سوختگی با آب جوش

یکی از متداول ترین انواع سوختگی ، سوختگی با اب جوش  است. سوختگی اب جوش هنگامی رخ می دهد که پوست شما با یک مایع داغ مانند آب گرم از شیر آب وان یا نوشیدنی تماس پیدا می کند. سوختگی آب جوش معمولاً باعث درد فوری می شود. در سوختگی با آب جوش شاهد قرمزی پوست، التهاب و تاول در ناحیه درگیر خواهیم بود. میزان درد در چنین سوختگی هایی به شدت آسیب، ربطی ندارد و حتی گاهی در سوختگی های شدید ، فرد از درد شکایت نمی کند. از جمله عوارض سوختگی با حرارت و آب جوش می توان به مواردی مانند شوک، عفونت و اسکار اشاره کرد.

سوختگی کودکان 

بچه ها به دلیل حس کنجکاوی که دارند بیشتر در معرض خطر سوختگی با آب جوش هستند. بنابراین مهم است که علت های احتمالی سوختگی را بدانیم،تا  بتوانیم اقدامات پیشگیرانه را انجام دهیم.

ویژه: کلینیک زخم در تهران

دلایل و ریسک فاکتورهای سوختگی با آب جوش:

  • فراموش کردن بررسی دمای آب قبل از حمام یا دوش گرفتن.
  • رعایت نکردن اصول استفاده از زودپز ها و بررسی نکردن هوای خروجی و دمای آن ها
  • استفاده نکردن از دستمال رطوبت دار برای بلند کردن قابلمه هایی با دسته های یک تکه فلزی
  • انتخاب نکردن سطح مناسب برای سماور در آشپزخانه پر کردن بیش از حد آن از آب که وزن آن را سنگین می کند و هنگام بلند کردن احتمال وقوع حادثه را بیشتر می کند
  • مخازن آب داغی که  ترموستات یا دریچه های خنک کننده نداشته باشند می توانند باعث بوجود آمدن آب بسیار گرم شوند.
  • تنها گذاشتن کودکان یا سالمندان بدون مراقبت در وان حمام که می تواند باعث سوختگی  با آب گرم شود.
  • هم چنین کودکان بیشتر در معرض خطر هر گونه سوختگی هستند زیرا پوست آنها نازک تر از بزرگسالان است.
  • افراد سالمند نیز در معرض خطر سوختگی هستند زیرا حساسیت بدن آن ها به دمای شدید کاهش می  یابد که باعث می شود دیرتر واکنش نشان دهند.

نشانه های سوختگی با آب جوش

تاول سوختگی

تاول یا سوختن با آب جوش که سبب آسیب به پوست وبافت های بدن شود که علت آن رطوب مانند بخار و یا آب جوش باشد.این نوع سوختن باعث ایجاد زخم های عمیق تر نسبت به سوختگی های دیگر و افزایش خطر اسکار (باقی ماندن محل زخم) می شود. سوختگی با آب داغ می تواند به لایه های زیرین پوست آسیب جدی وارد کند. سوختگی می تواند خفیف یا شدید باشد. با این حال، درد تجربه شده بستگی به حجم آب گرم و عمق آسیب پوست دیده دارد.آسیب و درد با آب داغ در یک منطقه خاص می تواند دردناک تر از سوختن  با آب جوش در یک ناحیه در دسترس باشد. در زیر برخی از ویژگی های سوختن با آب جوش اشاره می کنیم:

  • پوست به رنگ قرمز یا سیاه دیده شود.
  • جدا شدن لایه های  پوست (اپیدرم یا درم)
  • احتمال ایجاد تاول در منطقه آسیب دیده وجود دارد. تاول ها می توانند کوچک یا بزرگ باشند
  • احتمال آماس و تورم در اطراف ناحیه آسیب دیده آب وجود دارد.

علائم سوختگی با آب داغ، که نیاز به مشاوره پزشکی فوری دارند :

  • اگر ناحیه سوخت شده / زخم بشدت دردناک یا بد بو شود.
  • اگر فرد آسیب دیده، تب داشته باشد.
  • اگر از زخم ناشی از سوخته شدن با آب داغ ترشح وجود داشته باشد لباس در اثر این  ترشحات خیس  شود.
  • اگر بعد از دو هفته، زخم بهبودی نداشته باشد.

طبقه بندی سوختن با آب جوش

سوختگی درجه اول

قرمزی و تورم در لایه های بیرونی پوست وجود دارد.

سوختگی درجه دوم

تاول های قرمز و تورم وجود دارد که می تواند به لایه های عمیق تر پوست گسترش یابد.

درجه سوختگی درجه سوم

آسیب و تخریب به عمق پوست نفوذ کرده باشد.

درمان خانگی سوختگی با آب جوش

جهت درمان سوختگی با آب جوش، اقدامات زیر را در نظر داشته باشید:
– دور کردن سریع فرد از منبع سوختگی
– نگه داشتن ناحیه سوختگی زیر آب سرد به مدت بیست دقیقه. (از قرار دادن یخ و یا سایر کرم ها بر روی ناحیه جدا خودداری کنید.)
– لباس و هر گونه زیور آلات موجود در ناحیه سوختگی باید درآورده شوند.
– فرد باید گرم نگه داشته شود، که می توانید از پتو استفاده کنید.(اما مراقب ساییده شدن پتو با سطح پوست باشید.)
– جهت تسکین درد، مصرف داروهای مسکن مانند ژلوفن توصیه می شود.
– در صورت سوختگی صورت، بهتر است فرد تا حد امکان در وضعیت ایستاده باشد تا نشسته

کمک های اولیه در سوختن با آب جوش:

 مرحله 1

اولین و مهمترین اقدام نگه داشتن منطقه آسیب دیده زیر آب شیرین به مدت 10 دقیقه یا بیشتر برای کاهش مقداری از درد است. این مهمترین کمک در این سوختگی ها می باشد.

مرحله 2

پس از خنك كردن پوست و منطقه آسیب دیده، باید سعی در گرم نگه داشتن بيمار نمود.بدین منظور می توان از پتو نیز استفاده شود.

مرحله 3

هر نوع طلا و جواهر یا لباس های موجود در نزدیکی منطقه آسیب دیده باید برای جلوگیری از آلودگی باکتری ها، که می تواند باعث عفونت شود، برداشته شود.

مرحله 4

مهم است که بیمار را آرام نگه دارید و از او بخواهید بنشیند یا دراز بکشید.

مرحله 5

به عنوان بخشی از کمک های اولیه درسوختن آب گرم، وسعت محل سوختگی را باید درنظر گرفت زیرا درصورت آسیب جدی و ایجاد تاول و ورم سریعا باید از کمک های کلینیکی و پزشکی بهره برد.

مرحله 6:

از مالیدن و قرار دادن هرگونه  لوسیون، ژل آلوئه ورا، عسل، سفید تخم مرغ، کره یا هر پماد دیگری بدون مشاوره روی محل سوختگی های باز خودداری کنید زیرا باعث ایجاد عفونت می شود.

مرحله 7:

از جمله اولین اقدامات اولیه در سوختگی با آب گرم شامل پوشش منطقه آسیب دیده با پارچه استریل یا گاز زمانیکه منتظر کمک های پزشکی هستید می باشد.

مرحله 8:

پانسمان زخم باید به طور مرتب عوض شود و بیمار باید داروهای لازم را که توسط پزشک تجویز شده است، مصرف کند.

چه زمانی مراجعه به مراکز درمانی زخم نیاز می باشد؟

درمان زخم سوختگی  با حرارت و آب جوش، با توجه به این که میزان آسیب کم باشد، در منزل امکان پذیر است.  اما سوختگی های جدی تر نیاز به مراقبت پزشکی حرفه ای دارد. برای مراجعه به بخش A&E بیمارستان باید:

  • سوختگی های شیمیایی و برقی
  • سوختگی های بزرگ یا عمیق – هر نوع سوختگی بزرگتر از دست شما است
  • سوختگی هایی که باعث ایجاد پوست سفید یا خزنده می شوند – به هر اندازه
  • سوختگی روی صورت ، دست ها ، بازوها ، پا ، پاها یا دستگاه تناسلی که باعث ایجاد تاول می شود

اما نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که، ناحیه سوختگی باید همواره تمیز نگه داشته شود و مراقب نترکیدن تاول باشید.
در صورت:
– بزرگ و عمیق شدن ناحیه سوختگی
– سفید و قهوه ای شدن پوست سوختگی
– بروز سوختگی در نواحی صورت، دست ها، بازوها و انگشت ها که با تاول همراه هستند.
توصیه می شود به  مرکز درمانی زخم مراجعه کنید.
همچنین از درمان خودسرانه سوختگی با آب جوش در کودکان زیر پنج سال و خانم های باردار جدا باید خودداری شود. همیشه برای سوختگی در نوزادان و کودکان به پزشک مراجعه کنید.

چه موقع باید با آمبولانس تماس بگیرم؟

با یک آمبولانس تماس بگیرید یا مستقیماً به نزدیکترین بخش اورژانس خود مراجعه کنید

  • سوختگی عمیق است ، حتی اگر بیمار هیچ دردی را احساس نکند
  • سوختگی از اندازه 20 سانتیمتر بزرگتر است
  • سوختگی شامل راه هوایی ، صورت ، دستها یا دستگاه تناسلی است
  • پوست چرمی به نظر می رسد
  • تکه هایی از قهوه ای ، سیاه یا سفید وجود دارد
  • سوختگی ناشی از مواد شیمیایی یا برق بوده است
  • بیمار در تنفس مشکل دارد

اقدامات لازم جهت درمان سوختگی با آب جوش در مراکز درمانی

اقدامات درمانی ارائه شده در مراکز درمانی به شرح زیر می باشد:
– بررسی اندازه و عمق آسیب
– تمیز کردن ناحیه سوختگی
– پانسمان کردن سوختگی
– تجویز داروهای مسکن
پانسمان باید هر روز از نظر وجود علائمی از عفونت بررسی شود. ممکن است نیاز باشد پانسمان هر دو روز تعویض شود، گاهی مدت زمان پانسمان کمتر خواهد بود. اما نکته ای وجود دارد این است که پانسمان تا زمان بهبود کامل سوختگی باید استفاده شود.

برای تسکین درد سوختگی ازاقدامات زیر خودداری کنید.

روغن ها

بسیاری از افراد ادعا می کنند که روغنهای اساسی و همچنین برخی روغنهای پخت و پز رایج مانند نارگیل و روغن زیتون ممکن است به درمان سوختگی کمک کنند.

با این حال ، روغن گرما را به دام می اندازد و مانع از فرار آن از سوختگی می شود. به دام انداختن گرما می تواند به جای بهبودی باعث سوختگی بیشتر شود. برخی از تولید کنندگان روغنهای اساسی ادعا می کنند که محصول آنها می تواند به بهبود طیف گسترده ای از مشکلات پوستی و زخم کمک کند.

برخی تحقیقات از استفاده از روغنهای اساسی حمایت می کنند ، اما این به دست آمده از مطالعات در مقیاس کوچک است. هیچ مطالعه ای در مقیاس بزرگ در مورد انسان انجام نشده است تا ارتباط بین استفاده از روغنهای اساسی و ترمیم سوختگی را بررسی کرده باشد.

کره

بسیاری از مردم فکر می کنند که مالیدن کره روی سوختگی باعث بهبود سریع تر خواهد شد. با این حال ، کره با روشی مشابه سایر روغن ها عمل می کند و گرما را به دام می اندازد ، که ممکن است سوختگی را بدتر کند.

هیچ مدرک علمی از استفاده از کره به عنوان یک درمان سوختگی پشتیبانی نمی کند.

سفیده تخم مرغ

یکی دیگر از راه حل های جلوگیری از آن ، پخش کردن سفیده تخم مرغ بر روی سوختگی برای تسکین درد است. هیچ مدرکی مبنی بر کمک به تخم مرغ پخته نشده وجود ندارد.

بیشتر محتمل است که تخم مرغ  باکتری های بیشتری را در سوختگی پخش کند و این ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد.

یخ

بسیاری از افراد قبل از آب خنک برای کمک به سوزش به یخ روی می آورند و فکر می کنند یخ  کار مؤثرتری در خنک شدن پوست سوخته انجام خواهد داد.

با این وجود ، یخ می تواند صدمه بیشتری نسبت به خوبی ایجاد کند و می تواند باعث سوزش بیشتر پوست سوخته شود. ممکن است فرد پس از قرار گرفتن در معرض پوست خود در یخ دچار سوختگی با جسم سرد شود.

خمیر دندان

برخی افراد معتقدند استفاده از خمیر دندان در محل سوختگی می تواند کمک کننده باشد. با این وجود خمیردندان استریل نیست و ممکن است باکتریها را برای گسترش سوختگی بیشتر کند.

تاول‌های ناشی از سوختگی را نترکانید

  • مایعی که درون تاول است تا زمانی که باز نشده، استریل بوده و یک پوشش مناسب برای زخم است.
  • با ترکاندن تاول ممکن است باعث ایجاد عفونت شوید؛ پس به شدت از این کار اجتباب کنید.

ناحیه سوختگی در معرض آفتاب قرار نگیرد

  • سعی کنید تا حد ممکن ناحیه سوخته را در معرض نور خورشید قرار ندهید؛ زیرا پوستی که دچار سوختگی شده نسبت به نور خورشید حساس‌تر است.

پیشگیری از سوختن با آب گرم

  • نظارت مناسب برای جلوگیری از سوختن با آب گرم برای کودکان در طول زمان حمام ضروری است. مهم است که قبل از ورود به حمام، تمام لوازم مورد نیاز برای حمام را آماده کنید تا فرد بتواند به طور مناسب  موقعیت را تحت نظارت خود داشته باشد .
  • ترموستات بخاری باید 46 درجه یا کمتر تنظیم شود.
  • اتصالات مقاوم درپوش، شیر مخلوط کننده ترموستات یا سوپاپ خنک کننده باید نصب و مرتبا بررسی شود. این  گزینه در جلوگیری از سوختن آب گرم بسیار مفید است.
  • قبل از ورود به وان، ابتدا درجه حرارت آب وان را با مچ دست خود آزمایش کنید. توصیه می شود تا زمانی که دمای آن به سطح مورد نظر شما برسد صبر کنید.
  • استفاده از قابلمه هایی با دسته های فلزی یکسره خودداری کنید یا حداقل بوسیله عایقی آنها را بلند کنید
  • سماور آشپزخانه را به هیچ وجه بلند و تا آخر پر نکنید
  • هنگام جا به جا کردن سینی چای از گذاشتن تعداد زیاد استکان بروی سینی خودداری نمایید حتی شده دو مرحله ببرید ولی با خیال راحت و تسلط بیشتر
  • به کودکان خود همیشه آموزش و تذکر بدهید که دور از سماور قابلمه گاز آب جوش و حتی چای باشند

سخن آخر

لطفا در صورت سوختگی از انجام درمان در منزل و کارهای غیر علمی (مالیدن آرد، سفیده تخم مرغ و…) بپرهیزید و در اسرع وقت به  ;کلینیک های زخم و سوختگی یا مراکز درمانی مراجعه فرمایید و انجام درمان را به متخصصین این حوزه بسپارید.

پانسمان سوختگی

در زمان سوختگی مهم ترین اقدام دور کردن فرد از عامل سوختگی می‌باشد.

محل سوختگی را زیر آب سرد قرار دهید تا دمای محل سوختگی تا حد امکان کاهش یابد.

در سوختگی های شدید از جدا کردن لباس ها از سطح بدن بپرهیزید زیرا باعث جدا شدن پوست از سطح بدن می‌گردد.

در مواقع سوختگی از استعمال خمیر دندان یا سفیده تخم مرغ یا هر گونه درمان سنتی دیگر پرهیز نمایید.
در صورت بروز تاول به هیچ وجه تاول ها را نترکانید و در اسرع وقت به متخصصین مربوطه مراجعه نمایید تا بهترین درمان را برای شما شروع نمایند.

درمان های سابق به دلیل ایجاد اسکارهای شدید و مشکلاتی از قبیل افسردگی و مشکلات روانی دیگر و همچنین مشکلات ظاهری که بر جای می‌گذاشتند جای خود را به درمان های نوین داده‌اند.

درمان های نوین جهت جلوگیری از پیشرفت عفونت و کاهش مدت درمان و همینطور کاهش شدید اسکار‌ها در این مجموعه برای رفاه حال بیماران عزیز و التیام زخم هایشان مورد استفاده قرار میگیرد.

درمان سوختگی موضوع بسیار مهمی می باشد. سوختگی های سطحی با کمک مسکن ها قابل درمان هستند، اما اگر سوختگی ها شدید تر باشند برای درمان نیاز به مراکز درمانی سوختگی می باشد. در درمان سوختگی ها نکته ای که حائز اهمیت است جلوگیری از عفونت زخم می باشد.

اگر سوختگی با مواد شیمیایی ایجاد گردد محل سوختگی را با آب زیاد شستشو دهید. برای درمان می توانید این شستشو را با آب و صابون و از بین بردن بافت های مرده انجام دهید.

اگر سوختگی شما از نوع دوم باشد نیاز به بررسی در طی 2 روز می باشد. زیرا برای این نوع سوختگی ها در مورد پانسمان زخم و بستن زخم شواهد اندکی وجود دارد.

بهترین کار در سوختگی های درجه اول این است که آن ها را پانسمان نکنیم زیرا ممکن است طول درمان بهبودی را طولانی تر کند.

انواع پانسمان سوختگی

پانسمان قرار دادن پوشش حفاظتی بر روی زخم است، که مهمترین شرط آن استریل بودن پانسمان است هدف از پانسمان زخم تسهیل در بهبودی زخم، پیشگیری از عفونت، جلوگیری از خونریزی، کمک به فرایند التیام زخم، عایق دما، حفظ رطوبت زخم و حفاظت زخم از صدمات دیگر است.

یکی از عوامل موفقیت آمیز در درمان زخم ها مشخص کردن عامل پیدایش زخم می باشد بعد از تعیین عامل اصلی در ایجاد زخم می توانیم بنا بر آن روش های درمانی را انتخاب کنیم. علاوه بر مشخص کردن عامل اصلی در پیدایش زخم انتخاب پانسمان مناسب نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

پانسمان ها را می توان در دو دسته تقسیم کرد. پانسمان های مدرن و پانسمان های سنتی

پانسمان های سنتی معمولا دارای یک لایه غیر چسبناک در ناحیه تماس با زخم به عنوان یک لایه جاذب در اطراف زخم می باشند. اما پانسمان های مدرن می توانند شامل آلژینات، هیدروکلوئید، فوم، هیدروژل و فیلم ترانسپارنت باشند که می توانند بنا بر ویژگی هایی که دارند یک پانسمان ایده آل به شمار آیند.

یک پانسمان خوب پانسمانی است که زمانی که یک زخم رطوبت دارد و به طور کامل خشک نشده است، رطوبت آن را همانطور که هست حفظ نماید. البته در صورتی که زخمی خشک شده باشد باید یک پانسمان خوب بتواند آن را مرطوب نگه دارد و از خشک شدن آن جلوگیری کند.

  • پانسمان ها را می توان در سه دسته قرار دارد:
  • پانسمان هایی که رطوبت را به زخم می دهند.
  • پانسمان هایی که سبب جذب اگزودا می شوند.
  • پانسمان هایی که رطوبت زخم را در همان درجه ای که قرار دارد نگه می دارند.

پانسمان های جاذب

پانسمان های جاذب بیشتر برای زخم هایی که ترشح اگزودای زیادی دارند مورد استفاده قرار می گیرند. این پانسمان ها برای جذب و نگهداری آب از ظرفیت بالایی برخوردارند و در نتیجه برای تعویض نیاز به زمان بیشتری دارند. فوم ها و آلرژینات ها از بهترین پانسمان های جاذب می باشند.

پانسمان های رطوبت دهنده

در صورتی که زخمی خشک شده باشد و یا از قبل خشک باشد و بر زخم بافت های مرده و خشک پوشیده شده باشد باید حتما برای درمان زخم این بافت مرده را ترمیم کرد تا درمان زخم صورت گیرد. با مرطوب نگه داشتن زخم می توانیم به روند درمان زخم کمک فراوانی بکنیم. هیدروژل ها برای این نوع زخم ها مناسب می باشند.

آلرژینات ها

آلرژیت ها در دسته پانسمان های جاذب می باشند و در بین پانسمان های مدرن از قدرت جذب بالایی برخوردارند. این پانسمان با سطح زخم در تماس می باشد و محیط مرطوب برای آن را فراهم می کند و در صورت ترشحات زخم پوششی بد بو ایجاد می کند.

پانسمان عسل نیز در سوختگی بسیار موثر است البته باید به این نکته توجه شود منظور از عسل، عسل خوراکی نمی باشد، پانسمان عسل تمامی فاکتورهای لازم از نظر علمی را دارا می باشد و می توان زیر نظر پزشک معالج از آن در درمان سوختگی استفاده کرد.

عفونت ناشی از سوختگی

اکثر سوختگی هاکوچک هستند و می توانند توسط مراقبت های اولیه توسط پزشکان معالج مدیریت شوند، اما سوختگی های وسیع نیاز به مصرف آنتی بیوتیک و همچنین استفاده همزمان از پانسمان نقره یا عسل و همچنین هیدروژل ورقه ای دارند. لازم به ذکر است در سوختگی های سطحی نیز مصرف آنتی بیوتیک بصورت پیشگیرانه توصیه می شود.

علایم و نشانه های زخم های سوختگی که دچار عفونت شده اند ایجاد تب در افراد است و سوختگی های سطحی معمولا تب پایین، کمتر از یک روز رخ می دهد ولی در سوختگی های عمیق معمولا تب بالا می باشد و بعد از 24 ساعت افزایش می یابد زیرا عفونت باکترایی افزایشی است. در این علامت حلقه ی قرمز رنگی است که اطراف سوختگی ایجاد می شود به دلیل آزاد شدن مواد از سلول های سوزانده شده است. این حلقه قرمز رنگ معمولا دو روز پس از آسیب اولیه باید متوقف شود در غیر اینصورت ممکن است عفونت باکتریایی باعث ایجاد آن شود. یکی دیگر از علایم و نشانه ها، دردهای بسیار زیاد در ناحیه غدد لنفاوی می باشد که حتما باید با پزشک مشورت شود.

درمان تاول سوختگی

برای درمان تاول های ناشی از سوختگی مناسب ترین پانسمانی که بدون نیاز به برداشتن پوست تاول به سرعت تاول را ترمیم می کند. پانسمان هیدروژل ورقه ای (هیدروتک ترانسپرنت) می باشد. در صورت ایجاد تاول روی قسمت سوخته از پاره کردن آن خودداری کرده چرا که تاول نوعی پوشش مناسب برای جلوگیری از ورود میکروب ها محسوب می شود.

اولین اقدام در سوختگی کودکان تمییز کردن با احتیاط محل زخم می باشد سپس استفاده بدون هیچ گونه وقفه ای از پانسمان هیدروژل ورقه ای می باشد این پانسمان اثر خنک کنندگی و آرام بخشی دارد و در کنترل درد و سوزش نیز تاثیر بسزایی دارد.

نظر متخصص زخم سوختگی

در زخم سوختگی زمان طلایی ما 24 ساعت اول سوختگی می باشد که با شروع اقدامات درمانی مناسب در اولین ساعات بعد از سوختگی می توانیم از ایجاد بافت مرده ویا عفونت زخم سوختگی جلوگیری کنیم. در سوختگی بسته به میزان آسیب بافتی وعمق آن درمان انتخاب می شود و در سوختگی های درجه 2 و 3 بهترین روش استفاده از پانسمان های مرطوب حاوی آنتی بیوتیک های موضعی می باشد؛ که با استفاده از این پانسمان ها میزان عفونت و همچنین نیاز به جراحی در مراحل بعدی به حداقل می رسد و در نهایت در مراحل انتهایی درمان , بیمار کمتر دچاراسکارهای ناشی از سوختگی خواهد شد.

مزایای پانسمان سوختگی هیدروژل BurnTec:

  • ورق هیدروژلی با دوام، ناحیه آسیب دیده را خنک می­کند و در مدت ۲۴ ساعت تاثیر تسکین دهنده دارد و منجر به راحتی و آسایش بیمار می­شود.
  • ترشحات زخم و باکتری­ها را جذب می­کند.
  • نسبت به بخار آب و اکسیژن نفوذپذیر، اما نسبت به باکتری ها غیرقابل نفوذ است که این موضوع به محفوظ نگهداشتن زخم از آلودگی­های خارجی کمک می­کند.
  • هیدروژل سطح رطوبت پوست را تنظیم می­کند.
  • به کارگیری سریع و فوری هیدروژل مانع افزایش عمق جراحت می­شود.
  • نرم و انعطاف­پذیر است و کاملاً سطح زخم را می­پوشاند.
  • به زخم نمی چسبد بنابراین بدون درد قابل تعویض می­باشد.
  • سازگار با محیط زیست است و منجر به واکنش آلرژیک نمی­شود.
  • این پانسمان از خشک شدن و تشکیل اسکار در سطح ناحیه آسیب­دیده جلوگیری کرده و در همان حال از آن، در برابر صدمات و آلودگی های خارجی محفاظت می­کند.
  • پانسمان هیدروژل BurnTec در صورتی که به سرعت بر روی ناحیه جراحت دیده استفاده شود با خنک کردن آن ناحیه از تخریبهای حرارتی بیشتر و تشکیل تاول جلوگیری می­کند.
  • پانسمان هیدروژل BurnTec  ظرفیت حرارتی بالایی دارد، بنابراین گرما از سطح پوست به پانسمان انتقال یافته و از طریق پدیده انتقال حرارت همرفتی، به طور مساوی در تمام منطقه پانسمان شده توزیع و به خارج منتقل می­گردد.
  • پانسمان هیدروژل BurnTec نه تنها تعادل حرارتی مناسب را تضمین می­کند، بلکه به تعادل رطوبتی در سطح زخم کمک کرده و این موضوع که به نوبه خود روند بهبودی بافت را شتاب می­دهد.
  • ورق پانسمان سوختگی هیدروژلی BurnTec قابل انعطاف و الاستیک بوده تا به راحتی قابل استفاده باشد و سطح جراحت را بپوشاند. این پانسمان با داشتن یک لایهnon-woven fabric  در ساختار خود، دوام بسیار زیادی در برابر پارگی دارد.

مزیت های پانسمان هیدروژل Neoheal :

  • تسریع بهبودی زخم از طریق ایجاد یک محیط بهینه مرطوب
  • خنک کردن محل زخم و جراحت و در نتیجه کاهش درد و ایجاد آسایش برای بیمار
  • جذب ترشحات زخم
  • نفوذ پذیر در برابر آب و اکسیژن اما غیر قابل نفوذ در برابر باکتریها ( این عامل زخم را در برابر آلودگی­های خارجی محافظت می­کند.)
  • عدم اتصال به زخم و امکان جدا کردن پانسمان بدون درد
  • انطباق با انواع پوست­ها
  • پانسمان هیدروژلNeoheal شفاف است و مشاهده زخم و ارزیابی روند بهبودی را به راحتی امکان­پذیر می­کند و بنابراین بازه زمانی تعویض پانسمان را افزایش می­دهد.
  • سازگار با محیط زیست بوده و ایجاد آلرژی نمی­کند.
  • پانسمان سوختگی هیدروژلNeoheal محیطی مرطوب روی سطح پوست ایجاد می­کند و به پاکسازی سلولهای مرده بافت کمک کرده و بر روند بهبود زخم تاثیر مثبت می­گذارد.
  • پانسمان به خوبی سطح زخم را می­پوشاند اما به سطح زخم نمی­چسبد، بنابراین پس از استفاده، به راحتی و بدون درد از سطح زخم و جراحت جدا می­شود.
  • پانسمان هیدروژل Neoheal ترشحات و باکتریها را از روی زخم جذب می­کند.
  • پانسمان سوختگی هیدروژل Neoheal الاستیک و قابل انعطاف است و پانسمان قسمت هایی از بدن را که به سختی در دسترس می باشد مانند صورت و نواحی موافصل را به راحتی امکان­پذیر می­کند.
  • پانسمان هیدروژل Neoheal می­تواند به عنوان پانسمان دوم به همراه داروهای مختلف و یا به طور مستقیم روی زخم قرار داده شود.

چرا باید ضد آفتاب بزنیم؟

قبل از اینکه به ضرورت زدن ضد آفتاب و خواص اون پی ببریم، اول راجع به انواع پوست کمی صحبت کنیم.

برای داشتن مؤثرترین برنامه مراقبت از پوست، اطلاع از نوع پوست‌تان اهمیت شایانی دارد. اگر نوع پوست خود را اشتباه تشخیص دهید و از محصول نامناسبی استفاده کنید، وضعیت پوست شما بدتر خواهد شد که ممکن است منجر به ایجاد سوزش، چربی اضافی و جوش روی پوست‌تان شده یا باعث خشکی پوست و در نهایت بروز چین و چروک روی پوست‌تان شود.

برای تشخیص نوع پوست خود، کارهای زیر را انجام دهید:

قدم اول: ابتدا پوستتان را با پاک‌کننده‌های ملایم کاملا تمیز کنید. هرگونه آرایش، چربی یا گرد و غبار را از صورت خود پاک کنید.

قدم دوم: پوستتان را با حوله‌ای نرم ( به‌ طوری که آن را به‌ آرامی روی پوست خود بگذارید و بردارید) خشک کنید. از مصرف هرگونه مرطوب کننده یا سرم اجتناب کنید. اجازه دهید پوست شما به حالت طبیعیِ خود برگردد.

قدم سوم: یک ساعت صبر کنید. در طول این مدت به صورت خود دست نزنید (در برابر هرگونه وسوسه مقاومت کنید). بعد از یک ساعت، از نزدیک به پوست خود نگاه کرده و به کیفیت آن توجه کنید.

نوع پوست یک ساعت بعد از شست‌ وشوی صورت

خشک: احساس خارش و کشیدگی و پوسته‌پوسته شدن روی صورت

چرب: احساس چربی و درخشش به‌ویژه در ناحیه T صورت

مختلط: چرب در ناحیه T و معمولی یا خشک روی گونه و فک

معمولی: بهترین حالت که در آن پوست نه خشک است و نه چرب

حساس: پوست گاهی قرمز، دچار خارش و ملتهب می‌شود

پوست معمولی ( نرمال )

این نوع پوست نه چرب است و نه خشک. پوست معمولی به ندرت چرب می‌شود و اگر این اتفاق بیافتد به راحتی می‌توان این چربی را از بین برد. در مورد اندازه منافذ پوست معمولی باید گفت که این نوع پوست منافذ کوچکی دارد که به راحتی دیده نمی‌شوند و به ندرت باز و برجسته خواهند شد. پوست معمولی معمولا به ندرت براق می‌شود و همچنین کمتر مات یا پوست پوست می‌شود. افراد با پوست معمولی اغلب خطوط چین و چروک صورت‌شان کم است و رنگ پوست نواحی مختلف صورت‌شان یکسان و بدون لک و جوش است.

پوست خشک

اگر پوست خشک داشته باشید حتما بسیاری از مواقع احساس کشیدگی در پوست خود خواهید داشت. همین‌طور ممکن است شاهد لک‌های قرمز و پوسته پوسته شدن پوست‌تان در نواحی مختلف باشید. کسانی که پوست خشک دارند معمولا منافذ پوست‌شان به راحتی دیده نمی‌شود و معمولا زودتر از دیگران دچار چین و چروک صورت، حساسیت و خارش پوست می‌شوند.

کرم نرم کننده‌ای برای پوست خشک انتخاب کنید که طراوت و شادابی پوست را به آن بازگرداند. کرم نرم کننده مخصوص پوست خشک باید دارای مواد مغذی و آبرسان باشد تا رطوبت از دست رفته پوست را جبران کند. به طور مرتب صبح و شب کرم خود را بر روی پوست تمیز استفاده کنید تا میزان رطوبت پوست را کنترل کنید. بسیار مهم است که عادت روزمره مراقبت از پوست ثابت داشته باشید و آن را حفظ کنید.

پوست  چرب

کسانی که انواع پوست چرب دارند معمولا همیشه از پوست براق صورت، آکنه و جوش صورت شکایت می‌کنند. علت پوست چرب می‌‌تواند هم عوامل ارثی و هم تغییرات هورمونی در سنین مختلف باشد. کسانی که به طور ارثی و ژنتیکی منافذ چربی پوست‌شان خیلی فعال باشد به صورت خودکار چربی طبیعی بیشتری تولید می‌کنند. افزایش میزان ترشح هورمون‌ها در بدن نشان دهنده تولید بیش از حد آندروژن است که هم در بدن خانم‌ها و هم در بدن آقایان وجود دارد.

تولید آندروژن بر میزان تولید سبوم (چربی طبیعی پوست) تاثیر مستقیم دارد. وقتی که میزان تولید چربی پوست افزایش پیدا کند، منافذ پوست بزرگ‌تر می‌شوند و جوش و دانه‌های زیر پوستی بیشتر می‌شود. پوست چرب به شدت مستعد جوش، آکنه و دانه‌های زیر پوستی سر سیاه است. منافذ پوست چرب معمولا بیشتر از انواع دیگر پوست قابل مشاهده است و دلیل آن بزرگ‌تر شدن‌ آن‌هاست. پوست چرب معمولا براق‌تر از پوست‌های دیگر است و ممکن است باعث شود آرایش شما زودتر به هم بریزد. مهم است که پوست چرب به طور کنترل شده و ملایم لایه‌برداری شود چرا که تولید بیشتر چربی می‌تواند به دلیل پوست‌های مرده باشد. 

 استفاده از کرم مرطوب کننده و آبرسان را کنار نگذارید، انواع پوست‌‌ها به نرم کننده و آبرسان احتیاج دارند. اما شما باید از کرم مرطوب کننده فاقد چربی استفاده کنید و برای پاک کردن پوست چرب نیز به جای استفاده از شیر پاک کنن و روغن پاک کننده، از آب پاک کننده و تونر استفاده کنید. تا چربی صورت را متعادل کنید. 

پوست مختلط

 پوست‌های ترکیبی شامل دو یا چند نوع پوست مختلف می‌شوند. در این حالت معمولا قسمت‌هایی از صورت به شکل خشک و پوست پوست و قسمت‌های دیگر چرب و براق می‌شوند. در خیلی از مواقع افراد به دلیل این نشانه‌ها پوست ترکیبی خود را با پوست خشک یا چرب اشتباه می‌گیرند که این اشتباه است. این پوست غالبا در ناحیه T شکل صورت (پیشانی و بینی) و چانه ظاهر چرب و براق دارند. این نواحی از صورت غدد چربی فعال‌تری نسبت به نواحی دیگر صورت مثل گونه‌ها دارند.

پوست حساس

درواقع هر کدام از پوست‌های چرب، خشک یا ترکیبی می‌توانند خصوصیات پوست حساس را هم داشته باشد. پوست‌های حساس همیشه مقداری قرمز و ملتهب هستند و از بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی نمی‌توانند استفاده کنند. کسانی که پوست حساس دارند نباید به هیچ وجه از محصولات قوی با ترکیبات شیمیایی شدید استفاده کنند.

پوست‌های حساس در برابر آفتاب می‌توانند به شدت آسیب پذیر باشند. پس مطمئن شوید که بدون کرم ضد آفتاب با UV بالای ۵۰ که بافت سبکی دارند از خانه بیرون نمی‌روید. کرم ضد آفتاب و لوازم آرایشی که بافت سنگین دارند اصلا برای پوست حساس مناسب نیستند.

چند توصیه برای تمام انواع پوست

  • مایعات کافی بنوشید،
  • حداقل هفته‌ای یکبار روبالشی خود را عوض کنید،
  • هر روز ضد آفتاب بزنید و این کار را ۱۵ دقیقه قبل از خروج از منزل انجام دهید.

روش های مراقبت از پوست زمانی مفید و خوب هستند که انجامشان دهید! پس روتین پوستی خود را هر روز انجام دهید.

تأثیر نور خورشید بر پوست

نور خورشید معمولاً برای ما خوشایند است، اما همه می‌دانند که پرتوهای آن برای پوست مضر است. در حقیقت، خورشید اشعه‌ی فرابنفش (UV) از خود ساطع می‌کند که اشعه‌ی فرابنفش  (UVB) و اشعه‌ی فرابنفش (UVA) مشهورترین آنها هستند.

اشعه‌ی فرابنفش UVB عامل آفتاب سوختگی است، اما اشعه‌ی فرابنفش UVA هنگام آفتاب گرفتن پوست را برنزه می‌کنند. این دو اشعه در ایجاد پیری زودرس پوست نقش دارند. به علاوه، مشخص شده است که مواجهه با آفتاب ممکن است مشکلاتی جدی را ایجاد کند، از جمله افزایش احتمال ابتلا به سرطان پوست. خوشبختانه، از فواید کرم ضد آفتاب، این است خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با اشعه‌ی فرابنفش خورشید را کاهش می‌دهد.

پرتوهای UVB (عامل آفتاب سوختگی) در طول ماه‌های سرد سال شدت کمتری دارند، اما پرتوهای UVA (عامل ابتلا به سرطان پوست (در کل ماه‌های سال، قدرت خود را حفظ می‌کنند. درست است که در روزهای سرد زمستان برای محافظت از سرما، بدن خود را با لباس‌های پوشیده و ضخیم می‌پوشانید، اما صورت، گردن و دست‌های شما معمولاً بدون محفاظ هستند و سرطان پوست غالباً در همین نواحی ایجاد می‌شود. از فواید کرم ضد آفتاب در این فصل محافظت پوست در برابر اشعه مضر خورشید است.

اشعه‌ی UVA از شیشه‌ی پنجره عبور می‌کنند.

پرتوهای UVA (عامل سرطان پوست) تقریباً از شیشه‌ی همه‌ی منازل و خودروها عبور می‌کنند. طول موج این پرتوها نسبت به UVB بلندتر است. در حقیقت، به دلیل عبور این پرتوها از شیشه‌ی خودروها، بیش از ۵۳ درصد از سرطان‌های پوست در دست چپ یا قسمت چپ صورت ایجاد می‌شود. هنگامی که در یک روز زمستانی آفتابی با یک فنجان چای و کتاب مورد علاقه‌ی خود کنار پنجره می‌نشینید، پوستتان کاملاً در معرض پرتوهای فرابنفش خورشید قرار دارد.

اشعه‌ی فرابنفش در ارتفاعات شدت بیشتری دارد.

به ازای هر ۳۰۰ متر افزایش ارتفاع از سطح دریا، شدت تابش اشعه‌ی فرابنفش ۵-۴ درصد بیشتر می‌شود. در ارتفاع ۱۵۰۰ متری، شدت تابش پرتوها ۲۵ درصد و در ارتفاع ۳۰۰۰ متر حدود ۵۰ درصد بیشتر است. به همین دلیل است که کوهنوردان حرفه‌ای همیشه از ضد آفتاب‌های مناسب استفاده می‌کنند.

 هوای خشک عامل خشکی بیشتر پوست است.

هوای سرد پوست را خشک می‌کند. برای جلوگیری از خشکی پوست،علاوه بر استفاده از کرم مرطوب کننده مناسب برای جلوگیری از خشکی پوست استفاده از کرم‌های ضدآفتاب با پایه‌ی مواد معدنی حاوی روغن نارگیل یا روغن زیتون را می‌تواند انتخاب مناسبی کنید. حتماً لب‌های خود را با بالم لب حاوی موم زنبور عسل و دست هایتان را با کره شی (Shea butter) چرب کنید.

زمستان هم استثنا نیست!

خلاف چیزی که تصور می‌شود، ضرر نور خورشید در زمستان کمتر نیست. در واقع، برف ۸۰ درصد از پرتوهای فرابنفش را بازتاب می‌دهد. بنابراین، در زمستان، پوست شما نه فقط در معرض اشعه‌ی فرابنفش خوشید قرار دارد، بلکه پرتوهای منعکس شده از سطح زمین را نیز دریافت می‌کند. این مسئله در روزهای ابری نیز مصداق دارد، زیرا بخش اعظم پرتوهای فرابنفش از لا به لای ابرها عبور می‌کنند و به پوست شما می‌رسند.

نکته‌ی مهم دیگر این است که کوهنوردی و ورزش‌های کوهستانی در فصل زمستان، شما را بیشتر در معرض تابش پرتوهای فرابنفش قرار می‌دهد. در حقیقت، با افزایش ارتفاع، میزان مواجهه با پرتوهای فرابنفش افزایش پیدا می یابد. همانطور که خواندید، به ازای هر ۳۰۰ متر افزایش ارتفاع از سطح دریا، مواجهه با پرتوهای فرابنفش ۴-۵ درصد افزایش می یابد.

در پایان باید بگوییم، در زمستان به علت سرمای هوا، گرمای نور خورشید روی سطح پوست را حس نمی‌کنید. در نتیجه، متوجه سوزش ناشی از تابش این پرتوها نمی‌شوید و گمان می‌کنید در برابر خورشید محافظت شده اید.

تاثیر ضد آفتاب بر پوست

استفاده از ضد آفتاب‌ها یکی از ساده‌ترین اما تاثیرگذارترین کارها برای مراقبت و رسیدگی به پوست است. اگر شما به پوستتان اهمیت می‌دهید، هرگز نباید اجازه دهید که جای کرم ضد آفتاب‌تان در کیف و میز آرایش‌تان خالی شود. زیرا هیچ روزی را نباید بدون استفاده کافی و صحیح از کرم‌های ضد آفتاب به شب برسانید. باید ادعا کرد که کرم‌های ضد آفتاب اصلی‌ترین بخش روتین پوستی هستند، یعنی همان اندازه که شستشوی پوست در روتین پوستی اهمیت دارد، به همان اندازه نیز استفاده از کرم‌های ضد آفتاب برای مراقبت از پوستتان مهم است و نقش بسیار زیادی دارد.

3  باور غلط درباره‌ی ضدآفتاب

در پایان چند باور غلط در مورد استفاده از ضدآفتاب‌ها 

  • خیلی اوقات افراد فکر می‌کنند که آسیب آفتاب تنها زمانی هست که آفتاب‌سوختگی بر روی پوست اتفاق می‌افتد، اما در جریان باشید که آفتاب‌سوختگی نهایت تخریب سلول‌های ناحیه‌ی اِپیدرم است و آفتاب‌سوختگی به نوعی یک انفجار در ناحیه‌ی پوست است که به شدت فولیکول‌های مو، غدد سِباسه و ضایعات مربوط به آکنه ضربه وارد می‌کند.
  • یادمان باشد که حتی در هوای ابری هم باید استفاده از ضدآفتاب را از یاد نبریم
  • وقتی که در منزل یا در داخل ماشین هستیم باید ضد آفتاب استفاده کنیم و بدانیم که اشعه‌ی آفتاب هم‌چنان اثرات مضر خودش را برای ما دارد.

خواص و فواید استفاده از ضد آفتاب بر پوست صورت چیست؟

  • مراقبت از پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید
  • جلوگیری شگفت‌انگیزی از ایجاد چین و چروک روی پوست صورت
  • جلوگیری از آفتاب سوختگی
  • جلوگیری از التهابات پوستی و قرمزی پوست
  • جلوگیری از جوش زدن پوست
  • مرطوب‌کنندگی و تامین برخی از مواد مغذی پوست
  • تقویت پوست
  • کمک به جوانسازی پوست صورت
  • کمک به روشن‌تر شدن پوست
  • جلوگیری از ایجاد لک و تیرگی روی پوست صورت و درمان لک‌های پوستی

به میزان spf ضد آفتاب‌تان دقت کنید

اگر می‌خواهید تاثیر ضد آفتاب بر پوست صورتتان بیشتر و قابل توجه‌تر باشد بهتر است از ضد آفتاب‌هایی استفاده کنید که میزان SPF به کار رفته در آن‌ها ۳۰% یا بالای ۳۰% باشد. زیرا میزان محافظت این نوع ضد آفتاب‌ها به مراتب خیلی بیشتر از سایر انواع آن‌ها است. بنابراین در خرید کرم ضد آفتاب چک کردن این مورد را فراموش نکنید.

ضد آفتاب را به تمام صورتتان بمالید

بهترین روش برای افزایش تاثیر ضد آفتاب بر پوست این است که شما تمام سطح پوست صورتتان را به این کرم آغشته کنید. یعنی آن را تنها روی گونه و بینی و پیشانی نمالید! بلکه به اندازه کافی آن را بردارید و با انگشت روی تمام سطح پوستتان از جایی که موها شروع به روییدن کرده‌اند، تا کنار گوش‌ها و زیر چانه بزنید.

ضد آفتاب‌تان را در طول روز تمدید کنید

یکی از موارد بسیار مهمی که تاثیر ضد آفتاب بر پوست صورت را دو چندان می‌کند، این است که در طول روی چند بار از کرم ضد آفتاب روی صورتتان استفاده کنید. بهترین حالت این است که تا غروب هر ۳ یا ۴ ساعت کرم ضد آفتاب را روی پوستتان بزنید. فرقی نمی‌کند از خانه خارج شوید یا نه، برای اثربخشی خوب لازم است حتی در خانه هم همین میزان ضد آفتاب را استفاده کنید.

در زمان درستی ضد آفتاب بزنید

نکته پایانی برای اثربخشی بهتر کرم ضد آفتاب این نکته است که حتما ۳۰ دقیقه پیش از اینکه از خانه خارج شوید و در معرض نور خورشید قرار بگیرید، حتما کرم ضد آفتاب‌تان را روی پوست استفاده کنید. این کار باعث می‌شود محافظت از پوستتان بیشتر و بهتر انجام شود.

تاثیر ضد آفتاب بر جوش صورت

آفتاب یکی از حیاتی‌ترین اجزای طبیعت است که بدون آن زندگی روی کره زمین غیرممکن خواهد بود. اما آیا می‌توان گفت که آفتاب همیشه برای ما مفید است؟ پاسخ خیر است. نور خورشید با وجود تمام محبتی که به طبیعت می‌کند، می‌تواند گاهی برای ما انسان‌ها بسیار زیان‌بار باشد. اشعه‌های مضر نور خورشید، می‌توانند احتمال جهش ژنتیکی درون سلول‌های پوست ما را بالا ببرند و در نتیجه سرطان پوست را سبب شوند. یکی از مهم‌ترین راه‌های مقابله با این اثرات مخرب، استفاده از ضد آفتاب است. با استفاده از ضد آفتاب و پوشیدن لباس‌هایی آستین بلند و پوشیده، می‌توان تا حد بسیار زیادی این اثرات مخرب را خنثی کرد. در بین انواع پوست، پوست جوش‌دار نسبت به سایرین حساس‌تر و ملتهب‌تر است و به مراقبت‌های بیش‌تری نیاز دارد. 

  • در ابتدا باید بدانید که آفتاب می‌تواند موجب حساسیت بیش‌تر پوست‌های جوش‌دار شود و جای زخم و جوش‌های صورت را وخیم‌تر و تیره‌تر کند.
  • آفتاب می‌تواند موجب خشکی پوست و از بین رفتن سلول‌های پوستی شود. این سلول‌های مرده نیز می‌توانند با مسدود کردن منافذ پوست، جوش‌های پوستی را بیش‌تر کنند.
  • از طرفی خشکی پوست، بر اثر آفتاب می‌تواند موجب ترشح بیشتر چربی برای جبران چربی از دست رفته در پوست‌های چرب شود. همین امر می‌تواند جوش‌های صورت را تشدید کند.

ضد آفتاب مناسب برای پوست‌های چرب و جوش‌دار

با استفاده از این اطلاعات مشخص شد تاثیر ضد آفتاب بر جوش صورت می‌تواند بسیار مثبت باشد. اما چرا بسیاری از افراد صاحب پوست چرب، پس از استفاده از ضد آفتاب، شاهد جوش‌های بیش‌‌تری هستند؟ پاسخ این است که این افراد احتمالا در انتخاب ضد آفتاب خود اشتباه می‌کنند. همان طور که از تاثیر انتخاب و استفاده از کرم‌پودرها و سایر محصولات آرایشی روی پوست چرب، اطلاع دارید و سعی می‌کنید تا نوع مناسب پوست خود را انتخاب کنید؛ باید در خرید ضد آفتاب نیز دقت کنید. تاثیر ضد آفتاب بر جوش صورت تنها زمانی مثبت خواهد بود که از ضد آفتاب مخصوص پوست‌های چرب و جوش‌دار استفاده کنید. برای خرید این ضد آفتاب‌ها، می‌توانید از نکات زیر استفاده کنید.

  • از آن جایی که پوست شما چرب است، پس نیازی به چربی بیش‌تر نخواهید داشت. بنابراین حتما دقت کنید که ضد آفتاب شما oil-free باشد. این نوع ضد آفتاب‌ها معمولا کمتر از ۲۰% چربی دارند یا اصلا مواد چرب در آن‌ها به کار نرفته است.
  • از آن جایی که اغلب اوقات پوست چرب مساوی است با پوست جوش‌دار، پس سعی کنید از ضد آفتاب‌های ضد جوش یا Non-comedogenic استفاده کنید. این ضد آفتاب‌ها موجب مسدود شدن منافذ پوست و ایجاد جوش نمی‌شوند.
  • همان طور که گفتیم پوست‌های جوش‌دار، حساس‌تر از سایر انواع پوست هستند. بنابراین سعی کنید از ضد آفتاب‌های کم‌کننده حساسیت و بدون الکل یا Hypoallergenic استفاده کنید.
  • سعی کنید از ضد آفتاب‌های سبکی مانند انواع اسپری، ژلی یا فلوئیدی به جای کرم‌ها یا استیک‌ها استفاده کنید. به کلمه water base روی محصولات نیز توجه کنید. این محصولات (چه ضد آفتاب و چه محصولات آرایشی) که بر پایه آب تولید شده‌اند، معمولا برای پوست‌های چرب و جوش‌دار بسیار مناسب هستند.

قوام و  Texture ضد آفتاب مناسب پوست آکنه دار چگونه باید باشند؟

معمولاً ضدآفتاب‌هایی که به‌صورت ژل، فلوئید و یا اسپری هستند سبک‌ترند و نسبت به ضدآفتاب‌های کرمی و قالب کرمی‌شکل می‌توانند انتخاب بهتری باشند. خیلی اوقات روی این ضدآفتاب‌ها Water base نوشته شده است، به این معنی که این‌ها موادی هستند که بر پایه‌ی آب تشکیل شده‌اند.

یادمان باشد که یکی از مهم‌ترین مواردی که افراد باید در زمان درمان آکنه به‌ویژه وقتی که از درمان‌های دارویی آکنه و یا درمان‌های موضعی استفاده می‌کنند این است که باید بدانند پوستشان نسبت به آفتاب حساس‌تر می‌شود و این‌جا هست که لزوم استفاده از ضدآفتاب برای این افراد اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

استفاده‌ی صحیح، کامل و درست از ضدآفتاب چگونه است؟

یادمان باشد که بهترین ضدآفتاب‌های دنیا هم بعد از سه ساعت دیگر روی پوست اثر ضدآفتابی ندارند و باید مجدداً تجدید بشوند. افرادی که مشکل آکنه دارند، می‌توانند با یک شوینده‌ی ملایم صورتشان را بشویند و مجدد بعد از سه ساعت ضدآفتابشان را تجدید کنند. افرادی که پوست چرب دارند، می‌توانند بعد از سه ساعت پوستشان را بشویند و دوباره ضدآفتابشان را تجدید کنند.

 آیا ضد آفتاب رنگی ضرر دارد؟ ( آیا باعث لک یا جوش می شود؟)

خیلی ها معتقدند اگر از ضد آفتاب و سپس روی آن از کرم پودر استفاده کنند پوستشان سنگین و ناخوشایند می شود. به همین دلیل از ضد آفتاب های رنگی که پوشانندگی دارند استفاده میکنند. ولی خیلی ها هم می گویند این نوع ضد آفتاب ها برای پوست ضرر دارد. آنچه که باعث رنگی شدن ضد آفتاب می شود اضافه کردن رنگدانه هایی است که از اکسید آهن تشکیل شده اند. پس اینطور که معلوم است کرم ضد آفتاب رنگی تمام خصوصیات و حفاظت نوع بی رنگ را دارد و علاوه بر آن توسط رنگدانه هایی که گفتیم پوشاننده قصورات صورت هم است.

خیر، رنگدانه های موجود در این ضد آفتاب های رنگی اثر منفی روی فاکتور حفاظتی ندارند ولی باید تمام نکات مربوط به استفاده صحیح ضد آفتاب در مورد این نوع ضد آفتاب ها هم رعایت بشود. باید  بدانید استفاده مکرر و هر بار به مدت طولانی از این نوع ضد آفتاب ها همانند کرم پودر اثر مخرب روی پوست خواهد داشت. بنابرین اگر طرفدار این نوع ضد آفتاب ها هستید توصیه میکنیم به مراحل پاک کردن این کرم ها از پوست و شستن صورت دو چندان بها دهید.

بعضی ها معتقدند ضد آفتاب رنگی باعث جوش های زیر پوستی می شود ولی اینطور نیست. اگر پوست شما چرب و یا مختلط و مستعد جوش است فارق از رنگی و یا غیر رنگی بودن ضد آفتاب باید فاقد چربی باشد. رنگی یا غیر رنگی بودن سلیقه ایست و ارتباطی با موضوع جوش زدن ندارد.

نکته های بسیار مهم در مصرف صحیح ضدآفتاب رنگی:

  • نکته بسیار مهم اول این است که اگر شما ضدآفتاب رنگی مصرف میکند ، نباید آن را فقط به اندازه پوشش دلخواهتان بزنید. شاید پوشش ضدآفتاب رنگی شما آنقدر خوب باشد که مصرف به اندازه یک عدس از آن برای کل صورتتان کافی باشد. مقدار استفاده از این محصول باید دقیقا مطابق مقدار استفاده از یک ضدآفتاب باشد. یعنی به اندازه تقریبی دو بند انگشت. اگر به واسطه پوشش خوب ضدآفتابتان آن را کم بزنید، محافظت کامل از پوستتان انجام نمی شود.
  • وقتی یک محصول رنگی استفاده میکنید، بعد از اتمام فعالیت روزانه، باید آن را کامل پاک کنید.  از آنجاییکه رنگدانه ها در منافذ پوست وارد می شوند، پاک کردن آن کمی دشوار است. خوب است بعد از تمیز کردن با شوینده هایی مانند ژل، فوم یا کرمی کلینزر، با تونر نیز صورتتان را پاک کنید. تونرها به واسطه آبکی بودنشان براحتی وارد منافذ پوست می شوند و تمام آرایش و آلودگی ها را پاک می کند.
  • تنها در صورتی پزشکان مصرف ضدآفتابهای رنگی را توصیه نمی کنند که همزمان با مصرف لایه بردار باشد. بعد از پیلینگ مانند لایه برداری شیمیایی با اسید میوه یا لایه برداری فیزیکی مانند میکرودرم، به دلیل امکان نفوذ رنگدانه ها به لایه های زیرین پوست، مصرف آنها توصیه نمی شود.

اول کرم پودر بزنیم بعد ضدآفتاب؟ اول مرطوب کننده بعد ضد آفتاب؟

اغلب کرم پودر ها دارای ترکیبات معدنی مثل اکسیدروی و تیتانیوم هستند که منعکس کننده نور خورشیدند.

 بنابراین بعنوان ضدآفتاب با SPF پائین یعنی درحد ۸ تا ۱۰ عمل می کنند ولی بهتر است نخست یک لایه ضدآفتاب با SPF مناسب برای وضعیت آب و هوایی مالیده شود و پس از کرم پودر استفاده شود.

 چنانچه قرار باشد در کنار ضدآفتاب از کرم های مرطوب کننده، ضد لک و … در طول روز استفاده شود، ضدآفتاب باید خارجی ترین لایه روی پوست باشد.

 ولی در خصوص استفاده از مواد آرایشی مانند کرم پودر و … برعکس است یعنی ضدآفتاب باید داخلی ترین لایه روی پوست باشد و دیگر مواد روی آن قرار گیرند.

پس اگر پوست شما نیاز به رطوبت، آبرسان و یا کرم ضد لک دارد، ابتدا این کرم ها را به صورتتان بزنید و بعد از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. ولی اگر خواستید از کرم پودر برای پوشانندگی استفاده کنید ابتدا، ضد آفتاب بزنید و بعد کرم پودر یا پنکک استفاده کنید.

استفاده از ضد آفتاب در دوران بارداری

پوست مادر در دوران بارداری به علت تغییرات هورمونی که در بدن او رخ می دهد بسیار حساس خواهد شد و قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید می تواند سبب بروز لک در پوست صورت و بدن شود. به همین سبب استفاده از کرم ضد آفتاب در بارداری ضروری است. اما کدام ضد آفتاب در دوران بارداری مناسب بوده و کدام ضد آفتاب در دوران حاملگی منع مصرف دارند.

بهترین ضد آفتاب در بارداری

عاری از اکسی بنزون: لیست مواد تشکیل دهنده کرم ضد آفتاب بارداری را بررسی کرده و از خرید ضد آفتاب هایی که حاوی ماده فعال اکسی بنزون هستند، خودداری کنید.

ضد آفتاب های فیزیکی: ضد آفتاب های فیزیکی یا معدنی با استفاده از اکسید روی یا دی اکسید تیتانیومی که دارند، سدی بین پوست و نور خورشید ایجاد می کنند. این سد، پرتوهای خورشید را منعکس می کند و کاملا مانع از جذب آن توسط پوستتان می شود. آن ها با توجه به خاصیت ضد آلرژیکی بالایی که دارند برای زنان باردار دارای پوست حساس گزینه مناسبی هستند.

  • همچنین موادی که دارای ماده رتینول هستند شامل رتینول، رتینول استات و رتینول لینولئات استفاده نشود.

استفاده از ضد آفتاب در کودکان

پوست حساس کودکان، در برابر اشعه‌های مضر فرابنفش خورشید آسیب‌پذیر است؛ بنابراین محافظت از پوست آنها در مقابل خورشید و استفاده از ضد آفتاب کودکان به عنوان اولین و مهم ترین قدم ضروری است.

محافظت از پوست کودکان در برابر آفتاب، یکی از مهمترین کارهایی است که همه والدین باید انجام دهند. حتی کودکانی که پوست تیره‌تری دارند هم دچار آفتاب سوختگی می‌شوند و زمانی که بزرگ‌ شوند، در معرض خطر سرطان پوست قرار می‌گیرند.

از چه سنی استفاده از ضدآفتاب برای نوزادان بی‌خطر است؟

پوست نوزادان حساس است و به راحتی می‌تواند مواد شیمیایی زیادی را جذب کند؛ بنابراین از استفاده از ضدآفتاب برای نوزادان زیر ۶ ماه اجتناب کنید، (مگر اینکه تنها عنصر فعال در ضدآفتاب اکسید زینک باشد) و فقط روی نواحی کوچکی از پوست نوزادتان ضدآفتاب بزنید.

برای محافظت از پوست نوزادان زیر شش ماه به این نکات توجه کنید.

تا جایی که می‌توانید کودکتان را دور از خورشید نگه دارید، اگر قصد پیاده‌روی دارید این کار را قبل از ساعت ۱۰ صبح یا پس از ۴ بعدازظهر که اشعه‌های UVB چندان قوی نیستند انجام دهید، به کودکتان لباس‌های سبک‌وزن و آستین‌بلند بپوشانید، به طوریکه بازو و ساق پایش پوشانده شود، همچنین از کلا‌ه‌های لبه‌دار و آفتاب‌گیر که صورت، گوش و گردن را می‌پوشاند استفاده کنید.

ضد آفتاب کودکان چه ویژگی باید داشته باشد؟

والدین باید به دنبال ضدآفتاب‌هایی باشند که دارای SPF (فاکتور حفاظتی در برابر خورشید) ۳۰ یا بیشتر بوده و روی آن عبارت “طیف گسترده” قید شده‌باشد و از پوست، هم در برابر اشعه‌های UVA و هم اشعه‌های UVB محافظت ‌کند. ضدآفتاب‌هایی که روی آنها عبارت “ضدآب” یا ” مقاوم در برابر آب” درج شده، بهترین و ماندگارترین پوشش را بویژه در پارک و استخر فراهم می‌کنند.

علاوه‌براین، باید ترکیبات فعال موجود در ضدآفتاب را هم چک کنید و به دنبال اکسید زینک یا دی اکسید تیتانیوم باشید. این ترکیبات، مهارکننده نورخورشید و طیف گسترده هستند و اگر پوست کودکتان حساس باشد، سبب تحریک کمتر پوست او می‌شوند. استفاده از این ترکیبات برای نواحی حساس، نظیر صورت هم بلامانع است، زیرا سبب سوزش چشم‌ نمی‌شوند.

ضدآفتاب را باید چه مدت قبل از قرارگرفتن در برابر خورشید روی پوست کودکمان اعمال کنیم؟

۳۰ دقیقه طول می‌کشد تا ضدآفتاب جذب پوست شود؛ بنابراین آن را قبل از ترک خانه روی پوست کودکتان اعمال کنید.

خود را درگیر مالیدن کامل ضدآفتاب روی پوست کودکتان نکنید؛ زیرا برای مهار اشعه‌های فرابنفش خورشید، قرار گرفتن لایه ظریفی از ضدآفتاب روی پوست کافی است. ضدآفتاب را به طور مساوی و به مقدار زیاد روی پوست کودکتان بزتید.

اگر کودکمان دچار آفتاب سوختگی شد چکار کنیم؟

اگر کودکتان کمتر از یک سال دارد، یا بزرگتر از یک سال است و دچار تاول، درد شدید، بیحالی و تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد شده ( ۱۰۱ درجه فارنهایت) به متخصص اطفال مراجعه کنید. ایبوپروفن و حمام آب سرد یا کمپرس مرطوب می‌تواند درد، التهاب و خارش را کاهش دهد.

هیچوقت به کودکتان آسپرین ندهید، زیرا این امر می‌تواند منجر به بیماری نادر اما جدی به نام سندرم ری (Reye’s syndrom) شود. تا زمانی که آفتاب سوختگی کودکتان بهبود یابد، او را دور از معرض خورشید قرار دهید.

چند نکته در مورد مصرف ضد آفتاب برای کودک:

  • از حجم کافی ضد آفتاب استفاده کنید. مقدار ضد آفتاب باید طوری باشد که یک لایه از پوست کودک را بپوشاند وگرنه بهترین ضد آفتاب هم که باشد اثر کامل ندارد.
    بیشتر ضد آفتاب‌ها را نباید برای دور چشم استفاده کرد چون با عرق یا مالش ممکن است داخل چشم برود و چشم کودک را بسوزاند. به همین علت بهتر است پس از اینکه به صورت کودک خود ضد آفتاب زدید، با یک پنبه‌ی نمناک دور چشم‌هایش را پاک کنید.
  • از ضد آفتاب فقط برای صورت استفاده نکنید. حواستان به تمام قسمت‌های در معرض آفتاب به خصوص گردن و دست‌های کودک باشد.
  • حتماً نیم ساعت قبل از خروج از منزل از ضد آفتاب برای کودک خود استفاده کنید و آن را هر ۲ ساعت تمدید کنید.
  • حتی اگر ضد آفتاب مقاوم در برابر آب خریده‌اید حتماً پس از شنا آن را تمدید کنید

رژیم غذایی دیابتی ها

رژیم غذایی دیابتی ها

رژیم غذایی دیابتی ها یکی از پایه های اساسی و مهم در درمان بیماری دیابت، تغذیه صحیح و استفاده از مواد غذایی به صورت منظم و تقسیم شده است. کنترل و درمان بیماری دیابت بدون توجه به تغذیه صحیح امکان  پذیر نیست.تغذیه صحیح صرفا به معنای عدم مصرف قند و شکر، برنج ، سیب زمینی و مواد نشاسته ای نیست، بدن انسان قبل از هر چیز نیاز به گلوکز دارد تا انرژی مورد نیاز او تامین شود ولی این نیاز بدن بایستی به نحو صحیح و با استفاده از مواد غذایی مختلف تامین شود. گلوکز مهم ترین ماده ی تامین کننده انرژی در بدن است.

تا پیش از کشف انسولین در سال 1922 به بیمار مبتلا به دیابت توصیه می شده که جهت کنترل بیماریش، گرسنگی بکشد. زیرا هر ماده غذایی مورد استفاده حاوی مقداری قند است و افراد از خوردن غذا منع می شدند. منظور از تغذیه صحیح در بیمار مبتلا به دیابت ،رژیم های غذایی سخت نیست بلکه منظور ترک عادت های نادرست غذایی است. اصول رژیم غذایی ای که توسط کارشناسان و متخصصان تغذیه برای افراد دیابتی تهیه می شود دارای اهداف مختلفی است که در ادامه به بررسی آن ها می‌پردازیم.

ویژگی های مهم غذای دیابتی ها

  • رساندن قند خون به سطح طبیعی
  • حفظ سطح چربی های خون در حد طبیعی
  • کاهش مشکلات خاص بیماران دیابتی
  • به دست آوردن و حفظ وزن ایده آل
  • رساندن مواد مغذی به بدن به میزان لازم
  • تامین انرژی مورد نیاز بدن جهت انجام فعالیت های لازم
  • جلوگیری از بروز عوارضی مانند نوروپاتی دیابتی

پس در نتیجه باید:

  1. کم چربی
  2. حاوی مقادیر کافی پروتئین
  3. فاقد قندهای ساده
  4. دارای مقادیر بالای فیبر

مقدار غذا یا خوراکی ها و میزان اثری که بر غلظت قند خون دارند، بسیار مهم تر از نوع غذا یا خوراکی مصرف شده است.

به طور کلی، افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند باید میزان مصرف گوشت شان (گوشت های چرب، گوشت خوک… )، میزان مصرف چربی های حیوانی (کره، مارگارین، خامه، پنیر…) و قندهای سریع الجذب (شکر سفید، مربا، شیرینی،… ) را کاهش دهند. در عوض باید میزان مصرف غذاهایی سرشار از قندهای کامل، مانند غلات، نشاسته ها و میوه های خشک را افزایش دهند.

رعایت اصول دیابت

رعایت رژیم غذایی اصولی نه‌تنها به کنترل قند خون کمک می‌کند، بلکه روند ترمیم زخم‌های دیابتی را نیز تسریع می‌بخشد. تغذیه سرشار از پروتئین، فیبر و ریزمغذی‌ها می‌تواند سیستم ایمنی را تقویت و خطر عفونت در زخم‌ها را کاهش دهد.ضروری است که یک دیابتی بداند، غذاهای روزانه اش باید چگونه ترکیبی داشته باشند.

این غذا باید، شامل پروتئین ها، غلات و سبزیجات باشد. پروتئین ها: این مادۀ ضروری را می‌توان در ماهی ها، گوشت پرندگان، سبزیجات و خمیر توفو یافت. غلات: غلات را می‌توان به شکل خمیر و نان، برنج کامل، بلغور کامل و بلغور مورد استفاده قرار داد. سبزیجات: تمام سبزیجات (پخته، خام، تازه، منجمد یا به شکل کنسرو) که با مقدار کمی روغن (روغن زیتون ) برای خوردن آماده می‌شوند.

بارها و بارها شنیده اید که صبحانه مهمترین وعده روز است، این مورد مخصوصا درباره افراد مبتلا به دیابت به خوبی صدق می کند، به تاخیر انداختن غذا خوردن هنگام صبح می تواند باعث هیپوگلیسمی یا کاهش شدید گلوکز خون شود. حتی اگر فرد معمولا صبحانه نخورد، باید حداقل یک میان وعده کوچک را در برنامه صبح خود قرار دهد. این میان وعده می تواند ماست چکیده ساده یا یک تخم مرغ آب پز با مقداری نان سبوس دار باشد.

پیروی از یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از غلات کامل، سبزیجات غیرنشاسته‌ای و پروتئین‌های کم‌چرب می‌تواند به ثبات قند خون کمک کرده و خطر بروز عوارضی مانند زخم دیابتی را کاهش دهد. انتخاب مواد غذایی با شاخص گلیسمی پایین، بخش مهمی از مدیریت بلندمدت دیابت است.

Following a balanced diet rich in whole grains, non‑starchy vegetables, and lean proteins can help stabilize blood sugar levels and reduce the risk of diabetic complications such as foot ulcers. Choosing foods with a low glycemic index is an essential part of long‑term diabetes management

منبع:mayoclinic

اصول پایه تغذیه مناسب دیابت

اصول تغذیه دیابتی بر سه پایه تعادل، زمان‌بندی و کیفیت مواد غذایی استوار است. این اصول کمک می‌کنند که فرد نه تنها قند خونش را کنترل کند بلکه انرژی پایدار و سبک زندگی سالم‌تری هم تجربه کند.

تعادل، تنوع و تناسب در وعده‌های غذایی

یک رژیم کامل دیابتی باید از هر سه گروه اصلی غذایی — کربوهیدرات، پروتئین و چربی سالم — به اندازه کافی و متعادل بهره ببرد. تنوع در انتخاب مواد غذایی باعث دریافت همه ریزمغذی‌ها و جلوگیری از خستگی از رژیم می‌شود.

روش بشقاب سالم برای دیابت

در روش بشقاب سالم، نصف بشقاب به سبزیجات غیر نشاسته‌ای، یک چهارم به پروتئین کم چرب و یک چهارم به غلات کامل اختصاص می‌یابد. این روش با کنترل حجم و حفظ نسبت‌ها، تاثیر مثبتی بر قند خون و وزن دارد.

  • 40 درصد غذای شما باید شامل غذاهای نشاسته ای با فیبر زیاد باشد.
  • 40 درصد غذای شما باید شامل سبزیجات ، سالاد یا میوه باشد.
  • باقی 20 درصد غذای شما هم باید شامل منابع پروتئینی مثل گوشت، ماهی، تخم مرغ، حبوبات یا پنیر باشد.
  • غذا خوردن منظم در تنظیم میزان قند خون اثر زیادی دارد به خصوص اگر قرص یا انسولین مصرف می کنید.
  • به هنگام طبخ غذا از نمک کمتری استفاده کنید و سعی نمایید که پس از پخت نمک به غذا اضافه نکنید.
  • مصرف هفتگی تخم مرغ را محدود کنید.
  • به هنگام مصرف روغن، هیچ گاه روغن را در ظرف سرازیر نکنید.
  • به منظور پیشگیری از یبوست و دیگر عوارض گوارشی سعی کنید تا حد امکان میوه ها را با پوست مصرف کنید، چون دارای فیبر است.
  • قبل از صرف غذا از سالاد یا مواد غذایی کم کالری مانند کاهو، کرفس، سوپ های ساده و کم کالری استفاده کنید.
رژیم غذایی دیابتی ها

شمارش و کنترل کربوهیدرات‌ها

شمارش دقیق کربوهیدرات به فرد کمک می‌کند تا میزان قند ورودی به بدن را مدیریت کند. این روش، به ویژه برای افرادی که انسولین مصرف می‌کنند، ابزاری موثر در پیشگیری از افزایش یا افت قند خون است.

شناخت منابع پنهان شکر در غذا

شکر تنها در شیرینی و نوشابه نیست؛ بسیاری از سس‌ها، نان‌های صنعتی، غلات صبحانه و حتی برخی خوراکی‌های به ظاهر رژیمی حاوی قند افزوده هستند. خواندن برچسب تغذیه‌ای کلید شناسایی این منابع است.

مدیریت شاخص گلیسمی (GI)

شاخص گلیسمی نشان می‌دهد که یک غذا چقدر سریع قند خون را بالا می‌برد. انتخاب خوراکی‌های با GI پایین، مانند عدس و جو دوسر، به ثبات قند خون کمک می‌کند و خطر نوسانات شدید را کاهش می‌دهد.

بهترین خوراکی‌ها برای افراد دیابتی

گروه غذایینام خوراکی پیشنهادیمزایا برای دیابتی‌ها
سبزیجات غیر نشاسته‌ایبروکلی، اسفناج، کلم بروکسلفیبر بالا، شاخص گلیسمی پایین، کمک به کنترل قند خون
میوه‌های کم قندتوت فرنگی، تمشک، کیوی، سیبویتامین و آنتی‌اکسیدان، قند طبیعی پایین، تأثیر اندک بر قند خون
غلات کاملنان سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای، جو دوسرفیبر بالا، هضم کندتر کربوهیدرات، ممانعت از جهش قند
پروتئین کم‌چرب حیوانیسینه مرغ، ماهی سالمون، بوقلمونپروتئین سالم، چربی اشباع کم، کمک به حفظ توده عضلانی
پروتئین گیاهیعدس، لوبیا، نخودفیبر محلول، کنترل جذب قند، تأمین پروتئین بدون چربی ناسالم
چربی‌های سالمروغن زیتون، آووکادو، مغزهایی مثل بادام و گردوکاهش التهاب، بهبود سلامت قلب، تأثیر مثبت بر حساسیت انسولینی
لبنیات کم‌چرب بدون شکر افزودهماست یونانی بدون شکر، شیر کم‌چربکلسیم و پروتئین کافی بدون قند افزوده
میان‌وعده‌های سالممغز بادام، پسته، تخمه کدوتأمین انرژی پایدار، کاهش گرسنگی بین وعده‌ها

خوراکی‌های مجاز

در رژیم غذایی دیابتی، بعضی مواد غذایی در دسته «مجاز با محدودیت» قرار می‌گیرند؛ یعنی مصرف آن‌ها در مقدار مشخص نه تنها مشکلی ایجاد نمی‌کند بلکه می‌تواند تنوع رژیم را حفظ کند. کنترل حجم و تعداد دفعات مصرف این خوراکی‌ها کلید پیشگیری از افزایش ناگهانی قند خون است.

میوه‌های با قند متوسط

میوه‌هایی مانند موز، انگور، آناناس و خرما قند طبیعی بالاتری نسبت به توت‌ها یا سیب دارند. با این حال، مصرف کنترل‌شده و همراه با پروتئین یا فیبر می‌تواند قند خون را در محدوده سالم نگه دارد. انتخاب میوه تازه مثل پرتقال و سیب به‌جای میوه خشک‌شده یا آب‌میوه، خطر افزایش سریع قند را کاهش می‌دهد.

میوه های مجاز برای دیابت

بیشتر بدانید: جدیدترین روش‌ آنژیوگرافی پای دیابتی 

سبزیجات نشاسته‌ای

سیب‌زمینی، ذرت و نخود فرنگی منابع ارزشمند ویتامین و مواد معدنی هستند اما به دلیل محتوای بالای نشاسته، شاخص گلیسمی بالاتری دارند. این سبزیجات اگر به شکل آب‌پز یا بخارپز و در وعده‌های کوچک مصرف شوند، تأثیر متعادل‌تری بر قند خون خواهند داشت.

لبنیات کم‌چرب با قند جایگزین

برخی لبنیات کم چرب دارای شیرین‌کننده‌های مصنوعی یا طبیعی کم کالری هستند که بار گلیسمی کمتری دارند. این محصولات در صورتی که بدون افزودنی مضر انتخاب شوند، گزینه مناسبی برای تنوع‌بخشی به رژیم دیابتی به شمار می‌آیند. توجه به برچسب تغذیه‌ای و میزان شیرین‌کننده، اهمیت بالایی دارد.

جدول خوراکی‌های ممنوع برای مبتلایان دیابت

گروه غذاییمثال خوراکیدلیل خطر برای دیابت
نوشیدنی‌های شیریننوشابه، آبمیوه صنعتی، نوشیدنی انرژی‌زاقند افزوده بالا، افزایش سریع قند خون
شیرینی‌ها و دسرهای پر قندکیک خامه‌ای، شیرینی سنتی، بستنیشاخص گلیسمی بالا، کالری زیاد
غذاهای سرخ‌شده و فست فودسیب‌زمینی سرخ‌شده، پیتزا، همبرگر صنعتیچربی ترانس و اشباع بالا، التهاب و مقاومت به انسولین
نان سفید و آرد تصفیه‌شدهنان لواش صنعتی، ماکارونی سفیدکاهش فیبر، افزایش ناگهانی قند خون
غذاهای فرآوری‌شده گوشتیسوسیس، کالباس، ژامبونسدیم و چربی اشباع بالا، افزایش خطر بیماری قلبی
میان‌وعده‌های بسته‌بندی پرنمکچیپس، پفک، کراکر طعم‌دارسدیم بالا، اختلال در فشار خون و قلب
چربی‌های ناسالمروغن جامد، مارگارین، کره صنعتیچربی ترانس و اشباع بالا، افزایش کلسترول
میوه‌های خشک با شکر افزودهکشمش شیرین‌شده، خرمای فرآوری‌شدهتراکم قند بالا، افزایش سریع گلوکز

میان‌وعده‌های سالم برای دیابتی‌ها

میان وعده‌های سالم می‌توانند به ثابت نگه داشتن سطح قند خون و جلوگیری از گرسنگی ناگهانی کمک کنند. این انتخاب‌ها باید ترکیبی از کربوهیدرات‌های با شاخص گلیسمی پایین، پروتئین و فیبر باشند. تنوع در میان وعده باعث حفظ لذت و ماندگاری رژیم غذایی می‌شود. رعایت رژیم غذایی متعادل و غنی از پروتئین، فیبر و ویتامین‌ها نه‌تنها برای کنترل قند خون ضروری است، بلکه روند درمان زخم‌ را هم تسریع می‌کند. انتخاب خوراکی‌های با شاخص گلیسمی پایین می‌تواند التهاب را کاهش و بازسازی بافت را بهبود دهد.

ایده‌های ساده و سریع

برای کنترل بهتر قند خون، میان وعده باید هم سریع آماده شود و هم ارزش غذایی بالایی داشته باشد. ترکیب ماست یونانی بدون شکر با چند عدد توت یا یک مشت مغز خام و یک میوه کوچک از بهترین گزینه‌ها است. این مدل میان وعده‌ها زمان کمی می‌گیرند و انرژی پایدار تامین می‌کنند.

ترکیب پروتئین و فیبر

پروتئین و فیبر با هم باعث می‌شوند قند غذا آهسته‌تر وارد خون شود. گزینه‌هایی مثل تخم‌مرغ آب‌پز با سبزیجات خرد شده یا ساندویچ کوچک نان سبوس‌دار با مرغ بدون پوست، هم سیرکننده هستند و هم قند خون را پایدار نگه می‌دارند.

مغزها و دانه‌ها

مغزها و دانه‌ها مثل بادام، گردو، تخمه کدو و تخم چیا سرشار از چربی سالم، فیبر و پروتئین هستند. مصرف آن‌ها در مقدار کنترل شده، میان وعده‌ای کامل و ضد نوسان قند خون برای بیماران دیابتی محسوب می‌شود.

نکات اجرایی در رژیم

رعایت نکات اجرایی، رژیم غذایی دیابتی را از یک برنامه محدودکننده به سبک زندگی پایدار تبدیل می‌کند. این نکات شامل مدیریت وعده‌ها، انتخاب هوشمند روش پخت و برنامه‌ریزی فعالیت بدنی است.

برنامه‌ریزی و زمان‌بندی وعده‌ها

فاصله مناسب بین وعده‌های اصلی و میان وعده‌ها از افت یا جهش ناگهانی قند جلوگیری می‌کند. داشتن یک برنامه منظم غذایی، به بدن فرصت سازگاری با ترشح انسولین و تثبیت سطح قند می‌دهد.

تنظیم قندخون با غذا

انتخاب روش پخت سالم

انتخاب روش‌های پخت سالم مانند بخارپز، آب‌پز و گریل، چربی ناسالم و بار کالری غذا را کاهش می‌دهد. اجتناب از سرخ‌کردن عمیق به خصوص در روغن‌های صنعتی، یکی از راه‌های مهم محافظت از قلب و کنترل قند خون است.

مدیریت وزن و فعالیت بدنی

حفظ وزن سالم، حساسیت بدن به انسولین را افزایش می‌دهد و خطر عوارض دیابت را کم می‌کند. ترکیب رژیم غذایی متعادل با فعالیت بدنی منظم، بهترین استراتژی برای مدیریت پایدار قند خون است.

ورزش‌های مفید برای کنترل قند خون

ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی تند، دوچرخه‌سواری و شنا باعث افزایش مصرف گلوکز توسط عضلات و کاهش قند خون می‌شوند. این فعالیت‌ها همچنین به بهبود گردش خون و سلامت قلب کمک می‌کنند.

هماهنگی ورزش با دارو و انسولین

افراد دیابتی که از دارو یا انسولین استفاده می‌کنند، باید زمان و شدت ورزش را با پزشک هماهنگ کنند. این کار از افت شدید قند خون بعد از فعالیت جلوگیری کرده و ایمنی ورزش را تضمین می‌کند.

هشدارها و توصیه‌های ویژه

برخی نکات ویژه در رژیم دیابتی برای جلوگیری از آسیب‌ها و عوارض جدی ضروری است. این هشدارها باید جدی گرفته شوند تا نتایج مطلوب درمان حفظ شود.

پرهیز از مصرف خودسر مکمل‌ها

مصرف خودسرانه مکمل‌ها ممکن است با داروهای دیابت تداخل داشته و سطح قند خون را به خطر بیندازد. هرگونه استفاده از مکمل باید با مشورت پزشک و پس از بررسی نیاز واقعی بدن انجام شود.

آشنایی با محصولات به‌ظاهر مخصوص دیابتی

برخی محصولات با عنوان «مناسب دیابت» در بازار عرضه می‌شوند اما ممکن است حاوی چربی اشباع، کالری بالا یا کربوهیدرات پنهان باشند. مطالعه دقیق برچسب تغذیه‌ای پیش از خرید، ضروری است.

محدودیت مصرف الکل

الکل می‌تواند باعث افت یا افزایش ناگهانی قند خون شود و اثر داروهای دیابت را تغییر دهد. مصرف آن، در صورت مجاز بودن توسط پزشک، باید بسیار محدود و همراه وعده غذایی باشد.

سوالات متداول

نقش فیبر در رژیم غذایی دیابتی‌ها چیست؟

فیبر باعث کاهش سرعت جذب قند، کنترل نوسانات قند خون و بهبود عملکرد دستگاه گوارش می‌شود.

دیابتی‌ها چه مواد غذایی را باید حتماً در رژیم روزانه خود قرار دهند؟

خوراکی‌های با شاخص گلیسمی پایین مثل سبزیجات غیرنشاسته‌ای، غلات کامل، حبوبات، مغزها، ماهی‌های چرب و پروتئین کم‌چرب از انتخاب‌های اصلی هستند.

کدام خوراکی‌ها برای دیابتی‌ها کاملاً ممنوع یا پرخطر هستند؟

قندهای ساده، نوشیدنی‌های شیرین، فست‌فودها، چربی‌های ترانس، گوشت‌های فرآوری‌شده و میوه‌های پرقند مثل انبه، موز و انگور باید حذف یا محدود شوند.

بهترین میان‌وعده برای کنترل قند خون چیست؟

ترکیب پروتئین و فیبر مثل ماست یونانی بدون شکر با چند عدد توت، یا یک مشت مغز خام با یک میوه کوچک، میان‌وعده‌ای ایده‌آل است.

زخم مزمن

 زخم مزمن به زخمی گفته می شود که در طی مراحل بهبودی، که به طور منظم و به موقع انجام شده، هیچ پیشرفتی در درمان آن حاصل نشود. زخم مزمن در طی 30 روز درمان، پیشرفت قابل توجهی در بهبودی ندارد. پس هر عملی که باعث آسیب رسیدن به بافت پوست شود، روی سطح پوست زخم ایجاد خواهد کرد. برخی از این زخم ها، مراحل بهبود را به طور عادی و مرتب طی نمی کنند. به عبارتی دیگر، بهبود این زخم‌ها به موقع انجام نمی شود. زخمی که طی ۳۰ روز پیشرفت چشمگیری در بهبودی حاصل نکند، نشان از مزمن بودن آن است.

عواملی که ممکن است در ایجاد زخم مزمن موثر باشند، عبارتند از:

  • فشار، تروما و یا زخم های اندام تحتانی
  • افزایش بار باکتریایی
  • پروتئاز های (آنزیم های تجزیه کننده پروتئین) بیش از حد
  • سلولهای مسن یا غیرعادی
  • درمان نامناسب
  • عدم تحرک به مدت طولانی. باعث کاهش جریان خون و ایجاد زخم مزمن
  • آسیب شدید به پوست
  • عفونت برش جراحی
  • سوختگی های عمیق
  • شرایط و بیماری خاص. مانند دیابت و بعضی انواع بیماریهای عروقی
  • نداشتن حس. موجب بی توجهی به زخم و مزمن شدن می گردد. مثلا در نوروپاتی دیابتی و جذام

علائم و نشانه های زخم مزمن

یکی از نشانه های مهم زخم مزمن، عدم پیشرفت بهبود زخم است. اغلب اطراف زخم مزمن ملتهب بوده و این التهاب می تواند بر درمان، تاثیر منفی داشته باشد.  تشخیص صحیح علت زخم مزمن توسط متخصص زخم، و همچنین عوامل داخلی و سیستمیک که ممکن است در درمان ضغیف زخم، نقش داشته باشند، برای درمان موفقیت آمیز زخم ضروری است.

شایع ترین نوع زخم مزمن

  • زخم وریدی ( زخم عروقی )
  • زخم دیابت
  • زخم فشاری ( زخم بستر )

زخم وریدی ( زخم عروقی )

این نوع از زخم عمدتا در پای بیماران سالمند رخ می دهد و ناشی از مشکلات گردش خون ( جریان خون ناکافی ) می باشد. معمولا در قسمت پا و به خصوص در میان مچ و زانو ایجاد می شوند. دلیل ایجاد زخم وریدی، تجمع بیش از حد خون ناشی از نامناسب بودن انتقال خون توسط دریچه رگ‌ها است. این زخم‌ها درد شدیدی را در ناحیه پا ایجاد میکنند.

زخم دیابت

زخم دیابتی در ابتدا به عنوان یک خراش کوچک و یا کبودی ایجاد می شود. افراد مبتلا به دیابت به علت آسیب های عصبی و حساسیت محدود، به موقع متوجه وجود زخم نمی شوند. در پی ضعیف بودن سیستم ایمنی بدن ، مویرگ های آسیب دیده منجر به ایجاد زخم، و وخیم شدن زخم می شوند و زخم در معرض ابتلا به عفونت قرار می گیرد. بیماران مبتلا به دیابت به ویژه هنگامی که نوروپاتی باعث کاهش احساس در اندام های تحتانی آن ها می شود، اغلب دچار زخم های پای دیابتی می شوند.  سه نوع اصلی زخم دیابتی وجود دارد:

نوروپاتیک :  به علت کاهش احساس در پا، فرد به موقع از حضور زخم مطلع نمی شود. به طور مثال ممکن است به علت استفاده از یک کفش جدید، بین انگشتان یا در کف پا تاول ایجاد شود و به راحتی دچار عفونت شود، اما به علت نبود احساس و عدم درد، فرد به موقع این زخم و عفونت را تشخیص نداده و دچار عوارض شدید تر می شود.

ایسکمیک:  که به علت گردش خون ضعیف است و بیماری عروقی محیطی نیز نامیده می شود.

نوروپاتی-ایسکمیک :  ترکیبی از گردش خون ضعیف و کمبود احساس در پا که منجر به ایجاد زخم پای دیابتی می شود.

زخم ها و عفونت های شدید اگر تحت درمان قرار نگیرند و یا حتی به درمان مقاومت نشان دهند ممکن است فرد تحت عمل جراحی قطع عضو قرار گیرد. زخم ناشی از جراحی قطع عضو نیز به علت موارد فوق، در معرض خطر ابتلا به زخم مزمن است. پس لازم است بدانید که درمان ضعف گردش خون و نوروپاتی از موارد ضروری محسوب می شود.

زخم دیابتی که شایع ترین نوع آن زخم پای دیابتی است ناشی از آسیب پوست در ناحیه پا است. زخم پای دیابتی به سرعت گسترش می یابد و ممکن است دردناک باشد. عفونت یکی از عوارض رایج زخم پای دیابتی است. زخم های دیابتی می تواند ناشی از دیابت کنترل نشده، نارسایی عروق، فقدان حس، کفش های نامناسب، تروما و یا حتی ارثی باشد. خود درمانی و درمان های خانگی برای درمان این زخم ها توصیه نمی شود. تاخیر در درمان زخم پای دیابتی یکی از دلایل اصلی آمپوتاسیون غیرتروماتیک است. بنابراین درمان زخم دیابتی را به تاخیر نیندازید.

زخم فشاری (زخم بستر)

زخم فشاری یا زخم بستر در درجه اول بیمارانی که بستری شده اند و یا از تحرک محدود رنج میبرند را تهدید می کند. فشار مداوم بر روی قسمتی از بافت بدن سبب ایجاد فشار بر روی مویرگ ها شده و جریان خون را تحت تاثیر قرار می دهد. مناطقی که بیشرین خطر را برای زخم بستر دارند عبارتند از: تیغه شانه ( استخوان کتف )، باسن و کمر، پاشنه پا. علائم ناشی از زخم بستر قرمزی پوست، خارش، تورم و تاول در ناحیه ای است که با زمین (یا سطوح صاف مانند تخت) در تماس است. این نوع زخم‌ها بیشتر در کمر و پا رایج هستند.

مهم ترین گام در درمان زخم بستر، درمان پیشگیرانه است. به عبارت دیگر، می توان بیماری را که مستعد زخم فشاری است تشخیص داد و از بروز زخم جلوگیری کرد. تغییر موقعیت هر دو ساعت یک بار، به بیمارانی که نمی توانند حرکت کنند، جلوگیری از اصطکاک روی پوست هنگام تغییر پوزیشن و خشک نگه داشتن پوست ضروری است. اگرچه توصیه می شود که میزان رطوبت را با پودر زدن پوست کاهش دهید، اما باید توجه داشته باشید که پودر مرطوب باعث آسیب بیشتر خواهد شد. علاوه بر این، به منظور جلوگیری از کلونیزاسیون باکتری ها، بستر بیماران باید به طور مرتب کنترل شود و پوست باید به طور منظم با آنتی سپتیک ها درمان شود. علاوه بر این، در درمان  بیماران باید از آلودگی مدفوع با زخم جلوگیری شود. پس از دفع ، جای بیمار باید در اسرع وقت  عوض شود.

تخت های ویسکوالاستیک برای توزیع مساوی فشار باید ترجیح داده شود. لحاف زیر بیمار همیشه باید خشک باشد. در نهایت برای از بین بردن کاهش جریان خون و ایسکمی، هنگام تغییر پوزیشن انجام ماساژ هایی که سبب تسریع گردش خون می شود مهم است. درمان سیستمیک: در درمان ابتدا باید تغذیه بیمار اصلاح شود، اگر عفونت وجود داشته باشد، باید درمان آنتی بیوتیک سیستمیک را شروع کرد، و اگر در قند خون اختلال باشد باید کنترل شود.

هدف اصلاح تغذیه این است که از تخریب بافت جلوگیری شود. برای این منظور مصرف پروتئین و کالری بیمار باید تنظیم شود. ویتامین A و C که سبب تسریع بهبود زخم می شود، روی مورد نیاز برای اپیتلیالیزاسیون و تکثیر فیبروبلاست، مکمل ها و نیز سایر عناصر ضروری (آهن، مس و کلسیم)  باید به رژیم غذایی روزانه اضافه شوند.  به دنبال همه این اقدامات، با بررسی سطح آلبومین در خون بیمار (سطح آلبومین باید حداقل ۲.۲ g / dl) و اندازه گیری هموگلوبین خون  (Hb 12-15 g / باید بالای ۱۰۰ میلی لیتر باشد) سطح اکسیژناسیون بافت باید بررسی شود.

از آنجا که در میان علل، فشار عامل اصلی است، در ناحیه زخم فشار باید برداشته شود. در غیر این صورت، بهبود در زخم وجود ندارد و وضعیت بدتر می شود. ساده ترین درمان همانطور که در روش های پیشگیرانه ذکر شد، این است که موقعیت بیمار در بستر را هر ۲ ساعت یک بار تغییر داد.

اسپاستی سیتی مشکلی است که نباید در درمان زخم های فشاری نادیده گرفته شود. مهار اسپاسم هم برای انجام جراحی و هم جلوگیری از ایجاد زخم پس از جراحی ضروری است.

انواع دیگر زخم های مزمن

بهبود برخی از انواع زخم ها میتواند مدت زیادی طول بکشد و این نوع زخم ها به مراقبت ویژه ای نیاز دارند. اگر زخم شما به درمان متعارف پاسخ ندهد، متخصصین زخم می توانند به شما کمک کنند

  • زخم های شریانی
  • سوختگی ها (بسته به محل سوختگی)
  • فلاپ ها و پیوند های پوستی در معرض خطر
  • جراحات ناشی از تصادف
  • زخم های عفونی
  • زخم های ایسکمیک
  • زخم های متابولیک
  • عفونت های بافت مرده
  • آسیب ناشی از اشعه
  • باز شدن زخم جراحی
  • گزش برخی حشرات

موانع بهبود یافتن زخم چیست؟

عواملی که می‌توانند روند بهبود زخم را کاهش دهند عبارتند از:

  • پوست مرده (نکروز): پوست مرده و سایر عوامل خارجی منجر به شکست فرایند بهبود می‌شوند.
  • عفونت: در یک زخم باز ممکن است یک عفونت باکتریایی ایجاد شود. پس بدن به جای زخم عفونت را درمان می‌کند.
  • خون‌ریزی: خون‌ریزی مداوم حاشیه‌های زخم را از هم جدا می‌کند.
  • آسیب مکانیکی محل زخم: به عنوان مثال، فردی که ساکن و بی‌حرکت است به علت فشار ثابت و اصطکاک در معرض زخم بستر قرار دارد.
  • رژیم غذایی: انتخاب غذاهای عاری از مواد مغذی سبب می‌شود تا بدن مواد مغذی مورد نیاز برای بهبودی زخم را از جمله ویتامین C، روی و پروتئین دریافت نکند.
  • شرایط پزشکی خاص: دیابت، کم‌خونی و برخی از بیماری‌های عروقی که جریان خون به منطقه زخم را محدود می‌کند و یا هر اختلالی که مانع به کارگیری درست سیستم ایمنی بدن می‌شود.
  • سن: درمان زخم در افراد مسن بیشتر طول می‌کشد.
  • داروها: داروها یا درمان‌های خاصی که در خلال بعضی از بیماری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند ممکن است مانع طی شدن صحیح روند بهبودی بدن شوند.
  • سیگار کشیدن: سیگار کشیدن مانع بهبودی می‌شود و خطر عوارض ناشی از زخم را افزایش می‌دهد.
  • رگ‌های واریس: جریان خون محدود شده و تورم می‌تواند منجر به شکستگی پوست و ایجاد زخم دائمی منجر شود.
  • خشکی: زخم‌هایی مانند زخم‌های پا که در معرض هوا قرار می‌گیرند، احتمال بهبودی کمتری دارند. چون سلول‌های مختلفی در جریان بهبودی زخم نقش دارند. سلول‌هایی مانند سلول‌های پوستی و سلول‌های ایمنی بدن که نیاز به محیط مرطوب دارند.

چگونه علت زخم را تشخیص دهیم؟

علت زخم مزمن باید شناسایی شود تا عوامل اصلی بتوانند کنترل شوند. به عنوان مثال، اگر یک زخم پا به‌دلیل دیابت ایجاد شده باشد، پزشک شما کنترل میزان قند خون را بررسی می‌کند و ممکن است توصیه کند که به یک متخصص پا برای جلوگیری از زخم‌های تکراری در آینده مراجعه کنید. در مورد زخم ناشی از وریدهای واریسی، ممکن است لازم باشد که جراحی بر روی رگ‌ انجام شود. روش‌های تشخیص زخم مزمن عبارتند از:

  • معاینه فیزیکی از جمله بازرسی زخم و ارزیابی عصب محلی و تامین خون
  • تاریخچه پزشکی از جمله اطلاعات در مورد بیماری‌های مزمن، جراحی‌های اخیر و داروهایی که شما به‌طور مرتب یا اخیرا مصرف کرده‌اید
  • آزمایش خون و ادرار
  • بافت‌برداری از زخم
  • کشت زخم برای یافتن هر میکروارگانیسمی که باعث ایجاد بیماری می‌شود.

مراقبت های پزشکی و پرستاری درمان زخم مزمن

همانطور که گفته شد روش درمان زخم مزمن بر اساس نوع و دلیل زخم، متفاوت است. ابتدا دلیل اصلی ایجاد زخم قبل از اینکه مراحل درمان شروع شود، باید مورد توجه قرار گیرد. افراد مبتلا به دیابت باید تغذیه و سلامت عروق خود را بهبود بخشند. هم در زخم دیابتی و هم زخم بستر، نیاز به تخلیه و پاکسازی زخم هست. انجمن متخصصین درمان زخم، از واژه مخفف TIME برای به یاد آوردن عواملی که به بهبود زخم مزمن کمک می کند استفاده می کنند:

  • T: Tissue بافت
  • I: Inflammation or infection التهاب یا عفونت
  • M: Moisture رطوبت
  • E: Edge لبه دار شدن زخم
  • تمیز کردن: برای پاک کردن خاک و آوار از زخم تازه انجام می‌گردد. این فرایند بایستی بسیار آرام و اغلب در حمام انجام شود.
  • در بعضی از زخم‌ها و جراحت‌ها واکسیناسیون برای پیش‌گیری از کزاز توصیه می‌شود.
  • برای برخی از زخم‌های عمیق جراحی ضروری باشد. بیهوشی موضعی قبل از عمل انجام خواهد شد.
  • حذف و برداشتن پوست مرده زخم. قبل از انجام، بیهوشی موضعی اعمال خواهد شد.
  • بستن زخم‌های بزرگ با بخیه یا بست.
  • پانسمان انتخاب‌شده توسط دکتر شما بستگی به نوع و شدت زخم دارد. در اغلب موارد زخم‌های مزمن، پزشک یک پانسمان مرطوب را توصیه می‌کند.
  • کاهش درد به‌ وسیله دارو. درد می‌تواند رگ‌های خونی را تشدید کند، که باعث می‌شود روند بهبودی متوقف شود. اگر زخم شما درد داشت، به پزشک خود بگویید. پزشک ممکن است پیشنهاد کند که داروهای ضد درد مانند پاراستامول مصرف کنید و یا ممکن است داروهای قوی‌تر را تجویز کند.
  • علائم درمان عفونت شامل درد، چرک و تب است. در صورت لزوم، پزشک آنتی‌ بیوتیک‌ها و مرهم‌های ضد میکروبی را تجویز می‌کند. مطابق دستور استفاده نمایید.
  • بررسی داروهای دیگر شما. بعضی از داروها، مانند داروهای ضد التهابی و استروئیدها، در روند بهبودی بدن دخالت دارند. در مورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید (از جمله داروهای طبیعی) یا اخیرا مصرف کرده‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است دوزهای متفاوتی را تجویز کند یا داروهای دیگر تجویز کند تا زخم شما بهبود یابد.
  • استفاده از کمک کننده‌هایی مانند جوراب ساق بلند پشتیبانی. از این ادوات مطابق دستور پزشک خود استفاده کنید.
  • درمان سایر شرایط پزشکی، مانند کم خونی، که ممکن است باعث بهبودی زخم شما شود.
  • تجویز آنتی‌ بیوتیک‌های خاص برای زخم‌های ناشی از Bairnsdale یا Buruli. در این موارد حتی پیوند پوست نیز ممکن است مورد نیاز باشد.
  • پیشنهاد جراحی یا درمان به‌ وسیله تابش برای حذف زخم‌های جوانی (یک سرطان پوست غیر تهاجمی).
  • بهبود جریان خون با جراحی عروقی: در صورتی که دیابت یا سایر شرایط مرتبط با خونریزی باعث جلوگیری از بهبود زخم شود.

خود مراقبتی در زخم‌های مزمن

شما برای درمان از طرف درمانگر خود هدایت و بررسی می‌شوید، اما پیشنهادات در ادامه برخی از توصیه‌ها برای مراقبت از خود در برابر برخی زخم‌ها ارائه می‌شود:

  • در صورت امکان، داروهایی را مصرف نکنید که در پروسه درمان با فرآیند طبیعی بهبود بدن مقابله کنند. به عنوان مثال، داروهای ضد التهاب (مانند آسپرین بدون نسخه) باعث کاهش فعالیت سلول‌های سیستم ایمنی بدن می‌شود. از پزشک خود بخواهید که لیستی از داروها را در کوتاه مدت بررسی کند.
  • اطمینان حاصل کنید که به درستی غذا می‌خورید. بدن شما نیازمند تغذیه خوب و مناسب برای فرایند بهبود است.
  • غذاهای حاوی ویتامین C را در رژیم غذایی خود قرار دهید. بدن به ویتامین C برای ایجاد کلاژن نیاز دارد. هر روز میوه‌های تازه و سبزیجات نیز بدن شما را با سایر مواد مغذی ضروری برای بهبود زخم مانند ویتامین A، مس و روی تامین می‌کنند. این موارد می‌تواند در کنار ویتامین C به رژیم غذایی شما اضافه شود.
  • زخم خود را بپوشانید. اگر آن‌ها گرم نگه داشته شوند، سریع‌تر بهبود می‌یابند. سعی کنید هنگام تعویض لباس سریع باشید. قرار گرفتن یک زخم در هوای آزاد می‌تواند دمای آن را کاهش دهد و ممکن است برای چند ساعت بهبود یافتن را با کندی مواجه کند.
  • از یک کرم ضد آفتاب، سرم شستشو و یا اسپری در زخم مزمن استفاده نکنید. این موارد برای سلول‌های درگیر در ترمیم زخم مضر و سمی هستند.
  • ورزش منظم داشته باشید زیرا باعث افزایش جریان خون، بهبود سلامت عمومی و سرعت بهبود زخم می‌شود. برای پیشنهادات در مورد ورزش مناسب از پزشک خود بپرسید.
  • مدیریت سایر بیماری‌های مزمن مانند دیابت.
  • سیگار نکشید.
  • زخم خود را به ‌طور مرتب بررسی کنید. اگر دچار علائم خاصی شد بلافاصله دکتر خود را در جریان قرار دهید. از جمله:
  • خون‌ریزی
  • افزایش درد
  • چرک و تخلیه آن از زخم
  • تب
  • اگر دچار نگرانی در مورد زخم خود هستید، با درمانگر خود مشورت کنید.

محلول های شستشوی زخم

شستشوی زخم مؤثرترین روش تمیز کردن زخم است و اگر به درستی انجام شود می تواند منجر به تسریع بهبود زخم شود. البته این کار تنها به معنای ریختن محلول شوینده روی زخم نیست بلکه برای مؤثر واقع شدن باید به شکل اصولی و طبق دستورالعمل های خاصی انجام شود.

شستشوی زخم چیست؟

شستشوی زخم به معنای جریان مداوم محلول شوینده روی زخم باز برای از بین بردن:

  • بقایای سلولی که به زخم چسبیده اند
  • باکتری های سطحی
  • ترشحات زخم
  • باقیمانده پانسمان (که به زخم چسبیده)

است. هدف از شستشوی زخم ها کمک به حفظ محیط مرطوب روی زخم، تسهیل دبریدمان و تسریع بهبود زخم است.

به عبارتی شست و شو و آبیاری زخم ها، یک گام مهم در تسهیل پیشرفت فاز التهابی به فاز تکثیر تکثیری با حذف لایه های بافت ها شود. هم چنین می تواند از آبسه و یا آلودگی زخم پیشگیری کند. هدف کلی از شست و شوی زخم تمیز کردن آن و به حداقل رساندن باکتری های موجود در بستر زخم است.

ویژه: کلینیک زخم در تهران

هنگام شستشوی زخم به نکات زیر توجه کنید:

  • هر بار که پانسمان را عوض می کنید زخم باید شستشو داده شود. زخم ها هنگام معاینه اولیه نیز شستشو داده می شوند تا پزشک معالج بتواند زخم را بهتر و دقیق تر بررسی کند.
  • اعمال فشار مناسب در شستشوی مؤثر بسیار مهم است. فشار کم نمی تواند باکتری های سطحی زخم را که می توانند منجر به عفونت زخم شوند از بین ببرد. فشار زیاد علاوه بر آسیب رساندن به بافت، ممکن است باکتری های سطحی را به داخل بستر زخم براند. فشار شستشو باید بین 4 تا 15 psi باشد. استفاده از قوطیهای سالین تحت فشار نیز قابل قبول است.

شستشوی زخم بسیار آسان، سریع، ارزان و مؤثر است. زخم ها را، در هر قسمتی از بدن که باشند، می توان شستشو داد. ممکن است به بیماران نیز آموزش داده شود که خودشان زخم را در منزل شستشو بدهند.شستشوی زخم کار متداولی است که توسط پزشکان مراقبت از زخم انجام می شود. این کار قبل از تعویض پانسمان انجام شده و می تواند باعث بهبودی زخم و جلوگیری از بروز عفونت شود.

انواع محلول های شستشوی زخم

انتخاب محلول مناسب یکی از مهمترین مراحل در شستشوی زخم است. در حالت ایده آل، محلول شستشو باید ایزوتونیک، غیرهمولیتیک، غیر سمی، شفاف و ارزان باشد و به آسانی استریل شود. متأسفانه، چنین محلولی هنوز وجود ندارد. در حال حاضر، نرمال سالین رایج ترین محلول شستشوی مورد استفاده است. روش های زیادی برای شست و شوی زخم وجود دارد؛ مانند استفاده از ضدعفونی کننده هایی چون بتادین، کلرهگزیدین و پراکسید هیدروژن؛ اما این ضدعفونی کننده ها ممکن است سبب ایجاد مسمومیت در بافت ها شده و بهبود زخم را مختل کرده و زخم حاد شود. برخی از روش های شست و شوی موضعی معمول عبارتند از:

نرمال سالین (سرم فیزیولوژی)

نرمال سالین محلولی ایزوتونیک بوده و همانطور که گفته شد رایج ترین محلول شستشوی زخم است. دلیل این امر عوامل فیزیولوژیکی و ایمن بودن محلول است (نرمال سالین کمترین میزان سمیت را در بین محلول های شستشو دارد). اما یکی از معایب نرمال سالین این است که زخمهای نکروزی را به خوبی سایر محلول ها تمیز نمی کند و هیچ نوع ویژگی آنتی سپتیک ندارد.

توصیه :

  • بایستی تمامی محلول آماده شده در یک جلسه استفاده شده و جهت نوبت بعدی تعویض پانسمان، محلول جدیدی تهیه گردد.
  • محلول نرمال سالین باید شفاف باشد در غیر این صورت استفاده نگردد.

آب استریل

آب استریل که از طریق تقطیر ایجاد می شود فاقد هرگونه ماده ضد میکروبی یا مهارکننده باکتری یا بافرهای اضافی است. این آب اغلب به عنوان جایگزین ارزان تری برای محلول سالین استفاده می شود. البته آب استریل هیپوتونیک است و ممکن است باعث همولیز (تجزیه گلبول های قرمز) شود؛ به علاوه در عمل های جراحی به راحتی توسط بافتها جذب می شود. بنابراین، استفاده از آن در چنین شرایطی توصیه نمی شود.

آب شرب

در صورتی که محلول نرمال سالین یا آب استریل در دسترس نباشد از آب شرب برای شستشوی زخم استفاده می شود. در واقع، برخی از مطالعات نشان داده اند که آب شرب به اندازه محلول نرمال سالین در کاهش تعداد باکتری ها مؤثر است.

تمیز کننده های تجاری

امروزه تمیز کننده های تجاری به طور روز افزونی برای شستشوی زخم استفاده می شوند. شستشو با مواد تمیز کننده تجاری باکتری ها را نمی کشد اما آنها را از زخم خارج می کند. به علاوه، به دلیل سورفاکتانت موجود در این تمیز کننده ها نیروی کمتری برای حذف باکتریها و بقایای سلولی از زخم لازم است. بنابراین، این مواد برای شستشوی زخم هایی که حاوی ضایعات سلولی چسبنده یا بافت نکروزی هستند مناسبند.


بتادین (پوویدون آیودین)

بتادین یک محلول ضد میکروبی است که در برابر طیف وسیعی از عوامل بیماری زا مانند باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مؤثر است. با این حال، از معایب بتادین، سمیت آن برای سلول های سالم و سلول های در حال ترمیم موجود در زخم است. این محلول منجر به خشک شدن پوست و تغییر رنگ آن می شود.

آب اکسیژنه (پراکسید هیدروژن)

محلول پراکسید هیدروژن 3 درصد یکی از ضد عفونی کننده های رایج زخم است. پراکسید هیدروژن ممکن است به عنوان یک عامل دبریدمان شیمیایی عمل کرده و در حذف ضایعات باقی مانده روی زخم و بافت نکروزی مؤثر باشد. در صورت استفاده از محلول پراکسید هیدروژن توصیه می شود که زخم با نرمال سالین هم شستشو داده شود. اکسیژن آزاد شده می تواند حباب هایی ایجاد نماید که کمک به دبریدمان مکانیکی بافت های مرده زخم نماید. ممکن است به دلیل آزاد سازی اکسیژن اثرات کشندگی روی باکتری های بی هوازی داشته باشد.

معایب:

  • به دلیل  اثر جوشیدن و کف کردن می تواند بافت های اپی تلیزه تازه تشکیل شده را از سطح زخم بلند کند.
  •  اثر  سمی بر روی سلولهای فیبروبلاست پوست
  • موارد بیماران با آمبولی اکسیژن وآمفیزم محل عمل جراحی به دنبال شستشو همراه با فشار و شستشوی حفرات بسته زخم گزارش شده است.
  • ممکن است لخته ها را حل کرده و سبب خونریزی گردد.

توصیه :

  • به دلیل خطربروز آمبولی اکسیژن وآمفیزم محل عمل جراحی شستشو با پراکسید هیدروژن همراه با فشار وزخم های حفره ای بسته توصیه نمی شود.
  • استفاده از پراکسید هیدروژن به دلیل اثرات دبریدمان شیمیایی کار بالینی صحیحی نمی باشد. بهتر است از روش های دبریدمان مانند پانسمان های با اثر دبریدمان اتولیتیک یا کمپرس گازآغشته به نرمال سالین استفاده نمایید.

هیپوکلریت سدیم

هیپوکلریت سدیم در زخم های فشاری حاوی بافت نکروزی به منظور کنترل عفونت مورد استفاده قرار می گیرد. این ترکیب دارای اثر ضد باکتریایی در برابر بسیاری از باکتری هایی است که معمولاً در زخم های باز دیده می شوند. بعضی اوقات از آن برای کنترل رشد باکتریها و به حداقل رساندن بو در زائده های سرطانی استفاده می شود. با این حال، این محلول در صورت استفاده طولانی مدت برای سلول های سالم و سلول های در حال ترمیم سمی است. در نتیجه استفاده از آن برای دوره های طولانی تر از 7 الی10 روز توصیه نمی شود.

  • محلول ائوزول

آهک آغشته به کلر ومحلول اسید بوریک شامل 0.25% کلرین در دسترس با PH 8.5-7.5 می باشد.

  • محلول داکین: محلول جراحی کلر حاوی جوش شیرین

محلول کلر حاوی جوش شیرین شامل اسید بوریک، آهک آغشته شده به کلرو کربنات سدیم است که در ترکیب باهم محلول 0.5 درصد کلرین با PH برابر 9.5 را می سازند.

 معایب

  • به سرعت در مجاورت خون، ترشحات عفونی و ارگانهایی حیاتی غیرفعال می شود.
  • سمی برای فیبروبلاست ها و جلوپیری از ساخت کلاژن.
  • مهار مهاجرت لوکوسیت ها و سلولهای آندوتلیال.
  • متوقف نمودن همیشگی میکرووسکولاریزیشن
  • به شدت محرک برای بافت و ایجاد ادم لوکالیزه.
  • ایجاد واکنش شوارتزمن و متعاقب آن نارسایی کلیوی
  • جذب اسید بوریک موجود در محلول ائوزول و داکین می تواند منجربه نارسایی کبدی یا کلیوی گردد.
  • ممکن است لخته ها را حل کرده و سبب خونریزی گردد.
  • اثر سفت کنندگی کمی بر روی بافت نکروتیک و اسکار سیاه رنگ دارد.

اسید استیک

محلول اسیدی است که PH محیط زخم را کاهش می دهد. موثر بر پسودوموناس آئروژینوزا.

 معایب

  • اثر سمی بر روی سلول های فیبروبلاست پوست
  • ایزوتونیک و Haemolytic  نیست
  • جهت شستشوی مننژ، بافت مغز و یا پرده سوراخ شده گوش مناسب نیست
  • ممکن است سبب ایجاد درد در زخم شود.
  • امکان ایجاد حساسیت و قرمزی اطراف زخم وجود دارد.

کلرهگزیدین گلوکونات همراه با ستریمید (ساولن)

به طور سنتی جهت تمیز کردن “زخم های کثیف” استفاده می شد. ستریمید ماده  فعال با ذرات معلقی است که ویژگی ضدعفونی کنندگی دارد.

  • موثر بر طیف وسیعی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی (نوع خاصی از رنگ آمیزی)
  • با اثر دبریدمان و پاکسازی بافت های مرده از سطح زخم
  • مناسب جهت ضدعفونی کردن اشیا

معایب:

  • احتمال بروز حساسیت های شدید پوستی
  • در ترکیب با ساولن احتمال بروز اثرات سمی وجود دارد.
  • غیرفعال شدن در مجاورت با صابون و مواد آنیونیک
  • ایزوتونیک نمی باشد.
  • کاهش اثرات آنتی سپتیکی در مجاورت خون و یا آلودگی های زیستی
  • جهت شستشوی سوراخ شدگی پرده گوش یا مغز و مننژ نبایستی استفاده شود.
  • غیرموثر در برابر قارچ ها و ویروس ها.
  • بدون خاصیت کشندگی اسپور باکتری ها (بیوفیلم)
  • احتمال آلودگی محلول با پسودوموناس آئروژینوزا
  • غیرفعال شدن اثر هنگام استفاده با پوویدن-آیوداین
  • اثر بسیار سمی ساولن بر روی سلولهای فیبروبلاست پوست

توصیه :

  • توصیه می شود به دلیل اثرات سمی ساولن از این محلول در تمیزکردن روزانه زخم مورد استفاده قرار نگیرد.

کلرهگزیدین گلوکونات

محلول آنتی سپتیک و ضدعفونی کننده ای می باشد که با استفاده از آب مقطر یا الکل با نسبت های متفاوت درغلظت های مختلف تهیه می گردد.

  • موثر بر طیف وسیعی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی(نوع خاصی از رنگ آمیزی)
  • با کمترین میزان اثر سمی بر روی بافت گرانوله تازه تشکیل شده
  • موارد نادر جذب سیستمیک توسط بدن و اثرات سمی ناشی از آن
  • مناسب جهت ضدعفونی کردن اشیا

معایب:

  • احتمال بروز حساسیت پوستی
  • در ترکیب با ساولن احتمال بروز اثرات سمی وجود دارد.
  • غیرفعال شدن در مجاورت با صابون و مواد آنیونیک
  • ایزوتونیک نمی باشد.
  • کاهش اثرات آنتی سپتیکی در مجاورت خون و یا آلودگی های زیستی
  • جهت شستشوی سوراخ شدگی پرده گوش یا مغز و مننژ نبایستی استفاده شود.
  • غیرموثر در برابر قارچ ها و ویروس ها.
  • بدون خاصیت کشندگی اسپور باکتری ها (بیوفیلم)
  • احتمال آلودگی محلول با پسودوموناس آئروژینوزا وجود دارد
  • غیرفعال شدن اثر هنگام استفاده با پوویدن-آیوداین

توصیه :

  • بهتر است از انواع یک بار مصرف کلرهگزیدین گلوکونات استفاده شود و باقیمانده آن دور ریخته شود.
  • به دلیل خنثی سازی اثر کلرهگزیدین توسط پوویدن-آیوداین، بهتر است این دو محلول با هم استفاده نگردد.

انتخاب محصولات مناسب برای شستشوی زخم، مرحله کلیدی در شستشوی موثر زخم بدون آسیب رساندن به بافت زخم و پوست حاشیه آن است. این کار را بر عهده ی متخصص و درمانگر زخم بگذارید تا بهترین انتخاب را انجام دهد.

شستشوی زخم بستر

هیپوکلریت سدیم به صورت سنتی در درمان زخم بستر حاوی بافت نکروتیک، برای کمک به کنترل عفونت استفاده شده است. هیپوکلریت سدیم اثر ضد میکروبی و کشنده میکروب در مقابل اغلب باکتری های شایع در زخم های باز دارد. گاهی از این مایع روی  زخم های سرطانی برای کنترل باکتری ‌ها و کاهش بوی بد استفاده می ‌شود. این مایع برای سلول‌های سالم و بافت گرانوله سمی است و استفاده از آن برای دوره بیش از هفت تا ده روز توصیه نمی شود.

شستشوی زخم سزارین

زخم سزارین نوعی زخم جراحی است که دارای دو سری بخیه خارجی روی پوست شکم و بخیه های جذبی داخلی رحم است. هرگونه عفونت در این زخم می تواند به سرعت به لایه های داخلی تر نیز راه پیدا کند. 

شستشوی زخم جراحی

شستشوی زخم جراحی خصوصا قبل از کشیدن بخیه ها از اهمیت زیادی برخوردار است. بخیه ها محل مناسبی برای تجمع عوامل میکروبی، پوسته های مرده، ترشحات یا خون های باقی مانده هستند. شستشوی زخم جراحی باید تمام این اضافات را از روی زخم پاک نماید. برای جلوگیری از باز شدن بخیه یا پارگی زخم جراحی، طبق تجویط پزشک خود، تا زمان لازم از برخورد آب با زخم خودداری نمایید. پس از ان در هنگام تعویض پانسمان می توانید با محلل شستشوی زخم تخصصی، زخم بخیه و اطراف آن را تمیز نموده و پانسمان را تعویض کنید. شستن زخم جراحی معمولا با استفاده از گاز استریل آغشته به محلول شستشو انجام می شود.

شستشوی زخم عمیق

زخم عمیق معمولا با ترشحات زخم، بافت نکروزه و باقی مانده های سلولی زخم پر شده است. شستشوی زخم عمیق شامل تخلیه کردن و تمیز کردن حفره زخم و پاکسازی پوست اطراف آن می باشد. با این کار بافت های نکروزه و عفونی از زخم شسته شده و خون رسانی به بستر زخم افزایش پیدا می کند. زخم عمیق باید با محلول شستشو دهنده ای که توسط پزشک تجویز می شود شستشو و داخل آن با پانسمان مخصوص زخم حفره ای پر شود.