زخم جراحی، برش یا بریدگی است که در طی جراحی توسط جراح بر روی پوست ایجاد میشود. اندازه زخم جراحی بسته به محل و نوع عمل جراحی متفاوت هست.
معمولاً بعد از اتمام عمل جراحی، جراح لبه های بریده شده را بهم می‌رساند و آنها را با بخیه فیکس میکند. اما در بعضی موارد محل جراحی برای درمان باید باز بمانند.
زخم جراحی بسته
در این نوع زخم لبه های پوست پس از پایان جراحی توسط نخ بخیه، استپلر (منگنه پزشکی)، چسب های بخیه نواری یا مایع به هم نزدیک می شوند و التیام زخم از نوع اولیه می باشد.
زخم جراحی باز
در این نوع زخم جراحی بنا به نیاز زخم و صلاحدید جراح، زخم پس از عمل باز باقی می ماند تا با التیام ثانویه بهبود پیدا کند. در این نوع التیام فضای خالی داخل زخم با بافت گرانوله پر شده و با توجه به شرایط بیمار، جراح تصمیم به بستن زخم می نماید در غیر اینصورت تا بسته شدن خود به خود زخم بایستی مراقبت و مدیریت زخم انجام گردد.
انواع زخم های جراحی
زخم های جراحی را می‌توان به چهار دسته تقسیم بندی کرد. این دسته بندی‌ها بر اساس تمیز یا آلوده بودن، خطر عفونت و محل قرارگیری زخم در بدن صورت می‌گیرد.
دسته اول:
این زخم‌ها تمیز هستند و علائم عفونت و التهاب را ندارند.
دسته دوم:
این زخم‌ها به‌عنوان زخمهای آلوده- تمیز در نظر گرفته می‌شوند. اگرچه زخم نشانه‌ای از عفونت ندارد، به خاطر محل قرارگیری آن، خطر عفونی شدن آن بالا است. برای مثال زخمهای جراحی دستگاه گوارش.
دسته سوم:
این زخم ها به عنوان زخم های عفونی در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال، زخم ناشی از گلوله
دسته چهارم:
این نوع زخم ها به‌عنوان زخم های عفونی کثیف در نظر گرفته میشود که شامل زخم هایی است که در معرض مدفوع و ادرار قرار دارند قرار دارند.
علل ایجاد عفونت زخم جراحی چیست؟
بیشتر زخم های جراحی بدون ایجاد مشکل بهبود می‌یابند، اما ممکن است که دچار عفونت بعد از عمل شوند.
خطر ابتلا به عفونت بعد از جراحی بین 1 تا 3 درصد است.
عوامل خطر برای ایجاد عفونت زخم جراحی شامل داشتن بیماری زمینه ای مانند دیابت، سیگار کشیدن، سن بالا و اضافه وزن می‌باشد. علاوه بر این ها، خطر ابتلا به عفونت برای جراحی های طولانی هم بالا است.
از علل دیگر عفونت زخم های جراحی، استریل نبودن محیط اتاق عمل و همچنین تجهیزاتی که استفاده میشود هست.
عفونت زخم جراحی ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:
میکروب هایی که به طور طبیعی روی پوست شما وجود دارند و وارد زخم جراحی می شوند.
میکروب هایی که داخل بدن و یا بر روی اندامی که جراحی بر رروی آن انجام شده قرار دارند.
میکروب های موجود در هوا
دست های آلوده پرستار یا دستیار جراح
ابزار جراحی آلوده
شما ممکن است در معرض خطر عفونت زخم جراحی قرار داشته باشید اگر:
دیابت کنترل نشده داشته باشید.
مشکلات در سیستم ایمنی خود داشته باشید.
دچار اضافه وزن بوده و یا چاق باشید.
سیگار بکشید.
از کورتیکواستروئیدهایی چون پردنیزون استفاده کنید.
جراحی بیش از دو ساعت داشته باشید.
عفونت زخم جراحی در سطوح مختلف ایجاد می شود که در زیر به آن ها اشاره می کنیم:
زخم جراحی سطحی: عفونت زخم جراحی تنها در ناحیه پوستی است.
زخم جراحی عمیق: عفونت زخم جراحی به نواحی عمیق تر از پوست راه یافته و ماهیچه و بافت رسیده است.
زخم جراحی اندامی/ فضایی: عفونت زخم جراحی عمیق است و اندام و فضایی که جراحی در آن انجام شده را درگیر کرده است.
علائم عفونت زخم جراحی چیست؟
دردناک بودن محل جراحی
قرمزی و التهاب اطراف محل زخم
خارج شدن ترشحات چرکی
داشتن بوی بد محل جراحی
یکی دیگر از علائم شایع عفونت برای این نوع زخم ها، داشتن تب است.
درمان عفونت زخم جراحی
آنتی بیوتیک ها معمولا برای درمان عفونت زخم جراحی به کار می روند. در برخی مواقع، شما ممکن است برای درمان عفونت زخم جراحی به انجام جراحی دیگری نیاز داشته باشید.
تعویض پانسمان زخم جراحی
درمان زخم های جراحی معمولاً به محل ایجاد زخم بستگی دارد. پانسمان جراحی به طور معمول بر روی زخم قرار داده می شود و در صورت نیاز به طور مرتب تعویض می شود. پوست اطراف زخم نیاز به تمییز شدن و ضد عفونی شدن دارد و معمولاً با آب نمک و صابون به راحتی تمییز می شود. باید بدانید که شستشوی زخم بخیه بسیار مهم است. همچنین گاهی نیاز است تا زخم توسط آب نمک مداوماً خیس شود. بدین منظور می توان از یک اسپری آب نمک استفاده کرده و مداوماً محل را اسپری کرد.
درمان زخم جراحی در منزل
می تواند شامل تعویض به موقع پانسمان و تمییز کردن محل زخم باشد. مسکن های معمول نیز می توانند برای کاهش درد بسیار مفید باشند. برخی مواقع قبل از ترمیم کامل زخم، بیمار از بیمارستان مرخص می شود. در این مورد مراقبت های در منزل و اجرای دستورالعمل ها، بسیار حائز اهمیت است. دنبال کردن باید ها و نباید ها که توسط پزشک تجویز می گردد، روند درمان را سرعت بخشیده و شانس ابتلا به عفونت را کاهش می دهد.
مراقبت در منزل برای زخم جراحی ممکن است شامل برخی از روشهای مشابه، از جمله تغییرات مکرر پانسمان و تمیز کردن باشد. داروهای بدون نسخه ضد درد همچنین می توانند درد را کاهش دهند.
اغلب، بیماران قبل از بهبود زخم جراحی کاملاً از بیمارستان مرخص می شوند. ضروری است که بیماران از تمام دستورالعملهای مراقبت در منزل پیروی کنند. رهنمودهای زیر به طور صحیح باعث بهبودی و کاهش احتمال عفونت خواهد شد.
بهبود زخم جراحی
معمولاً عفونت زخم جراحی در طی 30 روز بعد از عمل رخ می دهد. زخم عفونی می تواند قرمز یا دردناک و داغ بوده و ترشح کند. برای درمان عفونت ، پزشک به بیمار آنتی بیوتیک تجویز کرده و یا برخی مواقع نیاز به باز کردن محل عفونی شده و چرکی و خارج کردن چرک می باشد. دوره نقاهت و بهبود کامل زخم جراحی متفاوت بوده و از چند هفته تا چند ماه طول می کشد. جراح باید نکات و مراقبت های لازم و مدت زمان مورد نیاز برای استراحت بیمار را به وی اطلاع دهد. برای بازگشتن به فعالیت های روزانه ، ورزش ها و فعالیت های ورزشی روتین و باز گشتن به محل کار، نیاز است تا شرایط بیمار بررسی گردد.
شکل ظاهری زخم جراحی بهبود یافته ، طبیعی و نرمال بوده و ظاهرش رو به بهتر شدن است. با مراقبت از زخم و تمییز نگه داشتن محل، می توان به کوتاه تر شدن طول درمان نیز کمک کرد.
درمان زخم های جراحی گاهی اوقات بستگی به محل آن دارد. پانسمان جراحی معمولاً بر روی زخم قرار می‌گیرد و ممکن است نیاز به تعویض منظم داشته باشد. پوست اطراف این زخم معمولاً باید با آب‌نمک و صابون تمیز شوند. ممکن است شستشو با آب‌نمک هم برای زخم نیاز باشد که می‌توان این کار را با پر کردن یک سرنگ از آب‌نمک و اسپری کردن آن بر روی زخم انجام داد.
علت خارش زخم جراحی
اکثریت مردم عقیده دارند که خارش زخم نشانه ی فرایند بهبود زخم است. ولی آیا پایه و اساس علی برای این خارش وجود دارد؟ خارش زخم همیشه وجود ندارد ولی در برخی از زخم ها در مواقع خاصی، فرد با کمی خارش مواجه می شود. این خارش زخم در زخم های ناشی از سوختگی خیلی بیشتر اتفاق می افتد . خارش پوستی در زخم های جراحی خیلی کمتر مشاهده می شود ولی در صورت وجود خارش ، این نشانه نگران کننده ای نمی باشد.
برخی از عوارض زخم های جراحی چیست؟
هنگامی که زخمهای جراحی باعث عفونت می شوند، معمولاً در طی ۳۰ روز از عمل جراحی اتفاق می افتد. عفونت ها ممکن است قرمز، دردناک، لمس داغ و یا چرک تخلیه شوند. برای درمان عفونتها، پزشک ممکن است یک آنتی بیوتیک تجویز کند، یا ممکن است مجبور شود زخم را برای تمیز کردن آن باز کند.
مراقبت از زخم جراحی
زخم جراحی ممکن است به تمیز کردن و تعویض مرتب پانسمان نیاز داشته باشد. این کار ممکن است توسط پرستار و یا خود شما انجام شود و اگر خودتان این کار را انجام می دهید نکات زیر را در نظر داشته باشید:
پانسمان و باند قبلی را بردارید. شما می توانید پانسمان زخم جراحی را مرطوب کنید تا باند به راحتی جدا شود.
زخم را تمیز کنید.
یک پانسمان جدید و تمیز بر روی زخم جراحی قرار دهید و باند را ببندید.
برای کمک به بهبودی عفونت زخم جراحی، شما می توانید از پانسمان وکیوم استفاده کنید. این پانسمان جریان خون به زخم جراحی را افزایش داده و به بهبودی آن کمک می کند.
تمیز شدن زخم، بهبودی عفونت زخم جراحی و در نهایت رفع کامل آن ممکن است به روزها، هفته ها و حتی ماه ها زمان نیاز داشته باشد. اگر زخم جراحی به خودی خود بسته نشود، شما ممکن است به پیوند پوست یا جراحی فلپ عضله برای بستن زخم نیاز داشته باشید. اگر به جراحی فلپ ماهیچه نیاز باشد، جراح بخشی از بافت ماهیچه ای را از شانه؛ باسن یا بالای سینه برداشته و بر روی زخم جراحی قرار می دهد. این جراحی تا زمانی که عفونت زخم جراحی برطرف نشده است انجام نمی گیرد.
در بدن انسان برای ادامه حیات به طور مداوم فعالیت متابولیک انجام می گیرد که این فعالیت ها با مصرف اکسیژن و تولید دی اکسید کربن و انرژی همراه هستند. همانطور که می دانید اکسیژن از هوا وارد ریه ها و سپس وارد جریان خون می شود و به بافت ها می رسد. در نتیجه اطلاع از میزان اکسیژن خون پارامتر مهمی در تشخیص و درمان بیماری ها و آسیب های بافتی است.
پالس اکسیمتر وسیله ای است که برای اندازه گیری میزان اکسیژن (اشباع اکسیژن) خون استفاده می شود. این اندازه گیریِ آسان و بدون درد، چگونگی ارسال اکسیژن به قسمت های دورتر از قلب، مانند دست ها و پاها را اندازه گیری می کند. دستگاهی که این آزمایش را انجام می دهد، پالس اکسیمتر نام دارد. پالس اکسیمتر یک وسیله کوچک و سبک وزن است. این ابزار غیر تهاجمی (بدون وجود هیچ گونه سوزنی که داخل بافت بدن فرو رود) به راحتی به نوک انگشت دست یا انگشت شست پا یا لاله گوش متصل می شود. دو طول موج نور از طریق پالس اکسیمتر برای اندازه گیری میزان ضربان قلب و میزان اکسیژن ارسال می شود. هنگامی که پالس اکسیمتر به پایان ارزیابی خود می رسد، صفحه نمایش آن، درصد اکسیژن خون و همچنین میزان ضربان قلب را نمایش می دهد.
روش استفاده از دستگاه پالس اکسی متر:
ابتدا دو باتری اندازه AAA را با دقت و به درستی در محفظه باتری دستگاه قرار دهید. اگر بیشتر از ۷ روز از دستگاه استفاده نمی کنید باتری را از دستگاه درآورید. به این ترتیب از آسیب های احتمالی ناشی از نشتی باتری جلوگیری به عمل می آید.
این پالس اکسی متر انگشتی به شکل یک گیره است دهانه آن را باز نموده و انگشت خود را به همان صورتی که در شکل نشان داده شده در داخل دستگاه قرار دهید.
پس از قرار دادن انگشت خود در دستگاه دو ثانیه صبر کنید تا دستگاه به صورت خودکار روشن شود. با روشن شدن دستگاه می توانید درصد اکسیژن اشباع خون و نرخ ضربان قلب را بر روی صفحه نمایش دستگاه مشاهده نمایید. صفحه نمایش دستگاه دو نوع اطلاعات در اختیار شما قرار می دهد: درصد اکسیژن اشباع خون SPO2 و نرخ ضربان قلب PR . اطلاعات صفحه نمایش با چرخیدن دست قابلیت چرخش در ۴ جهت را دارد. نکته: PI نشان داده شده در صفحه نمایش بلافاصله بعد از چرخش صفحه نمایش ظاهر می شود و نشان دهنده شاخص پرفیوژن ( نسبت جریان خون پالسی به غیر پالسی ) است که ظرف مدت ۲۰ ثانیه به PR تغییر می کند.
انديكاسيون هاي پالس اكسيمتر:
پالس اكسيمتر را بايد در تمام شرايطي كه وضعيت اكسيژن بيمار نگران كننده است يا حتي به ميزان كم مشكوك به هيپوكسي هستيم به كار گرفت. در بسياري از سيستمهاي اورژانس، در تمام شرايط اورژانسي براي بيماران، پالس اكسيمتر گذاشته مي‌شود. عدد پالس اكسيمتر گاه به عنوان “ششمين علامت حياتي” خوانده مي‌شود.اين امر نشان مي‌دهد كه عدد پالس اكسيمتر يك معيار استاندارد براي سنجش وضعيت بيمار در كنار تنفس، نبض، پوست، مردمك و فشار خون است.
بررسي درصد اكسيژن اشباع شده شرياني (بررسي درصد اشباع اكسيژن خون شرياني). يك روش غيرتهاجمي جهت سنجش اشباع هموگلوبينها از اكسيژن در بيماران با احتمال هيپوكسي. همراهي و حمايت از بيمار تا زمان رفع اشكالات مربوط به اختلالات تنفسي در بيماران. بررسي ميزان اكسيژن خون در طي عمل جراحي در اتاق عمل. بررسي ميزان اكسيژن خون در ضمن اقدام درماني در راه هوايي بيمار، گذاشتن لولهی تراشه و ساكشن كردن ترشحات و راه هوايي. بررسي ميزان اكسيژن خون در ضمن انتقال بيمار. بررسي ميزان اكسيژن خون در ضمن نقل و انتقال بيماراني كه اختلالات تنفسي دارند. بررسي ميزان افزايش اكسيژن خون در بيماراني كه اكسيژن دريافت مي‌كنند.همراهي با بيمار. بررسي ميزان اكسيژن خون شرياني در بيماراني كه از دستگاه تهويه ی مصنوعي جدا شده و تحت مراقبتهای جداسازي از دستگاه ميباشند.
هیپوکسمی چیست؟
هیپوکسمی زمانی اتفاق می افتد که سطح اکسیژن در خون پایین تر از حد طبیعی باشد. اگر سطح اکسیژن خون خیلی پایین باشد، ممکن است عملکرد اعضای بدن را مختل کند.
وظیفه خون، اکسیژن رسانی به به سراسر سلول های بدن است تا آنها را سالم نگه دارد. در هیپوکسمی که سطح اکسیژن خون پایین است، می تواند مشکلات خفیف مانند سردرد و تنگی نفس را ایجاد کند. در موارد شدید، می تواند عملکرد قلب و مغز را مختل کند.
علل هیپوکسمی چیست؟
مشکلات مختلف و زیادی ممکن است در انتقال سطح اکسیژن طبیعی به خون مداخله کنند. برخی از شایع ترین علل هیپوکسمی عبارتند از:
• مشکلات قلب، از جمله نقص های قلبی
• مشکلات ریه مانند آسم و برونشیت
• مکان های ارتفاع بالا، جایی که میزان غلظت اکسیژن در هوا پایین باشد.
• داروهای قوی درد و یا مشکلات دیگری که باعث کند شدن تنفس می شوند.
• اختلال تنفس در طول خواب (آپنه خواب)
• التهاب یا زخم بافت ریه (همانند فیبروز ریوی)
نشانه های این بیماری نیز بسته به شدت بیماری متفاوت است که عبارتند از: سردرد، تنگی نفس، ضربان قلب سریع، سرفه، خستگی، گیجی، صورتی شدن رنگ پوست، ناخن ها و لب ها.
کارآیی دستگاه پالس اكسيمتر در ارزیابی هیپوکسی
پالس اكسيمتر ابزار مناسبي است كه مي‌تواند هيپوكسي را پيش از بروز علائم و نشانه‌هاي آن تشخيص دهد و علاوه بر تشخيص هيپوكسي ابزار مناسبي براي پايش كارآيي لولهی هوايي و اكسيژندرماني به منظور تشخيص بهبودي يا بدتر شدن بيمار نيز محسوب مي‌شود.
به عنوان مثالي از كارآيي پالس اكسيمتر به عنوان يك ابزار پايش، بيماري را ذكر مي‌كنيم كه دچار نشانه‌هاي واضحي در ديسترس تنفسي است و حين اينكه همكارتان او را براي تجويز اكسيژن به وسيله ماسك يكطرفه آماده مي‌سازد، شما به او پالس اكسيمتر وصل مي كنيد.
ابتدا پالس اكسيمتر عدد SpO2 را ۸۲٪ نشان مي‌دهد كه حاكي از هيپوكسي شديد است. به دنبال استفاده از ماسك يكطرفه با جريان ۱۵ lpm، عدد پالس اكسيمتري افزايش مي‌يابد. پس از ۱۰ دقيقه تجويز اكسيژن، SpO2 بيمار به ۹۹٪ ميرسد. لذا مشاهده میکنیم که درصدهای پالس اكسيمتر، بهبودي قابل توجه وضعيت بيمار را نشان مي‌دهند.
از طرفي اگر SpO2 بيماري كه تحت ماسك يك طرفه قرار دارد، ۹۳٪ بوده و در حال افت باشد، بدین معناست که وضعيت بيمار بدتر شده و ممكن است براي حفظ يا افزايش سطح اكسيژناسيون نيازمند استفاده از ونتيلاسيون با فشار مثبت باشد.
يك نكته : اگر بيمار مدتي است كه تحت ماسك يك طرفه با فشار ۱۵ lpm قرار دارد و عدد پالس اكسيمتر او نزديك ۹۵٪ يا كمتر است، اين وضعيت نيز بيانگر هيپوكسيك بودن بيمار است. احتمال مي‌رود كه با برداشتن ماسك، عدد پالس اكسيمتر به سرعت كاهش يابد.
SpO2 معادل ۹۰٪، هيپوكسي قابل توجه را نشان مي‌دهد.
پالس اكسيمتر درصد هموگلوبين اشباع شده با اكسيژن را به صورت درصد SpO2 نشان مي‌دهد كه در واقع مقدار خوانده شده به وسيله‌ي پالس اكسيمتر است. مقدار طبيعي آن براي شخصي كه در هواي اتاق تنفس مي‌كند بین ۹۷ تا ۹۹ درصد است. SpO2 كمتر از ۹۵٪ مي‌تواند حاكي از هيپوكسي باشد. بنابراين SpO20 کمتر از ۹۵٪ را بايد مورد بررسي قرار داد.
اشباع طبيعي اكسيژن در سطح دريا بايد بين ۹۶٪ و ۱۰۰٪ باشد.
دركل، اگر عدد به دست آمده زير ۹۵٪ باشد به شوك، هيپوكسي يا مشكل تنفسي شك كنيد. درمان مناسب راه هوايي و اكسيژن تكميلي به بيمارتان بدهيد و از نظر تغييرات بيشتر، بهدقت وي را تحت نظر بگيريد. عدد زير ۹۰٪ نیز به درمان جدي راه هوائي، ونتيلاسيون با فشار مثبت و تجويز اكسيژن نياز دارد. بيمار غيرهوشيار ممكن است نيازمند كنترل مهاجم راه هوایي و ونتيلاسيون با فشار مثبت باشد.
به عنوان يك راهنما SpO2 طبیعی بين ۹۵ تا ۹۹ درصد است.
اعداد ۹۱ تا ۹۴ درصد بر هيپوكسي خفيف دلالت كرده و نياز به ارزيابي بيشتر و تجويز اكسيژن مكمل را توجيه مي‌كنند.
اعداد ۸۶ تا ۹۰ درصد، هيپوكسي متوسط را نشان مي‌دهند و معمولاً بايد به اين بيماران، البته با رعايت احتياط در مورد مبتلايان به COPD، اكسيژن مكمل ۱۰۰٪ تجويز شود.
اعداد ۸۵% يا كمتر نیز، هيپوكسي شديد را نشان داده و به مداخله‌ي فوري شامل تجويز اكسيژن ۱۰۰٪، تهويه ي مصنوعي و يا هردو نياز دارند.
هدف شما حفظ و نگهداري SpO2 در حد طبیعی (۹۵ تا ۹۹ درصد) است.
انواع مختلف دستگاه اکسیمتری
سه نوع اکسیمتری داریم که بسته به کاربرد و نیاز بیمار می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. پالس اکسیمتر، اکسیمتر دستی و اکسیمتر جنینی. که به ترتیب شرح داده خواهند شد.
پالس اکسیمتر، رایج ترین دستگاهی است که هم پرتابل و قابل استفاده در منزل است. دارای گیره سوسماری شکل برای قرار گرفتن بر روی انگشت است. صفحه ی نمایش بر روی خودِ گیره قرار دارد و ضربان قلب و میزان درصد اشباع اکسیژن خون را نشان می دهد.
اکسیمتر دستی، دستگاهی است که موسسات پزشکی و بیمارستان ها از آن استفاده می کنند. این دستگاه ها کمی پیچیده تر از پالس اکسیمتر ها هستند. صفحه نمایش به گیره متصل نیست. در عوض یک کابل جهت اتصال گیره به صفحه وجود دارد. صفحه نمایش مواردی بیش از سطح خون اکسیژنه را نمایش می دهد. گیره این دستگاه در موارد اضطراری حتی می تواند به انگشتان پا نیز وصل شود.
پالس اکسیمتر جنینی، برای تشخیص اینکه آیا کودک سالم است یا نه، مورد استفاده قرار می گیرد. اکسیمتر معمولی ممکن است برای یک نوزاد متولد شده به سختی قابل استفاده باشد. این دستگاه برای نوزادان دارای یک پروب است که بر روی سر نوزاد قرار می گیرد تا از طریق گذر اشعه های نور از جمجمه، میزان اکسیژن را دریافت کند. این عمل بر روی پای نوزاد نیز قابل انجام است.
محدوديتهاي پالس اكسيمتر
احتمال محاسبه ی غلط در اكسيمتري نادر است. زماني كه چنين اتفاقي رخ دهد، دستگاه اغلب پيام خطا يا صفحه‌ي بدون نوشتهاي را توليد مي‌كند.
پالس اكسيمتر براي تعيين درصد درست، نيازمند جريان ضرباني خون شرياني مي‌باشد. هر وضعيتي كه جريان خون ناحيهی متصل به پروب را دچار اختلال نمايد، باعث اشتباه شدن درصد پالس اكسيمتر مي‌شود.
عوامل متعددي بر صحت پالس اكسيمتري اثر مي‌گذارند و باعث مي‌شوند كه پالس اكسيمتر درصد نادرست را نشان داده يا اصلاً درصدي نشان ندهد که در پست بعدی به معرفی این عوامل میپردازیم.
علل محاسبه ي غلط دستگاه پالس اکسیمتر:
علل محاسبهي غلط دستگاه پالس اکسیمتر عبارتند از:
شوك يا هيپوپرفيوژن مربوط به از دست دادن خون يا خونرساني ضعيف
كافي نبودن جريان خون درون بافت (هيپوولمي يا هيپوترمي).
مطابقت نداشتن سرعت ضربان يا موج نبض پالس اكسيمتر با نبض واقعي بيمار.
برق قوي.
ناهنجاري‌هاي خاص هموگلوبين.
عدم وجود نبض در يك اندام.
آنمي؛ اگرچه در بيماراني كه به شدت آنميك هستند، ممکن استSpO2 نرمال باشد، ولي مقدار كل هموگلوبين در دسترس براي حمل اكسيژن، ممكن است به طور قابل توجهي كاهش يافته باشد، به طوري كه بيمار در سطح سلولي دچار هيپوكسي شده باشد.
انقباض عروق محيطي (سپسيس، هيپوترمي يا آسيب اندامها بر اثر سرما).
لاك ناخن (در صورت اتصال پروب به انگشت دست).اگر بيمار به انگشتان خود لاك زده است، گيره‌ي پالس اكسيمتر را به طرفين انگشت وصل كنيد يا اينكه با استون، لاك را پاك نماييد.
رنگ حنا.اگر بيمار انگشتان دست‌ها و پاهاي خود را حنا كرده باشد، پالس اكسيمتر عددي را نشان نداده و پیغام “سنسور را چک کنید” ظاهر مي‌شود.
عدم تطابق تعداد نبض واقعي بيمار با تعداد نبضي كه پالس اكسيمتر نشان مي‌دهد.
اكثر پالس اكسيمترها علاوه بر درصد اشباع، تعداد نبض را نيز نشان مي‌دهند. اگر تعداد نبضي كه توسط پالس اكسيمتر نشان داده مي‌شود با تعداد نبض واقعي بيمار برابر نباشد، احتمال اينكه پالس اكسيمتر، درصد اشباع اكسيژن و جريان خون را نيز به درستي نشان ندهد، بالا مي‌رود. بنابراين عددSPO2 احتمالاً دقيق نيست
مسموميت با مونوكسيد کربن درمسموميت با مونوكسيد كربن (CO)، عدد پالس اكسيمتر (عدد درجه‌ي اشباع) به ميزان بسيار زيادي بالا خواهد بود كه كاملا غيردقيق است. در حاليکه دستگاه، SpO2 را ۱۰۰% نشان مي‌دهد، بافتهاي بيمار شديداً ايسكميك هستند و بيمار ممكن است كاملا هيپوكسيك باشد. در واقع چون پالس اكسيمتر درصد هموگلوبين اشباع را نشان مي‌دهد، اين واقعه رخ مي‌دهد. پروب پالس اكسيمتر نمي‌تواند بين هموگلوبين اشباع شده با اكسيژن يا مونوكسيد كربن افتراق قائل شود، لذا دستگاه، SpO2را ۱۰۰% نشان می‌دهد، در حالیکه هموگلوبين بيمار، به جاي اكسيژن با مونوكسيد كربن اشباع شده است.از آنجا كه تمايل هموگلوبين به مونوكسيد كربن، ۲۰۰ تا ۳۰۰ بار بيش از تمايل آن به اكسيژن است، بخش عمده‌ي هموگلوبين خون با مونوكسيد كربن اشباع مي‌شود. اين امر باعث ايجاد وضعيت هيپوكسيك كشنده مي‌شود، اما پالس اکسیمتر، SpO2 را بالا نشان می‌دهد. در اين وضعيت بايد بيمار را به صورت كلي ارزيابي كنيد. عدد SpO2تنها يك ابزار در ارزيابي بيمار است.
تميز كردن يا ضد عفوني نمودن سنسور پالس اكسيمتر: به منظور تمیز کردن یا ضد عفونی نمودن سنسور پالس اکسیمتر (Cleaning or disinfecting the Sensor)، رعایت نکات زیر توصیه میگردد:قبل از تميز كردن يا ضد عفوني نمودن، سنسور را از مانيتور جدا كنيد. قبل از متصل نمودن سنسور به بيمار جديد، آنرا تميز يا ضد عفوني كنيد. سنسور و سطوح تماس آن با بيمار را با يك پارچهی نرم و مرطوب شده با آب يا محلول آب و صابون ملايم، تميز يا ضد عفوني نمائيد. مادهی تميز كنندهی كلنزيم(Klenzyme) توصیه مي‌گردد. براي ضد عفوني كردن سنسور، سنسور و سطوح تماس آن با بيمار را با ايزوپروپيل الكل ۷۰٪ تميز كنيد. جهت قوی‌تر ضد عفونی نمودن(High level disinfection) نیز، ماده‌ي CIDEX OPA پیشنهاد مي‌گردد (به توصيههای كارخانهی سازنده توجه نمائيد) مراحل انجام كار با دستگاه پالس اکسیمتر وسايل مورد نياز:دستگاه پالس اكسيمتر – پروب انگشتي – محلول مناسب – سنسور در صورت لزوم – برس ناخن – پنبه و الكل
کرونا ویروس خانواده‌ی بزرگی از ویروس‌ها هستند که از سرماخوردگی معمولی تا بیماری‌های شدیدتری مثل سارس و مرس (نوعی آنفولانزا) را شامل می‌شوند. نوعي بيماري عفوني است كه اخيراً كشف شده است. اين ويروس و بيماري جديد آن تا قبل از شروع شيوع بيماري در ووهان چين در دسامبر 2019 ناشناخته بود. افراد مي توانند 19‐COVID را از ساير مبتلايان به ويروس بگيرند. اين بيماري مي تواند از طريق شخص با قطرات كوچك بيني يا دهان در هنگام سرفه يا بازدم از فرد به فرد ديگر گسترش يابد. اين قطرات بر روي اشياء و سطوح اطراف فرد فرود مي آيد. سپس افراد ديگر با لمس اين اجسام يا سطوح ، 19‐COVID را گرفته و سپس چشم ، بيني يا دهان خود را لمس مي كنند. افراد همچنين مي توانند 19‐COVID را در صورت تنفس قطرات از فرد مبتلا به 19‐COVID كه سرفه مي كند ، بگيرند. به همين دليل مهم است كه بيش از 1 متر (3 فوت) از فردي كه مريض است فاصله بگيريد.
“دوره نهفتگي ” به معني زمان ابتلا به ويروس و شروع علائم بيماري است. بيشترين تخمين اين دوره براي 19‐COVID از 14 -1 روز است.
علائم بیماری کرونا چیست؟
علائم این بیماری بسیار شبیه به آنفولانزا یا سرماخوردگی معمولی است که با تب بالا، سرفه، سردرد و تنگی نفس همراه می‌باشد. هرچند در موارد شدیدتر منجر به مشکلات تنفسی و مرگ نیز خواهد شد. هم چنین علائم دیگر مانند از دست دادن حس چشایی و بویایی، مشکلات گوارشی، سکته و موارد دیگر نیز بیان شده است.
این ویروس چه کسانی را مبتلا میکند؟
درست است که شیوع این بیماری بالاست و ممکن است هر فردی را آلوده کند، اما سیستم ایمنی بدن نقش مهمی در ابتلا به این بیماری دارد. یک فرد با سیستم ایمنی قوی این خطر را همانند یک سرماخوردگی معمولی رد میکند. اما افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، در خطر ابتلای بیشتری هستند. آسیب پذیرترین گروه‌ها عبارتند از: گروه‌های سنی بالای ۷۰ سال گروه‌های سنی زیر ۲ سال افراد دیابتی مبتلایان به مشکلات ریوی مبتلایان به مشکلات کلیوی افرادی که به هر دلیلی کورتون مصرف می‌کنند زنان باردار زنان شیرده بیماران مبتلا به ایدز و یا هر بیماری دیگری که سیستم ایمنی بدن را ضعیف میکند.
تغذیه در دوران کرونا چقدر اهمیت دارد؟
رابطه مستقیمی بین نوع تغذیه و سیستم ایمنی بدن وجود دارد. سیستم ایمنی مجموعه‌ای از سلول‌ها و اجزایی است که باعث حفاظت بدن در برابر بیماری‌ها شده و در صورت بروز بیماری باعث بهبودی و سلامتی میشود. وظیفه‌ی اصلی سیستم ایمنی تخریب باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها می‌باشد. نقش دیگر سیستم ایمنی از بین بردن سلول‌های آسیب دیده و یا غیرنرمال است. تغذیه‌ی سالم میتواند مقاومت بدن را بالا ببرد و ما را در مقابل بسیاری از بیماری‌ها محافظت کند. مواد معدنی و ویتامین‌هایی همچون ویتامین C ،D، زینک و سلنیوم موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شوند.
ویتامین D به طور طبیعی در نور خورشید وجود دارد و به صورت رایگان می‌توانید آن را دریافت کنید. عقیده بر این است که ویتامین C باعث افزایش تولید گلبول‌های سفید خون (که کلید مبارزه با عفونت در بدن است) می‌شوند.
ویتامین C در این مواد غذایی به میزان فراوان وجود دارد: گریپ‌فروت، پرتقال ، نارنگی ، لیمو شیرین ، لیمو ترش، فلفل دلمه‌ای، انواع کلم ، آویشن ، جعفری، کیوی ، آناناس .
نکته‌ی مهم دیگر این است که در مصرف کربوهیدرات (قند) باید اصل تعادل رعایت شود چرا که دریافت کم و یا زیاد کربوهیدرات، هر دو باعث اختلال در فعالیت سیستم ایمنی بدن میشود.
همچنین به یاد داشته باشید که منابع غذایی امگا ۳ (مثل روغن سویا، روغن کانولا، ماهی و …) نیز باعث افزایش سطح ایمنی می‌شوند و خاصیت ضدالتهابی دارند. مصرف روزانه سویا، پنبه دانه، زیتون، روغن گردو، کنجد برای تامین برخی از اسیدهای چرب و ویتامین های محلول در چربی ضروری است اما خوردن غذاهایی پرچرب و شور موجب تحریک سیستم ایمنی بدن، تورم و التهاب در قسمت های مختلف بدن از جمله مجرای تنفسی می شود.
تخم مرغ منبع بسیار مناسبی از پروتئین و مواد غذایی متنوع است. فقط توجه داشته باشید که بهتر است تخم مرغ را بجوشانید و بصورت آب پز کاملا سفت و پخته شده مصرف کنید و از نیم پز کردن، عسلی کردن و یا نیمرو کردن آن بپرهیزید.
ویتامین‌های A ،D ،E ،B ،C، عناصر روی و سلنیوم در فعالیت و تنظیم سیستم ایمنی نقش دارند، بنابراین مصرف آنها و یا مکمل‌های این ویتامین‌ها برای تقویت سیستم ایمنی ضروری است.
نکات اساسی در تغذیه کرونا برای اینکه در دوران کرونا تغذیه‌ی سالم‌تری داشته باشید، موارد زیر را در نظر بگیرید:
تنها مواد مورد نیاز را خریداری کنید.
خیلی از افراد به این دلیل که باید در دوران قرنطینه مدت زیادی را در خانه بمانند، بیش از اندازه مورد نیازشان خرید می‌کنند. خرید بیش از اندازه از روی نگرانی و ترس، میتواند عواقب منفی مانند بالا رفتن قیمت مواد غذایی، اسراف و توزیع نابرابر آنها را در کشور به همراه داشته باشد. مهم است که علاوه بر نیاز‌های خود، نیاز دیگران را نیز در نظر بگیرید. مواد خوراکی که از قبل در خانه دارید را بررسی کرده و فقط آنچه که نیاز دارید بخرید. ممکن است فکر کنید که به خاطر ماندن طولانی مدت در منزل به مواد غذایی بیشتری نیاز دارید، اما بهتر است از آنچه که قبلا خریداری کرده‌اید، استفاده کنید. مواد غذایی که زود فاسد می‌شوند را به اندازه‌ی همیشه و به مقدار کم خریداری کنید. با این روش می‌توانید از هدر رفتن غذا جلوگیری کنید و به بقیه افراد نیز فرصت خرید را بدهید.
ابتدا از مواد غذایی فاسد‌شدنی استفاده کنید .
مصرف مواد غذایی تازه‌ای که تاریخ انقضاء کوتاه مدتی دارند و سریع فاسد می‌شوند را در اولویت قرار بدهید. اگر برای خرید مواد غذایی تازه مانند میوه‌ها، سبزیجات، لبنیات دسترسی راحتی دارید، ابتدا از همین مواد غذایی استفاده کنید و بعد سراغ مواد غذایی دیگر که فاسدنشدنی هستند بروید. میوه‌ها و سبزیجات یخ زده نیز به اندازه نوع تازه‌ی آنها مواد مغذی و مفید دارند. در صورت نبود مواد غذایی تازه می‌توانید از نوع یخ زده آنها نیز استفاده کنید. برای دوری از هدر رفتن غذا، می‌توانید هر آنچه که از مواد غذایی باقی ماند را فریز کنید.
غذای خانگی بپزید .
در مواقع عادی بسیاری از افراد به خاطر مشغله کاری فرصت کافی برای پخت غذای خانگی را ندارند و غذای آماده می‌خورند. حالا که به اجبار خانه نشین شده‌اید و وقت بیشتری را در خانه می‌گذرانید، بهتر است وقت بگذارید و غذای خانگی درست کنید. بسیاری از دستور پخت‌های سالم و خوشمزه را می‌توانید اینجا پیدا کنید. با خوراکی‌هایی که در دسترس دارید، غذای جدید درست کنید. به یاد داشته باشید که دستور غذاهای سالم را انتخاب کنید تا سلامت‌تان را در دوران کرونا بهبود ببخشید.
به اندازه غذا بخورید.
شاید برایتان مشکل باشد که اندازه مناسب غذا را مشخص کنید مخصوصا زمانی که خودتان غذا را آماده می‌کنید. در خانه ماندن برای مدت طولانی به خصوص اگر تنها باشید میتواند به پرخوری و ریزه‌خواری منجر شود. به دنبال راهنمایی برای میزان مصرف مواد غذایی باشید. این راهنماها به شما کمک می‌کنند تا مواد غذایی سالم را بشناسید و اندازه مناسب برای مصرف آنها را بدانید. با استفاده از این راهنماها مقدار غذای مورد نیاز را برای بزرگسالان مشخص می‌کنید. توجه داشته باشید که کودکان به مقدار کمتری از غذا نیاز دارند.
روش صحیح نگهداری مواد غذایی را بشناسید .
دانستن روش صحیح پخت و پز و نگهداری مواد غذایی برای سالم نگه داشتن آنها بسیار مهم است. تنها غذایی سالم محسوب میشود که درست نگه داری میشود. زمانی که برای خود و دیگران غذایی می‌پزید، به روش صحیح پخت و پز و نگهداری آن توجه کنید. استفاده از روشهای صحیح در نگهداری و پخت غذاها از مسمومیت غذایی و دیگر بیماری‌های مربوط به آن پیشگیری میکند. موارد زیر نکات اصلی برای استفاده و نگهداری درست از مواد غذایی است. دست‌ها، آشپرخانه و ابزارهای آشپزی را تمییز نگه دارید. موادغذایی خام را از پخته جدا کنید، به خصوص گوشت خام و مواد غذایی تازه. غذا را کامل بپزید. از خام خواری دوری کنید. غذا را در دمای مناسب نگهداری کنید. دمای مناسب جهت پخت و یا نگهداری غذا پایین‌تر از ۵ درجه سانتی‌گراد و بالاتر از ۶۰ درجه سانتی‌گراد است. از آب تصفیه شده و مواد غذایی خام سالم و مطمئن استفاده کنید. با رعایت پنج نکته بالا هنگام پخت یا نگهداری غذاها می‌توانید از بسیاری از بیماری های مربوط به غذا و مسموسیت غذایی پیشگیری کنید.
مصرف نمک را محدود کنید.
در دوران قرنطینه ممکن است مانند قبل میوه و غذاهای تازه در دسترس‌تان نباشد و به همین خاطر بیشتر از قبل سراغ غذاهای کنسروی، کمپوت و یا یخ‌زده بروید. این غذاها اصولا مقدار زیادی نمک دارند. سازمان بهداشت جهانی توصیه میکند روزانه کمتر از ۵ گرم نمک استفاده کنید. سعی کنید آن دسته از مواد غذایی را انتخاب کنید که نمک افزودنی نداشته و یا میزان نمک آن کم باشد. همچنین می‌توانید برای رهایی از نمک اضافه شده به مواد غذایی کنسروی، قبل از مصرف آنها را با آب و صابون بشویید. به یاد داشته باشید که ترشی‌ها و خیارشور مقدار زیادی نمک دارند. سعی کنید به غذای خود نمکی اضافه نکنید. برای دوری از مصرف بیش از اندازه نمک، نمکدان را از سر سفره حذف و طعم غذاها را با ادویه‌های متنوع و گیاهان خشک شده جبران کنید.
مصرف شکر را محدود کنید.
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده افراد بزرگسال باید کمتر از ۵ درصد انرژی روزانه مورد نیاز خود را از مصرف شکر دریافت کنند. اگر نیاز به خوردن یک خوراکی شیرین دارید، میوه‌های تازه و خشکی را که شکر افزودنی نداشته باشد در اولویت قرار دهید. اگر هوس خوراکی یا دسر دیگری را کرده‌اید، مطمئن شوید قند کمی دارند و یا مقدار کمی از آنها را نوش جان کنید. گزینه‌های کم‌چرب را انتخاب کنید چرا که غذاهای پرچرب اصولا مقدار زیادی قند دارند. هنگام پخت غذا و یا درست کردن نوشیدنی حواس‌تان به مقدار شکر و یا عسلی که به آنها اضافه می‌کنید، باشد.
مصرف چربی‌های مضر را محدود کنید.
سازمان بهداشت جهانی توصیه میکند کمتر از ۳۰ درصد انرژی روزانه خود را از چربی‌ها و از این ۳۰ درصد کمتر از ۱۰ درصد را از چربی‌های اشباع شده دریافت کنید. برای رسیدن به این مقدار لازم است دستور پخت‌هایی را دنبال کنید که کمترین میزان روغن را برای پخت نیاز داشته باشند و یا اصلا روغن نخواهد. می‌توانید به جای سرخ کردن غذاها بخارپز کردن، گریل کردن و یا تفت دادن غذاها را انتخاب کنید. اگر برای تهیه غذایی به روغن نیاز دارید، از روغن آفتاب گردان، روغن زیتون و یا دانه‌ی کلزا استفاده کنید. مواد غذایی را انتخاب کنید که چربی اشباع نشده داشته باشند مانند ماهی‌ها و آجیل‌ها. برای دوری از چربی‌های اشباع شده، قسمت‌های چرب گوشت را قبل از پخت جدا و مرغ‌های بدون پوست را انتخاب کنید. همچنین از چربی‌های ترانس تا جای ممکن دوری کنید. برچسب اطلاعات تغذیه‌ای که روی مواد خوراکی بسته بندی شده درج شده را با دقت بخوانید. موادی را انتخاب کنید که چربی هیدروژنه در لیست اطلاعات تغذیه‌ای آنها آورده نشده است.
فیبر کافی دریافت کنید .
مصرف فیبر کافی به بهبود سیستم گوارش بدن و داشتن احساس سیری طولانی مدت کمک بسیاری میکند؛ به همین دلیل است که فیبر‌ها جلوی پرخوری را می‌گیرند. از طرفی می‌دانید که پرخوری باعث اضافه وزن شده و اضافه وزن، تضعیف سیستم ایمنی بدن را به دنبال دارد. برای اینکه مطمئن شوید روزانه مقدار کافی فیبر مصرف می‌کنید، حتما سبزیجات، میوه‌ها، حبوبات و دانه‌های کامل را به برنامه غذایی روزانه خود اضافه کنید.
آب کافی بخورید.
مصرف آب کافی و هیدراته نگه داشتن بدن برای حفظ سلامت ما حیاتی است. هر موقع که آب در دسترس‌تان بود، سعی کنید مقداری آب بنوشید. اگر احساس تشنگی می‌کنید آب تصفیه شده بهترین و ارزان‌ترین نوع نوشیدنی است. نوشیدن آب به جای آبمیوه‌های شیرین راحت‌ترین راه برای دوری از مصرف بیش از اندازه قند و کالری است. برای بهتر کردن طعم آب می‌توانید به آن میوه‌های یخ زده مانند مرکبات و یا خیار به همراه گیاهانی مانند نعناع، اسطوخودوس و رزماری اضافه کنید. از نوشیدن چای تیره و یا قهوه‌های قوی، نوشیدنی‌های انرژی‌زا و کافئین‌دار خودداری کنید. این نوشیدنی‌ها آب بدنتان را کم می‌کنند و الگوی خواب‌تان را برهم می‌ریزند.
همراه با خانواده وعده‌های غذایی را نوش جان کنید.
در خانه ماندن توفیق اجباری شده تا اعضاء خانواده وقت بیشتری را در کنار یکدیگر سپری کنند. این فرصت را غنیمت بشمرید و همراه با یکدیگر غذا بخورید. خانوادگی غذا خوردن فرصت مناسبی برای ایجاد الگو و برنامه غذایی سالم است. همچنین از این زمان برای قوی‌تر کردن رابطه بین اعضاء خانواده استفاده کنید. سپری کردن زمان بیشتر در خانه این امکان را برای والدین به وجود آورده تا کودکان خود را بیشتر و بهتر از قبل به خوردن غذاهای سالم تشویق کنند. می‌توانید از کودکان برای پخت غذاهای جدید و سالم کمک بگیرید. با این روش مهارت‌های زندگی کودک نیز پیشرفت بسیاری میکند. به کودکان اجازه دهید مواد اولیه‌ای که دوست دارند برای پخت غذا انتخاب کنند. این کار آنها را تشویق میکند تا غذایی که خودشان در طبخ آن شریک بوده‌اند را نوش جان کنند. به خاطر داشته باشید که اگر از کودکان برای پخت غذایی کمک می‌گیرید باید غذایی را انتخاب کنید که روش پخت ساده‌ای داشته باشد. از این فرصت استفاده کنید و نکات گفته شده برای حفظ و نگهداری غذا (شستن دست‌ها، تمیز کردن آشپزخانه و پرهیز از مصرف مواد خام) را به آنها آموزش دهید.
پس فراموش نشود:
تامین مقادیر کافی مایعات همچون آب , آبمیوه تازه طبیعی ) آب هندوانه ,آب پرتقال ,آب سیب( و آب سبزیجات تازه طبیعی ) کرفس ,هویج و گوجه فرنگی
مصرف انواع سوپ های داغ و سرشار از امالح و ویتامین ها مانند سوپ سبزیجات , سوپ جو و آش های سبک
مصرف روزانه میوه و سبزیجات تازه
استفاده از منابع ویتامین A که سبب حفظ یکپارچگی مخاط تنفسی می شود مانند زرده تخم مرغ , گوشت , ماهی و میوه ها و سبزیجات زرد و نارنجی همچون کدو حلوایی ,هویج ,فلفل دلمه ای زرد و نارنجی , اسفناج
استفاده از منابع غذایی ویتامین C به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی مانند مرکبات , فلفل دلمه ای سبز رنگ و آب نارنج و آب لیمو ترش
استفاده از منابع غذایی پروتئین , روی آهن و سلنیوم که تقویت کننده سیستم ایمنی است مانند گوشت , مرغ, تخم مرغ, ماهی یا میگو,انواع مغزها و خشکبار
استفاده از عسل جهت تقویت سیستم ایمنی
اضافه کردن سیر و پیاز تازه و زنجبیل)از مصرف زیاد آن پرهیز شود( به غذا که به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک میکند
استفاده از زرد چوبه در تهیه غذا به علت خاصیت ضد التهاب آن
مصرف منظم صبحانه و دو تا سه میان وعده برای تامین بهتر انرژی و ریز مغذی ها
https://woundsworld.com/wp-content/uploads/2021/03/woundLogo-300x300.png00https://woundsworld.com/wp-content/uploads/2021/03/woundLogo-300x300.png2024-01-02 17:39:352024-01-02 17:45:01تغذیه در دوران کرونا
آسپیرین یا استیل سالیسیلیک اسید که به اختصار به آن آ.اس.آ (ASA) هم می گویند در اصل یک داروی مسکن ، ضد تب و ضد التهاب است.
آسپیرین اولین دارویی بود که از خانواده داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی یا NSAID ها کشف شد.
این خانواده شامل ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک و دیگر مسکن ها هستند که همگی اثراتی مشابه آسپیرین دارند و نحوه عملکردشان کمابیش شبیه آسپیرین است.
آسپیرین عمدتا به عنوان مسکن مورد استفاده قرار می گیرد، اما تاثیرات بسیار دیگر آن باعث شده تا یکی از پرمصرف ترین داروها در سراسر جهان باشد؛ به طوری که سالانه 80 میلیارد عدد از این دارو در دنیا به فروش می رسد.
آسپیرین برای تسکین دردهای ملایم تا متوسط، سردرد ، میگرن ، درد دندان و درد استخوان ها و عضلات و کاهش تب و التهاب به کار می رود.
همچنین این دارو با داشتن خاصیت ضد انعقاد خون می تواند به عنوان رقیق کننده خون به کار رفته و برای پیشگیری از لخته شدن خون و جلوگیری از وقوع سکته قلبی یا مغزی در کسانی که سابقه آن را داشته اند مفید واقع شود.
قرص آ اس آ با جلوگیری از تشکیل لخته های خون، از انسداد عروق قلب جلوگیری می کند. مصرف آن برای بیمارانی که احتمال بروز سکته های قلبی یا مغزی در آنها بالاست و همچنین بیمارانی که جریان خون مغزی آنها ضعیف است، یا به انواع دیگری از بیماری های قلبی و عروقی مبتلا هستند مفید است. همچنین این دارو برای دردهای جزئی و پایین آوردن تب نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
اما این به آن معنا نیست که مصرف روزانه این دارو بدون عوارض است.
همانند سایر داروهای ضددرد و ضدالتهاب، قرص آسپرین خطر خونریزی های گوارشی، خونریزی های مغزی، نارسایی کلیوی و برخی از انواع سکته را افزایش می دهد.
مکانیسم اثر آسپرین
اين دارو آنزيم سيكلواكسيژناز را مهار مي‌كند. پلاكتها بخصوص به اين اثر خيلي حساسند. همچنين اثرات ضد التهابي آن از طريق مهار توليد آنتي بادي ، مهار آزاد شدن هيستامين بوسيله آنتي‌ژن و تثبيت نفوذپذيري مويرگها طي واكنش‌هاي ايمونولوژيكي اعمال مي‌گردد.
فارماکوکینتیک آسپرین
آسپیرین پس از تجویز به فرم خوراکی به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. دارو به میزان 90-80% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دارو 3-2 ساعت است و به طور وسیعی در کبد متابولیزه می شود. دارو توانایی عبوراز جفت وشیر را دارد.
نحوه ی مصرف آسپرین
آسپیرین دقیقا مطابق دستورالعمل روی جلد و یا مطابق دستورپزشک مصرف می شود. بدون دستور پزشک اکیدا از مصرف دوز بالای آسپرین خودداری کنید. در صورتی که در هنگام مصرف آسپرین دچارمعده درد می شوید، بهتر است دارو را با معده خالی مصرف نکنید. در مورد قرص های جویدنی آسپرین، بهتر است پیش از بلعیدن بطور کامل جویده شوند. اگر از قرص های آسپرین معمولی استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های دوز را رعایت کنید. در صورتی که عمل جراحی دارید، قبل از جراحی در مورد مصرف قرص آسپرین به پزشک اطلاع دهید. ممکن است قبل از عمل برای مدت کوتاهی استفاده ی آن قطع شود. در صورتی که دوز دارو را فراموش کردید در زمان دوز بعدی آن را جبران نکنید،در صورت دریافت ناخواسته ی دوز بالای دارو حتمابه پزشک اطلاع دهید. علائم مصرف بالا ممکن است شامل ضعف شنوایی موقت، تشنج یا اختلال در فعالیت باشد.
موارد مصرف قرص آ اس آ
قرص آ اس آ به عنوان داروی ضد انعقاد، باعث کاهش خطر مرگ در بیماران با سابقه سکته و یا درد قلبی و نیز ممانعت از ایجاد حمله های مغزی میگردد.
محافظت از قلب
اگر در گذشته دچار حمله قلبی شده‌اید، ممکن است پزشک برای شما این قرص را تجویز کند. مصرف این دارو روشی برای پیشگیری از عود برخی علائم ناراحتی‌های قلبی است. در واقع این دارو با جلوگیری از انباشته شدن پلاکت‌های خون که باعث ایجاد لخته می‌شوند، از حمله قلبی پیشگیری میکند.
کاهش غلظت خون
خاصیت خون، لخته شدن سریع آن است. همین امر باعث بهبود سریع زخم‌ها میشود. در واقع وقتی یک زخم خونریزی میکند، پلاکتها (سلول‌های کوچک خونی) کنار هم قرار می‌گیرند و با ایجاد لخته از خونریزی جلوگیری می‌کنند. این لخته اگر درون رگها ایجاد شود خطرناک است و میتواند منجر به بروز ایست قلبی شود. این دارو با خاصیت ضد انعقادی خون، خطر حمله قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد، از این‌رو مصرف آن از سوی برخی متخصصان به بیماران دارای سابقه سکته قلبی، توصیه میشود.
کاهش درجه حرارات بدن
آ اس آ یا همان آسپرین از قدیم تا به امروز برای پایین آوردن تب کودکان، استفاده میشود. مصرف این دارو روی هیپوتالاموس (بخشی از مغز که وظیفه تنظیم دمای بدن را دارد) تأثیر می‌گذارد و باعث کاهش درجه حرارت بدن در کودکان میشود.
آ اس آ در بارداری
در مواردی که سابقه سقط مکرر و مرگ داخل رحمی جنین وجود دارد، آسپرین میتواند برای پیشگیری و کاهش احتمال این اتفاق در بارداری‌های بعدی، مفید باشد. قرص آ اس آ میتواند بعد از ناهار یا شام مورد استفاده قرار گیرد. مصرف این قرص باید در ۳۶ هفتگی بارداری قطع شود.
کاهش فشار خون
از آنجایی‌که این دارو غلظت خون را کاهش می‌دهد، میتواند به عنوان یکی داروهای کاهش فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون بالا استفاده شود. پزشک پس از اندازه‌گیری فشار خون بیمار، میتواند در صورت نیاز مقدار مناسبی از دارو را برای وی، تجویز کند.
مصرف بر حسب اندیکاسون
تنها حسن این فراورده، وجود کافئین در آن است که مانع بروز سرگیجه در سرماخوردگی و حالات مشابه میشود.
در بزرگسالان: هر ۳ تا ۴ ساعت یک قرص آن قابل استفاده است ،حداکثر مصرف روزانه برای این قرص ۸ عدد است و حداکثر تا ۱۰ روز توصیه به مصرف شده است.
در کودکان: از سنین ۲ تا ۱۲ سال از یک سوم قرص تا یک قرص هر ۴ تا ۶ ساعت قابل استفاده است و حداکثر ۵ قرص در روز در کودکان توصیه شده است و دوره مصرف در کودکان نباید بیشتر از ۵ روز باشد.
مصرف هم زمان کافئین با سایر داروهای محرک دستگاه عصبی مرکزی ممکن است منجر به تحریک بیش از حد ( سی — ان – اس ) و بروز عصبانیت و کم خوابی شود،کافئین دفع ادراری لیتیوم را افزایش می دهد.
علاوه بر این مهار کننده های ام – ای – او میتواند سمپاتومیمتیک کافئین را افزایش دهد و منجر به آریتمی خطرناک قلبی و یا خطر افت سریع فشار خون شود.
موارد منع مصرف آسپرین
وجود زخم معده ، سابقه ی خونریزی معده یا روده
اختلالات انعقادی خونریزی دهنده(هموفیلی)
افرادی که مبتلا به بیماری‌های تنفسی مانند آسم یاآلرژی فصلی
افرادی که از بیماری کبد یا کلیه رنج می برند
در کودکان مبتلا به آبله مرغان، فاویسم آنفلوانزا
به هیچ عنوان هم زمان با داروی وارفارین نباید استفاده شود
پولیپ بینی
نقرس
افرادی که در روز سه نوشیدنی الکلی یا بیشتر مصرف می کنند(الکل ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد)
حساسیت به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID )مانند ایبوپروفن
در کودکان زیر ۱۶ سال به دلیل ایجاد سندرم ری
افرادی که مبتلابه فشار خون کنترل نشده هستند ،که خطر سکته های خونریزی دهنده ناشی از پارگی رگ های خونی را افزایش می دهد آسپرین خطر این نوع خون ریزی را افزایش می دهد
افرادی که دچار سکته مغزی شده اند. مشخص کردن تفاوت بین سکته مغزی ایسکمیک و خونریزی دهنده در حالت عادی ممکن نیست و نتایج حاصل از سکته مغزی خونریزی دهنده، ممکن است با آسپرین بدتر شود
در موارد مصرف طولانی مدت آسپرین مانند آرتریت روماتوئید و پروفیلاکسی بیماری‌های قلبی عروقی به دلیل افزایش احتمال خونریزی شدید ناشی از اثر مهار تجمع پلاکتی آسپرین، حداقل به مدت یک هفته قبل از عمل جراحی باید قطع شود.
عوارض جانبی آسپرین
آسپرین مانند سایر داروها می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، همه افراد به این عوارض مبتلا نمی شوند.
عوارض شایع آسپرین:
سوء هاضمه خفیف
خونریزی آسان تر از حد طبیعی ،به دلیل اینکه آسپرین خون را رقیق می کند، باعث می شود خونریزی راحت تر اتفاق بیوفتد. مانند خونریزی از بینی و کبودی های بدن و اگر قسمتی از بدن خود را ببرید، خونریزی از آن ناحیه ممکن است بیش از حد طبیعی طول بکشد.
عوارض شدید آسپرین:
خیلی به ندرت اتفاق می افتند، اما در برخی از افراد بعد از مصرف دوز پایین آسپرین هم ممکن است رخ دهد.
سطح پوست قرمز و تاول زده و به راحتی کنده شود
زرد شدن پوست یا سفیدی چشم (می تواند به دلیل مشکلات کبدی باشد)
تورم دست یا پا(می تواند به دلیل احتباس آب باشد)
سرفه ی ای که همراه با خون باشد
وجود خون در ادرار، مدفوع یا استفراغ
درد در مفاصل دست و پا ( می تواند به دلیل میزان بالای اسید اوریک در خون باشد)
تداخلات آ.اس.آ (استیل سالیسیلیک اسید)
اتانول: از مصرف الکل اجتناب کنید زیرا ممکن است باعث افزایش آسیب مخاط گوارشی شود.
غذا: غذا ممکن است باعث کاهش سرعت و میزان جذب خوراکی دارو شود.
فولیک اسید: افزایش ترشح فولات، ممکن است نقص فولات اتفاق بیفتد که منجر به آنمی ماکروسایتیک شود.
آهن: مصرف مداوم آسپیرین با دز ۳-۴ گرم بر روز ممکن است باعث کم خونی ناشی از کمبود آهن شود.
سدیم: افزایش سدیم ممکن است در نتیجه مصرف محلول آسپیرین یا سدیم سالیسیلات حاوی مقادیر بالای سدیم اتفاق بیفتد. در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلبی یا هر گونه اختلالی که در آن افزایش سدیم می تواند کشنده باشد، از مصرف دارو اجتناب شود یا دارو با احتیاط مصرف شود.
وارفارین: مصرف آسپرین به همراه رقیق کننده های خون، می تواند اثرات ضد انعقادی دارو را کاهش داده و خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال شرایطی وجود دارد که ممکن است این ترکیب دارویی در آن مورد استفاده قرار گیرد.
مسکن های ضد التهابی: این دسته شامل داروهایی مانند دیکلوفناک، ایبوپروفن و ناپروکسن است. مصرف این داروها به همراه آسپرین می توانند خطر خونریزی معده را افزایش دهد.
متوترکسات: مصرف آسپیرین در ترکیب با متوتروکسات، که در درمان سرطان و برخی بیماری های خود ایمنی استفاده می شود، می تواند حذف این دارو از بدن را سخت تر کند، و از این طریق منجر به بروز سمیت متوترکسات گردد.
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین و سایر داروهای ضد افسردگی: به عنوان مثال می توان به سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، ونلافاکسین و سرترالین اشاره کرد. هر یک از این موارد در ترکیب با آسپرین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.
مشروب بندکتین، کشمش، چای، خیارشور: ممکن است باعث تجمع سالیسیلات شوند.
میوه های تازه حاوی ویتامین c: باعث جایگزینی دارو از جایگاه اتصال و افزایش ترشح ادراری آسپیرین می شود.
گیاه/مکمل: از مصرف پنجه گربه، دنگ کویی، گل مغربی، بابونه، سیر، زنجبیل ، شبدر چمنی،شاه بلوط هندی، چای سبز، جینسینگ اجتناب کنید (کلیه این گیاهان دارای خواص رقیق کنندگی خون هستند). مصرف پودر کاری، پاپریکا، شیرین بیان را محدود کنید؛ ممکن است باعث تجمع سالیسلات شود. این غذاها حاوی ۶ میلی گرم سالسیلات در ۱۰۰ گرم می باشند. یک رژیم آمریکایی معمول حاوی ۱۰-۲۰۰ میلی گرم سالسیلات در روز می باشد.
توصیه :
توصیه می شود آسپرین را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید. همچنین در هنگام مصرف این دارو از مصرف الکل، غذاهای حاوی سالیسیلات، سایر داروهای حاوی سالیسیلات یا آسپیرین یا NSAID ها بدون مشورت با پزشک خود اجتناب کنید.
مصرف مایعات کافی در حین استفاده از آسپرین توصیه می شود، مگر اینکه مصرف مایعات از سوی درمانگر شما محدود شود.
پزشک و دندانپزشک خود را در خصوص مصرف این دارو، قبل از انجام هر پروسه جراحی یا دندانپزشکی مطلع سازید.
اگر من حساس به قرص آ اس آ هستم، چگونه می توانم آن را بفهمم ؟
افراد حساس به آسپرین می توانند علائمی از جمله موارد زیر را داشته باشند:
– کهیر، خارش یا تورم
– تنگی نفس، خس خس سینه و بدتر شدن علائم بینی و سینوس
در موارد نادر، واکنش های جانبی به قرص آ اس آ می تواند جدی و یا حتی مرگبار باشد.
حساسیت زدایی آسپرین چگونه صورت می گیرد؟
بیماران مبتلا به AERD می توانند تحت انجام یک روش به نام حساسیت زدایی آسپرین قرار گیرند که می تواند تحمل به آسپرین را در آنها افزایش دهد. حتی بیمارانی که واکنش های تنفسی خطرناک داشته اند نیز از طریق این روش بدون هیچ واکنشی، مجددا قادر به مصرف آسپرین بوده اند. برای این کار، بیمار با AERD با دوز مدرج از آسپرین در طی یک دوره چند روزه به چالش کشیده می شود. پزشک اینکار را با دادن یک دوز بسیار کمی از آسپیرین شروع خواهد کرد و واکنش بدن شما را نظاره گر خواهد بود.
حساسیت زدایی آسپرینحساسیت‌زدایی برای بیمارانی که به آسم حساس به آسپیرین مبتلا هستند با استفاده از مقادیر خیلی کم آسپیرین به صورت خوراکی و در بیمارستان انجام میشود و در طی این مدت، آزمایشهای تنفسی متعددی به مدت چند ساعت بعد از هر بار مصرف آسپیرین صورت می‌گیرد. این کار مدت زمانی طول خواهد کشید اما انجام آن، ارزشش را دارد.
حساسیت زدایی قرص آ اس آ به طور کلی در طی یک دوره چند روزه انجام می شود.
از مزایای حساسیت زدایی آسپرین چیست؟
بیماران مبتلا به AERD از درمان حساسیت زدایی آسپرین سود می برند که شامل کاهش علائم بینی / سینوس و آسم، کاهش اتکا دارو، بهبود کیفیت زندگی، کاهش استفاده از خدمات سلامتی برای آسم است. همچنین نیاز به عمل جراحی سینوس در طول زمان کاهش می یابد.
خود درمانی با آسپرین
اگر آسپیرین را به صورت خوددرمانی برای سردرد استفاده می‌کنید در صورت بروز اختلال تکلم، ضعف یک‌طرفه یا تغییر ناگهانی در بینایی فورا به پزشک مراجعه کنید.
اگر سردرد شما ناشی از آسیب وارده به سر، سرفه یا خم شدن است یا اگر سردردتان همراه با استفراغ مداوم و شدید، تب یا سفتی گردن است پیش از مصرف دارو با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
اگر دارو را به توصیه پزشک فقط در زمان نیاز (نه با روال منظم) مصرف می‌کنید به خاطر داشته باشید که داروهای ضددرد بیشتر از همه زمانی مفید هستند که در ابتدای شروع درد مصرف شوند. اگر تا زمانی که درد تشدید شود صبر کنید ممکن است دارو اثر چندانی نداشته باشد. تأثیر آسپیرین‌های پوشش‌دار یا آهسته‌رهش ممکن است برای کنترل درد با تأخیر بیشتری باشد چرا که جذب آنها کندتر صورت می‌گیرد. برای انتخاب نوع مناسب آسپیرین با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
بهتر است این دارو را بیشتر از ۱۰ روز برای کنترل درد و بیشتر از ۳ روز برای کنترل تب استفاده نکنید.
اگر بیشتر از این مدت طول کشید با پزشک خود مشورت کنید چرا که ممکن است مشکل جدی‌تری داشته باشید. اگر احساس زنگ زدن در گوش یا اختلال شنوایی پیدا کردید فورا با پزشک خود مطرح کنید.
اگر وضعیت شما ادامه داشت یا بدتر شد (مثل علائم جدید یا غیرطبیعی، قرمزی یا تورم ناحیه‌ی دردناک، در یا تبی که برطرف نمی‌شود یا بدتر میشود) یا اگر فکر می‌کنید مشکل پزشکی جدی پیدا کرده‌اید فورا با پزشک خود مشورت کنید.
آسپرین بچه
قرص آ اس آ معمولاً برای افراد زیر ۱۶ سال مناسب نیست، زیرا می تواند خطر ابتلا به سندرم ریه را افزایش دهد که می تواند بعد از ویروس مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا آبله مرغان ظاهر شود. این می تواند منجر به آسیب دائمی مغز یا مرگ شود.
با این وجود، یک متخصص در صورت ابتلا به بیماری کاوازاکی ممکن است برای کودک آسپرین تجویز کند و از ایجاد لخته های خون بعد از عمل قلب جلوگیری کند.
در عوض به طور کلی از استامینوفن (پاراستامول ، تایلنول) و ایبوپروفن استفاده می شود.
مصرف آسپرين در کودکان یا نوجوانان با تب بالا، علائم آنفلوانزا یا موارد ریسک پذیر توصیه نمی شود. مصرف آسپرين بدون مشورت پزشک، می تواند سبب ایجاد بیماری های جدی و گاه مرگبار در کودکان شود.
قبل از مصرف آسپرين باید در مورد حساسیت به این دارو مطمئن شوید. برای اطمینان از این که این دارو برای شما امن است، در مورد بیماری های زیر و ابتلا به آن با پزشک خود مشورت کنید:
آسم یا آلرژی فصلی زخم معده بیماری کبد بیماری کلیوی خونریزی یا اختلال لخته شدن خون نقرس بیماری قلبی، فشارخون بالا یا نارسایی احتقانی قلب
مصرف آسپرین در دوران بارداری
مصرف آسپیرین در دوران بارداری دیرهنگام ممکن است باعث خونریزی مادر یا نوزاد در هنگام زایمان شود. اگر باردار هستید و یا قصد بارداری دارید، در مورد مصرف آسپرین با پزشک خود مشورت کنید.
آسپرین به راحتی می تواند به شیر مادر منتقل شده و ممکن است به کودک آسیب برساند. مصرف این دارو در هنگام شیردهی توصیه نمی شود.
مصرف آسپرین در شب
طبق یک آزمایش ۱۰۹ زن و مرد مبتلا به نوع خفیف فشار خون بالا را بررسی شدند. تمامی آن ها از یک رژیم غذایی و ورزشی پیروی می کردند. این افراد به صورت تصادفی به ۳ گروه تقسیم شدند.
گروه اول آسپرین دریافت نکرد.
گروه دوم هر روز صبح در هنگام بیدار شدن دوز پایین آسپرین را مصرف کرد.
گروه سوم دوز پایین آسپرین را هر شب در هنگام رفتن به رخت خواب مصرف می کرد.
با اینکه مصرف آسپرین در هنگام صبح بر فشار خون تاثیری نداشت اما در شب، تاثیری چشم گیر نشان داد. این تغییر به صورت ۷ میلی متر جیوه کاهش در فشار خون سیستولیک و ۴.۸ میلی متر جیوه در فشار خون دیاستولیک بود. این آزمایش بیان کرد که بدن در هنگام صبح در مقایسه با شب آسپرین را زود تر جذب می کند.
در حالی که نتایج این آزمایش جالب توجه بود اما توصیه های پیشگیرانه مراجع سلامت آمریکا را تغییر نداد. در این توصیه ها بیان شده افرادی خطر ابتلا به حمله قلبی در آن ها در ۵ سال آینده ۵ درصد و در ۱۰ سال آینده ۱۰ درصد است باید روزانه یک قرص آسپرین بچه مصرف کنند.
افرادی که خطر پنج ساله ابتلا به حمله قلبی در آن ها ۳ درصد است نیز می توانند از مصرف این دارو بهره ببرند.
زمان مراجعه به پزشک
در صورت بروز هر گونه از علائم زیر هرچه زودتر با پزشک تماس بگیرید.
اگرعلائم آلرژیک به آسپیرین دارید، از جمله تنفس سخت، تورم صورت، لب ها، زبان و یا گلو. زنگ زدن گوش، سردرگمی، توهم، تنفس سریع، تشنج، حالت تهوع و استفراغ ، درد معده، خونریزی یا اختلال در مدفوع، سرفه خونی، استفراغ مداوم بیش از ۳ روز، تورم یا درد طولانی مدت بیش از ۱۰ روز
سوالات متداول:
آیا خوردن مداوم آسپرین روزانه کار درستی است؟
خوردن روزانه قرص آ اس آ به طور مداوم را به هیچ عنوان نباید خودسرانه شروع کنید. اگرچه هر از گاهی خوردن یک یا دو قرص آسپیرین برای سردرد، بدن درد یا تب، خطر چندانی ندارد،.
آیا آسپیرین برای درمان فشارخون بالا مناسب است؟
آسپیرین با دوز پایین میتواند خطر حمله قلبی در افراد پرخطر را کاهش دهید.
همچنین به نظر می‌رسد درکاهش فشار خون بتواند موثر باشد ولی مطالعاتی که این اثر آسپیرین را بررسی کرده‌اند نتایج متناقضی داشته‌اند و فعلا مشخص شده است که آسپیرین اگر پیش از خواب مصرف شود ممکن است در کاهش فشارخون نقش داشته باشد.
آیا آسپیرین برای کبد مضر است؟
داروهای مسکن غیرنسخه‌ای مثل: استامینوفن، آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن
ممکن است قرص آ اس آ روی کبد تأثیرگذار باشد به‌ویژه اگر به طور مداوم و در کنار الکل مصرف شوند.
بیماری های تنفسی تشدید یافته توسط قرص آ اس آ کدام است؟
AERD بیماریست که شامل آسم مزمن، سینوزیت با پولیپ بینی و حساسیت به آسپرین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می شود. بیماران مبتلا به AERD علائم تنفسی از قرص آ اس آ یا هر داروی از نوع آسپیرین، از جمله ایبوپروفن و ناپروکسن تجربه می کنند. تقریبا از هر ۱۰ بزرگسال، یک نفر مبتلا به آسم و از هر سه نفر، یک بیمار مبتلا به آسم و سینوزیت با پولیپ های بینی حساس به آسپیرین و داروهای غیر استروئیدی گزارش شده است.
قرص آ.اس.آ۸۰ برای چیست؟
قرص آ.اس.آ۸۰ معمولاً به عنوان داروی تسکین دهنده درد و دردهای جزئی و کاهش تب استفاده می شود. این ماده همچنین یک داروی ضد التهاب است و می تواند به عنوان یک ماده رقیق کننده خون نیز استفاده شود. افرادی که در معرض خطر زیادی برای لخته شدن خون، سکته مغزی و حمله قلبی قرار دارند می توانند از دوزهای کم از آسپرین استفاده کنند.
چگونه باید قرص آ اس آ مصرف کنم؟
مصرف آسپیرین دقیقا بر طبق دستورالعمل روی جلد و یا با تجویز پزشک صورت می گیرد. بدون دستور پزشک از مصرف دوزهای بالای آسپرین اکیدا خودداری کنید.
در صورتی که آسپرين سبب درد معده در شما شود، بهتر است با معده خالی مصرف نشود. قرص های جویدنی آسپرین، بهتر است قبل از بلعیدن کاملا جویده شوند.
اگر از قرص های معمولی آسپرين استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های دوز را در نظر بگیرید. در صورتی که عمل جراحی در پیش دارید، پیش از جراحی در مورد مصرف قرص آ اس آ به پزشک اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد از آن برای مدت کوتاهی استفاده نکنید.
درصورت فراموشی یک دوز چه باید کرد؟
از آنجا که آسپرین معمولا در صورت نیاز و با تجویز پزشک مورد استفاده قرار می گیرد، شما ممکن است در برنامه ی مصرف دوز قرار نداشته باشید. اما چنانچه در برنامه مصرف آسپرين هستید، به یاد داشته باشید که از دوز مورد نظر استفاده کرده و در صورتی که مصرف یک دوره را فرموش کردید، در ساعت بعدی آن را مصرف کنید اما از داروهای اضافه دیگر برای جبران دوز مصرفی استفاده نکنید.
در صورت مصرف بیش از حد آسپرین چه اتفاقی می افتد؟
در صورتی که به طور خواسته یا ناخواسته دوز بالایی از آسپیرین مصرف شود، بهتر است به اورژانس مراجعه کنید. همچنین، علائم مصرف بالا ممکن است شامل ضعف شنوایی موقت، تشنج یا اختلال در فعالیت باشد.
آسپیرین چطور مصرف میشود؟
این دارو را به صورت خوراکی با یک لیوان آب کامل مصرف کنید مگر این که پزشک به شما دستور دیگری بدهد. بعد از مصرف دارو حداقل به مدت ۱۰ دقیقه دراز نکشید. اگر دچار ناراحتی معده هنگام مصرف دارو می‌شوید می‌توانید آن را با غذا یا شیر مصرف کنید. قرص‌های دارای پوشش را به طور کامل مصرف کنید و از خرد کردن یا جویدن آنها خودداری کنید چرا که با این کار ممکن است معده شما دچار ناراحتی شود.
قرص‌ها یا کپسول‌ها را خرد نکنید و نجوید. چنین کاری تمام دارو را ناگهان در معده آزاد میکند و خطر عوارض جانبی را بالا می‌برد. همچنین قرص‌های آهسته‌رهش را جز در مواقعی که خط‌دار باشند و پزشک یا داروساز بگوید نصف نکنید. قرص یا نصفه آن را به صورت کامل ببلعید و آن را خرد نکنید و نجوید.
قرص دافلون عمدتاً برای پیشگیری یا درمان بیماری‌هایی مانند وجود توده‌ها (هموروئیدها) و رگ های واریسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. قرص دافلون با طولانی شدن اثر انقباضی عروقی نوراپی نفرین که یک واسطه شیمیایی است و باعث افزایش تن وریدی و بهبود جریان خون میشود، استاز وریدی را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، با کاهش جریان لنفاوی در اثر کاهش قطر عروق لنفاوی و فشار داخل لنفاوی، تخلیه لنفاوی را افزایش می‌دهد.
قرص دافلون ۵۰۰ میلی گرم برای درمان بواسیر حاد یا مزمن، ورید های واریسی و ورم لنفاوی استفاده می شود. این قرص باعث بهبود جریان خون در وریدها و بازیابی عملکرد آن ها می شود. قرص دافلون را طبق دستور پزشک همراه یا بدون غذا مصرف کنید. هم چنین ادامه مصرف دارو نیز تا زمانی که پزشک توصیه کرده باید رعایت کنید. اگر خیلی زود درمان را متوقف کنید، ممکن است علائم شما بازگردند و وضعیت شما بدتر شود.
حتما پزشک خود را از سایر داروهای مصرفی خود مطلع کنید زیرا ممکن است برخی داروها با این دارو تداخل ایجاد کنند.
شایع ترین عوارض جانبی آن درد شکم، سردرد، حالت تهوع و اسهال می باشند. بیشتر این عوارض موقتی هستند و معمولاً با گذشت زمان برطرف می شوند. در صورت نگرانی در مورد هر یک از این عوارض، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
این دارو ممکن است باعث اسهال نیز شود، بنابراین بهتر است هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی مصرف کنید زیرا می تواند به جلوگیری از کمبود آب ناشی از آن کمک کند. اصلاح سبک زندگی مانند کاهش استعمال سیگار، افزایش فعالیت بدنی و رژیم غذایی سالم به شما کمک می کند تا نتایج بهتری بگیرید.
زنان باردار یا شیرده قبل از مصرف این دارو باید با پزشک خود مشورت کنند. سو هاضمه و درد شکم از مهمترین عوارض جانبی داروی دافلون است که بیش از دوز توصیه شده مصرف شود. از قرص دافلون هرگز نباید در موارد اختلالات خونریزی و نقص کلیه استفاده شود. اگر سابقه مشکلات قلبی، کبدی یا کلیوی دارید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
قرص دافلون عمدتا برای جلوگیری یا درمان بیماری‌هایی مانند:
وریدهای واریسی: در موارد بزرگی و تورم اندام ها یعنی ساق پا یا بازوها (رگهای واریس) استفاده میشود.
استاز وریدی: برای درمان موارد انسداد جریان خون از طریق وریدها (استاز وریدی) استفاده میشود.
ادم لنفی: برای درمان احتباس موضعی مایعات که منجر به تورم (ادم لنفی) میشود، استفاده میشود.
بواسیر: بیشتر در موارد بواسیر (وجود توده) استفاده میشود.
درماتیت استاز: برای درمان موارد تغییرات پوستی در نتیجه تغییرات گردش خون یا تجمع مایعات استفاده میشود.
زخم پا: برای معالجه زخمهای پا ناشی از گردش خون ضعیف استفاده میشود.
مزایای قرص دافلون برای درمان واریس
وریدهای واریسی به دلیل مشکل در جریان خون وریدهای پا به قلب ایجاد می شوند. قرص دافلون به بهبود جریان خون کمک می کند، نشت و همچنین پارگی ورید ها را کاهش می دهد، از لخته شدن خون جلوگیری می کند و همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان برای بهبودی عمل می کند.
این قرص، باعث بهبود علائم واریس مانند درد و التهاب و درمان واریس می شود. در نهایت، می تواند به شما کمک کند کارهای روزمره خود را به راحتی انجام دهید و کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد.
خیلی از بیماران دوست دارند بدانند با مصرف این قرص چه اتفاقی می افتاد؟ آیا واریس پای آنها درمان می شود؟ و این رگهای برآمده برای همیشه از بین میروند؟ در ابتدا خوب است خاطر نشان کنیم همه انواع داروهای مورد استفاده در درمان واریس از جمله قرص دافلون برای دو هدف تجویز می شود:
1) کاهش درد و احساس سنگینی در پاها : داروهای واریس برای کم کردن شدت علایم به بیماران تجویز می شوند و در واقع با این داروها می خواهیم بیمار بتواند روال عادی فعالیت و کارهای روزمره را داشته باشد. 2) محافظت در برابر بروز عوارض واریس هم هدف استفاده از برخی انواع داروها در واریس است.
دافلون هر دو اثر مفید را دارد یعنی هم باعث کاهش درد و ناراحتی های ناشی از واریس می شود هم اینکه جلوی بروز برخی از عوارض واریس را می گیرد. قرص دافلون با ایجاد فرایند ضد التهابی در رگها جلوی ورم پا را می گیرد و به صورت اختصاصی به حفظ سلامت دریچه های لانه کبوتری موجود در دیواره داخلی رگها کمک می کند. لازم است اشاره کنیم که از دست رفتن عملکرد دریچه های لانه کبوتری علت اصلی در بروز بیماری واریس است. دافلون با کمک به حفظ سلامت دریچه های لانه کبوتری دیواره رگها مانع از برگشت خون به عقب یا در اصطلاح پزشکی رفلاکس می شود و جلوی پیشرفت واریس را گرفته از بروز عوارض واریس پیشگیری می کند.
اثرات مثبت قرص دافلون
طبق مطالعات انجام شده بیماران با مصرف یک دوره ۶ ماهه قرص دافلون اثرات مثبت بسیاری را گزارش کرده اند: 1) ورم پای بیماران واریسی کم شده است: با اندازه گیری دور مچ در بیماران با ورم ناحیه مچ تغییر قابل ملاحظه در مقدار ورم پا دیده شد. این اثر نوید بخش دافلون برای بیمارانی که به واسطه ورم ناشی از نارسایی وریدی دچار ناتوانی و محدودیت حرکتی شده اند، رضایت بخش می باشد. امروزه از این دارو برای رفع ورم در بیماران دچار نارسایی وریدی مزمن استفاده میشود. 2) کاهش درد، سنگینی پا: این علایم که در بین بیماران واریسی متداول است با دافلون به خوبی کنترل می شود. 3) کاهش تعداد دفعات کرامپ یا گرفتگی عضلات: یکی از آزاردهنده ترین علائم بیماری واریس که بیماران از آن یاد می کنند و باعث ناراحتی ، بهم خوردن خواب شبانه در بیمارن می شود با مصرف داروی دافلون تعداد دفعات بروز آن کاهش پیدا می کند. 4) دافلون در مورد واریس لگنی هم مورد استفاده قرار می گیرد. 5) تسریع روند بهبود زخم وریدی: با دریافت مرتب قرص دافلون و رعایت توصیه های دیگر بیماران مبتلا به زخم پای وریدی در مقایسه با بیماران دیگر زودتر زخمشان بسته شد . دافلون با کم کردن التهاب و بهبود گردش خون به بسته شدن زخم کمک می کند.
دانستنی های لازم درباره‌ی مصرف دافلون
دافلون به صورت قرص‌های روکش دار موجود است
قرص دافلون معمولاً از طریق دهان با غذا یا بدون غذا مصرف میشود.
قرص‌ها نباید خرد یا جویده شوند بلکه باید به طور کلی بلعیده شوند.
دارو باید با فاصله زمانی مساوی بین دو دوز در زمان مشخص مصرف شود تا مقدار خاصی از دارو همیشه در بدن وجود داشته باشد.
استفاده از دافلون به عنوان داروی بدون نسخه توصیه نمی‌شود.
به دلیل خطر وقوع عوارض جانبی یا وابستگی، درمان با داروی دافلون نباید بیش از 3 ماه طول بکشد، مگر اینکه توسط پزشک توصیه شده باشد.
نحوه استفاده از قرص دافلون
این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید. قرص را به صورت کامل ببلعید. آن را نشکنید یا خرد نکنید. قرص دافلون را همراه با غذا یا بدون غذا مصرف کنید و بهتر است آن را در یک زمان مشخص در روز مصرف کنید.
دوز معمول
میزان دوز مصرف مناسب قرص دافلون برای درمان:
دوز دارو را می‌توان طبق وزن، سن، وضعیت روانی بیمار، شدت بیماری تحت درمان توسط پزشک تعیین کرد.
رایج ترین دوز توصیه شده یک قرص 500 میلی گرمی دو بار در روز یا یک قرص 1000 میلی گرمی یک بار در روز بعد از غذا است.
در موارد بواسیر حاد، 6 قرص در روز به مدت 4 روز و به دنبال آن 4 قرص در روز به مدت 3 روز توصیه میشود.
در صورت تداوم علائم، سریعاً باید توصیه‌های پزشکی انجام شود.
عوارض قرص دافلون چیست؟
مهمترین عوارض قرص دافلون بروز علائم گوارشی است، تهوع، ناراحتی معده، اسهال و استفراغ از جمله عوارض ناخواسته این دارو هستند. همینطور سردرد، طعم غیر عادی در دهان، اشکال در تنفس یا بلع، تورم، خارش پوست، و کهیر جزو عوارضی است که برای این دارو گزارش شده اند.
این دارو شامل دیوسمین + هسپریدین (دافلون ۵۰۰ میلی گرم) می باشد و می تواند عوارض جانبی مانند تمام داروها ایجاد کند. اگر هر یک از عوارض جانبی جدی شود، یا اگر بیمار متوجه عوارضی شود که ذکر نشده است، سریعا باید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهد. این دارو معمولاً به خوبی تحمل می شود.
بنابراین عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
شایع (کمتر از یک نفر از هر ۱۰ نفر، اما بیش از یک نفر از ۱۰۰ نفر): اسهال، سوءهاضمه، حالت تهوع، استفراغ.
غیر معمول (کمتر از یک در ۱۰۰ نفر، اما بیش از یک در ۱۰۰۰ نفر): کولیت (التهاب روده بزرگ).
نادر (کمتر از یک در ۱۰۰۰ نفر، اما بیش از یک از ۱۰ هزار نفر): سرگیجه، سردرد، ضعف، بثورات، خارش، کهیر.
مصرف دافلون در دوران بارداری وشیردهی
برای تصمیم گیری در این مورد با پزشک متخصص مشورت کنید. و در 3 ماه اول بارداری بهتر است استفاده نشود. همینطور اگر قصد بارداری دارید و یا باردار هستید پزشک خود را حتما مطلع نمایید.
دقت کنید بدون تجویز دکتر دارو را استفاده نکنید و بدون مشورت با پزشک معالج بیش از 3 ماه از این دارو استفاده نکنید. اگر حساسیت به دیوسمین، فلاونوئید ها یا ترکیبات دارویی دیگر دارید حتما به پزشک خود بگویید.
سوالات متداول:
آیا قرصدافلون 500در دوران بارداری بی‌خطر است؟
واکنش‌های شناخته شده‌ای از این دارو در دوران بارداری وجود ندارد و می‌توانید در صورت تجویز از جانب پزشک خود، این درمان را ادامه دهید. با این حال نباید سر از خود دست به درمان خود با این دارو بزنید.
مصرف این دارو به چه صورت و چند بار در روز است؟
پزشک شما بسته به مشکلات و وضعیت کلی سلامت شما، مقدار مناسب دارو را تجویز میکند. از این نظر، دوز مصرفی این دارو در بین افراد متفاوت است و شما نباید طبق دستورالعمل استانداردی دوز استفاده کنید. به یاد داشته باشید که هر نوع مصرف بیش از حد میتواند به بدن شما آسیب برساند و نتایج نامطلوب مختلفی را به دنبال داشته باشد.
آیا برای دریافت این دارو به نسخه نیاز دارم؟
در بیشتر موارد، برای خرید و دریافت این دارو از داروخانه، نیازی به نسخه‌ی پزشک ندارید و این دارو بدون نسخه قابل تهیه است. با این حال، این ایده خوبی نیست که این دارو را خودسرانه و بدون مشورت با پزشک استفاده کنید. توجه داشته باشید که هر دارویی با عوارض جانبی همراه است و هنگام مصرف داروهای دیگر به طور همزمان، عوارض می‌توانند شدیدتر شوند. به همین دلیل، باید با پزشک خود مشورت کرده و در مورد تمام داروهایی که در حال حاضر برای درمان سایر مشکلات و بیماری‌های دیگر استفاده می‌کنید، به آنها اطلاع دهید. پزشک کنش و واکنش‌های این دارو را با سایر داروها بررسی کرده و در صورت نبودن مشکلی، قرص را تجویز میکند.
آیادافلون 500عادت میاورد؟
اگرچه ممکن است هنگامی که دافلون 500 را برای مدت کوتاهی و برای چند روز مصرف کنید، مصرف این دارو عادت آور نباشد، اما ممکن است در طولانی مدت برخی از علائمی با ماهیت عادت آور را ایجاد کند. هنگام استفاده از این دارو به مدت چند ماه به طور مداوم باید مراقب باشید و همیشه با پزشک خود در مورد علائم مرتبط با ترک مصرف قرص مشورت کنید. به این ترتیب، می‌توانید دوز را طبق دستورالعمل پزشک خود مدیریت کنید و وقتی می‌خواهید در آینده مصرف آن را متوقف کنید، دوز را کمک کم و به تدریج کاهش دهید.
آیا قرصدافلون 500بر فشار خون تأثیر می‌گذارد؟
مصرف این دارو تأثیری بر فشار خون ندارد. این دارو تنها با کاهش التهاب و تورم در ناحیه آسیب دیده، جریان خون را کاهش می‌دهد.
آیا ماهیت قرص دافلون 500 رقیق کنندگی خون است؟
دافلون 500 به عنوان یک ماده رقیق کننده خون عمل نمی‌کند و می‌توانید با اطمینان از این دارو هنگام تجویز پزشک استفاده کنید. با این وجود، باید در صورت ابتلا به هرگونه اختلال مرتبط با خون، مراقب باشید و پزشک خود را در مورد سایر داروهای مورد استفاده برای معالجه مشکلاتی که در حال حاضر دارید مطلع کنید.
در صورت مصرف بیش از حد قرص دافلون چه اتفاقی می‌افتد؟
مصرف بیش از حد هر دارو ممکن است احتمال عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. بنابراین ، توصیه میشود به شدت به دوز تجویز شده دارو پایبند باشید و در صورت مشاهده علائم مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله با تیم پزشکی مشورت کنید.
اگر مصرف یک دوز دافلون را فراموش کنم چه اتفاقی می‌افتد؟
فرد باید به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کند اما اگر زمان مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده خودداری کنید زیرا ممکن است منجر به مصرف بیش از حد دارو شود. از دست دادن دوز توصیه نمی‌شود و فرد باید دقیقاً به برنامه دوز دارو پایبند باشد.
اگر قرص دافلون که تاریخ مصرف آن منقضی شده بخورم چه اتفاقی می‌افتد؟
بعید است که یک دوز از داروی منقضی شده باعث بروز عارضه ای شود زیرا ممکن است اثر و قدرت خود را از دست داده باشد. با این حال، باید از مصرف داروی تاریخ مصرف گذشته خودداری کرد و در صورت احساس علائم نامطلوب پس از مصرف داروی تاریخ مصرف گذشته ، باید سریعاً با پزشک مشورت شود.
زمان شروع مصرف قرص دافلون چه زمانی است و تا چه زمانی اثر دافلون باقی می‌ماند؟
شروع اثر یا نتیجه دارو به شدت و دوز دارو بستگی دارد. تعداد کمی از بیماران پس از مصرف قرص دافلون به مدت حداقل یک تا سه هفته شدت علائم را نشان می‌دهند. شروع عمل و تسکین علائم در هر بیمار و بیماری تحت درمان متفاوت است.
چه موقع باید از مصرف دافلون خودداری کنید؟
قرص دافلون را در موارد زیر مصرف نکنید:
آلرژی: در موارد سابقه آلرژیک یا شرایط آلرژی به دافلون یا هر مکمل غذایی دیگر که به صورت مصنوعی تولید شده است.
اختلالات خونریزی: در موارد اختلالات خونریزی مانند هموفیلی، پورپورا، باید از مصرف آن اجتناب شود.
نقص کلیه: در مواردی که بیماران دارای نقص کلیه هستند.
در بارداری و شیردهی: به دلیل عدم وجود اطلاعات کافی در مورد انتقال قرص‌ها به شیر مادر، درمان با دافلون در شیردهی توصیه نمی‌شود.
سیلوستازول باعث گشادشدن عروق خونرسان به پا ها می شود.همچنین گردش خون را بوسیله مهار تجمع پلاکتها بهبود می بخشد. داروی سیلوستازول در درمان علامتی لنگیدن متناوب بکار میرود. لنگش متناوب یک بیماری است که باعث گرفتگی و تنگ شدن رگهای خونی در پاها و درد ساق پا می شود و با راه رفتن بدتر و با استراحت بهبود پیدا می کند. در بیماری مذکور جریان خون به پاها کاهش یافته و درد حین راه رفتن ااتفاق می افتد . این دارو توانایی راه رفتن بدون درد را بالا می برد. سیلوستازول دارویی ضد پلاکت و رگ گشا می باشد که از طریق ممانعت سلول های خونی به نام پلاکت ها از چسبیدن به هم و جلوگیری از لخته های مضر عمل می کند و در بیماری های قلبی عروقی مورد استفاده قرار می گیرد .بنابراین این دارو , خاصیت گشاد کنندگی عروق دارد .از عوارض مصرف این دارو می توان سردرد , اسهال و تپش قلب را نام برد .باید بدانید, که در زمان مصرف این دارو باید از کشیدن سیگار خودداری کنید .
داروی سیلوستازول مهارکننده cAMP فسفودی استراز 3 می باشد. مهار آنزیم فسفودی استراز باعث بالا رفتن غلظت AMP حلقوی درون پلاکتی و عروق خونی می شود که این امربترتیب منجر به مهار تجمع پلاکت ها و گشادی عروق می شود.
فارماکودینامیک
داروی سیلوستازول از مشتقات کوئینولینون می باشد. سیلوستازول گردش خون را بوسیله مهار تجمع پلاکتها بهبود می بخشد. سیلوستازول در درمان علامتی لنگیدن متناوب بکار میرود. در بیماری لنگیدن های متناوب جریان خون به پاها کاهش می یابد و درد حین راه رفتن اتفاق می افتد و با استراحت برطرف می شود،. داروی سیلوستازول توانایی راه رفتن بدون درد را بالا می برد.
فارماکوکینتیک
سیلوستازول پس از مصرف خوراکی بخوبی جذب می شود.غذای چرب میزان جذب سیلوستازول را بالا می برد. پیوند سیلوستازول به پروتئین های پلاسما ، عمدتا آلبومین ، 95 تا 98% می باشد. متابولیسم سیلوستازول ، کبدی است و از طریق سیتوکروم P-450 صورت می گیرد. متابولیت ها عمدتا از طریق ادرار دفع می شوند. نیمه عمر حذفی سیلوستازول و متابولیت هایش حدود 11 تا 13 ساعت است.
نام تجاری: pletal / اشکال دارویی : قرص ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرم
مقدار و روش مصرف داروی سیلوستازول
قبل از شروع درمان با داروی سیلوستازول ، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک میکند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
دوز و مقدار داروی سیلوستازول ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید. دوز ۱۰۰ میلی گرم از این دارو وجود دارد. معمولاً این دارو به صورت دو قرص ۱۰۰ میلی گرم دو بار در روز تجویز میشود.
سعی کنید سیلوستازول را ۳۰ دقیقه قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا مصرف کنید.
اگر فراموش کردید که دوز داروی سیلوستازول روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید و زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو بود از مصرف آن خودداری کنید.
روزی دو بار به طور معمول حداقل 30 دقیقه قبل یا دو ساعت بعد از صبحانه و شام مصرف شود. سعی کنید از این دارو در همان زمان در هر روز استفاده کنید.
موارد منع مصرف داروی سیلوستازول
به تاریخ انقضای داروی سیلوستازول توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است،از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی سیلوستازول را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
تداخل دارویی سیلوستازول را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.
مصرف سیلوستازول در بارداری و شیردهی
هنوز مشخص نیست که آیا این دارو در دوران بارداری ایمن است. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید قبل از مصرف این دارو با دکتر خود گفتگو کنید.
همچنین مشخص نیست که آیا این دارو از شیر مادر عبور می کند و یا می تواند به نوزاد مصرف کنده شیر مادر, آسیب برساند. اگر این دارو را میخورید قبل از شیردهی با دکتر خود مشورت نمایید.
تداخلات دارویی سیلوستازول
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل کنند عبارتند از: تیپراناویر، دی پیریدامول (Dipyridamole)، “رقیق‌کننده‌های خون” مانند هپارین و وارفارین (warfarin).
برچسب روی تمام داروهایتان به‌خصوص داروهای ضد درد یا تب (داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ناپروکسن، آسپیرین و ایبوپروفن (ibuprofen)) را بررسی کنید، زیرا مواد تشکیل دهنده ای آنها شبیه به سیلوستازول است و ممکن است عوارض جانبی این دارو را شدیدتر کند.
اگر پزشک به شما آسپرین با دوز پایین (معمولاً ۳۲۵-۸۱ میلیگرم در روز) را برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی تجویز کرده است، باید این دارو را حتماً مصرف کنید.حتماً راجع به مصرف این دارو با داروهای دیگر با داروساز خود مشورت کنید.
سیلوستازول اگر با داروهای دیگر ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل (clopidogrel) و آسپرین مصرف شود، میتواند خطر خونریزی را افزایش دهد. در مورد داروهایی که استفاده می‌کنید ، با پزشک خود مشورت نمایید.
موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی سیلوستازول
بعضی داروها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز میگردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی سیلوستازول ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
در صورتی که باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می‌دهید.
در صورتی که مشکل کبدی یا کلیوی دارید.
اگر مبتلابه دیابت شیرین هستید.
اگر بیماری قلبی یا فشارخون بالا دارید.
اگر می‌دانید که در معرض خطر خونریزی هستید – مثلا اگر زخم معده دارید یا اخیراً عمل جراحی داشته‌اید.
اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید.
عوارض جانبی داروی سیلوستازول
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین میروند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود.
عوارض رایج داروی سیلوستازول
سردرد: از داروساز خود بخواهید که یک مسکن مناسب برایتان تجویز کند.
اسهال: آب بخورید تا آب از دست رفته بدنتان جایگزین شود.
عوارض نادر داروی سیلوستازول
احساس سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی یا سرگیجه: اگر دچار سرگیجه شدید، دراز بکشید. این عوارض پس از یک یا دو هفته بهبود می‌یابند، اما اگر ادامه پیدا کردند، با پزشک خود مشورت کنید.
احساس بیماری (حالت تهوع و استفراغ)، سوء هاضمه و نفخ: سعی کنید غذاهای ساده و بدون ادویه بخورید.
کمبود اشتها، ضربان قلب سریع، درد قفسه سینه، آبریزش بینی، تورم مچ پا و پاها ، خارش پوست: اگر این عوارض آزاردهنده شد، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی مثل ورم دست و پا ، کوفتگی ، خونریزی ، مدفوع سیاه و خونی ، استفراغ به شکل دانه های قهوه ، علائم عفونت ( مثل تب و یا کلو درد ماندگار ) بلافاصله به پزشک اطلاع دهید .
اگر عوارض جانبی دیگری مثل درد بازوی چپ ، فک و قفسه سینه ، احساس ضعف و غش ، ضربان قلب نامنظم ، سریع و ضربه ایی ، سرگیجه شدید ، اختلال در بینایی ، ضعف در یک طرف بدن ، لکنت زبان و سرگیجه داشتید بلافاصله کمک پزشکی بگیرید .
نکته مهم:
سیلوستازول ممکن است با اختلالات خون در برخی از افراد همراه باشد. اگر شما علائمی مانند کبودی یا خونریزی، گلو درد یا تب را تجربه کردید، باید به پزشک مراجعه نمایید.
سیلوستازول ممکن است سبب سرگیجه شود در صورت مصرف دارو رانندگی نکنید.
الکل ممکن است عوارض جانبی خاصی از سیلوستازول را بدتر کند
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی سیلوستازول می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف بیش از حد داروی سیلوستازول (مسمومیت دارویی)
سیلوستازول را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک ، مصرف نکنید.
اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت دارویی شده است و علائمی مانند سردرد شدید، ضربان قلب بسیار سریع و نامنظم، سرگیجه شدید یا غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
اگر فردی دوز بیش از حد مصرف کرد و مشکلات جدی مثل اختلال در تنفس داشت با ۹۱۱ تماس بگیرید. علائم دوز بالا شامل سردرد شدید ، ضربان قلب نامنظم و سریع و سرگیجه است
این دارو را در اختیار دیگران قرار ندهید. برای بهبود روند راه رفتن و کاهش درد در مورد تمرینات ورزشی با پزشکتان مشورت کنید. تستهای آزمایشگاهی یا پزشکی باید به صورت دوره ایی انجام شود تا پیشرفت روند درمان و یا عوارض جانبی آن مشخص شود.
دوز فراموش شده
اگر دوزی را فراموش کردید هر زمان به یاد اورید بلافاصله انرا مصرف کنید . اگر نزدیک زمان مصرف بعدی است دوز فراموش شده را مصرف نکنید . دوز دارو را دو برابر نکنید .
توصیه های پرستاری سیلوستازول
سیلوستازول شامل یک جعبه سیاه هشدار است زیرا داروهای مشابه به دلایلی خطر مرگ را در افراد با نارسایی احتقانی قلب ایجاد می کنند. اگر شما هر نوع نارسایی قلبی دارید قبل از مصرف این دارو به دکتر بگویید.
همچنین، با دکتر خود بگویید اگر شما و یا تا به حال دارای موارد زیر بوده اید:
مشکلات خونریزی و یا هر اختلالی که باعث ناتوانی در تشکیل لخته شدن خون شود. هر گونه خونریزی فعال (به خصوص زخم گوارشی یا خونریزی مغزی) سطح پلاکت خون پایین ، بیماری کبد ، بیماری کلیوی ، آلرژی به داروها، غذاها یا مواد دیگر
قبل از هر نوع عمل جراحی با دکتر یا دندانپزشک مصرف این دارو را در میان بگذارید. در موارد نادر، این دارو می تواند توانایی بدن شما برای مبارزه با عفونت را کاهش دهد از تماس با افرادی که, دچار سرماخوردگی و یا عفونت هستند اجتناب کنید.
این دارو باید با احتیاط شدید در کودکان استفاده می شود ایمنی و اثربخشی در بچه ها تایید نشده است. افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی سیلوستازول حساس تر باشند. این دارو برای کنترل علائم لنگش متناوب است اما برای شرایط درمان نیست.
مصرف این دارو را حتی اگر احساس خوبی دارید ادامه دهید برای توقف دارو با دکتر خود صحبت کنید. شما ممکن است در عرض دو تا چهار هفته از شروع سیلوستازول متوجه بهبود شوید اما می تواند تا ۱۲ هفته , طول بکشد تا شما مزایای کامل دارو را تجربه کنید.
شرایط نگهداری داروی سیلوستازول
دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.
