گرافت پوستی

گرافت پوستی چیست و چگونه انجام می‌شود؟

گرافت پوستی یا پیوند پوستی نوعی عمل جراحی در ناحیه ای از پوست که آسیب دیده و قادر به ترمیم نیست، با پوست سالم از قسمتی دیگر از پوست بدن پیوند و جایگزین می شود.

پوست سالم معمولاً از یک ناحیه از بدن فرد برداشته شده و به ناحیه آسیب دیده پیوند زده می شود. در برخی از موارد می ‌توان از پوست فرد اهدا کننده که همخوانی ژنی داشته باشند، نیز استفاده نمود. از گرافت پوست برای درمان سوختگی، زخم و همچنین در جراحی های ترمیمی استفاده می شود.

گرافت پوستی چیست و چگونه انجام می‌شود؟

این عمل تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود. همچنین می توان با بی حسی موضعی این عمل را انجام داد. برای این حالت باید حتما پوست کاملا ضد عفونی شده باشد.

پس از انجام اقدامات لازم سپس با ابزاری مخصوص ضخامتی مورد نیاز از پوست ناحیه دهنده را بر می دارند. اگر مابین پوست ناحیه دهنده و ناحیه گیرنده، تناسبی وجود نداشته باشد، با ابزارهای ویژه ای روی پوست شکاف های موازی ایجاد می کنند و گستره آن را به ۵/۱، ۳، ۶ و ۹ برابر می رسانند.

سپس آن ناحیه را به محل گیرنده که کاملا تمیز شده باشد و آماده پذیرش پیوند باشد منتقل می کنند. سپس آن ناحیه را با استفاده از بخیه و یا چسب مخصوص و یا منگنه ثابت نگه می دارند. این عمل باید در شرایط کاملا استریلیزه انجام شود و دوره نقاهت آن تقریبا طولانی است. همچنین تا مدت ها پس از انجام عمل پیوند بیمار باید دارو مصرف کند تا احتمال رد پیوند را کم کند.

گرافت پوستی

مطلب ویژه: درمان زخم دیابتی

مراحل این جراحی

گرافت پوستی ورقه های بسیار نازک پوست سالم است که از یک قسمت از بدن گرفته شده است و در بخش دیگری قرار می گیرد. گرافت های پوستی برای درمان پوست آسیب دیده توسط سوختگی، عفونت و یا جراحت استفاده می شوند. در زمانی که امکان پذیر باشد، دکتر پوست سالم را از محلی که دیدن آن دشوار است و یا اغلب با لباس پوشانده می شود، می گیرد.

در بسیاری از موارد، برای پیوند پوست تنها از لایه بالای پوست استفاده می شود. این یک گرافت با ضخامت تقسیم شده است. هنگامی که لایه های بیشتری مورد نیاز است، آن را یک گرافت با ضخامت کامل می نامند. نوع گرافت مورد نیاز شما بستگی به میزان آسیب دیدگی شما و مکان زخم دارد.

متخصص برای انجام پیوند یک گرافت با ضخامت تقسیم شده، یک نوار از پوست سالم با یک ابزار ویژه برمی دارد. این پوست معمولا از داخل ران یا باسن می آید. سپس نوار را در ناحیه آسیب دیده قرار می دهد و آن را با بخیه یا استاپلر (منگنه جراحی) متصل می کند. اگر این منطقه بزرگ باشد، متخصص زخم از چند نوار کوچک استفاده می کند. بدن شما می تواند یک لایه جدید پوست در جایی که نوار پوست برداشته شده است، رشد دهد.

در یک گرافت با ضخامت کامل، فقط قطعات کوچک پوست استفاده می شود. این به این دلیل است که پوست رشد نمی کند و لبه ها باید به هم بخیه شوند. پوست برای این نوع گرافت معمولا از پشت گوش یا گردن، بازو، پایین شکم و یا ناحیه کشاله ران گرفته می شود.

اگر گرافت کوچک باشد، متخصص احتمالا به شما یک شات از دارو تزریق کرده تا قبل از جراحی، منطقه را بی حس کند. برای یک گرافت بزرگتر، احتمالا داروی بیهوشی دریافت خواهید کرد تا در حین عمل جراحی بخوابید.

پس از جراحی، ممکن است یک باند روی گرافت داشته باشید. دکتر این باند را بین ۴ تا ۱۰ روز بر می دارد. سوزن یا منگنه ۷ تا ۱۰ روز بعد کشیده می شوند.

برای پیوند کوچک، احتمالا به مدت ۱ تا ۲ ساعت بعد از عمل، به خانه برمی گردید. برای پیوند بزرگ و یا در مناطق دشوار، ممکن است لازم باشد ۵ تا ۱۰ روز در بیمارستان بستری شوید.

گرافت پوستی

اهداف پیوند پوست چیست؟

این پیوند باعث می شود تا عملکرد پوست حفظ شود. همچنین باعث می شود تا پوست بد شکل نشود و جمع نگردد و در اندام فرد تغییر حالت ایجاد نشود. این عمل همچنین باعث می شود تا گوشت اضافی در زخم ایجاد نشود. با این عمل هچنین پوست سریعتر بهبود پیدا می شود. در این عمل خطر عفونت کاهش پیدا می کند.

مطلب ویژه: درمان زخم بستر

انواع گرافت پوستی

طبقه ‌بندي گرافت‌ها با توجه به دهنده و گيرنده متفاوت بوده و به صورت زير است:

نوع گرافتتعریف
آتوگرافتگرافتی که از بدن خود فرد گرفته می‌شود. این نوع گرافت برای جلوگیری از رد بدن بسیار موثر است زیرا بدن فرد آن را به‌عنوان بافت خود می‌شناسد.
ایزوگرافتگرافتی که از فرد دیگری گرفته می‌شود اما دهنده و گیرنده ژن‌های مشابهی دارند، مانند دوقلوها. این نوع گرافت احتمال رد شدن کمتر دارد.
آلوگرافتگرافتی که از یک فرد به فرد دیگری از همان گونه (انسان به انسان) گرفته می‌شود. معمولاً در این نوع گرافت، احتمال رد شدن بالاتر است.
زنوگرافتگرافتی که از یک گونه به گونه دیگر منتقل می‌شود. به عنوان مثال، گرافت از گاو به انسان. این نوع گرافت بیشتر برای تحقیق و درمان برخی مشکلات پوستی خاص استفاده می‌شود.

انواع گرافت پوستی بر اساس ضخامت و لایه های موجود در گرافت دهنده، طیفی از ضخامت و ویژگی ها را دارند اما انواع رایج تر آن گرافت پوست با ضخامت زیاد و گرافت پوست با ضخامت نسبی هستند.

گرافت پوستی با ضخامت نسبی

این نوع گرافت پوستی فقط شامل اپیدرم پوست و بخش کوچکی از درم است برای اینکه محل دهنده گرافت بتواند ترمیم شود. گرافت پوست با ضخامت نسبی از بخش های سالم بدن مانند بخش خارجی یا داخلی ران پا، شکم، باسن یا کمر برداشته می شود.

گرافت هایی با ضخامت نسبی در گیرنده ای دارای کمترین شرایط ایده آل و عروق خونی احتمال موفقیت بالاتری دارد. اما هرچه ضخامت گرافت کمتر باشد احتمال پس زدن پیوند در حین ترمیم کاهش می یابد.

از گرافت پوستی با ضخامت نسبی می توان همراه با مش برای پوشاندن بخش وسعی از پوست استفاده نمود. ظاهر این نوع گرافت، براق و صاف است اما ترکیب ظاهر مش، تفاوت در رنگ و ضخامت گرافت پوست با ضخامت نسبی را معقول تر از آرایش ناحیه آسیب دیده می سازد.

هرچه گرافت ضخیم تر باشد خصوصیات بیشتری از پوست دهنده به عنوان جای زخم قابل مشاهده خواهد بود. زمانی که بستر زخم برای کاهش ریسک عفونت یا پس زدن پیوند آماده شد و گرافت پوستی در محل خود قرار داده شد، یک پانسمان مناسب باید برای ایجاد فشار یکنواخت روی سطح گرافت پوستی قرار داده شود.

پانسمان از لغزش گرافت و تشکیل هماتوم و سروماس در زیر گرافت جلوگیری می کند. برای مکان هایی که دسترسی و پانسمان آنها مشکل است، پانسمان های مخصوص وجود دارند که از گرافت محافظت کرده و فشار متعادلی را روی گرافت پوستی ایجاد می کنند.

معمولا اولین پانسمان باید 3 الی 7 روز بدون مشکل در موضع باقی بماند. قبل از تعویض پانسمان، باید با نرمال سالین آن را مرطوب کرد تا از برداشته شدن گرافت جلوگیری شود. پس از آن پانسمان باید هفته ای دو بار تعویض شده و هر بار گرافت پوست از نظر عفونت، ترشح، درد و پیشرفت پیوند بررسی شود.

گرافت پوستی

گرافت پوست ضخیم:

گرافت پوستی ضخیم شامل اپیدرم و تمام ضخامت درم است. در این نوع گرافت خصوصیات بافت دهنده حفظ می شود. گرافت پوستی ضخیم باید در سطوح کوچک و روی بستر گیرنده با عروق خونی انجام شود تا پیوند به خوبی انجام بگیرد.

از آن جایی که کل لایه درم ناحیه دهنده برداشته شده و امکان ترمیم آن وجود ندارد، برای کمک به ترمیم زخم مراقبت های اولیه و بخیه کردن انجام می شود. یکی از مزایای گرافت ضخیم این است که، خصوصیات ظاهری آن با پوست معمولی بیمار مطابقت داشته و بنابراین از نظر زیبایی بر گرافت پوست با ضخامت نسبی ارجحیت دارد.

کاربردها

گرافت پوستی در هنگام انواع آسیب هایی که موجب از دست رفتن بخش وسیع یا عمیقی از پوست شوند مانند موارد زیر، مورد استفاده قرار می گیرد:

1) عفونت پوستی

2) سوختگی عمیق

3) زخم های باز و وسیع

4) زخم بستر یا دیگر زخم های مزمن روی پوست که به خوبی ترمیم نمی شوند.

5) سرطان پوست

روند مورد انتظار ترمیم زخم در محل دهنده گرافت:

محل جداکردن گرافت در گرافت های تمام ضخامت باید مانند زخم های جراحی به طور کامل بسته شود و درمان های مورد نیاز برای آن انجام شود. واضح است که هرچه درم بیشتری جدا شود،  زمان  ترمیم زخم بیشتر خواهد بود.  این زمان بین 7 تا 21 روز متغیر است که وابسته  به عوامل مختلفی مانند عمق گرافت، شرایط بیمار و روش درمان انجام شده پس از برداشت گرافت میباشد.

به طور میانگین زخم محل دهنده گرافت پس از 2 هفته درمان میشود اما در بیمارانی که دارای بیماری های زمینه ای، مانند دیابت میباشند، این زمان تا حدود 3 هفته هم ادامه پیدا میکند.

مزایا و معایب

ینکه پیوند پوست عملی بسیار خوب است و کسانی که زخم در مفاصل و زخم های درجه سهو چهار دارند بسیار عالی است.

اما معایب بسیاری نیز دارد :

  • زخم شدن یک قسمت دیگر از بدن
  • ماندن جای محلی که پوست برداشته می شود تا اخر عمر
  • درد بسیار شدید و وحشتناک در هنگام تعویض پانسمان
  • امکان پس زدن پیوند و شکست خوردن کل عمل
  • بیشتر شدن زمان بستری در بیمارستان
  • هزینه بر شدن درمان
گرافت پوستی

خطرات ناشی از جراحی پیوند پوست شامل:

  • خونریزی
  • عفونت

خونریزی،   عفونت،   آسیب   های   عصبی،   پس   زدن   پیوند   ازعوارض  پیوند  است  و  فرد  باید  تا  ماهها  از  پوست خود  محافظت کامل را عمل آورد.

موفقیت  پیوند  هنگامی  است  که  خون  رسانی  و  شرایط  ایجاد جریان  خون  از  منطقه  گیرنده  برای  پوست  پیوندی  فراهم  شود که برای این منظور از دو روش باز و بسته استفاده می شود .

در  نوع  باز،  روی  محل  پیوند  شده  با  گاز  مرطوب  پوشانده نگه داشته می شود و هر 2تا 3ساعت یکبار تعویض می شود ومرتباً  مرطوب  نگه  داشته  می  شود  .48تا  72ساعت  اول  باید پیوند بی حرکت باشد و این روش کمک می کند که پیشرفت خونرسانی  پوست  ،زیر  نظر  باشد  و  اگر  در  زیر  پیوند،خون  یا ترشح جمع شود بتوان آن را تخلیه کرد و پیوند را به جای اول خود بر گرداند .

در روش بسته، ناحیه عمل شده بی حرکت می شود و در افراد مسن  و  بچه  ها  که  به  خوبی  همکاری  ندارند  استفاده  می  شود. یک    بانداژ  فشاری  با  فشار  مختصر  روی  پیوند  انجام  می  شود  تا امکان جمع شدن ترشحات در زیر پیوند به حداقل برسد.

اولین تعویض  پانسمان  5- 3روز  بعد  از  عمل  انجام  می  شود  .محل پیوند اگر ترشح یا بوی بد  داشت تعویض پانسمان زودتر انجام می  شود. اگر  پیوند از  محل خود  جداست  با  گاز  مرطوب  شده به  وسیله  سرم  نمکی  آن  را  مرطوب  نگه  می  داریم  تا  مجدداً پزشک آن را در محل خود قرار دهد در  طی 5-3 روز اول جا به جا کردن بیمار باید با احتیاط انجام شود . تا حد امکان عضو پذیرنده باید بالا تر قرار داده شود تا از فشار  روی  ناحیه،  جلوگیری  شود.

گرافت پوستی

مطلب ویژه: درمان زخم سوختگی

عواملی که بر سرعت ترمیم زخم تاثیرگذار هستند:

سن، بیماری های زمینه ای مانند دیابت، مشکلات قلبی-عروقی، کلیوی، کشیدن سیگار و وضعیت تغذیه بیمار.

بازسازی سریع عروق خونی در محل زخم به منظور خونرسانی  مناسب یکی از موارد بسیار مهم در ترمیم زخم است. آزمایش اکسیژن رسانی از طریق پوست TcPO2 میتواند به عنوان یک تست استاندارد برای آگاهی در مورد وضعیت زخم استفاده شود.

در بیمارانی که دچار بیماری های مزمن مانند دیابت هستند، میزان تحرک بیمار یکی از موارد بسیار مهم است که باید به آن توجه شود. در بیماران دیابتی، زخم پا باید هرچه سریع تر درمان شود و یکی از کلیدی ترین مراحل درمان، انجام صحیح آفلودینگ است.

بهترین خاتمه برای یک زخم سوختگی در عمل جراحی گرافت ،استفاده از پوست خود بدن بیمار است که به آن گرافت خودی گفته می شود که ایده ال آن ۳ تا ۴ روز پس از عمل جراحی می باشد.

برداشتن پوست قسمت سالم بدن جهت گرافت پوستی با وسیله ای به نام درماتوم انجام می شود. به طور معمول با درماتوم اپی درم و قسمتی از درم را به اندازه ۸ تا ۱۲ هزارم اینچ بر میدارند.

این پوست برش خورده را می توان به صورت شیت گرافت پوستی دست نخورده یا به صورت مش گرافت استفاده کرد.

در سال های اخیر روش های بسیار پیشرفته تری برای انجام گرافت ابداع شده است. یکی از روش های رایج برای بزرگتر کردن گرافت جدا شده،  مش کردن mesh یا سوراخ سوراخ کردن گرافت است.

این کار باعث میشود تا بتوان با جدا کردن تکه ای کوچک از پوست، یک زخم بسیار وسیع را پوشاند. مشبک کردن گرافت پوستی باعث میشود تا بیمار درد کمتری متحمل شده و زخم محل دهنده گرافت سریع تر درمان شود.

از طرفی، مش کردن گرافت پوستی موجب می شود تا در محل گیرنده، ظاهر زخم نامناسب تر باشد و حتی پس از ترمیم زخم، ظاهر ایده آلی پیدا نکند. این مورد برای بعضی از بیماران بسیار مهم است.

در صورتی که از شیت گرافت یا گرافت یک تکه استفاده شود، ظاهر زخم بسیار مطلوب تر خواهد بود اما ترشحات نمیتوانند از زخم خارج شود و لازم است تا زخم بزرگتری در محل دهنده ایجاد شود. البته در این موارد پزشک میتواند بر روی گرافت یک برش کوچک ایجاد کند تا مایعات زیر زخم از آن خارج شوند و در عین حال زیبایی زخم حفظ شود.

گرافت پوستی

آماده سازی برای عمل جراحی گرافت پوستی

به درمانگر خود راجع به تمام داروها و مکمل های طبیعی که استفاده می کنید بگویید. برخی از این ها می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند یا با داروی بیهوشی تداخل داشته باشند.

اگر از رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین)، کلوپیدوگرل (پلاویکس) یا آسپرین استفاده می کنید، با درمانگر خود مشورت کنید. اگر نیاز باشد قبل از عمل جراحی این داروها را متوقف کنید، او به شما خواهد گفت. اطمینان حاصل کنید که دقیقا همان چیزی را که دکتر از شما می خواهد انجام دهید را درک می کنید.

پزشک به شما راجع به داروهایی که قبل از عمل جراحی باید مصرف کرده یا از مصرف آن خودداری کنید اطلاع می دهد. ممکن است لازم باشد تا یک هفته یا بیشتر قبل از جراحی مصرف داروهای خاصی را متوقف کنید.

جراحی می تواند استرس زا باشد این اطلاعات به شما در درک آنچه می توانید انتظار داشته باشید کمک خواهد کرد. و این موضوع به شما کمک خواهد کرد که با خیال راحت برای جراحی آماده شوید.

ویژه: کلینیک زخم تهران

دستورالعمل‌های روز جراحی

⏰ قبل از جراحی چیکار کنیم؟ ببینید عزیزان، یه سری نکات خیلی مهم هست که باید رعایت کنید تا همه چی عالی پیش بره. من همه رو براتون توضیح میدم، خب؟

🍽️ خوردن و نوشیدن:

• از وقتی که دکتر بهتون گفته ناشتا باشید، لطفاً هیچی نخورید

• حتی یه قلپ آب هم نه!

• فقط اگه دکتر گفته قرصاتونو بخورید، با یه لیوان کوچولو آب مشکلی نداره.

🚿 حموم و نظافت شخصی:

قبل از اینکه راه بیفتید برید بیمارستان، یه دوش درست و حسابی بگیرید ولی:

• ❌ لوسیون نزنید

• ❌ از عطر و ادکلن استفاده نکنید

• ❌ دئودورانت ممنوعه

• ❌ لاک ناخن رو هم پاک کنید

✂️ درباره اصلاح محل جراحی

✂️ درباره اصلاح محل جراحی

این نکته خیلی مهمه دوستای گلم! اصلاً و ابداً خودتون سراغ اصلاح محل جراحی نرید. این کار رو بسپرید به تیم پزشکی. اونا میدونن چجوری همه چی رو تمیز و استریل نگه دارن!

🌟 چند تا نکته طلایی

🌟 چند تا نکته طلایی

• لباس راحت بپوشید

• زیورآلات و جواهرات رو در بیارید

• دندون مصنوعی یا لنز اگه دارید، قبل عمل دربیارید

• یه همراه داشته باشید که بعد عمل کنارتون باشه

💪استرس نداشته باشید عزیزای دل! همه چی قراره خوب پیش بره. فقط کافیه این نکاتی که گفتیم رو با دقت رعایت کنید. تیم پزشکی همه جوره هواتونو داره!

❓ سوال یا نگرانی داشتید؟ حتماً از دکترتون بپرسید. اونا با کمال میل جوابتون رو میدن و راهنماییتون میکنن.

گرافت پوستی در چه کسانی نباید انجام شود

گرافت در افراد زیر نباید حتی الامکان استفاده شود:

  • دیابتی ها
  • ضایعات نخاعی و معلولان
  • کسانی که مشکلات قلبی و خونرسانی دارند
  • سالمندان
  • کسانی که گرفتگی عروق و مشکل خونرسانی به اندام ها دارند.

اما انجام آن برای زخم عمیق و درجه سه ضروری است.

گرافت پوستی

سوالات متداول

1️⃣💉 چه کسانی نیاز به گرافت پوستی دارند؟

افراد دچار سوختگی‌های شدید
بیماران با زخم‌های عمیق یا مزمن
افرادی که تحت عمل جراحی برداشت تومور قرار گرفته‌اند
بیماران دچار عفونت‌های شدید پوستی

2️⃣🏥 روند انجام گرافت پوستی چگونه است؟

جراح ابتدا ناحیه دهنده (محل برداشت پوست) را انتخاب می‌کند، سپس با دقت لایه نازکی از پوست را برمی‌دارد و آن را روی ناحیه آسیب‌دیده پیوند می‌زند.

3️⃣⏱️ دوره نقاهت چقدر طول می‌کشد؟

معمولاً بین 2 تا 6 هفته طول می‌کشد تا محل پیوند کاملا ترمیم شود. البته این زمان بسته به وسعت و محل پیوند متغیر است.

4️⃣🩹 مراقبت‌های پس از عمل چیست؟

تعویض منظم پانسمان طبق دستور پزشک
محافظت از محل پیوند در برابر ضربه و فشار
پرهیز از خاراندن محل پیوند
استفاده از کرم‌های تجویز شده
مراجعه منظم به پزشک برای پیگیری

5️⃣🌞 آیا می‌توان محل پیوند را در معرض آفتاب قرار داد؟

تا چند ماه پس از عمل باید از قرار گرفتن مستقیم محل پیوند در معرض نور خورشید خودداری کرد و از کرم ضدآفتاب با SPF بالا استفاده نمود.

6️⃣💪 آیا محل پیوند به حالت طبیعی برمی‌گردد؟

با گذشت زمان و مراقبت مناسب، ظاهر محل پیوند بهبود می‌یابد اما ممکن است کاملاً شبیه پوست اطراف نشود.

زخم فشاری در ICU

زخم فشاری در ICU | پيشگيری از زخم فشاری و عوامل خطر ايجاد آن

زخم فشاری در ICU چیست؟

زخم فشاری در ICU و پيش زمينه و هدف: امروزه زخم فشاری پس از انواع سرطان ها و بيماريهای قلبی عروقی و گرفتگی کرونوی قلب، سومين بيماری پرهزينه محسوب ميشود. در موارد حاد و پیشرفته نیار به مراقبت از زخم فشاری در بخش ICU وجود دارد. مهمترين عوامل خطر ايجاد زخم فشاری عبارتند از: سن بالای ٧٠ سال و بعد از آن ، جنس مذكر بودن، نژاد سفيد پوست بودن، سيگاری بودن، شاخص توده بدنی پايين تر از حد معمول، كم تحرك بودن، كاهش سطح هشياری، بي اختياري ادراری و مدفوعی، سوء تغذيه و دیگر موارد ناشناخته دیگر.

زخم فشاری عارضه بالقوه بيماران بستری در بخشهای ويژه است و پيشگيری ازآن از مسائل مهم پرستاری ميباشد.

روش كار: مطالعه حاضر يك مقاله مروری ميباشد كه جديدترين روشهای بررسی و پيشگيری از زخمهای فشاری دربخش مراقبتهـای ويژه را مـورد مطالعه قرار ميدهد.

يافته ها: شيوع زخم فشاری در بخش مراقبتهای ويژه بالاتر از ساير بخشها وميزان آن بين ٨درصد تا٤٠درصد متغيير ميباشد و اين به دليل پايين بودن ايمنی بيماران بستری در اين بخش ميباشد.

زخم فشاری در ICU

زخم فشاری در ICU و نکات پایایانی

بحث و نتيجه گيری:كيفيت مراقبت پرستاری به عنوان عامل كليدی پيشگيری از زخم فشاری مورد توجه قرارگرفته است. موضوع اساسی در پيشگيری از زخم فشاری، شناسايی افراد در معرض خطر است.

 در مجموع بهترين ابزار پيش بينی كننده زخم فشاری در بيماران بستری در بخشهای ويژه، ابزار برادن است كه شامل شش زير مجموعه درك حسی، ،رطوبت فعاليت، جنبش، تغذيه و سايش می باشد.

مورد ارزيابی عوامل مرتبط با ايجاد زخم فشاری در ICUها به عمل آمد كه برخی مشابهت ها و مغايرتها و اختلافات را نشان ميدهد.

مطالب مرتبط: / کلینیک زخم / زخم سوختگی / زخم عفونی / گرافت پوستی

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر از معيار برادن | دنیای زخم

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر چیست؟

 عوامل خطر مرتبط با زخم بستر با استفاده از معيار برادن در بيماران بستري در بيمارستانهاي فاطمه زهرا (س) و سلمان فارسي شهر بوشهر را در ذیل به آن اشاره خواهیم نمود.

 مرگ و مير (Morbidty)  عوامل خطر مرتزی با زخم بستر: کمتر کسي به مراقبت از بيماران پرداخته و با زخم بستر مواجه نشده است. زخم بستر موجب ناتواني

کاهش کيفيت زندگي و هزينه مالي ميشود. استفاده از معيارهايي که بتواند زخم بستر را پيشبيني کند ميتواند به تشخيص ،(Mortality)

زودهنگام و جلوگيري از پيشرفت اين عارضه کمک نمايد. از اين رو بررسي كنوني جهت بررسي عوامل خطر مرتبط با زخم بستر از معيار

برادن استفاده شد و اميدواريم که با انجام اين پژوهش بتوان گامي در جهت کاهش بروز زخم بستر برداشت.

عوامل خطر مرتبط با زخم بستر

نتایج تحقیقات عوامل خطر مرتبط با زخم بستر 

مواد و روش ها: پژوهش حاضر يک مطالعه مقطعي و از نوع توصيفي – تحليلي است که جهت بررسي عوامل مرتبط با زخم بستر با استفاده از داخلي – جراحي و ارتوپدي بيمارستانهاي فاطمه زهرا (س) و سلمان فارسي شهر ،ICU معيار برادن بر روي ۲۲۲ بيمار بستري در بخشهاي بوشهر انجام شد.

ابزار جمع آوري اطلاعات شامل: پرسشنامه جمعيت شناختي از عوامل خطر مرتبط با زخم بستر معيار برادن بود. ابتدا جهت کليه واحدهاي پژوهش، پرسشنامه

جمعيت شناختي و معيار برادن تکميل گرديد و بعد بيماران به فواصل منظم تا هنگام ترخيص از لحاظ وجود يا عدم وجود زخم بستر معاينه

SPSS گرديدند و وجود يا عدم وجود و همچنين زمان ايجاد زخم بستر در آنها ثبت گرديد. اطلاعات پس از جمع آوري، با استفاده از نرم افزار معني دار فرض گرديد. (P<۰/ تجزيه و تحليل گرديد. در تمام موارد ( ۰۵ Roc curve و آزمونهاي تيتست، مربع کا و Stata ويرايش ۱۳ و ۱۲ درصد ( ۱۸ / يافته ها: از مجموع ۲۲۲ بيمار تحت مطالعه ۱۴ درصد واحدهاي پژوهش ( ۳۱ نفر) دچار زخم بستر شدند که شيوع آن در آقايان ۷ درصد ( ۱۳ نفر) بود. شايعترين محل زخم بستر ساکروم و پاشنه پا ( ۳۰ درصد) بود. اختلاف معني داري بين دو گروه / نفر) و۱۶ در خانمها  اختلاف معني داري بين نوع تشک و زخم .(P=۰/۲۹ ،P=۰/۵۷ ،P=۰/ (بازخم و بدون زخم) در رابطه با وزن، سن، جنس ديده نشد (به ترتيب ۸۶ از بين .(P=۰/

 همچنين رابطه معني داري بين استعمال سيگار با بروز زخم بستر در اين پژوهش ديده نشد ( ۷۳ .(P=۰/ بستر مشاهده نشد ( ۷۳

براي نمره برادن، .(P<۰/۰۳ ،P<۰/ معيارهاي برادن دو معيار توان راه رفتن و حرکت اندامها در تخت با ايجاد زخم بستر در ارتباط بود

نمره ۱۴ را به عنوان بهترين نقطه با حساسيت ۵۲ درصد و ويژگي ۶۱ درصد عامل خطر زخم بستر نشان داد.

نتيجه گيري: عوامل خطر مرتبط با زخم بستر اگر چه تمام معيارهاي برادن براي پيشبيني زخم بستر نتيجه بخش نميباشد ولي توجه پرستاران و مراقبين به بعضي از

ويژگي هاي آن که مرتبط با افزايش شيوع زخم بستر ميباشند، ميتواند در پيشبيني اين عارضه ناتوان کننده و گاه كشنده، مفيد باشد.

مطالب مرتبط: کلینیک زخم / زخم سوختگی / زخم عفونی / تأثير اكسيژن بر بهبودی زخم بستر

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم | گیاهان دارویی و ترمیم زخم

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم چیست؟

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم و بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر سینرژیک مصرف موضعی اسانس pulegium Mentha و عسل در تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم و ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی

چکیده

مقدمه: یکی از اهداف درمان علم پزشکی، ترمیم زخم در زمان كوتاهتر، با عوارض جانبی كمتر می باشد. اهمیت و اثربخشی استفاده از گیاهان دارویی در سالیان اخیر افزایش یافته است.

هدف: مطالعه حاضر جهت بررسی اثر سینرژیک مصرف موضعی اسانس نعنا و عسل و تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم و در ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی رت انجام شده است.

15 × انجام گرفت. تحت بیهوشی، زخمی مربع به ابعاد 15 Wistar روش بررسی: این مطالعه تجربی روی 75 سر رت نژاد میلیمتر ایجاد شد. برای توزیع موشها روش تصادفی اعمال شد. سطح زخمها در گروههای تجربی روزانه یک بار با نعنا، عسل، تركیبی از هر دو و پماد فنی توئین پوشانیده شد. درگروه شاهد هیچ گونه تیماری انجام نشد. در بررسی ماكروسکوپی و اندازه گیری و 14 ارزیابی شد.

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم

آیا عسل درمانی زخم تاثیری در روند سریع بهبودی آن دارد؟

بله، عسل به عنوان یک ماده طبیعی با خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و نرم کننده شناخته شده است و ممکن است در بهبود زخم‌ها و جلوگیری از عفونت‌ها نقش داشته باشد. بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند که عسل ممکن است در افزایش فرایند التیام زخم‌ها و کاهش زمان بهبودی آنها مؤثر باشد.

عسل دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی و ضد میکروبی است که می‌تواند باعث کاهش التهاب، حفاظت از زخم در برابر عفونت، و تسریع در فرایند ترمیم بافت شود. همچنین، ویژگی‌های مرطوب‌کننده عسل می‌توانند به حفظ رطوبت در محیط زخم کمک کنند که این نیز برای بهبود سریع‌تر زخم مفید است.

به هر حال، استفاده از عسل به عنوان درمان باید تحت نظر پزشک یا متخصص بهداشت پوست انجام شود. همچنین، نوع و مشخصات عسل ممکن است تأثیر بگذارد، به همین دلیل بهتر است از عسل با کیفیت و بدون آلودگی استفاده شود.

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم در زمان بهبودی چیست؟

عسل می‌تواند تاثیرات مثبتی در ترمیم پذیری بستر زخم داشته باشد. برخی از اثرات مهم عسل در این زمینه شامل موارد زیر می‌شوند:

1. ضد التهاب و ضد عفونی: عسل دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است. این ویژگی‌ها می‌توانند به کاهش التهابات محل زخم و پیشگیری از عفونت‌ها کمک کنند.

2. تحریک تولید بافت جدید: عسل می‌تواند به افزایش تولید بافت جدید (ترمیم بافت) در محل زخم کمک کند. این اثر بهبودی میکرومحیط زخم و تحریک فرآیند ترمیم بافت را افزایش می‌دهد.

3. ترتیب رطوبت: خاصیت مرطوب‌کننده عسل می‌تواند رطوبت محیط زخم را حفظ کند و از خشک شدن زخم جلوگیری کند. رطوبت محیط زخم یکی از عوامل مهم در ترمیم سریع زخم است.

4. سایر اثرات مفید: عسل ممکن است دارای خواص آنتی‌اکسیدانی، ضد قارچی و تنظیم‌کننده فرآیندهای التهابی باشد که به بهبود ترمیم پذیری زخم کمک می‌کنند.

تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از عسل در درمان زخم‌ها، به خصوص زخم‌های مزمن مانند زخم‌های فشاری، می‌تواند موثر باشد. با این حال، همواره باید توجه داشت که هر درمانی باید تحت نظر پزشک یا متخصص بهداشت پوست انجام شود، و استفاده از عسل نیز به عنوان یک درمان مکمل در نظر گرفته شود.

تاثیر عسل در ترمیم پذیری بستر زخم

بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر سینرژیک مصرف وضعی اسانس پولگیوم نعنا چیست؟

بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر سینرژیک مصرف موضعی اسانس pulegium Mentha و عسل در ترمیم پذیری بستر زخم باز پوستی را نشان می دهد.

10 در بررسی های هیستوپاتولوژیکی ، یک نمونه از بستر زخم از تمام گروههای ،7 ،4 ، سطح زخم، در روزهای 1 مورد مطالعه برداشته شد و مورد پردازش بافتی قرار گرفت. برای بررسی اختلاف معنیداری بین گروهها آنالیز واریانس یک طرفه و یا از نظر آماری معنیدار P < 0/ نسخهی 21 استفاده شده و نیز مقدار 05 SPSS دوطرفه استفاده شد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار درنظر گرفته شد.

نتایج: در گروه درمانی تركیب عسل و نعنا در مقایسه با گروههای دیگر) درصد بهبودی بیشتر و مساحت زخم كمتر( اثربخشی بر .)P < 0/روی تسریع ترمیم زخم، به طور معنیداری بیشتر بود ) 001

نتیجه گیری: مصرف تركیب اسانس نعنا و عسل در ترمیم پذیری زخم باز پوستی مؤثر بوده و باعث تسریع ترمیم زخم شده است.

مطالب مرتبط: کلینیک زخم / زخم سوختگی / درمان عفونت زخم / زخم عفونی / عوامل خطر مرتبط با زخم بستر / زخم دیابتی

زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه | مقیاس برادن | دنیای زخم

زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه

عوامل پیشگویی کننده زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه با استفاده از مقیاس برادن

زمینه: زخم بستر یک مشکل عمده برای بیماران بستری در بیمارستان محسوب می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین عوامل پیشگویی کننده زخم بستر در بخش آی‌سی‌یو صورت گرفته است.

روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که بر روي ۶۷۳ بیمار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه ۶ بیمارستان منتخب طی یک دوره شش ماهه در استان گیلان انجام شد. نمونه‌گیری به صورت آسان انجام گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه برادن بود که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تأیید شده است.

داده‌ها در محیط نرم افزار 20 SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي test-t ،کاي اسکویر و regression Logistic تجزیه و تحلیل شد.

زخم بستر در بخش مراقبت های ویژه

یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۷/۱۶±۳۵/۴۵ سال بود. بروز زخم بستر در نمونه مورد مطالعه ۶/۳ درصد بود. شاخص‌های الگوی غذایی و سائیدگی و کشش پس از تعدیل نسبت شانس به عنوان عوامل پیشگوکننده زخم بستر شناسایی شدند.

نتیجه‌گیري: با توجه به تغذیه مناسب و درست اجرا نمودن ساییدگی و کشش عضلات و بافت‌های بیماران بخش مراقبت‌های ویژه می‌توان علاوه بر پیشبینی معیارهای مدل مربوطه، زخم بستر و عوارض حاصل از آن را به درستی مدیریت نمود. بازآموزی پرسنل بخش مراقبت‌های ویژه در این زمینه و همچنین آموزش بیماران این بخش پیشنهاد می‌شود.

خواص آویشن

خواص آویشن

 خواص آویشن بسیار گسترده است به نوعی که از درمان انواع بیماری ها تا سلامت و زیبایی پوست و مو می توان از آن استفاده کرد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است. آویشن به‌طور کلی در بهبود وضعیت سیستم ایمنی ،دستگاه‌های تنفسی، گوارشی، عصبی و بخش‌های دیگر بدن تأثیر بسیاری دارد. زمانی که پای سلامتی به میان می‌آید، این گیاه مانند یک موتورخانه‌ی قوی عمل می‌کند.


خواص آویشن

خواص آویشن و استفاده از آن در قدیم الایام

در دوران رم باستان، از این ماده برای جلوگیری از مسمومیت استفاده می‌شد و اگر کسی دچار مسمومیت می‌شد، در آب حمامش آویشن می‌ریختند تا جلوی تأثیرات مخرب مسمومیت را بگیرند. در زمانی که هنوز یخچال وجود نداشت و نگهداری از مواد غذایی دشوار بود، آویشن را در پخت غذا استفاده می‌کردند تا تأثیر مخرب گوشت فاسدشده را کم کند و از بیماری‌های ناشی از غذاهای ناسالم جلوگیری کند. قبل از این‌که آنتی‌بیوتیک‌های جدید به بازار بیایند، برای مداوای زخم‌ها از روغن آویشن استفاده می‌شد.

شاید شما قبلا بدون این‌که متوجه شده‌ باشید از این گیاه دارویی استفاده کرده‌اید. تیمول، فعال‌ترین عنصر آویشن، به دلیل داشتن خاصیت ضدباکتری و ضدقارچ، در تهیه‌ی دهان‌شویه‌ی قدیمی Listerine و پمادهای موضعی مثل vicks VapoRub به کار رفته است. این حقیقت که این مارک‌های محصولات قدیمی اما نه چندان طبیعی، از تیمول به عنوان جز کلیدی در ترکیب خود استفاده ‌می‌کردند، مهر تأییدی است بر خواص دارویی غیرقابل انکار این گیاه پرخاصیت.

خواص آویشن

خواص آویشن و استفاده از آن برای درمان بیماری

  • آویشن و تقویت سیستم ایمنی بدن:

دریافت همه ویتامین هایی که بدن شما هر روز به آن نیاز دارد می تواند چالش برانگیز باشد. خوشبختانه ، آویشن سرشار از ویتامین C است و همچنین منبع خوبی برای ویتامین A است. اگر احساس سرما خوردگی کردید ، آویشن می تواند به شما در بازگشت به سلامتی شما کمک کند. یکی دیگر از مزایای سلامتی آویشن: منبع خوبی از مس ، فیبر ، آهن و منگنز است.

ویژه : کلینیک زخم در تهران

  • آویشن در بهبود گلودرد مؤثر است:

روغن آویشن یکی از قوی‌ترین ضدمیکروب‌های طبیعی است که به عنوان دارویی مؤثر در درمان گلو درد استفاده می‌شود. روغن آویشن حاوی کارواکرول است. به همین دلیل یکی از مهم‌ترین روغن‌ها برای تسکین گلودرد محسوب می‌شود.

روغنی که از گیاه آویشن گرفته می‌شود، فعالیت بسیار قوی در برابر تمامی سویه‌های بالینی دارد. این روغن حتی بر روی سویه‌های مقاوم به آنتی بیوتیک، اثر بسیار خوبی دارد. دفعه‌ی بعد که گلودرد داشتید، حتما مقداری آویشن به سوپ خود بیفزایید و چای آویشن بنوشید زیرا که تسکین‌ درد و از بین‌ برندن میکروب جزو خواص آویشن محسوب می شود.

  • آویشن درمان طبیعی برونشیت است:

چندین قرن است که از آویشن برای درمان سرفه و برونشیت استفاده می‌کنند. در مطالعه‌ای که توسط مؤسسه‌ی «Practice for Internal Medicine and Pneumology» در آلمان انجام شد، از درمانی خوراکی که ترکیبی که از آویشن و پیچک بود استفاده شد. گروهی که با این دارو تحت درمان قرار گرفتند، کاهش ۵۰ درصدی میزان سرفه داشتند و این پیشرفت در درمان این گروه، دو روز زودتر از گروهی که شبه‌ دارو به آنها تجویز شده بود حاصل شد. علاوه بر این، گروهی که با ترکیب آویشن و پیچک درمان شدند، بیشتر از گروه دیگر دچار عوارض جانبی نشدند و می‌توان گفت این درمان اصلا عوارض جانبی جدی در پی نداشت.

خواص آویشن


  •  خواص آويشن برای مو:


خواص آويشن برای مو غير قابل شمارش و غير قابل انکار است. روغن آويشن باعث مي شود که مشکلات مربوط به مو کاهش يابد به علت اينکه آويشن دارای مواد مغذی فراوانی است که در تقويت و تحريک فوليکول های مو نقش دارند. در اين صورت موهای سر رشد مي کنند و از ريزش آن ها کاسته می شود. خواص آويشن برای مو به اينجا ختم نمی شود. فوايد آويشن به رفع شوره سر نيز کمک مي کند. آويشن با خاصيت ضدباکتريايی باعث نابودی باکتری های پوست سر شده و در اين صورت از شوره سر نيز خلاصی می يابيد.


  • خواص آويشن برای پوست:


طبق تحقيقات صورت گرفته بر روي آويشن مشخص شده است که اين گياه تأثير مثبتي بر روي بهبود آکنه و جوش دارد. باکتري به نام پروپيوني باکتريوم مولد بيماري هاي پوستي است و باعث ايجاد عفونت بر روي پوست مي شود. آويشن با دارا بودن خاصيت ضد باکتريايي مي تواند اين باکتري هاي مضر را به نابودي بکشاند و براي پوست همچون يک آنتي باکتريال عمل کند. مي توانيد آن را به صورت کرم هاي گياهي، روغن آويشن، بخور آويشن، حمام آويشن و يا روش هاي خوراکي مانند چاي آويشن، دمنوش آويشن و يا عرق آويشن مورد مصرف قرار دهيد و با گذشت زمان تأثير فوق العاده آن را بر روي پوست خود ببينيد.


  • باعث کاهش فشار خون و کلسترول می‌شود:


آویشن دارای خواصی است که منجر به تولید موادی می‌شود که ضد فشار خون هستند. به همین دلیل این گیاه فوق‌العاده، انتخاب مناسبی برای کسانی است که از علائم فشار خون بالا رنج می‌برند. مطالعه‌ای که به‌تازگی روی حیوانات انجام شده، نشان داده که عصاره‌ی آویشن می‌تواند ضربان قلب افرادی را که فشار خون بالا دارند، کاهش دهد.

این پژوهش هم‌چنین نشان داده است که در اثر مصرف آویشن، سطح کلسترول خون، تری گلیسیرید و کلسترول بد نیز کاهش یافته است؛ این درحالی است که هم‌زمان سطح کلسترول خوب افزایش یافته است. به جای این که به غذا بیش از اندازه نمک اضافه کنید، گیاهان و ادویه‌جات مفیدتر مثل آویشن را در وعده‌های غذایی روزانه‌ی خود بگنجانید.


  •  خواص ضد سرطانی آویشن:


خواصی که آویشن دارد، می‌تواند در مبارزه با تومورها و سرطان اثربخش باشد. به‌خصوص کارواکرول که ترکیب اصلی سازنده‌ی این گیاه پرخاصیت است، خاصیت ضد تومور بودن از خود نشان داده و آویشن را به گیاهی مفید برای مبارزه با سرطان تبدیل کرده است.

اخیرا پژوهشی نیز در کشور چین انجام شده و نتایج آن را Anti-Cancer Drugs منتشر کرده است. این پژوهش نشان می‌دهد کارواکرول باعث جلوگیری از تکثیر و پخش شدن رده‌های سلولی‌ سرطان روده‌ی بزرگ می‌شود. به‌طور کلی تحقیقات نشان می‌دهند که کارواکرول پتانسیل زیادی برای پیشگیری و درمان سرطان روده بزرگ دارد.

  • شما را سر حال می‌کند:

محققان، کارواکرول موجود در این گیاه دارویی را مورد مطالعه قرار داده‌اند و نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که این ماده تأثیر بسیار مثبتی بر حال و روحیه‌ی فرد دارد. نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، نشان داد زمانی که کارواکرول به مدت هفت روز متوالی بین حیوانات توزیع شد، سطح دوپامین و سروتونین در قشر جلوی مغز و هیپوکامپ افزایش یافت؛ دوپامین و سروتونین، دو انتقال‌دهنده‌ی عصبی مهم هستند.

طبق داده‌های این پژوهش، کارواکرول مولکولی است که باعث فعال‌تر شدن مغز می‌شود و با تنظیم انتقال‌دهنده‌های عصبی به وضوح بر فعالیت مغز اثر می‌گذارد. نتایج این مطالعات نشان داده است که اگر آویشن به‌طور منظم و به مقدار کم مصرف شود، باعث می‌شود حس و حال بهتری داشته باشید.


  •  خواص آويشن براي لاغري:


آويشن شامل آن دسته از گياهان دارويي است که بر روي لاغري تأثيرگذار است. در طب سنتي براي لاغري از دمنوش هايي با طبيعت گرم و خشک استفاده مي شود. آويشن با طبع گرم خود مي تواند سبب کاهش وزن و افزایش سوخت و ساز بدن شود. اگر مي خواهيد از خواص آويشن براي لاغري بهره مند شويد بايد يک ليوان روز و يک ليوان شب از آن ميل کنيد تا علاوه بر استفاده از خواص آويشن براي لاغري، استرس روزمره را از خود دور کنيد و در شب خوابي آسوده داشته باشيد.


  • از مسمومیت غذایی جلوگیری می‌کند:


آویشن نه تنها می‌تواند از آلودگی مواد غذایی جلوگیری کند، بلکه می‌تواند از غذاهایی که قبلا آلوده شده‌اند آلایش‌زدایی کند. محققان دریافته‌اند که روغن آویشن می‌تواند کاهویی را که با شیگلا (ارگانیسم عفونی که مسبب اسهال است و می‌تواند آسیب‌های جدی به روده وارد کند) آلوده شده است، آلایش‌زدایی کند. شستن محصول در محلولی که فقط حاوی یک درصد روغن آویشن است، می‌تواند تعداد باکتری‌های شیگلا را به زیر مقدار قابل تشخیص کاهش دهد.

با افزودن آویشن به وعده‌ی غذایی بعدی، در واقع می‌توانید احتمال ابتلا به بیماری‌های ناشی از غذای مسموم و آلوده را کاهش دهید. آویشن تازه را به سالادی که خودتان درست می‌کنید، اضافه کنید تا سبزیجات خامی که در آن استفاده کردید، سالم‌تر شوند و با اطمینان بیشتری آنها را مصرف کنید.


  • آویشن و نفخ معده :


آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.

مقداری برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آب‌جوش پُر کنید. در فنجان را ببندید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد.  بعد از دو وعده‌ی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دوره‌ی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.


  • آویشن جلوی تعریق زیاد پاها را می‌گیرد:


آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوق‌العاده موثر محسوب می‌شود.

50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.


  • آویشن، کم‌خونی را درمان می‌کند:


همانطور که در ابتدا اشاره شد، آویشن حاوی آهن است و از این رو می‌تواند کم‌خونی را تاحدودی درمان و از آن پیشگیری کند. یکی از علائم کم‌خونی احساس خستگی است، آویشن با درمان کم‌خونی، خستگی ناشی از آن را نیز از بین می‌برد.

  • آویشن به سلامت چشم و بینایی کمک می‌کند:

آویشن حاوی ویتامین A، لوتئین و زاگزانتین است که همگی برای سلامت چشم و بینایی بسیار موثر هستند.

  • آویشن و درمان آفت و بوی بد دهان:

آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و بهبود بخش اسـت. برای همین میتوان ازآن برای درمان آفت‌ها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن بـه کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.

یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چای‌خوری آویشن را درآن ریخته و بـه مدت ۱ تا ۲ دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.

موارد احتیاط یا منع مصرف

در خوردن آویشن نباید زیاده‌روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین درادرار می‌شود. همچنین مصرف آن برای زنان حامله و باردار توصیه نمی‌شود.

 مقدار مصرف عادی آن برای افراد بالای یک سال، 6- 3 گرم برگ خشک، در یک نوبت و روزی 3- 1 مرتبه تکرار این مقدار می‌باشد. افراد کم‌تر از یک سال، 1- 5/0 گرم از گیاه یا معادل آن از فرآورده‌های آویشن را روزی چند مرتبه می‌توانند مصرف کنند. هم چنین، میزان مصرف تنتور آن، 40 قطره تا سه بار در روز از این مقدار برای بزرگسالان و تا یک ششم این مقدار، برای افراد زیر یک سال، مناسب است. مصرف شربت‌های مختلف، بر حسب دستور کارخانه‌ی سازنده می‌باشد. از مصرف روغن فرار آویشن به صورت خوراکی باید خودداری کرد و آن را فقط به صورت استعمال خارجی به کار برد.

تاکنون در مورد عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مقادیر خوراکی آویشن یا فرآورده‌های وابسته، گزارشی داده نشده است ولی ممکن است در موارد معدودی، دردهای شکمی را ایجاد نماید و یا باعث گرفتگی موقتی گردد. از عوارض جانبی این گیاه حالت تهوع، استفراغ، سردرد، گیجی و تشنج می­باشد .

خواص آویشن

به طور کلی 20 خاصیت معجزه آسای آویشن شامل :

  آنتی اکسیدان قوی و ضد باکتری و ضد قارچ است

 آویشن دم شده درمان کننده سوء هاضمه است

 دارای مواد معدنی بالایی برای بدن بشمار می آید

 درمان کننده اسهال و دل پیچه

 تقویت کننده اعصاب، رفع خستگی، ضد افسردگی ، ضد بی‌خوابی

ضد سرفه و سیاه سرفه و تنگی نفس

ضد اسپاسم و ضد التهابات گوارشی

ضد برونشیت، درمان کننده سرماخوردگی و انفولانزا و تسکین دهنده ریه در مقابل کرونا

ضد تب و دفع کننده انگل روده

رفع کننده سردرد و میگرن

دفع کننده سودا و اخلاط خونی

محرک و تصفیه کننده خون

درمان کننده نارسائی کبدی و تسکین دهنده بیماری های ریوی

بهبود دهنده خلق و خو

خوشبو کننده دهان

حفظ سلامت پوست

مغذی مو و برطرف کننده ریزش مو

درمان کننده سوء هاضمه و زخم معده

درمان کننده کم خونی

دمنوش آویشن