خواص آویشن

خواص آویشن

 خواص آویشن بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است. آویشن به‌طور کلی در بهبود وضعیت سیستم ایمنی ،دستگاه‌های تنفسی، گوارشی، عصبی و بخش‌های دیگر بدن تأثیر بسیاری دارد. زمانی که پای سلامتی به میان می‌آید، این گیاه مانند یک موتورخانه‌ی قوی عمل می‌کند.

خواص آویشن

خواص آویشن و استفاده از آن در قدیم الایام

در دوران رم باستان، از این ماده برای جلوگیری از مسمومیت استفاده می‌شد و اگر کسی دچار مسمومیت می‌شد، در آب حمامش آویشن می‌ریختند تا جلوی تأثیرات مخرب مسمومیت را بگیرند. در زمانی که هنوز یخچال وجود نداشت و نگهداری از مواد غذایی دشوار بود، آویشن را در پخت غذا استفاده می‌کردند تا تأثیر مخرب گوشت فاسدشده را کم کند و از بیماری‌های ناشی از غذاهای ناسالم جلوگیری کند. قبل از این‌که آنتی‌بیوتیک‌های جدید به بازار بیایند، برای مداوای زخم‌ها از روغن آویشن استفاده می‌شد.

شاید شما قبلا بدون این‌که متوجه شده‌ باشید از این گیاه دارویی استفاده کرده‌اید. تیمول، فعال‌ترین عنصر آویشن، به دلیل داشتن خاصیت ضدباکتری و ضدقارچ، در تهیه‌ی دهان‌شویه‌ی قدیمی Listerine و پمادهای موضعی مثل vicks VapoRub به کار رفته است. این حقیقت که این مارک‌های محصولات قدیمی اما نه چندان طبیعی، از تیمول به عنوان جز کلیدی در ترکیب خود استفاده ‌می‌کردند، مهر تأییدی است بر خواص دارویی غیرقابل انکار این گیاه پرخاصیت.

خواص آویشن

خواص آویشن و استفاده از آن برای درمان بیماری

  • آویشن و تقویت سیستم ایمنی بدن:

دریافت همه ویتامین هایی که بدن شما هر روز به آن نیاز دارد می تواند چالش برانگیز باشد. خوشبختانه ، آویشن سرشار از ویتامین C است و همچنین منبع خوبی برای ویتامین A است. اگر احساس سرما خوردگی کردید ، آویشن می تواند به شما در بازگشت به سلامتی شما کمک کند. یکی دیگر از مزایای سلامتی آویشن: منبع خوبی از مس ، فیبر ، آهن و منگنز است.

  • آویشن در بهبود گلودرد مؤثر است:

روغن آویشن یکی از قوی‌ترین ضدمیکروب‌های طبیعی است که به عنوان دارویی مؤثر در درمان گلو درد استفاده می‌شود. روغن آویشن حاوی کارواکرول است. به همین دلیل یکی از مهم‌ترین روغن‌ها برای تسکین گلودرد محسوب می‌شود.

روغنی که از گیاه آویشن گرفته می‌شود، فعالیت بسیار قوی در برابر تمامی سویه‌های بالینی دارد. این روغن حتی بر روی سویه‌های مقاوم به آنتی بیوتیک، اثر بسیار خوبی دارد. دفعه‌ی بعد که گلودرد داشتید، حتما مقداری آویشن به سوپ خود بیفزایید و چای آویشن بنوشید زیرا که تسکین‌ درد و از بین‌ برندن میکروب جزو خواص آویشن محسوب می شود.

  • آویشن درمان طبیعی برونشیت است:

چندین قرن است که از آویشن برای درمان سرفه و برونشیت استفاده می‌کنند. در مطالعه‌ای که توسط مؤسسه‌ی «Practice for Internal Medicine and Pneumology» در آلمان انجام شد، از درمانی خوراکی که ترکیبی که از آویشن و پیچک بود استفاده شد. گروهی که با این دارو تحت درمان قرار گرفتند، کاهش ۵۰ درصدی میزان سرفه داشتند و این پیشرفت در درمان این گروه، دو روز زودتر از گروهی که شبه‌ دارو به آنها تجویز شده بود حاصل شد. علاوه بر این، گروهی که با ترکیب آویشن و پیچک درمان شدند، بیشتر از گروه دیگر دچار عوارض جانبی نشدند و می‌توان گفت این درمان اصلا عوارض جانبی جدی در پی نداشت.

خواص آویشن

  •  خواص آويشن برای مو:

خواص آويشن برای مو غير قابل شمارش و غير قابل انکار است. روغن آويشن باعث مي شود که مشکلات مربوط به مو کاهش يابد به علت اينکه آويشن دارای مواد مغذی فراوانی است که در تقويت و تحريک فوليکول های مو نقش دارند. در اين صورت موهای سر رشد مي کنند و از ريزش آن ها کاسته می شود. خواص آويشن برای مو به اينجا ختم نمی شود. فوايد آويشن به رفع شوره سر نيز کمک مي کند. آويشن با خاصيت ضدباکتريايی باعث نابودی باکتری های پوست سر شده و در اين صورت از شوره سر نيز خلاصی می يابيد.

  • خواص آويشن برای پوست:

طبق تحقيقات صورت گرفته بر روي آويشن مشخص شده است که اين گياه تأثير مثبتي بر روي بهبود آکنه و جوش دارد. باکتري به نام پروپيوني باکتريوم مولد بيماري هاي پوستي است و باعث ايجاد عفونت بر روي پوست مي شود. آويشن با دارا بودن خاصيت ضد باکتريايي مي تواند اين باکتري هاي مضر را به نابودي بکشاند و براي پوست همچون يک آنتي باکتريال عمل کند. مي توانيد آن را به صورت کرم هاي گياهي، روغن آويشن، بخور آويشن، حمام آويشن و يا روش هاي خوراکي مانند چاي آويشن، دمنوش آويشن و يا عرق آويشن مورد مصرف قرار دهيد و با گذشت زمان تأثير فوق العاده آن را بر روي پوست خود ببينيد.

  • باعث کاهش فشار خون و کلسترول می‌شود:

آویشن دارای خواصی است که منجر به تولید موادی می‌شود که ضد فشار خون هستند. به همین دلیل این گیاه فوق‌العاده، انتخاب مناسبی برای کسانی است که از علائم فشار خون بالا رنج می‌برند. مطالعه‌ای که به‌تازگی روی حیوانات انجام شده، نشان داده که عصاره‌ی آویشن می‌تواند ضربان قلب افرادی را که فشار خون بالا دارند، کاهش دهد.

این پژوهش هم‌چنین نشان داده است که در اثر مصرف آویشن، سطح کلسترول خون، تری گلیسیرید و کلسترول بد نیز کاهش یافته است؛ این درحالی است که هم‌زمان سطح کلسترول خوب افزایش یافته است. به جای این که به غذا بیش از اندازه نمک اضافه کنید، گیاهان و ادویه‌جات مفیدتر مثل آویشن را در وعده‌های غذایی روزانه‌ی خود بگنجانید.

  •  خواص ضد سرطانی آویشن:

خواصی که آویشن دارد، می‌تواند در مبارزه با تومورها و سرطان اثربخش باشد. به‌خصوص کارواکرول که ترکیب اصلی سازنده‌ی این گیاه پرخاصیت است، خاصیت ضد تومور بودن از خود نشان داده و آویشن را به گیاهی مفید برای مبارزه با سرطان تبدیل کرده است.

اخیرا پژوهشی نیز در کشور چین انجام شده و نتایج آن را Anti-Cancer Drugs منتشر کرده است. این پژوهش نشان می‌دهد کارواکرول باعث جلوگیری از تکثیر و پخش شدن رده‌های سلولی‌ سرطان روده‌ی بزرگ می‌شود. به‌طور کلی تحقیقات نشان می‌دهند که کارواکرول پتانسیل زیادی برای پیشگیری و درمان سرطان روده بزرگ دارد.

  • شما را سر حال می‌کند:

محققان، کارواکرول موجود در این گیاه دارویی را مورد مطالعه قرار داده‌اند و نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که این ماده تأثیر بسیار مثبتی بر حال و روحیه‌ی فرد دارد. نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، نشان داد زمانی که کارواکرول به مدت هفت روز متوالی بین حیوانات توزیع شد، سطح دوپامین و سروتونین در قشر جلوی مغز و هیپوکامپ افزایش یافت؛ دوپامین و سروتونین، دو انتقال‌دهنده‌ی عصبی مهم هستند.

طبق داده‌های این پژوهش، کارواکرول مولکولی است که باعث فعال‌تر شدن مغز می‌شود و با تنظیم انتقال‌دهنده‌های عصبی به وضوح بر فعالیت مغز اثر می‌گذارد. نتایج این مطالعات نشان داده است که اگر آویشن به‌طور منظم و به مقدار کم مصرف شود، باعث می‌شود حس و حال بهتری داشته باشید.

  •  خواص آويشن براي لاغري:

آويشن شامل آن دسته از گياهان دارويي است که بر روي لاغري تأثيرگذار است. در طب سنتي براي لاغري از دمنوش هايي با طبيعت گرم و خشک استفاده مي شود. آويشن با طبع گرم خود مي تواند سبب کاهش وزن و افزایش سوخت و ساز بدن شود. اگر مي خواهيد از خواص آويشن براي لاغري بهره مند شويد بايد يک ليوان روز و يک ليوان شب از آن ميل کنيد تا علاوه بر استفاده از خواص آويشن براي لاغري، استرس روزمره را از خود دور کنيد و در شب خوابي آسوده داشته باشيد.

  • از مسمومیت غذایی جلوگیری می‌کند:

آویشن نه تنها می‌تواند از آلودگی مواد غذایی جلوگیری کند، بلکه می‌تواند از غذاهایی که قبلا آلوده شده‌اند آلایش‌زدایی کند. محققان دریافته‌اند که روغن آویشن می‌تواند کاهویی را که با شیگلا (ارگانیسم عفونی که مسبب اسهال است و می‌تواند آسیب‌های جدی به روده وارد کند) آلوده شده است، آلایش‌زدایی کند. شستن محصول در محلولی که فقط حاوی یک درصد روغن آویشن است، می‌تواند تعداد باکتری‌های شیگلا را به زیر مقدار قابل تشخیص کاهش دهد.

با افزودن آویشن به وعده‌ی غذایی بعدی، در واقع می‌توانید احتمال ابتلا به بیماری‌های ناشی از غذای مسموم و آلوده را کاهش دهید. آویشن تازه را به سالادی که خودتان درست می‌کنید، اضافه کنید تا سبزیجات خامی که در آن استفاده کردید، سالم‌تر شوند و با اطمینان بیشتری آنها را مصرف کنید.

  • آویشن و نفخ معده :

آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.

مقداری برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آب‌جوش پُر کنید. در فنجان را ببندید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد.  بعد از دو وعده‌ی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دوره‌ی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.

  • آویشن جلوی تعریق زیاد پاها را می‌گیرد:

آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوق‌العاده موثر محسوب می‌شود.

50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.

  • آویشن، کم‌خونی را درمان می‌کند:

همانطور که در ابتدا اشاره شد، آویشن حاوی آهن است و از این رو می‌تواند کم‌خونی را تاحدودی درمان و از آن پیشگیری کند. یکی از علائم کم‌خونی احساس خستگی است، آویشن با درمان کم‌خونی، خستگی ناشی از آن را نیز از بین می‌برد.

  • آویشن به سلامت چشم و بینایی کمک می‌کند:

آویشن حاوی ویتامین A، لوتئین و زاگزانتین است که همگی برای سلامت چشم و بینایی بسیار موثر هستند.

  • آویشن و درمان آفت و بوی بد دهان:

آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و بهبود بخش اسـت. برای همین میتوان ازآن برای درمان آفت‌ها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن بـه کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.

یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چای‌خوری آویشن را درآن ریخته و بـه مدت ۱ تا ۲ دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.

موارد احتیاط یا منع مصرف

در خوردن آویشن نباید زیاده‌روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین درادرار می‌شود. همچنین مصرف آن برای زنان حامله و باردار توصیه نمی‌شود.

 مقدار مصرف عادی آن برای افراد بالای یک سال، 6- 3 گرم برگ خشک، در یک نوبت و روزی 3- 1 مرتبه تکرار این مقدار می‌باشد. افراد کم‌تر از یک سال، 1- 5/0 گرم از گیاه یا معادل آن از فرآورده‌های آویشن را روزی چند مرتبه می‌توانند مصرف کنند. هم چنین، میزان مصرف تنتور آن، 40 قطره تا سه بار در روز از این مقدار برای بزرگسالان و تا یک ششم این مقدار، برای افراد زیر یک سال، مناسب است. مصرف شربت‌های مختلف، بر حسب دستور کارخانه‌ی سازنده می‌باشد. از مصرف روغن فرار آویشن به صورت خوراکی باید خودداری کرد و آن را فقط به صورت استعمال خارجی به کار برد.

تاکنون در مورد عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مقادیر خوراکی آویشن یا فرآورده‌های وابسته، گزارشی داده نشده است ولی ممکن است در موارد معدودی، دردهای شکمی را ایجاد نماید و یا باعث گرفتگی موقتی گردد. از عوارض جانبی این گیاه حالت تهوع، استفراغ، سردرد، گیجی و تشنج می­باشد .

خواص آویشن

به طور کلی 20 خاصیت معجزه آسای آویشن شامل :

  آنتی اکسیدان قوی و ضد باکتری و ضد قارچ است

 آویشن دم شده درمان کننده سوء هاضمه است

 دارای مواد معدنی بالایی برای بدن بشمار می آید

 درمان کننده اسهال و دل پیچه

 تقویت کننده اعصاب، رفع خستگی، ضد افسردگی ، ضد بی‌خوابی

ضد سرفه و سیاه سرفه و تنگی نفس

ضد اسپاسم و ضد التهابات گوارشی

ضد برونشیت، درمان کننده سرماخوردگی و انفولانزا و تسکین دهنده ریه در مقابل کرونا

ضد تب و دفع کننده انگل روده

رفع کننده سردرد و میگرن

دفع کننده سودا و اخلاط خونی

محرک و تصفیه کننده خون

درمان کننده نارسائی کبدی و تسکین دهنده بیماری های ریوی

بهبود دهنده خلق و خو

خوشبو کننده دهان

حفظ سلامت پوست

مغذی مو و برطرف کننده ریزش مو

درمان کننده سوء هاضمه و زخم معده

درمان کننده کم خونی

دمنوش آویشن
فواید زنجبیل

فواید زنجبیل

فواید زنجبیل چیست؟

فواید زنجبیل برای بدن زیاد است. زنجبیل به علت داشتن طبع گرم و دارا بودن خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی و همچنین مصرف آن با آب گرم، می تواند لاغری و چربی سوز خوبی برای بدن به همراه داشته باشد.

زنجبیل از گیاهان دارویی جادویی و فوق العاده پرخاصیت و فواید گوناگون است که طی قرن های طولانی از ریشه و دمنوش آن برای درمان انواع دردها و بیماری ها استفاده شده و به دلیل عطر و طعم قوی و تند و تیز از ادویه جات پرکاربرد در آشپزی محسوب می شود. ادویه زنجبیل در واقع ریزوم یا ساقه زیر زمینی این گیاه است که به صورت تازه، خشک، پودر و یا به شکل آب و روغن زنجبیل استفاده شده و خواص زیادی برای سلامتی دارد که از جمله آن ها می توان به درمان حالت تهوع، کاهش وزن، تسکین درد آرتروز، کاهش قند خون، رفع سوء هاضمه و درد پریود اشاره کرد.

فواید زنجبیل

ترکیبات فعال در زنجبیل :

عبارتند از gingerol، shogaol، paradol، zingerone، zerumbone، – dehydro، terpenoids و flavonoids [ R ]، تمام این ترکیبات دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی هستند در حالی که برخی از آن ها دارای ضد تومور، ضد التهاب، ضد میکروب، مسکن درد و فعالیت های حفاظتی کبد هستند.

طبع زنجبیل :

گرم و خشک است ، مقوی قلب، درمان نفخ، ضد سرفه، درمان سرماخوردگی و آسم، ضد تهوع، درمان ام اس، ضد آلزایمر ، تسکین درد دندان و… می باشد.

خواص و فواید زنجبیل:

دمنوش های دارویی

خاصیت ضد التهابی:

 التهاب یکی از راه‌حل‌های طبیعی بدن برای حفظ سلامت است. وجود میکروب‌ها، مواد شیمیایی و رژیم غذایی ناسالم ممکن است التهاب زیادی در بدن به وجود بیاورند و به بدنتان آسیب برسانند. تغییر سبک زندگی و برنامه غذایی مناسب می‌تواند التهاب بدن را کم کند. استفاده از زنجبیل برای کاهش التهاب و یا حتی درمان آن می‌­تواند مفید باشد. یک تحقیق نشان داده که زنجبیل حساسیت‌ها و یا آلرژی‌هایی را که التهاب‌ها به وجود می‌آورند، کاهش می‌دهد.

تنظیم قند خون و کلسترول فواید زنجبیل است:

 پژوهش‌ها نشان داده‌اند که مصرف زنجبیل به تنظیم قند خون افرادی که به دیابت مبتلا هستند، کمک می­‌کند.

این ادویه برای کاهش HbA1c (نوعی نشانگر سطح قند خون در طولانی مدت)، کاهش نسبت آپولیپوپروتئین B به آپولیپوپروتئین A-I و مالون دی آلدئید بالا که هر دو از عوامل خطر زای ابتلا به بیماری های قلبی در افراد مبتلا به دیابت می باشد کمک می کند. ناگفته نماند مالون دی آلدئید محصول جانبی استرس اکسیداتیو در بدن می باشد.

از دیگر فواید زنجبیل به کاهش نشانه‌های اولیه بیماری قلبی مانند فعالیت آرژیناز، کلسترول بد و تری‌گلیسیرید کمک می‌کنند. اثری مشابه داروی آتروواستاتین در کاهش چربی خون دارد. زنجبیل همچنین تاثیر خوبی در افزایش کلسترول خوب بدن دارد.

کاهش وزن:

  آب زنجبیل اگر با رژیم غذایی و برنامه ورزشی همراه شود، می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. یک مطالعه نشان داد که زنجبیل برای لاغری مفید است. در مطالعه دیگری نشان داده شد مردانی که نوشیدنی‌های زنجبیلی گرم می‌خورند برای مدت زمان طولانی‌تری سیر می‌مانند. تنظیم و متعادل نگه داشتن قند خون از پرخوری جلوگیری می‌کند. در واقع، به کاهش نسبت دور کمر و ران در افرادی که دچار اضافه وزن و چاقی هستند کمک می کند و برای کاهش شاخص توده بدنی و سطح انسولین خون که با چاقی مرتبط می باشد مفید می باشد. این خاصیت زنجبیل احتمالا به توانایی آن در افزایش کالری سوزی یا کاهش التهاب بدن بر می گردد.

فواید زنجبیل

پیشگیری از سرطان یکی دیگر از فواید زنجبیل:

در حال حاضر زنجبیل به عنوان یک روش درمانی جایگزین برای انواع مختلف سرطان مورد بررسی قرار دارد. خواص ضد سرطانی زنجبیل احتمالا به گینجرول موجود در آن بر می گردد، این ماده به خصوص در زنجبیل خام به وفور یافت می شود و فرم 6-گینجرول آن بسیار قدرتمند می باشد. به نظر می رسد مصرف زنجبیل به کاهش ابتلا به سرطان روده بزرگ، سرطان لوز المعده، سرطان کبد، سرطان سینه و سرطان تخمدان کمک می کند. در واقع آنتی اکسیدانی که زنجبیل برای بدن فراهم می‌کند، می‌تواند از بروز بیماری قلبی ، بیماری‌های نورودژنراتیون مانند پارکینسون، آلزایمر وهانتینگتون ،سرطان، عوارض ناشی از بالا رفتن سن پیشگیری کند. ریشه گیاه زنجبیل به دلیل وجود آنتی اکسیدان‌ با موادی که باعث استرس اکسیداتیو می‌شوند، مبارزه می‌کند. استفاده از غذاها و نوشیدنی‌هایی که آنتی کسیدان زیادی دارند، مانند آب زنجبیل به مقابله با اثرات منفی مواد غذایی می‌پردازند. تحقیق دیگری ثابت کرده که استفاده از زنجبیل می‌تواند مشکلات کلیوی، روند پیشرفت تومورها و بعضی از سرطان‌ها را کاهش دهد.

آبرسانی:

این خاصیت بیشتر به دلیل مصرف زنجبیل همراه آب است. رساندن آب کافی به بدن برای همه جنبه‌های سلامتی مهم است. خیلی از ما در روز به اندازه کافی آب نمی‌خوریم. شروع روز با نوشیدن یک لیوان آب و زنجبیل کمک می‌کند تا بدن دچار کم آبی نشود.  

بهبود عملکرد مغز و پیشگیری از آلزایمر از فواید زنجبیل:

گفته شده استرس اکسیداتیو و التهاب مزمن از عوامل تسریع کننده روند پیری در افراد و از عوامل اصلی ابتلا به آلزایمر و کاهش توانایی شناختی در سنین بالا می باشند. این در حالی ست که آنتی اکسیدان ها و ترکیبات زیست فعال موجود در زنجبیل می توانند واکنش های التهابی در مغز را مهار کرده، باعث تقویت عملکرد مغز و بهبود زمان واکنش مغزی و حافظه شوند و از کاهش عملکرد مغزی ناشی از افزایش سن به خصوص در خانم های میانسال جلوگیری کنند.

سرماخوردگی:

یکی دیگر از فواید زنجبیل آنتی هیستامینی است و با باز کردن راه تنفسی و تحریک ترشح مخاط به درمان انواع آلرژی تنفسی کمک می کند. همچنین از دیرباز زنجبیل به عنوان درمان گیاهی سرماخوردگی و آنفلوآنزا استفاده شده است. این گیاه غنی از روی، کروم و منیزیم است که باعث تحریک گردش خون و کاهش لرز، تعریق بیش از حد و تب می‌شود.لیمو با زنجبیل ترکیب بسیار خوبی است و باعث افزایش ایمنی بدن می‌شود. نوشیدن چای زنجبیل و لیمو به صورت روزانه کمک خواهد کرد که در طول هر فصل از سال سالم و شاد بمانید.

درمان گیاهی سرفه و گلودرد: 1 قاشق چایخوری آب زنجبیل و عسل برای رفع سرفه و گلو درد ناشی از سرماخوردگی مفید است و چای زنجبیل احتقان گلو و بینی را برطرف می کند.

مقابله با عفونت یکی دیگر از خواص و فواید زنجبیل:

زنجبیل می تواند خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد، از رشد انواع مختلف باکتری ها و ویروس ها جلوگیری کند و در برابر باکتری های دهانی که باعث التهاب لثه و پریودنتیت می شوند موثر باشد. گفته شده زنجبیل تازه احتمالا در برابر ویروس انسدادی تنفسی که علت شایع عفونت های تنفسی می باشد موثر است.

فواید زنجبیل

معده:

زنجبیل از بهترین گیاهان دارویی برای معده و گوارش است که به ترشح صفرا و تحریک هضم بهتر غذا کمک کرده و دمنوش زنجبیل ناراحتی های معده از جمله گرفتگی، سوزش سر دل، اسهال و نفخ را برطرف می کند. برای درمان نفخ معده توصیه می شود در طول روز دو یا سه بار مقداری زنجبیل (در دوزهای 250 تا 500 میلی گرم) میل کنید.

برای درمان ناراحتی های معده زنجبیل تازه را خرد کرده و روی آن نمک بپاشید، سپس در طول روز به طور مرتب این قطعات را بجوید.

اسموتی زنجبیل برای درمان دل درد:  برش های نازک یک تکه زنجبیل تازه را به همراه 1 عدد سیب و 3 تا 5 عدد هویج کوچک خرد شده داخل مخلوط کن ریخته و قبل از مصرف 1 قاشق چای خوری آب لیمو به آن اضافه کنید.

قاعدگی و پریود:

یکی از فواید و کاربردهای سنتی زنجبیل تسکین درد دیسمنوره یا درد دوره قاعدگی می باشد و به نظر می رسد مصرف این ماده در ابتدای پریود می تواند تاثیر خوبی در این مورد داشته باشد.

گفته شده اثر زنجبیل در کاهش درد پریود با برخی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی از جمله مفنامیک اسید و نوافن (استامینوفن، کافئین،ایبوپروفن ) قابل مقایسه می باشد.

برطرف کننده‌ی درد عضلات:

دفعه‌ی بعد که عضله‌تان کشیده شد یا موقع خواب سرتان بد افتاد و گردن‌تان خشک شد چند قطره روغن زنجبیل به آب داخل وان اضافه کنید. حتی می‌توانید کمی خمیر زنجبیل گرم شده را مستقیما به ناحیه‌ی دردناک بمالید. خوردن یک قاشق پودر زنجبیل در روز اول عادت ماهانه هم می‌تواند به کم شدن دردهای شکمی کمک کند.

ضد تهوع:

یکی دیگر از فواید زنجبیل ضد تهوع بودن آن است. هر نوع حالت تهوع که داشته باشید، تهوع صبحگاهی بارداری، تهوع ناشی از حرکت یا هر نوع دیگری از تهوع، زنجبیل چاره‌ی کار شماست. ثابت شده است که ریشه‌ی زنجبیل، هم شدت و هم دفعات بالا آوردن را کاهش می‌دهد و بهتر از همه اینکه یک ضدتهوع طبیعی است.

بارداری:

تحقیقات نشان داده زنجبیل حاوی ویتامین B6 است و برای درمان بیماری صبحگاهی و تهوع زنان باردار عالی است. مصرف زنجبیل در دوران بارداری برای پیشگیری و درمان ناراحتی های شایع معده مانند نفخ و سوش سر دل مفید است. زنجبیل به کاهش قند و کلسترول خون در زنان باردار کمک می کند و خطر بروز اختلالات مادرزادی در جنین را کاهش می دهد.

فواید زنجبیل

هشدار: زنان باردار از مصرف بیش از 1 گرم در روز اجتناب کرده و قبل از مصرف حتما با پزشک مشورت

ناباروری و اختلال نعوظ:

زنجبیل حاوی مقادیر فراوانی منگنز است که برای سلامت عصب ها ضروری بوده و برای تولید و ترشح هورمون جنسی توستوسترون برای تشکیل جنین و تولید اسپرم حیاتی می باشد. کمبود منگنز در بدن به ناباروری و اختلالات نعوظ در مردان منجر می شود.  همچنین برخی بیماری ها همچون سرطان روده بزرگ در مردان بیشتر از زنان است، زنجبیل از بروز این بیماری ها و همچنین بیماری های قلبی و سرطان پروستات در مردان پیشگیری می کند.

 

میگرن و سردرد:

یکی دیگر از فواید زنجبیل در تسکین درد میگرن است. زنجبیل با کاهش درد و التهاب در رگ های خونی به تسکین میگرن کمک کرده و استفاده موضعی از زنجبیل رقیق شده روی پیشانی دردهای شدید میگرنی را بهبود می بخشد.

کبد چرب:

فواید آنتی اکسیدانی زنجبیل و کاهش تری گلیسرید خون به درمان درمان کبد چرب کمک کرده و مصرف زنجبیل با کاهش التهاب و رشد و نمو سلول های سرطانی از بروز سرطان کبد پیشگیری می کند.

فواید زنجبیل

درمان شوره:

برای درمان شوره دیگر شامپوهای موضعی شیمیایی را لازم ندارید، چون فواید ضدعفونی‌کننده‌ی زنجبیل برای مبارزه با قارچی که باعث شوره می‌شود عالی است. برای اینکار کمی زنجبیل رنده شده را با آب مخلوط کرده و در یک بطری اسپری بریزید. مخلوط را مستقیم روی کف سر اسپری کنید. همچنین گردش خون را در فولیکول‌های مو سرعت بخشیده و باعث رشد بیشتر می‌شود.

لایه‌ بردار:

یکی از فواید زنجبیل لایه برداری پوست است. خیلی راحت می‌توانید برای خودتان در خانه اسکراب صورت و بدن تهیه کنید. بافت دانه دانه‌ی زنجبیل شما را از سلول‌های مُرده‌ی پوست خلاص می‌کند. آن را با عسل موم‌دار مخلوط کنید و از بوی فوق‌العاده‌اش لذت ببرید.

عوارض جانبی و مضرات زنجبیل

عوارض زنجبیل
  • برخی افراد پس از مصرف زنجبیل دچار سوزش خفیف یا ناراحتی معده، رفلاکس اسید و اسهال می شوند.
  • افراد مبتلا به سنگ صفرا، دیابت و اختلال لخته شدن خون لازم است قبل از مصرف زنجبیل با پزشک مشورت کنند
  • زنجبیل ممکن است با آسپرین و داروهای رقیق کننده خون، فشار خون بالا و داروهای دیابت تداخل داشته باشد
  • زنان باردار و مادران شیرده قبل از مصرف مکمل زنجبیل باید با پزشک مشورت کنند
  • در موارد نادر ممکن است باعث بروز کهیر، سوزش دهان، تنگی نفس یا ورم شود
  • در صورت استعمال موضعی زنجبیل ممکن است باعث بروز تحریکات پوستی شود، حتما قبل از استفاده روی بخش کوچکی از پوست تست شود

موارد منع مصرف

فواید زنجبیل

در کودکان زیر دو سال نباید استفاده شود.  مصرف زیاد زنجبیل موجب سوزش سردل می شود. افرادی که سنگ کلیه دارند، باید قبل از مصرف زنجبیل حتما با پزشک خود مشورت نمایند.  اگر داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین وآسپیرین مصرف می کنید، زنجبیل نخورید.   مصرف زیاد زنجبیل ممکن است با داروهای قلبی و دیابت تداخل نماید. مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی باید در حد متعادل باشد.  مصرف زیاد زنجبیل ممکن است باعث اختلالات سیستم عصبی مرکزی گردد.

روش های مصرف زنجبیل در غذا

فواید زنجبیل
  • از زنجبیل تازه یا پودر زنجبیل خشک می توان برای تهیه ادویه طعم دهنده انواع سوپ و سبزیجات استفاده کرد که شامل ترکیب ادویه جاتی همچون زنجبیل، پیاز، زیره، سیر، دانه های خردل، گشنیز و گوجه فرنگی است
  • از ریشه زنجبیل تازه برای تهیه انواع آب نبات، شیرینی زنجفیلی، بیسکویت و تنقلات تند مزه استفاده می شود
  • چای زنجبیل از محبوب ترین نوشیدنی ها به خصوص در کشورهای آسیایی محسوب می شود
  • شربت شیره زنجبیل نیز از ترکیب زنجبیل با سیب، آب لیمو و هویج به دست می آید
  • ریشه زنجبیل رنده شده در انواع دسر به عنوان طعم دهنده استفاده می شود
  • آب زنجبیل نیز که با استفاده از دستگاه آب میوه گیری به دست می آید در بسیاری از غذاهای آسیایی به کار رفته یا در اسموتی سبزیجات مختلف استفاده می شود
  • برای مصارف دارویی می توان از قرص های مکمل زنجبیل که سرشار از آنتی اکسیدان هستند استفاده کرد البته درباره دوز مصرف حتما لازم است با پزشک مشورت شود
  • روغن زنجبیل به صورت موضعی مورد استفاده قرار می گیرد یا می توان برای حمام گرم آرامش بخش چند قطره در آب حمام اضافه شود
  • از زنجبیل برای تهیه شربت سرفه خانگی استفاده می شود
ویتامین D

ویتامین D

ویتامین D چه نقشی در بدن دارد؟

ویتامین D یکی از ویتامین های لازم برای بدن و از جمله ویتامین های محلول در چربی است که به رشد و استحکام استخوان ها کمک می کند. علاوه بر این، از بدن در برابر دیابت، ام اس، سرطان، بیماری های قلبی و افسردگی نیز محافظت می کند. مصرف این ویتامین نتایج شگفت انگیزی در کاهش وزن نیز دارد. این ویتامین از واکنش پوست به نور آفتاب و مصرف بعضی از غذاها و داروها تامین می شود.

بدن زمانی ویتامین D را تولید می‌کند که در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار داشته باشد. این ماده در تعداد کمی از مواد غذایی از جمله مواد غذایی غنی شده وجود دارد. زمانی که این ویتامین وارد بدن شد، هنوز غیر فعال است. برای اینکه بدن از آن استفاده کند باید آن را به فرم فعالش یعنی 25 – هیدروکسی ویتامین یا کلسی دیول تبدیل کند. ویتامین دی برخلاف اسمش نوعی هورمون اولیه است و در واقع ویتامین نیست. چون ویتامین‌ها موادی هستند که بدن نمی‌تواند آنها را تولید کند و باید از طریق رژیم غذایی دریافت شوند. ولی ویتامین دی با جذب نور خورشید، در بدن تولید می‌شود.

ویتامین دی برای استحکام و سلامت استخوان‌های بدن و دندان‌ها ضروری است. ویتامین D را می‌توانید با کمک نور خورشید و توسط پوست بدن و یا از طریق رژیم غذایی دریافت کنید تا با کمک به جذب کلسیم، از استخوان‌هایتان محافظت کند. همه ما خوب می‌دانیم که کلسیم برای سلامت استخوان و دندان تا چه اندازه‌ای اهمیت دارد، ولی شاید این نکته کمی مورد بی‌توجهی قرار گرفته باشد که بدون وجود ویتامین دی کافی در بدن، جذب کلسیم به راحتی انجام نمی‌شود. پس کمبود کلسیم و ویتامین دی به هم مرتبط هستند. خصوصاً در اوایل کودکی که رشد استخوان‌ها و بزرگ شدنشان به سرعت انجام می‌گیرد، کلسیم مهم‌تر می‌شود. گفته می‌شود میزان کافی ویتامین دی به جذب فسفات هم کمک می‌کند.

به نظر شما، این فوق العاده نیست که یک ویتامین بتواند استخوان‌هایی قوی‌تر بسازد و در مقابل دیابت، ام اس، سرطان، بیماری‌های قلبی و افسردگی از ما محافظت کند؟ حتی به کاهش وزن شما کمک کند؟

ویتامین D

خواص ویتامین D چیست؟

تقویت استخوان ها

ویتامین D برای تقویت استخوان ها در هر سنی از کودکی تا پیری ضروری است. این ویتامین به بدن کمک می کند تا بدن شما کلسیم را از غذا جذب کند. مصرف روزانه ویتامین D و کلسیم برای افراد بالغ از شکستگی استخوان ها جلوگیری می کند و سبب تقویت استخوان های شکننده می شود. کودکان نیز برای ساخت استخوان های محکم و جلوگیری از نرمی استخوان به این ویتامین نیاز دارند چرا که کمبود آن منجر به پرانتزی شدن پاها، کشیدگی زانو و ضعیف شدن استخوان ها می شود.

 جلوگیری از بیماری ام اس بیماری ام اس

در مناطقی که از خط استوا دور هستند، شایعتر است. سال ها پژوهشگران به رابطه ی بین نور خورشید، ویتامین D و MS مشکوک بودند. یکی از پژوهش ها نشان داد که کمبود ویتامین D با بیماری ام اس ارتباط دارد. البته مشاهدات کافی برای افزایش سطح ویتامین D وکاهش خطر ابتلا به بیماری ام اس وجود ندارد.

کاهش آسیب به چشم ها

ویتامین D و کاهش آسیب به چشم ها

یکی از دلایل اصلی اینکه بعد از ۵۰ سالگی چشم ها ضعیف می شوند دژنراسیون ماکولا وابسته به سن است. پیشرفت آهسته تاری دید که نزدیک به مرکز چشم اتفاق می افتد و مانع آن می شود که روبرو را واضح ببینیم. دچار شدن به این مشکل بیشتر با سن، ژنتیک و نژاد در ارتباط است. مواردی نیز به خودمان مربوط است مانند سیگار نکشیدن، مرتب ورزش کردن، و خوردن سبزیجاتی مانند کلم می تواند به وضوح دید کمک کند. تحقیقات اخیر نشان داده تامین ویتامین D مورد نیاز بدن نیز می تواند کمک کند، حتی اگر ژنتیک بر علیه شما باشد.

ویتامین D

بهبود دیابت

پژوهش ها نشان داده اند که بین کمبود این ویتامین و دیابت نوع ۲ رابطه ای وجود دارد. آیا با بالا بردن سطح این ویتامین، از دیابت در امان می مانیم؟ هنوز برای پزشکان کاملا به اثبات نرسیده است که با خوردن این ویتامین خطر ابتلا به دیابت کاهش می یابد یا نه، اما چربی های اضافی بدن با ابتلا به دیابت و کمبود این ویتامین مرتبط است.

رفع اسپاسم عضلانی

یکی از نقش های مهم ویتامین D در بدن ما کمک به عضلات برای جذب کلسیم، تقویت بدن و عملکرد بهتر است. تحقیقات نشان داده اند که یکی از دلایل اصلی گرفتگی و اسپاسم عضلات دریافت ناکافی ویتامین D است.

کاهش روند افزایش وزن

یکی از مشکلاتی که برای بیشتر ما پیش می آید این است که در گذر زمان و بدون اینکه متوجه شویم مقدار زیادی وزن اضافه می کنیم. یکی از خواص ویتامین D این است که روند افزایش وزن را کاهش می دهد. در این زمینه نیز تحقیقات گسترده ای صورت گرفته و تاثیر ویتامین D به اثبات رسیده است.

کاهش درد فیبرومیالژیا

نشانه های فیبرومیالژیا درد و خستگی مزمن عضلات و افسردگی و اضطراب حاصل از آن است. ممکن است بسیاری از ما نام این بیماری را نشنیده باشیم اما کسانی که با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند همیشه از درد آن شکایت دارند. خبر خوب برای چنین بیمارانی این است که ماده ای به سادگی ویتامین D می تواند تا حدود زیادی دردشان را تسکین دهد.

کنترل کلسترول بعد از یائسگی

افرادی که به اندازه کافی ویتامین D دریافت می کنند، قطعا کمتر در خطر بیماری های قلبی قرار دارند. اما خانم هایی که به دوران یائسگی رسیده اند می توانند بیش از اینها از مزیت ویتامین D سود ببرند. در یک تحقیق که روی ۶۰۰ خانم انجام شد، محققان بعد از ۲ سال تجویز ۱۰۰۰ میلی گرم کلسیم و ۴۰۰ IU ویتامین D به صورت روزانه متوجه شدند که LDL یا همان کلسترول بد در این خانم ها ۴٫۵ میلی گرم کاهش یافته است. مقدار ویتامین D دریافتی هرچقدر بیشتر باشد کاهش LDL نیز بیشتر خواهد بود.

کاهش خطر فیبروئید رحم

فیبروئید رحم تومورهای غیر سرطانی هستند که در دیواره  ی رحم رشد می کنند. از آنجا که این تومورها می توانند به اندازه یک گریپ فروت رشد کنند، برای خانمی که به آن دچار است بسیار دردناک و ناراحت کننده خواهد بود. خانم هایی که فیبروئید های کوچکی دارند حتی متوجه آنها نیز نمی شوند. به نظر می رسد علت این تومورها هورمون ها و یا ژنتیک باشد. در یک تحقیق که در سال ۲۰۱۳ انجام شد، محققان متوجه شدند ویتامین D نیز می تواند در این میان نقش مهمی ایفا کند.

کاهش ابتلا به سرطان روده ی بزرگ

خیلی زود است که بگوییم ویتامین D از دشمنان اصلی سرطان است. اما پژوهش ها نشان دادنده اند کسانی که سطح ویتامین D بدنشان بالاست کمتر به سرطان روده بزرگ مبتلا می شوند. این ویتامین از عوامل پیشگیری از سرطان سینه و پروستات است اما پژوهش ها در این مورد هنوز کامل نشده است. همچنین ممکن است خطر ابتلا به سرطان لوز المعده را افزایش دهد. سطح پایین ویتامین D در بدن خطر سکته قلبی، مغزی و بیماری قلبی را افزایش می دهد.

 کمک به کاهش وزن

ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که بدن آن را جذب و ذخیره می کند تا سالم بماند. این ویتامین حیاتی به بدن کمک می کند تا مواد معدنی مانند کلسیم و مواد مغذی را ذخیره کند. همچنین به پیشگیری از جذب مواد مضر شیمیایی مانند هورمون پاراتیروئید کمک می کند. علاوه بر اینها، پژوهش ها نشان داده اند که ویتامین D با پوشش دادن سیستم ایمنی در برابر عفونت ها و ویروس هایی مانند آنفولانزا به محافظت از آن کمک می کند. پژوهشگران دریافتند خون، اعضا و بافت های درون بدن گیرنده هایی برای دریافت این ماده مغذی دارند.

   کاهش خطر ابتلا به آلزایمر

افراد مسن نیز به ویتامین D نیاز دارند. پژوهش ها نشان داده اند افراد مسنی که کمبود ویتامین D دارند، در مقایسه با کسانی که ویتامین D بدنشان تامین است بیشتر در خطر ابتلا به آلزایمر هستند. همچنین این افراد در تست حافظه و دقت، عملکرد خوبی نداشتند.

ویتامین D

مقدار طبیعی ویتامین D در خون چه‌قدر است؟

نتایج آزمایش سرم ویتامین D  به این شکل توصیف می‌شود:

مقدار طبیعی ویتامین D
  • خیلی زیاد و احتمالاً خطرناک: 125 nmol/l یا بیش‌تر
  • طبیعی: 50 تا 125 nmol/l
  • در معرض خطر: 30 تا 49 nmol/l
  • در معرض خطر کمبود: 30 nmol/l یا کم‌تر

علت کمبود ویتامین D چیست؟

کمبود ویتامین D  زمانی رخ می‌دهد که فرد:

  • مقدار کافی ویتامین D  مصرف نکند
  • قادر به جذب یا متابولیسم ویتامین D  نباشد
  • زمان کافی را در معرض تابش اشعه فرابنفش B  (ultraviolet B (UVB)) خورشید سپری نکند.

علائم کمبود ویتامین دی چیست؟

درد و ضعف ماهیچه‌ها

ماهیچه‌ها برای داشتن عملکرد درست، به مقادیر معینی از ویتامین D نیاز دارند. کمبود ویتامین D می‌تواند منتهی به دردناک و ضعیف شدن ماهیچه‌ها شود. این همان حسی است که اغلب، زمانی آن را تجربه می‌کنید که به عفونتی ویروسی مانند آنفولانزا دچار شده‌اید. شدت این درد از نسبتا ملایم تا شدید متغیر است و اگر کمبود ویتامین دی جبران نشود، در طول زمان بدتر می‌شود.

 سردرد و سرگیجه

سردرد و سرگیجه به‌عنوان یکی از علائم فشار خون بالا رایج است و معمولا کسانی که کمبود ویتامین D دارند، از فشار خون بالا شکایت می‌کنند. فشار خون بالا، یکی از «قاتلان خاموش» نامیده می‌شود، زیرا با وجود اینکه عامل خطری برای سکته قلبی و مغزی است، ولی در برخی افراد هیچ علائم هشداردهنده‌ای وجود ندارد و آنها متوجه بالا بودن فشار خون خود نمی‌شوند. اگر سردرد و سرگیجه دارید و گمان می‌کنید که شاید فشار خون‌تان بالا باشد، حتما باید به پزشک مراجعه کنید.

عفونت‌های مکرر

اگر متوجه شده‌اید که به طور مکرر به عفونت ادراری یا مشکلات تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا دچار می‌شوید، این احتمال وجود دارد که سیستم ایمنی بدن شما به اندازه‌ی کافی قوی نباشد. یکی از دلایل ضعف سیستم ایمنی بدن کمبود ویتامین D است که در سلول‌های سیستم ایمنی، در غلظت بالا یافت می‌شود و برای عملکرد مناسب آنها ضروری است. در مطالعه‌ای مشخص شد که احتمال مبتلا شدن به سرماخوردگی یا آنفولانزا در کودکانی که ویتامین D به میزان زیاد در سیستم ایمنی بدن آنها وجود دارد، کمتر است.

مشکلات گوارشی

اگر وضعیت پزشکی خاصی مانند بیماری سلیاک یا بیماری التهاب روده (IBD) در مورد شما تشخیص داده شده است، یا اگر مشکلاتی مانند سوزش معده یا یبوست دارید، ویتامین D می‌تواند موجب کاهش سرعت عبور مواد غذایی در بدن شما شود. همچنین به خاطر داشته باشید که میان بیماری های گوارشی مانند سلیاک و سایر مشکلات سلامت، رابطه‌ای قطعی وجود دارد.

عرق بیش از حد

یکی از علایم کمبود ویتامین دی عرق کردن است. اگر متوجه شده‌اید که بیش از حد عرق می‌کنید، و هیچ دلیل واضحی مانند تب، هوای گرم یا تمرین ورزشی شدید، برای آن وجود ندارد، این مسئله را نیز باید با پزشک خود در میان بگذارید. هنوز مشخص نشده است که چرا کمبود ویتامین D منجر به این مشکلات می‌شود، ولی با این حال، این مسئله در تحقیقات پزشکی، تثبیت شده و قطعی است.

ویتامین D

 احساس افسردگی

یکی دیگر از علائم کمبود ویتامین D، افسردگی است. از علائم افسردگی می‌توان به وجود احساس ناراحتی، بی‌ارزش بودن یا صرفا افسردگی ساده اشاره کرد. اما خبر خوب این است که با جبران کمبود ویتامین دی در بیشتر موارد این مشکلات از میان می‌روند و می‌توانید دوباره به زندگی عادی بازگردید.

کمبود ویتامین D و ریزش مو

بین کمبود ویتامین D و ریزش مو ارتباطی قوی وجود دارد. اگر سطوح ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن شما برای مدت زیادی کمتر از حد معمول باشد، مواد غذایی حیاتی مورد نیاز برای طی شدن یک چرخه طبیعی رشد به فولیکول‌های مو نمی‌رسد. کمبود این مواد غذایی باعث می‌شود موهای شما شکننده و حساس شوند یا دچار ریزش شوند، چرا که بدن شما توانایی کامل کردن چرخه‌ی رشد موها را ندارد.

ویتامین دی یکی از مواد مغذی است که روی رشد مو تاثیر می‌گذارد. اما در کنار آن ویتامین C و بیوتین هم نقش مهمی در تغذیه مو دارند و باعث می‌شوند مو قوت خود را حفظ کند و ریزش موها کاهش یابد. به طور خلاصه،‌ نگه داشتن سطح این ویتامین‌ها در اندازه‌ی طبیعی خود، یکی از بهترین راه‌های مبارزه با ریزش مو بنا به دلایل تغذیه‌ای است.

هم چنین کمبود ویتامین   D می تواند منجر به:

پوکی استخوان (Osteoporosis)

در این بیماری تراکم بافت استخوانی کم شده و استخوان‌ها نازک و شکننده خواهند شد. اولین علامت پوکی استخوان این است که فرد با هر آسیب کوچکی دچار شکستگی استخوان خواهد شد. معمولاً این بیماری در افراد مسن‌تر رخ می‌دهد.

نرمی استخوان یا استئومالاسی (Osteomalacia)

این بیماری کودکان را درگیر می‌کند و در آن استخوان‌ها نرم شده و در نهایت منجر به تغییر ساختار استخوانی، کوتاه قدی، مشکلات دندانی، استخوان‌های شکننده و درد در هنگام راه رفتن می‌شود.

پس بطور کلی علائمی که نشان می دهد شما نیاز به دریافت ویتامین D بیشتری دارید شامل:

ضعف عضلات ، ناراحتی و افسردگی  ، حساسیت بیشتر به درد ، شکستگی های فشاری( استخوان های ضعیف و به دنبال آن شکستگی های پی در پی)  ، فشار خون بالا ، خواب آلودگی ، کاهش پایداری و ظرفیت هوازی

چه بیماری هایی با کمبود ویتامین D مرتبط است؟

بیماری های مرتبط با کمبود ویتامین D

نشان داده شده است که کمبود ویتامین D نقش مهمی در هر بیماری اصلی دارد. این شامل:

پوکی استخوان، انواع مختلف سرطان (شامل سینه, پروستات و روده)، بیماری های قلبی، فشار خون بالا، چاقی، سندروم متابولیک و دیابت، بیماری های خود ایمنی، تصلب چندگانه، روماتیسم مفصلی، آرتروز، نقرس، ناباروری و pms، بیماری پارکینسون، افسردگی و اختلال خلقی فصلی، بیماری آلزایمر، سندروم خستگی مزمن، دردهای مزمن

بیماری periodontal، پسوریازیس

ویتامین D

چه اشخاصی در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند؟

عوامل مختلفی خطر ابتلا به کمبود ویتامین D را افزایش می‌دهند:

رژیم غذایی:

افرادی که به اندازه‌ی کافی غذاهایی سرشار از ویتامین D مانند مواد لبنی و غلات صبحانه غنی شده مصرف نمی‌کنند، احتمالاً بیش‌تر در معرض کمبود ویتامین D قرار خواهند گرفت.

سبک زندگی:

افرادی که به دلایل شغلی، ابتلا به بیماری و یا کمبود فضاهای باز در محله و دیگر عوامل مدت زمان کمتری را در بیرون خانه سپری می‌کنند. این افراد کمتر در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار دارند.

افرادی که به دلیل محافظت بدن خود از نور خورشید و یا به دلیل سرمای هوا و یا باورهای مذهبی تمام بدن خود را با لباس می‌پوشانند در معرض ابتلای بیش‌تر به کمبود ویتامین D قرار دارند.

افرادی که به دلایل مذهبی و اعتقادی مجبور به پوشاندن تمام بدن خود هستند و افرادی که از مقدار زیادی کرم ضد آفتاب استفاده می‌کنند باید برای تامین نیاز بدن خود به ویتامین D مقدار کافی از مواد غذایی سرشار از این ماده را در رژیم غذایی خود اضافه کنند.

عوامل جغرافیایی:

افرادی که در مناطق خاصی از جهان زندگی می‌کنند – مانند کانادای شمالی و آلاسکا – به خصوص در زمستان به اشعه‌های UVB خورشید کمتر دسترسی دارند.  از طرفی دیگر مردمان مناطق گرمسیری هم در معرض خطر هستند، چرا که این افراد به دلیل گرمای هوا از نور خورشید و گرمای آن دوری می‌کنند.

آلودگی:

ذرات معلق موجود در هوا جلوی اشعه‌های UVB خورشید را گرفته و اجازه نمی‌دهد که آن‌ها به پوست بدن برسند. از طرفی دیگر افرادی که در مناطق آلوده زندگی می‌کنند، برای در امان ماندن از خطرات آلودگی هوا، از گذراندن وقت زیاد در بیرون خانه خودداری می‌کنند.

ویتامین D

اختلالات جذب:

بیماری کرون، بیماری سلیاک و دیگر بیماری‌ها چگونگی جذب مواد مغذی از جمله ویتامین D را در روده تحت تاثیر قرار می‌دهد.

داروها:

برخی از داروها توان بدن برای جذب و ساخت ویتامین D را کاهش می‌دهند. استروئید‌ها و داروهایی که برای کاهش سطح کلسترول خون تجویز می‌شوند از جمله این داروها هستند.

سیگار کشیدن:

کمبود ویتامین D در میان افراد سیگاری شایع‌تر است‌‌. برخی پژوهشگران معتقد هستند که سیگار کشیدن ممکن است روی ژن‌های فعال کننده‌ی تولید ویتامین D در بدن تاثیر بگذارند.

چاقی:

نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد سطح ویتامین D  در افراد چاق یا افرادی با شاخص توده بدنی 30 یا بالاتر کم‌تر از دیگر افراد است. در این افراد چربی بدن بر جذب ویتامین دی  اثر می‌گذارد. بسیاری از افراد چاق به دلیل مشکلات حرکتی زمان کمی را بیرون از خانه سپری می‎‌کنند. افراد چاقی که تحت عمل جراحی باریاتریک قرار گرفتند هم با مشکلات سو جذب رو به رو هستند.

در عوض افرادی که با شاخص توده بدنی بین 25 تا 29.5 دارای اضافه وزن شناخته می‌شوند،  نسبت به افرادی که دچار اضافه وزن نیستند  کم‌تر در معرض خطر ابتلا به کمبود این ویتامین قرار دارند . پژوهشگران معتقدند که فاکتورهای تغذیه‌ای عامل ایجاد این تفاوت است.

نوع پوست:

افرادی با پوست تیره به نسبت افرادی با رنگ روشن برای ساختن ویتامین D  باید بیش‌تر در معرض تابش نور خورشید باشند. افرادی با مشکلات پوستی و یا افرادی که دارای سابقه‌ی ابتلا به سرطان پوست هستند هم ممکن است برای محافظت از پوست خود از بودن در برابر نور خورشید خودداری کنند.

سن:

توانایی تبدیل ویتامین D  به فرم فعال ممکن است با افزایش سن و کاهش عملکرد صحیح کلیه، کم‌تر شود. در نتیجه جذب کلسیم هم کاهش پیدا می‌کند.

سلامت کلیه و کبد:

افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی و کلیوی بیش‌تر در معرض کمبود ویتامین D  قرار دارند. این بیماری‌ها همچنین ممکن است روی سنتز ویتامین دی و یا تبدیل آن به شکل فعال اثر بگذارند.

بارداری:

نیاز به ویتامین D  در طول بارداری افزایش پیدا می‌کند، ولی پزشکان در مورد مصرف مکمل‌ها در طی این دوران زیاد مطمئن نیستند. نتایج تحقیقی که در سال 2019 منتشر شد حاکی از این است که مصرف مکمل‌ها خطر پری اکلامپسیا، دیابت بارداری، وزن در هنگام تولد پایین و خونریزی شدید بعد از زایمان را کاهش می‌دهد. از طرفی دیگر مصرف مکمل‌ها خطر زایمان زودرس بیش از هفته‌ی 37 ام را افزایش خواهد داد.

نوزادان شیرخوار:

میزان ویتامین D  موجود در شیر مادر کم است و به همین دلیل نوزادان تغذیه کننده با شیر مادر در معرض کمبود این ویتامین قرار دارند. سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا پیشنهاد می‌کند که به کودکان شیر خوار از اولین روزهای زندگی تا زمانی که هر روز یک لیتر یا بیش‌تر شیر خشک مصرف کنند، مکمل‌های ویتامین D  داده شود. شیر خشک با مقدار کافی ویتامین دی غنی شده است، بنابراین نیازی به مصرف مکمل‌های ویتامین D  در کنار مصرف شیرخشک نیست.

بدن چگونه ویتامین D را جذب می کند؟

  • از طریق نور خورشید

پوست وقتی اشعه ماورابنفش نور خورشید را جذب می کند، ویتامین D را به عنوان هورمون سنتز می کند. بسیاری از متخصصان تغذیه مردم را تشویق می کنند تا ویتامین D را به عنوان یک ماده مغذی از غذاهای غنی شده دریافت کنند. از آنجا که ویتامین دی در بسیاری از غذاها وجود ندارد، برخی از متخصصان استفاده از مکمل های طبیعی را توصیه می کنند. آسیب نور خورشید به پوست نیز موجب شده است که بسیاری از مردم ویتامین D را به جای حمام آفتاب از قرص ها و مکمل ها دریافت کنند. بسیاری از مردم از طریق نور خورشید مقداری ویتامین D جذب می کنند اما مسلم است که بدن به مقدار بیشتری از این ویتامین نیاز دارد. افرادی که پوست روشنی دارند یا بیشتر در معرض آفتاب هستند، این ویتامین را بیشتر دریافت می کنند. اما افرادی که پوستی تیره دارند یا از کلاه استفاده می کنند ویتامین کمتری جذب بدنشان می شود. همچنین در هوای ابری یا زمستانها که نور خورشید کم می شود، جذب از طریق آفتاب محدود می شود. پزشکان برای تامین این ویتامین غذاها و قرص های ویتامین D را توصیه می کنند.

ویتامین D

  • از طریق غذاها

روغن کبد ماهی کاد: یک قاشق چای خوری برابر ۴۴۰ IU ( بیش از ۱۰۰ درصد نیاز روزانه )

ساردین: ۸۵ گرم: ۱۶۴ IU ( 41 درصد از نیاز روزانه )

سالمون: ۸۵ گرم: ۴۰۰ IU ( 100 درصد نیاز روزانه )

ماهی خال مخالی: ۸۵ گرم: ۴۰۰ IU ( 100 درصد نیاز روزانه )

ماهی تن: ۸۵ گرم: ۲۲۸ IU ( 57 درصد نیاز روزانه )

شیر: یک لیوان: ۹۸ IU ( 24 درصد نیاز روزانه )

خاویار: ۲۸ گرم: ۳۳ IU ( 8 درصد نیاز روزانه

تخم مرغ های ارگانیک: یک عدد بزرگ: ۴۱ IU ( 10 درصد نیاز روزانه )

قارچ: یک فنجان: ۲ IU ( 1 درصد نیاز روزانه)

  • از طریق مکمل ها 

از آنجا که دریافت ویتامین D از راه غذا بسیار سخت است  و بسیاری از ما به اندازه ی کافی در معرض نور خورشید نیستیم، گاهی استفاده از مکمل ها ضروری است. بر اساس اینکه سطح ویتامین دی شما چقدر است معمولا توصیه می شود از مکمل های ۲۰۰۰ و ۶۰۰۰ IU به صورت روزانه استفاده کنید. از آنجا که ویتامین D ویتامینی محلول در چربی است، قطره و یا کپسول هایی را توصیه می کنیم که حاوی روغن نارگیل هستند. هر دو تا سه ماه، میزان ویتامین D خود را چک کنید.

  • از طریق مصرف همزمان با دیگر ویتامین ها

وقتی ویتامین D خود را به اندازه ی کافی مصرف کردید، بهتر است دیگر ویتامین ها همچون ویتامین A، E و K2 را نیز به آنها اضافه کنید. این ویتامین ها در نوع خود بسیار مهم هستند، چرا که به متعادل کردن ویتامین دی و جذب آن کمک و از بالا رفتن بیش از حد آن پیشگیری می کنند. این ویتامین ها را نیز می توانید از راه مکمل ها دریافت کنید، اما بهتر است آنها را از طریق غذا جذب بدن کنید.

به طور خلاصه، کمبود ویتامین D یکی از شایع‌ترین موارد کمبود ویتامین است که می‌تواند عواقبی جدی برای سلامتی داشته باشد. خبر خوب این است که داشتن رژیم غذایی غنی از این ویتامین، و چند بار در هفته قرار گرفتن در معرض نور خورشید، اغلب می‌تواند به بازیابی سطح این ویتامین کمک کند.

میزان دریافت ویتامین دی

ویتامین D مورد نیاز کودکان شیرخوار

شیر مادر، بهترین غذا برای کودک است اما مقدار زیادی ویتامین دی ندارد. کودکان شیرخوار، روزانه ۴۰۰ IU نیاز دارند ( روزانه ۱ لیتر). در سن ۱ سالگی، کودکانی که شیر غنی شده استفاده می کنند، دیگر نیازی به مصرف مکمل های این ویتامین ندارند. مواظب باشید بیش از اندازه به کودکان ویتامین D ندهید. میزان بالای این ویتامین در کودکان سبب ایجاد مشکلاتی مانند تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، تشنگی بیش از حد، درد عضلانی و یا مشکلات حادتری می شود.

ویتامین D

ویتامین D برای کودکان و نوجوانان

بسیاری از کودکان و نوجوانان از نوشیدن شیر به اندازه ی کافی ویتامین دی دریافت نمی کنند که بهتر است از مکمل های ۴۰۰IU یا ۶۰۰IU استفاده کنند. این میزان معمولا در مولتی ویتامین های جویدنی نیز موجود است. کودکان مبتلا به برخی از بیماری های مزمن مانند فیبروز کیستیک، ممکن است در معرض خطر کمبود ویتامین دی باشند. درباره نحوه رساندن ویتامین به کودک با پزشک صحبت کنید.

ویتامین دی از آنجایی که هم می‌تواند از طریق مواد غذایی و هم از طریق نور خورشید جذب بدن ‌شود منحصربه‌فرد است. با این حال حدود ۵۰ درصد از جمعیت جهان به‌اندازه‌ی کافی نور خورشید دریافت نمی‌کنند و تعداد زیادی از این افراد دچار کمبود ویتامین دی هستند. این امر تا حدی به این دلیل است که مردم بیشتر وقت خود را در خانه و فضاهای سربسته‌ی دیگر سپری می‌کنند، کرم ضد آفتاب می‌زنند و مقادیر زیادی فست فود می‌خورند که میزان منابع ویتامین دی آن اندک است.

معمولا ویتامین D از هر دو طریق غذا و مکمل‌های غذایی تأمین می‌شود. میانگین میزان دریافتی ویتامین D برای مردان، بسته به مرحله زندگی و تنها از طریق غذا، روزانه بین ۲۰۴ تا ۲۸۸ واحد است. این رقم برای زنان روزانه بین ۱۴۴ تا ۲۷۶ واحد است. زمانی‌ که از مکمل‌های غذایی استفاده شود، این مقادیر به‌طور اساسی افزایش می‌یابد (۳۷ درصد جمعیت آمریکا از مکمل‌های غذایی حاوی ویتامین D استفاده می‌کنند). بیشترین مقدار افزایش مصرف مکمل در زنان مسن است. در خانم‌هایی با سن بین ۵۱ تا ۷۰ سال، متوسط دریافت ویتامین D تنها از طریق غذا روزانه ۱۵۶ واحد است، اما با مکمل به ۴۰۴ واحد می‌رسد. برای زنان بالای ۷۰ سال، ارقام مربوطه روزانه ۱۸۰ تا ۴۰۰ واحد است.

میزان مصرف روزانه‌ی ویتامین دی، باید ۴۰۰ واحد در هر روز باشد که از طریق غذا تأمین می‌شود اما بسیاری از سازمان‌های بهداشتی توصیه می‌کنند این میزان به ۶۰۰ واحد در روز برسد. اگر به‌اندازه‌ی کافی نور خورشید دریافت نمی‌کنید، باید این اندازه را به ۱۰۰۰ واحد در روز برسانید یا از منابع ویتامین d که به آن اشاره شد استفاده کنید.

خواص ویتامین D

چند وقت یک بار باید یک آزمایش خون ویتامین D بدهم؟

دست کم یک بار در سال به خصوص در آغاز زمستان. اگر مکمل مصرف می کنید, توصیه می کنم که میزان ویتامین دی را تقریباً هر ماه تا زمانی که در محدوده مطلوب برسد، زیر نظر داشته باشید. اگر شما دوز زیادی (10,000 واحد در روز) مصرف می کنید, پزشک شما باید کلسیم, فسفر و سطح هورمون شما را هر شش ماه بررسی کند.

پیشگیری از کمبود ویتامین D

بهترین راه برای پیشگیری از کمبود ویتامین دی  خوردن غذاهایی سرشار از مواد مغذی و گذراندن اوقات بیش‌تری در فضای باز به صورت روزانه است.

توصیه‌هایی برای دور شدن از ابتلا به کمبود ویتامینعبارتند از:

رسیدن به وزن طبیعی: پیاده روی و دوچرخه سواری علاوه بر اینکه فعالیت‌های ورزشی خوبی به حساب می‌روند، کمک می‌کنند که فرد بیش‌تر در معرض تابش نور مستقیم خورشید قرار داشته باشد.

درمان بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها جذب مواد مغذی را مختل می‌کنند، درمان این بیماری‌های زمینه‌‌ای به افزایش مقدار گروهی از این مواد مغذی از جمله ویتامین دی  کمک می‌کند.

پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها: افرادی با سابقه خانوادگی پوکی استخوان یا کمبود ویتامین D  باید به صورت مرتب با پزشک خود در تماس بوده و بررسی‌های لازم را انجام دهند. بیش‌تر افراد قادر به تامین ویتامین D  مورد نیاز خود از طریق رژیم غذایی و تابش مستقیم نور خورشید هستند. اگر نگران میزان ویتامین D  دریافتی خود هستید و یا علائم کمبود این ویتامین را در بدن خود احساس می‌کنید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. برای درمان کمبود ویتامین D به متخصص داخلی مراجعه کنید.

همه چیز در خصوص درمان زخم جراحی (روش های درمان + مراقبت ها)

روش های نوین درمان زخم جراحی

زخم‌های بعد از عمل جراحی یکی از چالش‌های مهم پس از انجام اعمال جراحی محسوب می‌شوند. التیام زخم و بازگشت به سلامتی کامل پس از جراحی، یک فرایند طبیعی است اما ممکن است در برخی موارد با مشکلات و عوارضی همراه باشد. 

 

کنترل عفونت، مراقبت صحیح از زخم، تغذیه مناسب و رعایت نکات بهداشتی از جمله ملزومات مهم در دوران نقاهت و التیام سریع‌تر زخم هستند. این فرایند می‌تواند با توجه به نوع جراحی انجام شده و وضعیت سلامتی فرد، از چند روز تا چند ماه طول بکشد.  

 

پس با توجه به اهمیت زخم جراحی و نقش آن در بازگشت سریع بیمار به زندگی عادی، ضروری است تا به تمام جوانب مربوط به کنترل، مراقبت و درمان آن بپردازیم.

 

این مقدمه و سخن آغازین کوتاهی در مورد اهمیت بحث زخم جراحی بود. امیدوارم مفید واقع شده باشد. در صورت نیاز به توضیح یا بسط بیشتر، در خدمتم.

 

 

زخم-جراحی

روش‌های درمان زخم‌های پس از عمل جراحی

کنترل و پیشگیری از عفونت:

عفونت یکی از شایع‌ترین عوارض پس از اعمال جراحی است که می‌تواند منجر به طولانی‌شدن دوره نقاهت و حتی بروز مشکلات حادتر سلامتی شود. بر اساس آمارها، حدود 30 درصد از زخم‌های جراحی دچار عفونت می‌شوند.

کارشناسان پزشکی تأکید می‌کنند که پیشگیری و کنترل به موقع عفونت زخم‌ها، نقش بسزایی در کاهش عوارض و تسریع التیام دارد. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های مناسب، پانسمان مرتب و بهداشتی ناحیه زخم و پرهیز از لمس مستقیم آن، از جمله اقدامات توصیه‌شده است.

همچنین رعایت نکات بهداشت فردی و استریل‌سازی وسایل و لباس‌ها می‌تواند از ورود عفونت به زخم جلوگیری کند. 

 

پانسمان مرتب زخم:

کارشناسان پزشکی می‌گویند: پانسمان منظم و مرتب زخم‌های جراحی نقش بسزایی در پیشگیری از آلودگی مجدد، کنترل عفونت و تسریع روند بهبودی  دارد.

طبق توصیه پزشکان، پانسمان باید حداقل روزی یک بار و در صورت نیاز بیشتر، تعویض شود. استفاده از باند استریل، گاز و مواد ضدعفونی‌کننده در پانسمان برای محافظت هرچه بیشتر زخم ضروری است.

همچنین پرستاران و پزشکان تأکید می‌کنند که شستشو و ضدعفونی کردن دست‌ها قبل از برداشتن پانسمان قدیمی و قرار دادن پانسمان جدید بسیار حائز اهمیت است تا از انتقال آلودگی و باکتری‌ها به زخم جلوگیری شود.

 

استفاده از داروهای موضعی ترمیم و التیام‌دهنده:

به گزارش پزشکان، استفاده از کرم‌ها، ژل‌ها و اسپری‌های حاوی موادی مانند کلاژن، اسید هیالورونیک، ویتامین C و E و همچنین کوآنزیم Q10 به شدت در تسریع روند بهبود زخم‌های پس از اعمال جراحی مؤثر است.

این مواد با خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی خود از التهاب و تورم ناحیه زخم می‌کاهند و سبب تحریک رشد سلول‌های جدید و افزایش جریان خون موضعی می‌شوند.

کارشناسان توصیه می‌کنند این داروها را طبق دستور پزشک و پس از پانسمان زخم به صورت مرتب استفاده کرد تا ضمن حفظ ناحیه زخم، روند بهبودی تسریع شود. 

تغذیه مناسب و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی:

کارشناسان تغذیه می‌گویند، رژیم غذایی مناسب و سرشار از ویتامین‌ها و املاح معدنی، نقش بسزایی در تقویت سیستم ایمنی و تسریع فرایند التیام و بهبود زخم‌های ناشی از عمل‌های جراحی دارد.

غذاهای حاوی ویتامین C مانند میوه‌ها و سبزیجات تازه، ویتامین A موجود در شیر و لبنیات، روی و پروتئین که در گوشت‌های کم‌چرب و حبوبات یافت می‌شود، از ارکان اصلی رژیم غذایی التیام‌بخش زخم به‌شمار می‌آیند.

همچنین تأمین آب کافی بدن و دریافت ویتامین‌ها از مکمل‌های غذایی در صورت تجویز پزشک، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

اجتناب از فشار و تحمل وزن بر روی ناحیه جراحی شده:

پزشکان و متخصصان توانبخشی تأکید می‌کنند که یکی از مهم‌ترین نکات در دوران نقاهت پس از جراحی، پرهیز از اعمال فشار یا تحمل وزن بر روی ناحیه عمل‌شده است.

این کارشناسان به بیماران توصیه می‌کنند برای جلوگیری از باز شدن زخم، عفونت و درد بیشتر، حداقل به مدت چند روز و تا زمانی که پزشک اجازه دهد، از فعالیت‌ بدنی شدید، بلند کردن اجسام سنگین یا ایستادن یا نشستن طولانی بپرهیزند و بر روی زخم فشار نیاورند.

با این احتیاط‌ها می‌توان از بروز عوارض احتمالی جلوگیری کرد و به التیام سریع‌تر و بهتر زخم پس از جراحی کمک شایانی نمود.

عوامل موثر در التیام زخم‌های جراحی

عوامل متعددی در التیام موفقیت‌آمیز و بهبود سریع زخم‌های ناشی از عمل‌های جراحی نقش دارند.

اولین و مهم‌ترین عامل، پیشگیری و کنترل به‌موقع عفونت است. استفاده به‌جا از آنتی‌بیوتیک‌های مکمل و موضعی و پانسمان مناسب و مرتب زخم، از ابتلای آن به عفونت‌های قارچی و باکتریایی جلوگیری می‌کند.

عامل بعدی، تغذیه مناسب و غنی‌شده با مکمل‌های تجویزی پزشک است. مصرف غذاهای حاوی پروتئین، ویتامین‌های A، C، E و املاح معدنی نظیر روی و سلنیوم، سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و فرایند التیام را تسریع می‌بخشد.

استراحت کافی و عدم تحمل وزن یا فشار بر محلّ زخم نیز حائز اهمیت فراوان است. ورزش‌های ملایم و فیزیوتراپی پس از طی دوران استراحت نیز می‌تواند التیام را تسهیل کند.

در کنار این موارد، استفاده از داروها و مکمل‌های خوراکی و موضعی تجویزشده توسط پزشک، کنترل مرتب زخم و رعایت نکات بهداشت فردی توسط بیمار، از دیگر نکاتی است که در التیام و بهبودی مؤثرند.

مطلب مرتبط: 0 تا 100 درمان زخم دیابتی

عوامل موثر در التیام زخم‌های جراحی

پانسمان‌ها و داروهای تسریع‌کننده بهبود زخم‌های پس از عمل

به گفته کارشناسان پزشکی، استفاده از انواع پانسمان‌های استریل و آغشته به موادی مانند بتادین و نیترات نقره، به حفظ پاکیزگی زخم و جلوگیری از آلودگی مجدد آن کمک شایانی می‌کند.

همچنین مصرف مرتب داروها و کرم‌های تجویزی پزشک که حاوی موادی همچون کلاژن، اسید هیالورونیک، ویتامین C و روغن درخت چای سبب تسریع التیام سلول‌های آسیب‌دیده و رفع التهاب می‌شود، نقش به‌سزایی در بهبود سریع‌تر زخم دارد.

البته کارشناسان هشدار می‌دهند که افراد دارای حساسیت پوستی به هر یک از این مواد، باید قبل از مصرف حتما با پزشک معالج خود مشورت کنند.

تغذیه مناسب برای درمان سریع‌تر زخم‌های جراحی

تغذیه مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در التیام و بهبود سریع زخم‌های ناشی از جراحی است.

کارشناسان تغذیه می‌گویند: دریافت کافی پروتئین از طریق مصرف گوشت‌های کم‌چرب، تخم‌مرغ، ماهی، شیر و لبنیات، برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده زخم ضروری است.

ویتامین‌های محلول در آب مانند ویتامین C موجود در انواع میوه‌ها و سبزیجات و ویتامین A یافت‌شده در شیر و زرده تخم‌مرغ نیز در تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با التهاب و عفونت بسیار مفید هستند.

مصرف غلات سبوس‌دار، حبوبات، آجیل و دانه‌ها که منبع غنی آهن و روی محسوب می‌شوند نیز کمک‌کننده است.

شایان ذکر است تأمین آب کافی بدن از طریق آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای‌های گیاهی برای جبران کسری مایعات و الکترولیت‌ها، نقشی اساسی در التیام سریع‌تر زخم دارد.

در کنار این‌ها، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی با تجویز پزشک، باعث تسریع روند بهبودی می‌شود.

نکات مراقبت از زخم بعد از عمل جراحی

تغذیه مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در التیام و بهبود سریع زخم‌های ناشی از جراحی است.

کارشناسان تغذیه می‌گویند: دریافت کافی پروتئین از طریق مصرف گوشت‌های کم‌چرب، تخم‌مرغ، ماهی، شیر و لبنیات، برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده زخم ضروری است.

ویتامین‌های محلول در آب مانند ویتامین C موجود در انواع میوه‌ها و سبزیجات و ویتامین A یافت‌شده در شیر و زرده تخم‌مرغ نیز در تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با التهاب و عفونت بسیار مفید هستند.

مصرف غلات سبوس‌دار، حبوبات، آجیل و دانه‌ها که منبع غنی آهن و روی محسوب می‌شوند نیز کمک‌کننده است.

شایان ذکر است تأمین آب کافی بدن از طریق آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای‌های گیاهی برای جبران کسری مایعات و الکترولیت‌ها، نقشی اساسی در التیام سریع‌تر زخم دارد.

در کنار این‌ها، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی با تجویز پزشک، باعث تسریع روند بهبودی می‌شود.

عوارض احتمالی زخم‌های بعد از جراحی و روش‌های پیشگیری

زخم‌های ناشی از جراحی می‌توانند در مواردی با عوارضی همچون عفونت، باز شدن بخیه‌ها، خون‌ریزی مجدد، التهاب و ترشح زیاد همراه باشند.

کارشناسان پزشکی می‌گویند: اجتناب از لمس مستقیم و خارش زخم، عدم خیس کردن ناحیه بخیه شده، تعویض به موقع پانسمان، پرهیز از فعالیت‌بدنی شدید و اعمال فشار بر زخم، از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از بروز عوارض هستند.

همچنین مصرف به موقع داروهای آنتی‌بیوتیکی، التیام‌بخش و ضدالتهاب تجویزشده، رعایت بهداشت فردی، تغذیه مناسب و استراحت کافی، در کاهش خطر عوارض کمک‌کننده‌اند.

در صورت بروز تورم، قرمزی، ترشح زیاد یا درد و حساسیت بیش از حد در ناحیه زخم جراحی، باید فوراً به پزشک مراجعه شود تا اقدامات درمانی لازم به موقع انجام گیرد.

فیزیوتراپی و ورزش‌های مفید در درمان سریع‌تر زخم‌ها

فیزیوتراپی و انجام ورزش‌های ملایم و هدفمند، نقش مهمی در تسریع بهبود زخم‌های پس از اعمال جراحی ایفا می‌کند.

فیزیوتراپیست‌ها توصیه می‌کنند پس از گذشت حداقل 2 تا 3 هفته از عمل جراحی و در طول دوره نقاهت، انجام ماساژهای ملایم و درمانی با دستگاه‌های الکتروتراپی در ناحیه زخم موجب تسکین التهاب، کاهش درد و تسریع روند بهبودی می‌شود.

همچنین ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی و شنای آرام، تمرینات کششی و یوگای ملایم، با تقویت سیستم گردش خون و تسریع رساندن اکسیژن و مواد مغذی به بافت‌ها، باعث تحریک رشد سلول‌های جدید زخم و التیام سریع‌تر آن می‌شوند.

البته قبل از شروع هر برنامه‌ای، حتما باید با پزشک مشورت شود تا از مناسب بودن آن برای وضعیت خاص بیمار اطمینان حاصل گردد.

رژیم غذایی مناسب در دوره نقاهت پس از عمل جراحی

رژیم غذایی مطلوب و مناسب در دوران نقاهت بعد از عمل‌های جراحی، نقش بسزایی در تسریع التیام زخم، کاهش عوارض احتمالی و بازگشت سریع‌تر به زندگی عادی دارد.

متخصصان تغذیه معتقدند مصرف غذاهای سرشار از پروتئین نظیر ماهی، مرغ، تخم‌مرغ، لبنیات کم‌چرب و حبوبات، برای ترمیم و التیام سلول‌ها و بافت‌های آسیب‌دیده ضروری است.

همچنین میوه‌ها و سبزیجات تازه که سرشار از ویتامین C و ضداکسیدان‌ها هستند و نیز غلات سبوس‌دار و آجیل، با افزایش ایمنی بدن، فرایند بهبودی را تسریع می‌بخشند.

شایان ذکر است مصرف آب کافی، آب میوه‌های تازه و سوپ‌های سبک، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در کنار این‌ها، استفاده از مکمل‌های ویتامین و معدنی با تجویز پزشک، کمک‌کننده خواهد بود.

رژیم غذایی مناسب در دوره نقاهت پس از عمل جراحی

بهترین روش های درمان زخم جراحی 

بهترین روش‌های درمان زخم‌ جراحی عبارتند از:

– پانسمان مرتب و بهداشتی زخم با استفاده از باند استریل، بتادین و نیترات نقره جهت جلوگیری از آلودگی مجدد

– مصرف منظم داروها و محصولات ترمیم‌کننده مانند کرم‌های حاوی ویتامین E، C و کلاژن برای تسریع التیام

– تغذیه مناسب با تاکید بر مصرف غذاهای سرشار از پروتئین، ویتامین‌های A، C، E و ریزمغذی‌ها برای تقویت سیستم ایمنی

– اجتناب از فعالیت‌های سنگین و اعمال فشار بر زخم به مدت حداقل 2 تا 3 هفته پس از عمل

– استراحت کافی و خواب راحت و پیروی از دستورات پزشک در دوران نقاهت پس از عمل

با کمک این روش‌ها و مراجعه به کلینیک زخم تخصصی می‌توان به بهبودی سریع‌تر و موثرتر زخم‌های حاصل از جراحی‌ها کمک کرد.

تغذیه در دیابت

به طور کلی، افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند باید میزان مصرف گوشت شان (گوشت های چرب، گوشت خوک… )، میزان مصرف چربی های حیوانی (کره، مارگارین، خامه، پنیر…) و قندهای سریع الجذب (شکر سفید، مربا، شیرینی،… ) را کاهش دهند. در عوض باید میزان مصرف غذاهایی سرشار از قندهای کامل، مانند غلات، نشاسته ها و میوه های خشک را افزایش دهند.

دیابتی ها باید قسمت عمده ای از خوراک شان را به غلات کامل (قندهای کامل)، سبزیجات و میوها (باید از مصرف آبمیوه پرهیز کرد، این کنستانتره ها، حاوی قندهای سریع الجذب و فاقد خواص ویتامین ها و دیگر مواد مغذی موجود در میوه ها هستند) اختصاص دهند. باید شکر های سفید (قندهای سریع الجذب) را با جایگزین ها، گوشت های چرب را با گوشت پرندگان و ماهی ها و چربی های حیوانی را با روغن کلزا یا زیتون جایگزین کرد. دیابتی ها از فراورده های صنعتی خودداری کرده و خودشان آشپزی کنند برای رسیدن به چنین تغذیه ای، دیابتی ها باید در مقابل فرآورده های صنعتی مقاومت کرده و خودشان با استفاده از دستور العمل های ساده و شناخته شده، آشپزی کنند. در واقع، فرآورده های صنعتی مانند، بیسکویت های صنعتی، نان های روغنی و غذاهای آماده، سرشار از مادۀ چرب و البته پُر از قندهای سریع الجذب هستند. خوراکی های بشقاب یک دیابتی: پروتئین ها+ غلات+ سبزیجات

آموزش به بیماران دیابتی برای پیشگیری از زخم و کنترل دیابت

طبق گزارش انجمن پزشکی آمریکا، 14 تا 24 درصد آمریکایی‌ها در اثر زخم‌های پای دیابتی قطع عضو می‌شوند. مراقبت های پیشگیرانه بسیار مهم هستند.

به منظور پیشگیری از بروز و تسریع بهبود زخم به نکات زیر توجه فرمایید:

  1. همیشه قند خونتان را به خوبی کنترل کنید.
  2. تغذیه سالم داشته باشید در صورت داشتن اضافه وزن به متخصص تغذیه مراجعه کنید.
  3. سیگار را ترک کنید، چرا که مصرف سیگار باعث تنگی عروق و کندی روند بهبود زخم می‌شود.
  4. داروهایتان را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
  5. روزانه در ساعت معین و به طور مستمر ورزش کنید. ورزش باعث به جریان افتادن خون در پاهای تسریع روند بهبود زخم می‌شود. (نوع ورزش با صلاحدید پزشک انتخاب شود).
  6. هرگز پا برهنه راه نروید حتی در خانه پایتان را روزانه بررسی کنید و برای دیدن کف پا از آینه استفاده کنید.
  7. جوراب‌های خود را روزانه تعویض کنید. در هر بار تعویض جوراب نرم و تمیز بپوشید از پوشیدن بیش از یک جفت جوراب اجتناب کنید، این کار می‌تواند باعث ایجاد تاول در پای شما شود.
  8. قبل از پوشیدن کفش داخل آن را از نظر جسم خارجی بررسی کنید و هر 4 تا 6 ساعت، برای استراحت پاها، کفش‌هایتان را در بیاورید.
  9. هرگز برای گرم کردن پاها از آب داغ، کیف آب گرم و یا وسایل گرمازا مانند بخاری استفاده نکنید. از منابع حرارتی مثل بخاری فاصله بگیرید (این حس سرما ناشی از عوارض دیابت است نه ناشی از سرمای هوا)
  10. هر روز پاهای خود را با آب ولرم شسته و سپس پاها و به خصوص، لای انگشتانتان را با یک حوله و یا پارچه تمی‌ز و آرامی‌خشک کنید.
  11. هنگام نشستن به مدت طولانی روی صندلی یا در حال دراز کش از قرار دادن ساق پاها روی همدیگر اجتناب کنید، زیرا این عمل موجب ایجاد فشار روی عروق خونی و اعصاب پاها شده و منجر به اختلال جریان خون در اندام‌ها می‌شود. موقع نشستن پاها را بالا نگه دارید. گذاشتن زیرپایی در زیر پاهایتان می‌تواند کمک کننده باشد.
  12. برای بررسی فشار‌های وارده بر کف پاهایتان به پزشک مراجعه کنید.
  13. جهت خریدن کفش نو هنگام عصر اقدام کنید. هنگام خرید کفش مدلی را انتخاب کنید که علاوه بر اندازه متناسب (نه تنگ نه گشاد) از جنس چرم باشد. از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند و پنجه باریک خودداری کندی.
  14. پاهایتان را هر روز معاینه و مشاهده کنید. در صورت داشتن هر گونه وضعیت غیر طبیعی مانند موارد زیر به پزشک مراجعه کنید.
         * کاهش حس پاها، رفتن جسم خارجی در پا مانند سوزن، شیشه، می‌خ، سوختگی، تاول، ضربه، ترک پاشنه و ضایعات بین انگشتان، وجود ترشح و بوی بد.
         * زخم، کبودی، لکه‌های قرمز رنگ و تیره رنگ، تغییر درجه حرارت گرمی ‌یا سردی، پینه، قرمزی، و خونریزی زیر پا.
  15. میخچه و پینه‌ها را دستگاری نکنید و از بکار بردن تیغ‌های خودتراش، چسب می‌خچه و محلول‌های ضد میخچه و پینه بر‌ها و هرگونه داروهای خانگی خودداری کنید. در مورد پنبه‌ها و میخچه‌هایتان با پزشک یا متخصص مراقبت از پا مشورت کنید.
  16. برای پیشگیری از فرو رفتن ناخن در گوشت، ناخن‌ها را در امتداد یک خط صاف کوتاه کنید و از کوتاه کردن ناخن‌ها در دو گوشه ناخن پرهیز کنید. در صورت اختلال بینایی از دیگران کمک بگیرید.
  17. اگر ناخن‌هایتان خیلی صخیم هستند یا رنگشان زرد یا سیاه شده درباره نوع درمان با پزشک پرستار مشورت کنید.
  18. در صورت وجود هر گونه تغییر شکل پا یا بد فرمی‌در انگشتان پا از کفش‌های مخصوص که توسط متخصص برای شما تجویز می‌شود استفاده کنید.
  19. به خاطر داشته باشید که بیشترین قطع عضو‌ها با یک زخم ساده شروع می‌شود.

زخم دیابتی

 یکی از مهم ترین مشکلات بیماران دیابتی و به عنوان یکی از مهم ترین دلایل ناتوانی نشان داده شده است . طبق داده های وزارت بهداشت ، هر ساله 400 هزار نفر مبتلا به زخم پای دیابتی می شوند  و حداقل 8 هزار نفر از آنها از دست دادن عضو را تجربه می کنند. زخم  پای دیابتی ، که با کنترل  ، روش های صحیح پیشگیری و اقدامات ساده قابل پیشگیری است ، در صورت عدم درمان موثر ، می تواند سال ها مشکلات دردناکی را برای بیماران ایجاد کند.

 پای دیابتی به دلیل اختلال در اعصاب و رگ های گسترش یافته به پاها و ظهور زخم های باز است که بهبود نمی یابد ، گانگرن و عفونت های جدی میکروبی در نتیجه ضعف سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود.  زخم پای دیابتی ، که یک مشکل بسیار شایع در افرادی که نمی توانند مشکلات قند خون را به خوبی کنترل کنند یا مبتلا به دیابت پیشرفته هستند ، در صورت عدم درمان موثر ، ممکن است منجر به قطع پا شود. اولین کاری که باید برای جلوگیری از زخم پا و پوست در بیماران دیابتی انجام شود ، اقدامات محافظتی برای کنترل قند خون و جلوگیری از ایجاد زخم پا است.

دیابت دو اثر مهم بر روی پا دارد. اولین مورد ، آسیب عصبی  که باعث کاهش احساس می شود و نوروپاتی دیابتی نامیده می شود. آسیب عصبی در بیماران دیابتی می تواند باعث ایجاد زخم یا عفونت شود. آسیب عصبی در بیمارانی رخ می دهد که توجه کافی به کنترل قند خون خود نشان نمی دهند.


از دست دادن احساس یکی از مهم ترین دلایل ایجاد زخم پای دیابتی است

بیماران دیابتی در صورت مشاهده علائمی مانند درد ، بی حسی ، گزگز ، احساس راه رفتن روی پنبه یا پوشیدن جوراب های تنگ قطعاً باید به متخصص مراجعه کنند.  از آنجا که بیمار نمی تواند در نتیجه کاهش احساس به اندازه کافی از جمله سرد و گرم را درک کند ، ممکن است نتواند آسیب ناشی از گرم کردن پا را درک کند. به بیماران دیابتی توصیه می شود هر روز عصر منظم از نظر زخم هایی که ممکن است در پاها به دلیل بی حسی ایجاد شود ، معاینه  داشته باشند.

سیگار کشیدن خطر زخم پای دیابتی را افزایش می دهد

یکی دیگر از تأثیرات منفی دیابت بر روی پاها آسیب عروقی و کاهش جریان خون مرتبط است. به موازات این کاهش ، بهبود زخم ها دشوار می شود. نکته مهم در اینجا این است که این مشکل بیش از عروق بزرگ ، رگ های کوچک را تحت تأثیر قرار می دهد. این مشکل بیماری عروق محیطی نیز نامیده می شود و بیشتر در بیماران دیابتی سیگاری دیده می شود.

زخم های پا چگونه ایجاد و بدتر می شوند؟

در بیماران دیابتی ، هم تضعیف جریان خون و هم آسیب عصبی با هم ایجاد می شوند. به خصوص از دست دادن احساس به دلیل آسیب عصبی ، احساس درد را کسل می کند. بیماران مانند استفاده از کفش های نامناسب، درد ضربه های مکرر را احساس نمی کنند. آسیب دیدگی بافت به دلیل گردش خون کم می تواند به سرعت ملتهب شود. قند خون بالا این التهاب و ترمیم زخم را بدتر می کند. اگر عفونت بهبود نیابد ، با گذشت زمان به نکروز بافتی و گانگرن تبدیل می شود و پوست و بافت های اطراف زخم می میرند. این ناحیه سیاه می شود و بوی بد می دهد. اگر بیماری به این مرحله برسد ، ممکن است لازم باشد مقداری یا کل پا را با مداخله جراحی  قطع کنند تا از گسترش گانگرن جلوگیری شود.  این را آمپوتاسیون می نامند.

علائم مرحله اولیه زخم پای دیابتی

  • بیماران دیابتی علاوه بر بررسی روزانه چشم باید علائم هشدار دهنده زیر را نیز در نظر بگیرند. در صورت بروز یک یا چند مورد از این علائم ، قطعاً باید به متخصص مراجعه کنند و از توصیه های زیر پیروی کنند:
  • قرمزی ، تورم یا حرارت در پا یا مچ پا
  • درد پا هنگام استراحت یا راه رفتن
  • زخم باز ، بریدگی ، تاول ، لایه برداری پوست ، التهاب
  • ناخن های فرورفته در گوشت ، ناخن مانند شاخ ضخیم شده و تغییر شکل دهد
  • قرمزی ، ضخیم شدن و پینه روی پوست ، زخم گرد کوچک در وسط پینه
  • خشکی ، ترک ، پارگی در پوست

هنگام ایجاد زخم پای دیابتی چه باید کرد؟

گاهی اوقات ، با وجود همه اقدامات احتیاطی ، ممکن است زخم در بیماران دیابتی ایجاد شود. برای بیماران بسیار مهم است که نسبت به چنین شرایطی هوشیار باشند و به محض بروز زخم ها به متخصص مراجعه کنند و یک درمان صحیح را انجام دهند. در چنین مواردی جلوگیری از پیشرفت بیشتر این زخم ها مهم است. باز هم ، بیمار باید اطلاعات کاملی از متخصص خود در مورد درمان و مراقبت از زخم دریافت کند و آن را به طور کامل اعمال کند.

زخم هایی که می توانند در بیماران دیابتی ایجاد شوند

  • بثورات و زخم ها
  • زخم فشاری (به دلیل تنگ بودن کفش)
  • فرورفتن ناخن
  • تشکیل تاول
  • ترک های پوستی

در صورت بروز چنین زخم هایی ، بیماران دیابتی ابتدا باید علت وقوع زخم را تشخیص دهند و این دلایل را از بین ببرند. زخم های کوچک روی پاها را با آب بشویید ، خشک کنید و با گازاستریل تمیز بپوشانید ، گازاستریل های آلوده شده با ترشحات را مرتبا عوض کنید. اگر بهبود زخم های شما به تأخیر افتاد ، حتماً یک بار دیگر به متخصص مراجعه کنید.

عوارض زخم دیابت

برای جلوگیری از بروز مشکلات جدی سلامت ، باید زخم ها در اسرع وقت درمان شوند. برخی از عوارض عبارتند از:

  • آسیب دیدگی پا ها
  • عفونت
  • زخم
  • آسیب به اعصاب و استخوان ها
  • جریان خون ضعیف

زخم هایی که تبدیل به مشکلات جدی می شوند ممکن است آسیب های زیادی به بافت ها و استخوان ها وارد کرده که در نهایت منجر به قطع عضو می شود . بسیار مهم است که بلافاصله زخم های دیابتی درمان شده تا به نقطه ای که تنها راه باقی مانده قطع عضو باشد ، نرسد .

تحقیقات نشان می دهد زخم ها معمولا هنگامی ظاهر می شوند که جراحات ، بسیار جدی شده که این اتفاق در نهایت منجر به قطع عضو اندام های تحتانی می شود . در صورتی که زخم های دیابتی شما بهبود پیدا نمی کنند با پزشک خود مشورت کنید .

درمان زخم‌های پای دیابتی

پای بیمار باید از زخم و دردهای احتمالی که ممکن است ایجاد شود محافظت شود. این محافظت برای تمام زخم‌های پای دیابتی مفید است. فشاری که به دلیل راه رفتن، در پا ایجاد می‌شود، ممکن است عفونت را بدتر کند و زخم را گسترش دهد. .

افرادی که دارای اضافه‌وزن هستند، فشار اضافی که به دلیل وزن بالای این افراد به پا وارد می‌شود ممکن است باعث درد و زخم پا شود.

پزشکان می‌توانند زخم‌های پای دیابتی را با حذف پوست مرده، اشیای خارجی یا عفونت‌هایی که ممکن است باعث زخم شود تا حدودی کنترل و درمان کنند.

همه عفونت‌ها به یک شیوه درمان نمی‌شوند. بافت اطراف زخم ممکن است به آزمایشگاه ارسال شود تا مشخص شود کدام یک از آنتی‌بیوتیک‌ها به درمان بیماری کمک خواهند کرد. اگر دکتر شما مشکوک به عفونت‌های جدی باشد، ممکن است عکس با اشعه X را تجویز کرده تا علائم احتمالی عفونت استخوان را پیدا کند.

1. درمان زخم پای دیابتی با استفاده از داروها

پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی‌بادی‌ها و اگر عفونت پیشرفت کند داروهای ضد انعقاد را برای درمان زخم پا تجویز کند. بسیاری از این آنتی‌بیوتیک‌ها به استافیلوکوک اورئوس، باکتری‌هایی که علت ایجاد عفونت‌های استافیله هستند یا استرپتوکوک بتا همولیتیک که معمولاً در روده یافت می‌شوند، حمله می‌کنند.

اگر بیماری دارید که احتمال عفونت با این باکتری‌های مضر را افزایش می‌دهد، ازجمله HIV و مشکلات کبدی، با پزشک خود درمیان بگذارید.

2. درمان موضعی زخم پای دیابتی

درمان های موضعی زیادی برای زخم‌های دیابتی پا موجود است. ازجمله این درمان ها عبارتند از:

  • پانسمان های حاوی نقره یا کرم‌های سولفادیازین نقره
  • ژل یا محلول پلی هگزامتیلن بیگوآنید (PHMB)
  • ید
  • عسل پزشکی در فرم پماد یا ژل

3. درمان با استفاده از روش‌های جراحی

پزشک شما ممکن است جراحی را برای زخم پای دیابتی تجویز کند چرا که گاهی اوقات جراحی باعث کاهش فشار و عفونت ایجاد شده در اطراف زخم می شود.

همه زخم‌های دیابتی نیاز به جراحی ندارند. با این حال، اگر روش‌های درمانی دیگر، نتواند به بهبود زخم یا جلوگیری از پیشرفت عفونت کمک کند، جراحی می‌تواند از بدتر شدن شرایط زخم که ممکن است منجر به قطع عضو شود جلوگیری کند.

روش‌های کنترل عفونت زخم پای دیابتی

  • حمام کردن و شستن پا
  • ضدعفونی کردن پوست در برابر زخم
  • تعویض پانسمان و خشک نگه‌داشتن زخم
  • آنزیم درمانی
  • استفاده از مخلوط حاوی آلژینات کلسیم برای مهار رشد باکتری‌ها

چه زمانی به دکتر مراجعه کنید؟

اگر متوجه سیاه شدن بافت پا همراه با بی‌حسی شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید و به دنبال درمان زخم پای عفونی باشید. اگر این عارضه درمان نشود، زخم‌ها می‌توانند آبسه‌ها را ایجاد کنند و در سطح پا گسترش یابند. در این مرحله، زخم‌ها اغلب می‌توانند توسط جراحی، قطع عضو، یا جایگزینی پوست از دست رفته توسط جایگزین‌های مصنوعی پوست درمان شوند.

زخم های پای دیابتی قابل‌درمان هستند. اگر  درد در ناحیه پا را حس کردید، حتماً به پزشک مراجعه کنید، زیرا امکان دارد به صورت طولانی مدت عفونت در بدن شما بماند. عفونت‌های درمان نشده پا ممکن است منجر به قطع عضو شود.

درمان زخم‌های پای دیابتی می‌تواند چندین هفته طول بکشد تا بهبود یابد. اگر قند خون شما بالا باشد و فشار ثابت روی زخم ایجاد شود ممکن است روند درمان بسیار طولانی تر شود.

یادتان باشد سبک زندگی خود را تغییر دهید تا دیابت را برای خود شیرین کنید

ورزش کنید

اگر اکنون فعال نیستید، زمان شروع آن فرا رسیده است. نیازی به عضویت در باشگاه و تمرینات متقاطع نیست. فقط راه بروید ، دوچرخه سواری کنید یا بازی های ویدیویی فعال انجام دهید. هدف شما باید 30 دقیقه فعالیت باشد که باعث عرق کردن و کمی سخت تر نفس کشیدن در بیشتر روزهای هفته شود.

یک سبک زندگی فعال با پایین آوردن قند خون به شما کمک می کند تا دیابت خود را کنترل کنید. همچنین احتمال ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهد . به علاوه ، می تواند به شما در کاهش وزن اضافی و کاهش استرس کمک کند.

چکاپ کنید

حداقل سالی دو بار به پزشک مراجعه کنید. دیابت احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد. بنابراین کلسترول ، فشار خون و A1c (متوسط ​​قند خون در طی 3 ماه) را چک کنید. هر ساله معاینه کامل چشم انجام دهید. برای بررسی مشکلاتی مانند زخم پا و آسیب عصبی به پزشک مراجعه کنید.

استرس را مدیریت کنید

وقتی استرس دارید ، سطح قند خون شما بالا می رود و وقتی مضطرب هستید ، ممکن است دیابت خود را به خوبی مدیریت نکنید. ممکن است ورزش ، خوردن صحیح غذا یا مصرف داروهای خود را فراموش کنید. روش هایی برای از بین بردن استرس پیدا کنید. از طریق تنفس عمیق ، یوگا یا سرگرمی هایی که باعث آرامش شما می شوند.

سیگار را ترک کنید

دیابت باعث می شود شما بیشتر به مشکلات سلامتی مانند بیماری های قلبی ، بیماری چشم، سکته مغزی ، بیماری های کلیوی ، خون بیماری رگ های، آسیب های عصبی و مشکلات پا مبتلا شوید. در صورت سیگار کشیدن ، احتمال ابتلا به این مشکلات حتی بیشتر است. سیگار کشیدن همچنین می تواند ورزش را دشوار کند. با پزشک خود در مورد راه های ترک سیگار صحبت کنید.

مراقب مصرف الکل خود باشید

اگر آبجو ، شراب و مشروبات الکلی دریافت نکنید ، کنترل قند خون آسان تر باشد. الکل می تواند قند خون شما را خیلی کم یا زیاد کند. 

کربوهیدرات های سالم تری را انتخاب کنید

همه کربوهیدرات ها بر سطح گلوکز خون تأثیر می گذارند بنابراین مهم است که بدانید کدام غذاها حاوی کربوهیدرات هستند. غذاهای سالم حاوی کربوهیدرات را انتخاب کنید و از اندازه وعده های غذایی خود آگاه باشید.

در اینجا چند منبع سالم کربوهیدرات آورده شده است:

– غلات کامل مانند برنج قهوه ای ، گندم سیاه و جو دوسر کامل

– میوه

– سبزیجات

– حبوباتی مانند نخود ، لوبیا و عدس

– لبنیات مانند ماست شیرین و شیر

در عین حال ، مهم است که مصرف غذاهای کم فیبر مانند نان سفید ، برنج سفید و غلات بسیار فرآوری شده را نیز کاهش دهید.

نمک کمتری بخورید

خوردن نمک زیاد می تواند خطر ابتلا به فشار خون را افزایش دهد ، که به نوبه خود خطر بیماری های قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد و هنگامی که به دیابت مبتلا هستید ، در حال حاضر بیشتر در معرض خطر همه این شرایط قرار دارید.

سعی کنید خودتان را حداکثر به 6 گرم (یک قاشق چای خوری) نمک در روز محدود کنید. بسیاری از غذاهای از آماده ، نمک زیادی دارند بنابراین یادتان باشد که برچسب های مواد غذایی را بررسی کنید و غذاهایی که نمک کمتری دارند را انتخاب کنید.


گوشت قرمز و فرآوری شده کمتر مصرف کنید

اگر کربوهیدرات را کاهش می دهید ، ممکن است قسمت های بیشتری از گوشت داشته باشید تا سیر شوید. اما انجام این کار با گوشت قرمز و فرآوری شده مانند ژامبون ، بیکن ، سوسیس ، گوشت گاو و گوشت بره ایده خوبی نیست. اینها همه با مشکلات قلبی و سرطان ارتباط دارند.

گوشت قرمز و فرآوری شده را برای این موارد عوض کنید:

– حبوباتی مانند لوبیا و عدس

– تخم مرغ

– ماهی

– مرغ و بوقلمون

– آجیل بدون نمک

شکر اضافه شده را کاهش دهید

ما می دانیم که قطع قند در ابتدای کار واقعاً دشوار است ، بنابراین در هنگام تلاش برای کاهش قند اضافی ، مبادله عملی کوچک نقطه شروع خوبی است. تعویض نوشیدنی های شیرین ، نوشیدنی های انرژی زا و آب میوه ها با آب ، شیر ساده یا چای و قهوه بدون شکر می تواند شروع خوبی باشد

چربی های سالم تری انتخاب کنید

همه ما در رژیم غذایی خود به چربی نیاز داریم زیرا به ما انرژی می دهد. اما انواع مختلف چربی از طرق مختلف بر سلامت ما تأثیر می گذارد.

چربی های سالم در غذاهایی مانند آجیل بدون نمک ، دانه ها ، آووکادو ، ماهی های روغنی ، روغن زیتون ، روغن کلزا و روغن آفتابگردان وجود دارد. برخی از چربی های اشباع می توانند میزان کلسترول خون را افزایش دهند و خطر مشکلات قلبی را افزایش دهند. اینها عمدتا در محصولات حیوانی و غذاهای آماده مانند:

– گوشت قرمز و فرآوری شده

– روغن

-کره

– بیسکویت ، کیک ، پای و شیرینی