درمان بواسیر حاد یا مزمن، ورید های واریسی و ورم لنفاوی استفاده می شود. این قرص باعث بهبود جریان خون در وریدها و بازیابی عملکرد آن ها می شود. قرص دافلون را طبق دستور پزشک همراه یا بدون غذا مصرف کنید. هم چنین ادامه مصرف دارو نیز تا زمانی که پزشک توصیه کرده باید رعایت کنید. اگر خیلی زود درمان را متوقف کنید، ممکن است علائم شما بازگردند و وضعیت شما بدتر شود. 

حتما پزشک خود را از سایر داروهای مصرفی خود مطلع کنید زیرا ممکن است برخی داروها با این دارو تداخل ایجاد کنند.

شایع ترین عوارض جانبی آن درد شکم، سردرد، حالت تهوع و اسهال می باشند. بیشتر این عوارض موقتی هستند و معمولاً با گذشت زمان برطرف می شوند. در صورت نگرانی در مورد هر یک از این عوارض، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. 

این دارو ممکن است باعث اسهال نیز شود، بنابراین بهتر است هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی مصرف کنید زیرا می تواند به جلوگیری از کمبود آب ناشی از آن کمک کند. اصلاح سبک زندگی مانند کاهش استعمال سیگار، افزایش فعالیت بدنی و رژیم غذایی سالم به شما کمک می کند تا نتایج بهتری بگیرید.

زنان باردار یا شیرده قبل از مصرف این دارو باید با پزشک خود مشورت کنند. سو هاضمه و درد شکم از مهم‌ترین عوارض جانبی داروی دافلون است که بیش از دوز توصیه شده مصرف شود. از قرص دافلون هرگز نباید در موارد اختلالات خونریزی و نقص کلیه استفاده شود. اگر سابقه مشکلات قلبی، کبدی یا کلیوی دارید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.

قرص دافلون عمدتا برای جلوگیری یا درمان بیماری‌هایی مانند:

• وریدهای واریسی: در موارد بزرگی و تورم اندام ها یعنی ساق پا یا بازوها (رگ‌های واریس) استفاده می‌شود.
• استاز وریدی: برای درمان موارد انسداد جریان خون از طریق وریدها (استاز وریدی) استفاده می‌شود.
• ادم لنفی: برای درمان احتباس موضعی مایعات که منجر به تورم (ادم لنفی) می‌شود، استفاده می‌شود.
• بواسیر: بیشتر در موارد بواسیر (وجود توده) استفاده می‌شود.
• درماتیت استاز: برای درمان موارد تغییرات پوستی در نتیجه تغییرات گردش خون یا تجمع مایعات استفاده می‌شود.
• زخم پا: برای معالجه زخم‌های پا ناشی از گردش خون ضعیف استفاده می‌شود.

مزایای قرص دافلون برای درمان واریس

وریدهای واریسی به دلیل مشکل در جریان خون وریدهای پا به قلب ایجاد می شوند. قرص دافلون به بهبود جریان خون کمک می کند، نشت و همچنین پارگی ورید ها را کاهش می دهد، از لخته شدن خون جلوگیری می کند و همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان برای بهبودی عمل می کند. 

این قرص، باعث بهبود علائم واریس مانند درد و التهاب و درمان واریس می شود. در نهایت، می تواند به شما کمک کند کارهای روزمره خود را به راحتی انجام دهید و کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد.

خیلی از بیماران دوست دارند بدانند با مصرف این قرص چه اتفاقی می افتاد؟ آیا واریس پای آنها درمان می شود؟ و این رگهای برآمده برای همیشه از بین میروند؟
در ابتدا خوب است خاطر نشان کنیم همه انواع داروهای مورد استفاده در درمان واریس از جمله قرص دافلون برای دو هدف تجویز می شود:

1) کاهش درد و احساس سنگینی در پاها : داروهای واریس برای کم کردن شدت علایم به بیماران تجویز می شوند و در واقع با این داروها می خواهیم بیمار بتواند روال عادی فعالیت و کارهای روزمره را داشته باشد.
2)  محافظت در برابر بروز عوارض واریس هم هدف استفاده از برخی انواع داروها در واریس است.

دافلون هر دو اثر مفید را دارد یعنی هم باعث کاهش درد و ناراحتی های ناشی از واریس می شود هم اینکه جلوی بروز برخی از عوارض واریس را می گیرد.
قرص دافلون با ایجاد فرایند ضد التهابی در رگها جلوی ورم پا را می گیرد و به صورت اختصاصی به حفظ سلامت دریچه های لانه کبوتری موجود در دیواره داخلی رگها کمک می کند.
لازم است اشاره کنیم که از دست رفتن عملکرد دریچه های لانه کبوتری علت اصلی در بروز بیماری واریس است. دافلون با کمک به حفظ سلامت دریچه های لانه کبوتری دیواره رگها مانع از برگشت خون به عقب یا در اصطلاح پزشکی رفلاکس می شود و جلوی پیشرفت واریس را گرفته از بروز عوارض واریس پیشگیری می کند.

اثرات مثبت قرص دافلون

طبق مطالعات انجام شده بیماران با مصرف یک دوره ۶ ماهه قرص دافلون اثرات مثبت بسیاری را گزارش کرده اند:
1)  ورم پای بیماران واریسی کم شده است: با اندازه گیری دور مچ در بیماران با ورم ناحیه مچ تغییر قابل ملاحظه در مقدار ورم پا دیده شد. این اثر نوید بخش دافلون برای بیمارانی که به واسطه ورم ناشی از نارسایی وریدی دچار ناتوانی و محدودیت حرکتی شده اند، رضایت بخش می باشد. امروزه از این دارو برای رفع ورم در بیماران دچار نارسایی وریدی مزمن استفاده میشود.
2)  کاهش درد، سنگینی پا: این علایم که در بین بیماران واریسی متداول است با دافلون به خوبی کنترل می شود.
3)  کاهش تعداد دفعات کرامپ یا گرفتگی عضلات: یکی از آزاردهنده ترین علائم بیماری واریس که بیماران از آن یاد می کنند و باعث ناراحتی ، بهم خوردن خواب شبانه در بیمارن می شود با مصرف داروی دافلون تعداد دفعات بروز آن کاهش پیدا می کند.
4)  دافلون در مورد واریس لگنی هم مورد استفاده قرار می گیرد.
5) تسریع روند بهبود زخم وریدی: با دریافت مرتب قرص دافلون و رعایت توصیه های دیگر بیماران مبتلا به زخم پای وریدی در مقایسه با بیماران دیگر زودتر زخمشان بسته شد . دافلون با کم کردن التهاب و بهبود گردش خون به بسته شدن زخم کمک می کند.

دانستنی های لازم درباره‌ی مصرف دافلون

• دافلون به صورت قرص‌های روکش دار موجود است
• قرص دافلون معمولاً از طریق دهان با غذا یا بدون غذا مصرف می‌شود.
• قرص‌ها نباید خرد یا جویده شوند بلکه باید به طور کلی بلعیده شوند.
• دارو باید با فاصله زمانی مساوی بین دو دوز در زمان مشخص مصرف شود تا مقدار خاصی از دارو همیشه در بدن وجود داشته باشد.
• استفاده از دافلون به عنوان داروی بدون نسخه توصیه نمی‌شود.
• به دلیل خطر وقوع عوارض جانبی یا وابستگی، درمان با داروی دافلون نباید بیش از 3 ماه طول بکشد، مگر اینکه توسط پزشک توصیه شده باشد.

نحوه استفاده از قرص دافلون

این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید. قرص را به صورت کامل ببلعید. آن را نشکنید یا خرد نکنید. قرص دافلون را همراه با غذا یا بدون غذا مصرف کنید و بهتر است آن را در یک زمان مشخص در روز مصرف کنید.

دوز معمول

میزان دوز مصرف مناسب قرص دافلون برای درمان:

•  دوز دارو را می‌توان طبق وزن، سن، وضعیت روانی بیمار، شدت بیماری تحت درمان توسط پزشک تعیین کرد.
•  رایج ترین دوز توصیه شده یک قرص 500 میلی گرمی دو بار در روز یا یک قرص 1000 میلی گرمی یک بار در روز بعد از غذا است.
•  در موارد بواسیر حاد، 6 قرص در روز به مدت 4 روز و به دنبال آن 4 قرص در روز به مدت 3 روز توصیه می‌شود.
•  در صورت تداوم علائم، سریعاً باید توصیه‌های پزشکی انجام شود.

عوارض قرص دافلون چیست؟

مهمترین  عوارض قرص دافلون بروز علائم گوارشی است، تهوع، ناراحتی معده، اسهال و استفراغ از جمله عوارض ناخواسته این دارو هستند.
همینطور سردرد، طعم غیر عادی در دهان، اشکال در تنفس یا بلع، تورم، خارش پوست، و کهیر جزو عوارضی است که برای این دارو گزارش شده اند.

این دارو شامل دیوسمین + هسپریدین (دافلون ۵۰۰ میلی گرم) می باشد و می تواند عوارض جانبی مانند تمام داروها ایجاد کند. اگر هر یک از عوارض جانبی جدی شود، یا اگر بیمار متوجه عوارضی شود که ذکر نشده است، سریعا باید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهد. این دارو معمولاً به خوبی تحمل می شود.

بنابراین عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:

• شایع (کمتر از یک نفر از هر ۱۰ نفر، اما بیش از یک نفر از ۱۰۰ نفر): اسهال، سوءهاضمه، حالت تهوع، استفراغ.
• غیر معمول (کمتر از یک در ۱۰۰ نفر، اما بیش از یک در ۱۰۰۰ نفر): کولیت (التهاب روده بزرگ).
• نادر (کمتر از یک در ۱۰۰۰ نفر، اما بیش از یک از ۱۰ هزار نفر): سرگیجه، سردرد، ضعف، بثورات، خارش، کهیر.

مصرف دافلون در دوران بارداری وشیردهی

برای تصمیم گیری در این مورد با پزشک متخصص مشورت کنید. و در 3 ماه اول بارداری بهتر است استفاده نشود. همینطور اگر قصد بارداری دارید و یا باردار هستید پزشک خود را حتما مطلع نمایید.

  دقت کنید بدون تجویز دکتر دارو را استفاده نکنید و بدون مشورت با پزشک معالج بیش از 3 ماه از این دارو استفاده نکنید. اگر حساسیت به دیوسمین، فلاونوئید ها یا ترکیبات دارویی دیگر دارید حتما به پزشک خود بگویید.

سوالات متداول:

آیا قرص دافلون 500 در دوران بارداری بی‌خطر است؟

واکنش‌های شناخته شده‌ای از این دارو در دوران بارداری وجود ندارد و می‌توانید در صورت تجویز از جانب پزشک خود، این درمان را ادامه دهید. با این حال نباید سر از خود دست به درمان خود با این دارو بزنید.

 مصرف این دارو به چه صورت و چند بار در روز است؟

پزشک شما بسته به مشکلات و وضعیت کلی سلامت شما، مقدار مناسب دارو را تجویز می‌کند. از این نظر، دوز مصرفی این دارو در بین افراد متفاوت است و شما نباید طبق دستورالعمل استانداردی دوز استفاده کنید. به یاد داشته باشید که هر نوع مصرف بیش از حد می‌تواند به بدن شما آسیب برساند و نتایج نامطلوب مختلفی را به دنبال داشته باشد.

آیا برای دریافت این دارو به نسخه نیاز دارم؟

در بیشتر موارد، برای خرید و دریافت این دارو از داروخانه، نیازی به نسخه‌ی پزشک ندارید و این دارو بدون نسخه قابل تهیه است. با این حال، این ایده خوبی نیست که این دارو را خودسرانه و بدون مشورت با پزشک استفاده کنید. توجه داشته باشید که هر دارویی با عوارض جانبی همراه است و هنگام مصرف داروهای دیگر به طور همزمان، عوارض می‌توانند شدیدتر شوند. به همین دلیل، باید با پزشک خود مشورت کرده و در مورد تمام داروهایی که در حال حاضر برای درمان سایر مشکلات و بیماری‌های دیگر استفاده می‌کنید، به آن‌ها اطلاع دهید. پزشک کنش و واکنش‌های این دارو را با سایر داروها بررسی کرده و در صورت نبودن مشکلی، قرص را تجویز می‌کند.

آیا دافلون 500 عادت میاورد؟

اگرچه ممکن است هنگامی که دافلون 500 را برای مدت کوتاهی و برای چند روز مصرف کنید، مصرف این دارو عادت آور نباشد، اما ممکن است در طولانی مدت برخی از علائمی با ماهیت عادت آور را ایجاد کند. هنگام استفاده از این دارو به مدت چند ماه به طور مداوم باید مراقب باشید و همیشه با پزشک خود در مورد علائم مرتبط با ترک مصرف قرص مشورت کنید. به این ترتیب، می‌توانید دوز را طبق دستورالعمل پزشک خود مدیریت کنید و وقتی می‌خواهید در آینده مصرف آن را متوقف کنید، دوز را کمک کم و به تدریج کاهش دهید.

آیا قرص دافلون 500 بر فشار خون تأثیر می‌گذارد؟

مصرف این دارو تأثیری بر فشار خون ندارد. این دارو تنها با کاهش التهاب و تورم در ناحیه آسیب دیده، جریان خون را کاهش می‌دهد.

آیا ماهیت قرص دافلون 500 رقیق کنندگی خون است؟

دافلون 500 به عنوان یک ماده رقیق کننده خون عمل نمی‌کند و می‌توانید با اطمینان از این دارو هنگام تجویز پزشک استفاده کنید. با این وجود، باید در صورت ابتلا به هرگونه اختلال مرتبط با خون، مراقب باشید و پزشک خود را در مورد سایر داروهای مورد استفاده برای معالجه مشکلاتی که در حال حاضر دارید مطلع کنید.

در صورت مصرف بیش از حد قرص دافلون چه اتفاقی می‌افتد؟

مصرف بیش از حد هر دارو ممکن است احتمال عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. بنابراین ، توصیه می‌شود به شدت به دوز تجویز شده دارو پایبند باشید و در صورت مشاهده علائم مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله با تیم پزشکی مشورت کنید.

اگر مصرف یک دوز دافلون را فراموش کنم چه اتفاقی می‌افتد؟

فرد باید به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کند اما اگر زمان مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده خودداری کنید زیرا ممکن است منجر به مصرف بیش از حد دارو شود. از دست دادن دوز توصیه نمی‌شود و فرد باید دقیقاً به برنامه دوز دارو پایبند باشد.

اگر قرص دافلون که تاریخ مصرف آن منقضی شده بخورم چه اتفاقی می‌افتد؟

بعید است که یک دوز از داروی منقضی شده باعث بروز عارضه ای شود زیرا ممکن است اثر و قدرت خود را از دست داده باشد. با این حال، باید از مصرف داروی تاریخ مصرف گذشته خودداری کرد و در صورت احساس علائم نامطلوب پس از مصرف داروی تاریخ مصرف گذشته ، باید سریعاً با پزشک مشورت شود.

زمان شروع مصرف قرص دافلون چه زمانی است و تا چه زمانی اثر دافلون باقی می‌ماند؟

شروع اثر یا نتیجه دارو به شدت و دوز دارو بستگی دارد. تعداد کمی از بیماران پس از مصرف قرص دافلون به مدت حداقل یک تا سه هفته شدت علائم را نشان می‌دهند. شروع عمل و تسکین علائم در هر بیمار و بیماری تحت درمان متفاوت است.

چه موقع باید از مصرف دافلون خودداری کنید؟

قرص دافلون را در موارد زیر مصرف نکنید:

•  آلرژی: در موارد سابقه آلرژیک یا شرایط آلرژی به دافلون یا هر مکمل غذایی دیگر که به صورت مصنوعی تولید شده است.
•  اختلالات خونریزی: در موارد اختلالات خونریزی مانند هموفیلی، پورپورا، باید از مصرف آن اجتناب شود.
•  نقص کلیه: در مواردی که بیماران دارای نقص کلیه هستند.
•  در بارداری و شیردهی: به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی در مورد انتقال قرص‌ها به شیر مادر، درمان با دافلون در شیردهی توصیه نمی‌شود.

قرص پنتوکسی فیلین یا ترنتال (Trental) برای بهبود جریان خون استفاده می شود. بهبود جریان خون باعث می شود تا گرفتگی عضلات پا و سایر علائم بیماری عروق (بیماری مرتبط با رگ ها و شریان ها) را کاهش دهد. این دارو همچنین کمک می کند تا خون شما اکسیژن را به بافت ها و اندام ها منتقل کند.

داروی Pentoxifylline یک مشتق گزانتین می باشد که در درمان بیماری های عروق محیطی کاربرد دارد اگرچه اغلب جزء گروه وازودیلاتورها طبقه بندی می شود ولی فعالیت اولیه آن کاهش ویسکوزیته خون می باشد که احتمالاً از طریق اثر بر قابلیت تغییر شکل گلبولهای قرمز و چسبندگی و تجمع پلاکتی می باشد. این دارو باعث افزایش جریان خون در بافت های ایسکمیک و بهبود اکسیژن رسانی بافتی در بیماران دچار به بیماری های عروق محیطی و بهبود اکسیژن رسانی کورتکس مغز و مایع مغزی نخاعی در اختلالات عروقی مغز می شود. Pentoxifylline همچنین باعث مهار تولید سیتوکین ها و فاکتور آلفای نکروز کننده تومور ( TNFالفا) می شود که این خصوصیت در مورد تعدادی از بیماری ها تحت بررسی است.
در درمان بیماری های عروق محیطی دوز معمول آن mg400، 3 بار در روز و به صورت خوراکی از فرم دارو با آزادسازی اصلاح شده می باشد که جهت دوز نگهداری و یا در مواردی که عوارض جانبی مشکل ساز می باشند به mg400، 2 بار در روز کاهش می یابد. دوزهای تجویزی می بایست با غذا مصرف شوند تا از اختلالات گوارشی کاسته شود همچنین در بیماریهای کبدی و کلیوی نیاز به کاهش دوز پیدا می شود. آثار سودمنددارو تا 2 الی 8 هفته بعد از شروع درمان ظاهر نمی شوند.

مکانیسم اثر پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین موجب بهبود جریان خون از طریق کاهش ویسکوزیته ی خون و افزایش انعطاف گلبول های قرمز می گردد.

فارماکوکینتیک پنتوکسی فیلین

داروی Pentoxifylline به سهولت از مسیر گوارشی جذب می گردد ولی تحت مسیر اول متابولیسم کبدی قرار می گیرد که بعضی از متابولیت های حاصله فعال هستند. نیمه عمر پلاسمایی آن بین 4% تا 8% ساعت می یاشد که در مورد متابولیت هایش بین یک تا 6/1 ساعت متغیر می باشد. در طی 24 ساعت اکثر دوز تجویزی از طریق ادرار و عمدتاً به شکل متابولیت ها دفع می شوند و کمتر از 4% از طریق مدفوع دفع می گردد. در افراد مسن و بیماران کبدی حذف آن کم می شود Pentoxifylline و متابولیت هایش در شیر مادرتوزیع می شوند.

مواردی که باید قبل از مصرف با پزشک در میان گذاشت

در صورتی که به پنتوکسی فیلین حساسیت دارید، یا اگر به کافئین یا تئوفیلین (الیوكوفیلین، تئو 24، تئورا، اسلوبید، تئوكرون، تئولیر، یونیفیل و…) حساس هستید نباید از این دارو استفاده کنید.

همچنین اگر اخیرا خونریزی مغزی یا شبکیه چشم داشته اید نباید از پنتوکسی فیلین استفاده کنید.

برای اطمینان از اینکه پنتوکسی فیلین برای شما مضرر نیست، در صورتی که هر یک از موارد زیر در شما صدق کند آن را به پزشک خود اطلاع دهید:

• بیماری عروق کرونر (سختی شریان ها)
• بیماری کبد یا کلیه
• بیماری قلبی
• سابقه خونریزی در مغز یا داخل چشم شما
• سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی
• زخم معده یا روده
• اگر از تئوفیلین استفاده میکنید
• اگر اخیرا عمل جراحی داشته باشید
• اگر از دارو هایی برای درمان یا پیشگیری از لخته شدن خون استفاده می کنید

در دوره بارداری معلوم نیست که آیا ترنتال سبب آسیب جینین میشود یا نه. درصورتی که حامله هستید یا در حال برنامه ریزی برای بارداری هستید، آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

پنتوکسی فیلین می تواند به شیر مادر منتقل شود و ممکن است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. زمانی که از پنتوکسی فیلین استفاده می کنید نباید به نوزاد خود شیر دهید.

نحوه مصرف ترنتال

همه دستورات پزشک خود را در رابطه با مصرف این دارو دنبال کنید. این دارو را در مقادیر بزرگتر یا کوچکتر و یا طولانی تر مصرف نکنید.

ترنتال معمولا 3 بار در هر روز همراه با غذا مصرف می شود. دستورالعمل های دکتر خود را در این رابطه دنبال کنید.

در حالی که از ترنتال استفاده می کنید، ممکن است به آزمایش های خون بصورت متوالی نیاز داشته باشید.

قرص را خرد، جویده یا نشکنید و آن را بصورت کامل ببلعید.

ممکن است 4 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابند. در صورتی که علائم شما پس از 8 هفته بهبود نیافت، مصرف خود را ادامه دهید و به پزشک خود در این رابطه اطلاع دهید.

دارو را در دمای اتاق و بدور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.

در صورت فراموش کردن مصرف

هر نوبت مصرفی که فراموش کردید هر چه زود تر مصرف کنید یا اگر موعد نوبت بعدی رسیده است از مصرف دوباره داروی فراموش شده باز زنید، برای جبران نوبت های از دست رفته به صورت دوبل مصرف نکنید. اگر در این رابطه نگران هستید، با پزشک خود در تماس باشید.

عوارض پنتوکسی فیلین

در صورت وجود واکنش های آلرژیک مانند ورم کهیر، تنفس سخت، تورم صورت، لبها، زبان یا گلو با اورژانس در تماس باشید.

اگر عوارض جانبی زیر در شما بوجود آمد در اولین فرصت با پزشک خود در تماس باشید:

• درد قفسه سینه
• تپش قلب و یا لرزش در قفسه سینه
• ادرار قرمز یا صورتی رنگ
• احساس سرگیجه و داشتن حسی مانند غش کردن
• علائم خونریزی معده – مدفوع خونی یا تیره، سرفه های خونی یا استفراغ با زمینه قهوه ای رنگ

عوارض جانبی رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناراحتی کلی بدن
• فلاشینگ سیستم قلب و عروق
• سرگیجه سردرد
• تهوع، استفراغ و ناراحتی شکمی، التهاب، اسهال، دیسپسی
• واکنشهای متابولیسم
• درد بدن و اسپاسم عضلانی، تغییر وزن، کمر درد، طعم بد در دهان، گرفتگی عضلات پا، تب، ضعف، عرق کردن.
• درد قفسه سینه، آریتمی، فشار خون بالا، تنگی نفس، ادم، آنژین، تاکی کاردی.
• خواب آلودگی، لرزش، اضطراب و تحریک پذیری، سردرگمی، بی خوابی، بی حسی.
• سوزش شکم، درد شکمی، بی اشتهایی، یبوست، خونریزی، سوزش سر دل، بزاق، گلو و دهان خشک، هپاتیت، زردی، افزایش آنزیم های کبدی.
• کاهش سرم فیبرینوژن، پان سیتوپنی، پورپورا، ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، آنمی، آنمی آپلاستیک.
• واکنش های حساسیت پریریت، بثورات، آنژیوادما.
• حس خاص بینایی، اسکاتوم، سوزش، پریشانی.
• اختلالات گوارشي، کليه و کلستاز داخل کبد.
• اختلالات سیستم ایمنی واکنش شدید آنافیلاکتیک- آنافیلاکتوئید، به عنوان مثال، ادم ناشی از آنژینوئوزوئید، برونکوسپاسم، گاهی شوک.
• عفونت ها و آلودگی ها مننژیت آسپتیک.
• افزایش ترانس آمیناز
• اختلالات خواب
• مشکلات پوستی و بافتی و قرمز شدن پوست زیر بغل.
• اختلال خونریزی عروق

تداخلات دارویی

• آنتی اسیدها در بیماران مبتلا به عوارض جانبی گوارشی: آنتی اسیدهای معده ممکن است به همراه این دارو تجویز شوند. در مطالعات، هیچ دخالتی با جذب ترنتال توسط آنتی اسیدها مشاهده نشد.
• داروی ضد فشار خون: پنتوکسی فیلین ممکن است فعالیت دارو های ضد فشار خون را تقویت کند. بیماران دریافت کننده این عوامل نیاز به نظارت بر فشار خون و احتمالا کاهش دوز داروهای ضد فشار خون دارند.
• داروهای ضد انعقاد: گزارش شده است این داروها در شدت یا ضعف اثر گذاری اثر دارد. در صورت استفاده از پنتوکسی فیلین، تغییر دوز دارو های ضد انعقاد در این بیماران توصیه می شود.
• وارفارین: در این بیماران باید نظارت مکرر بر زمان پروترومبین (انعقاد خون) داشته باشند، در حالی که بیماران با سایر عوامل خطر ساز خونریزی (مثلا جراحی) باید معاینه دوره ای برای علائم خونریزی، از جمله هماتوکریت و هموگلوبین داشته باشند.
• سایمتیدین: در طی استفاده همزمان از سایمتیدین و پنتوکسی فیلین، به طور قابل توجهی غلظت پنتوکسی فیلین در پلاسما افزایش می یابد که ممکن است عوارض جانبی را افزایش دهد.
• اریترومایسین: در مورد اثر متقابل این دارو و اریترومایسین مطالبی در دسترس نیست. با این حال، تجویز همزمان اریترومایسین با این دارو موجب افزایش معنی دار سرم تئوفیلین با واکنش های سمی می شود. با مصرف این دارو، عوامل هیپوژیکسمی و اثرات کاهش دهنده قند خون انسولین یا داروهای خوراکی آنتی دیابتیک ممکن است تقویت شود. در بیماران تحت درمان با داروهای هیپوگلایسمی، هنگامی که این دارو تجویز می شود، ممکن است تنظیم مقادیر ​​دوز داروهای آنتی دیابت لازم باشد؛ بنابراین توصیه می شود بیماران دیابتی که این دارو را نیز مصرف می کنند، تحت نظارت قرار گیرند.
• تئوفیلین: گرچه علت ناشناخته است، استفاده همزمان از پنتوکسی فیلین با تئوفیلین منجر به افزایش سطح پلاسمایی تئوفیلین شده است که ممکن است احتمال عوارض جانبی را افزایش دهد.

بطور کلی مصرف قرص پنتوکسی فیلین با هریک از داروهای زیر معمولا توصیه نمی‌شود، اما در برخی موارد ممکن است نیاز باشد. اگر هردو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا دفعات مصرف یک یا هردو دارو را تغییر دهد.

• اسکلوفناک (Aceclofenac)
• آسمتاسین (Acemetacin)
• آدنوزین (Adenosine)
• آمتولمتین گواسیل (Amtolmetin Guacil)
• آسپرین (Aspirin)
• برمفناک (Bromfenac)
• بوفکساماک (Bufexamac)
• سلکوکسیب (Celecoxib)
• کولین سالسیلات (Choline Salicylate)
• کلونیکسین (Clonixin)
• دکسی ایبوپروفن (Dexibuprofen)
• دکسکتوپروفن (Dexketoprofen)
• دیکلوفناک (Diclofenac)
• دیفلونیسال (Diflunisal)
• دیپیرون (Dipyrone)
• دروکسیکام (Droxicam)
• اتودولاک (Etodolac)
• اتوفنامات (Etofenamate)
• اتوریکوکسیب (Etoricoxib)
• فلبیناک (Felbinac)

استفاده‌ی قرص پنتوکسی فیلین با هریک از داروهای زیر ممکن است منجر به افزایش ریسک عوارض جانبی خاصی شود، اما استفاده‌ی هردو دارو ممکن است بهترین درمان برای شما باشد. اگر هردو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا دفعات مصرف یک یا هردو دارو را تغییر دهد.

• آسنوکومارول (Acenocoumarol)
• سایمتیدین (Cimetidine)
• دیکومارول (Dicumarol)
• تئوفیلین (Theophylline)
• وارفارین (Warfarin)

• تداخل با غذا ثابت نشده است.
• تداخل با محصول گیاهی ثابت نشده است.
• تداخل با آزمایش های آزمایشگاهی ثابت نشده است.
• تداخل با شیوه زندگی ثابت نشده است.

هشدارها

با اولین نشانه های واکنش آنافیلاکتیک – آنافیلاکتوئید، مصرف دارو باید قطع شود و پزشک باید مطلع شود.

بیماران مبتلا به اختلال کبدی باید در طول درمان تحت نظارت قرار گیرند و ممکن است نیاز به دوز پایین داشته باشند. از آنجایی که پنتوکسی فیلین به طور گسترده در کبد متابولیزه می شود، استفاده از این دارو در بیماران دارای اختلال شدید کبدی توصیه نمی شود.

بیماران مبتلا به اختلال کلیوی (کاهنده کراتینین کمتر از 80 میلی لیتر در دقیقه) باید در طول درمان تحت نظارت قرار گیرند و ممکن است نیاز به دوز پایین داشته باشند. از آنجا که پنتوکسی فیلین از طریق کلیه ها دفع می شود، استفاده از این دارو در بیماران مبتلا به اختلال شدید کلیوی توصیه نمی شود.

قلبی عروق

هنگام تزریق پنتوکسی فیلین به بیماران با فشار خون پایین یا دارای لخته خون باید احتیاط شود. در چنین مواردی هر گونه افزایش دوز باید به تدریج انجام شود و نظارت دقیق لازم است. بیماران مبتلا به آریتمی قلبی شدید باید در طول درمان تحت نظارت قرار گیرند.

هماتولوژیک

مصرف این دارو با خونریزی و یا زمان پروترومبین طولانی همراه است. خطر خونریزی ممکن است با درمان ترکیبی با داروهای ضد انعقادی افزایش یابد؛ بنابراین، در بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی یا درمانی با درمان ضد انعقادی، این دارو باید با احتیاط و بصورت تنها مورد استفاده قرار گیرد و نظارت دقیق لازم است.

زنان باردار

مطالعات تکمیلی بر روی موش و خرگوش در دوزهای 2، 11 و 23 بار بیشتر از مقدار توصیه شده روزانه انسان انجام شده است و هیچ نشانه ای از ناباروری یا آسیب به جنین به علت پنتوکسی فیلین نشان نداده است. در مورد زنان باردار تجربه کافی وجود ندارد؛ بنابراین، برای زنان باردار توصیه نمی شود مگر اینکه مزایای مورد انتظار برای مادران بیش از خطر احتمالی برای جنین باشد.

زنان شیرده

پنتوکسی فیلین و متابولیت های اصلی آن پس از مصرف 400 میلی گرم دوز خوراکی وارد شیر انسان می شوند. به بیمار باید توصیه شود که شیر دهی یا مصرف دارو را بسته به اهمیت دارو برای مادر متوقف کند.

اطفال

استفاده دارو در بیماران زیر 18 سال توصیه نمی شود زیرا ایمنی و اثربخشی در این گروه سنی وجود ندارد.

افراد سالخورده

در افراد سالخورده به علت افزایش سطح پنتوکسی فیلین و متابولیت های آن در پلاسما، باید با احتیاط بیشتری دارو مصرف شود. به علت افزایش غلظت دارو در پلاسما در بیماران سالخورده میزان بروز بعضی عوارض جانبی افزایش می یابد؛ بنابراین تنظیم دوز دقیق توصیه می شود.

مصرف بیش از حد

به نظر می رسد علائم مربوطه معمولا 4- 5 ساعت پس از مصرف شروع می شود و حدود 12 ساعت طول می کشد. علایم اولیه مصرف بیش از حد پنتوکسی فیلین ممکن است تهوع، سرگیجه، تاکی کاردی، تب، خونریزی گوارشی، استفراغ قهوه ای و آرو فلکسیا باشد. بیشترین میزان مصرف خوراکی 80 میلی گرم بر کیلوگرم بوده که همراه آن فلاشینگ، فشار خون بالا، تشنج، خواب آلودگی، از دست دادن هوشیاری، تب و آشفتگی مشاهده شده است. تمام بیماران بهبود یافتند.

استفاده از پنتوکسی فیلین در موارد زیر ممنوع است:

• بیماران حساس به پنتوکسی فیلین یا سایر ژانتین ها مانند کافئین، تئوفیلین و تئوباریم یا هر عنصری که در فرمولاسیون یا جزء کانتینر دارو باشد.
• بیماران مبتلا به نارسایی حاد قلب.
• بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر شدید هنگامی که در تشخیص پزشک، تحریک میوکارد ممکن است مضر باشد.
• بیماران مبتلا به خونریزی (مثلا خونریزی گسترده شبکیه) یا در معرض خطر خونریزی زیاد.
• بیماران مبتلا به زخم پپتیک یا داشتن سابقه در این مورد.

اسامی تجاری موجود :