زخم-جراحی

همه چیز در خصوص درمان زخم جراحی (روش های درمان + مراقبت ها)

درمان زخم جراحی

زخم‌های بعد از عمل جراحی یکی از چالش‌های مهم پس از انجام اعمال جراحی محسوب می‌شوند. التیام زخم و بازگشت به سلامتی کامل پس از جراحی، یک فرایند طبیعی است اما ممکن است در برخی موارد با مشکلات و عوارضی همراه باشد. 

کنترل عفونت، مراقبت صحیح از زخم، تغذیه مناسب و رعایت نکات بهداشتی از جمله ملزومات مهم در دوران نقاهت و التیام سریع‌تر زخم هستند. این فرایند می‌تواند با توجه به نوع جراحی انجام شده و وضعیت سلامتی فرد، از چند روز تا چند ماه طول بکشد.  

پس با توجه به اهمیت زخم جراحی و نقش آن در بازگشت سریع بیمار به زندگی عادی، ضروری است تا به تمام جوانب مربوط به کنترل، مراقبت و درمان آن بپردازیم.

این مقدمه و سخن آغازین کوتاهی در مورد اهمیت بحث زخم جراحی بود. امیدوارم مفید واقع شده باشد. در صورت نیاز به توضیح یا بسط بیشتر، در خدمتم.

 

 

روش‌های درمان زخم‌های پس از عمل جراحی

کنترل و پیشگیری از عفونت:

عفونت یکی از شایع‌ترین عوارض پس از اعمال جراحی است که می‌تواند منجر به طولانی‌شدن دوره نقاهت و حتی بروز مشکلات حادتر سلامتی شود. بر اساس آمارها، حدود 30 درصد از زخم‌های جراحی دچار عفونت می‌شوند.

کارشناسان پزشکی تأکید می‌کنند که پیشگیری و کنترل به موقع عفونت زخم‌ها، نقش بسزایی در کاهش عوارض و تسریع التیام دارد. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های مناسب، پانسمان مرتب و بهداشتی ناحیه زخم و پرهیز از لمس مستقیم آن، از جمله اقدامات توصیه‌شده است.

همچنین رعایت نکات بهداشت فردی و استریل‌سازی وسایل و لباس‌ها می‌تواند از ورود عفونت به زخم جلوگیری کند. 

پانسمان مرتب زخم:

کارشناسان پزشکی می‌گویند: پانسمان منظم و مرتب زخم‌های جراحی نقش بسزایی در پیشگیری از آلودگی مجدد، کنترل عفونت و تسریع روند بهبودی  دارد.

طبق توصیه پزشکان، پانسمان باید حداقل روزی یک بار و در صورت نیاز بیشتر، تعویض شود. استفاده از باند استریل، گاز و مواد ضدعفونی‌کننده در پانسمان برای محافظت هرچه بیشتر زخم ضروری است.

همچنین پرستاران و پزشکان تأکید می‌کنند که شستشو و ضدعفونی کردن دست‌ها قبل از برداشتن پانسمان قدیمی و قرار دادن پانسمان جدید بسیار حائز اهمیت است تا از انتقال آلودگی و باکتری‌ها به زخم جلوگیری شود.

استفاده از داروهای موضعی ترمیم و التیام‌دهنده:

به گزارش پزشکان، استفاده از کرم‌ها، ژل‌ها و اسپری‌های حاوی موادی مانند کلاژن، اسید هیالورونیک، ویتامین C و E و همچنین کوآنزیم Q10 به شدت در تسریع روند بهبود زخم‌های پس از اعمال جراحی مؤثر است.

این مواد با خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی خود از التهاب و تورم ناحیه زخم می‌کاهند و سبب تحریک رشد سلول‌های جدید و افزایش جریان خون موضعی می‌شوند.

کارشناسان توصیه می‌کنند این داروها را طبق دستور پزشک و پس از پانسمان زخم به صورت مرتب استفاده کرد تا ضمن حفظ ناحیه زخم، روند بهبودی تسریع شود. 

تغذیه مناسب و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی:

کارشناسان تغذیه می‌گویند، رژیم غذایی مناسب و سرشار از ویتامین‌ها و املاح معدنی، نقش بسزایی در تقویت سیستم ایمنی و تسریع فرایند التیام و بهبود زخم‌های ناشی از عمل‌های جراحی دارد.

غذاهای حاوی ویتامین C مانند میوه‌ها و سبزیجات تازه، ویتامین A موجود در شیر و لبنیات، روی و پروتئین که در گوشت‌های کم‌چرب و حبوبات یافت می‌شود، از ارکان اصلی رژیم غذایی التیام‌بخش زخم به‌شمار می‌آیند.

همچنین تأمین آب کافی بدن و دریافت ویتامین‌ها از مکمل‌های غذایی در صورت تجویز پزشک، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

اجتناب از فشار و تحمل وزن بر روی ناحیه جراحی شده:

پزشکان و متخصصان توانبخشی تأکید می‌کنند که یکی از مهم‌ترین نکات در دوران نقاهت پس از جراحی، پرهیز از اعمال فشار یا تحمل وزن بر روی ناحیه عمل‌شده است.

این کارشناسان به بیماران توصیه می‌کنند برای جلوگیری از باز شدن زخم، عفونت و درد بیشتر، حداقل به مدت چند روز و تا زمانی که پزشک اجازه دهد، از فعالیت‌ بدنی شدید، بلند کردن اجسام سنگین یا ایستادن یا نشستن طولانی بپرهیزند و بر روی زخم فشار نیاورند.

با این احتیاط‌ها می‌توان از بروز عوارض احتمالی جلوگیری کرد و به التیام سریع‌تر و بهتر زخم پس از جراحی کمک شایانی نمود.

عوامل موثر در التیام زخم‌های جراحی

عوامل متعددی در التیام موفقیت‌آمیز و بهبود سریع زخم‌های ناشی از عمل‌های جراحی نقش دارند.

اولین و مهم‌ترین عامل، پیشگیری و کنترل به‌موقع عفونت است. استفاده به‌جا از آنتی‌بیوتیک‌های مکمل و موضعی و پانسمان مناسب و مرتب زخم، از ابتلای آن به عفونت‌های قارچی و باکتریایی جلوگیری می‌کند.

عامل بعدی، تغذیه مناسب و غنی‌شده با مکمل‌های تجویزی پزشک است. مصرف غذاهای حاوی پروتئین، ویتامین‌های A، C، E و املاح معدنی نظیر روی و سلنیوم، سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و فرایند التیام را تسریع می‌بخشد.

استراحت کافی و عدم تحمل وزن یا فشار بر محلّ زخم نیز حائز اهمیت فراوان است. ورزش‌های ملایم و فیزیوتراپی پس از طی دوران استراحت نیز می‌تواند التیام را تسهیل کند.

در کنار این موارد، استفاده از داروها و مکمل‌های خوراکی و موضعی تجویزشده توسط پزشک، کنترل مرتب زخم و رعایت نکات بهداشت فردی توسط بیمار، از دیگر نکاتی است که در التیام و بهبودی مؤثرند.

مطلب مرتبط: 0 تا 100 درمان زخم دیابتی

عوامل موثر در التیام زخم‌های جراحی

پانسمان‌ها و داروهای تسریع‌کننده بهبود زخم‌های پس از عمل

به گفته کارشناسان پزشکی، استفاده از انواع پانسمان‌های استریل و آغشته به موادی مانند بتادین و نیترات نقره، به حفظ پاکیزگی زخم و جلوگیری از آلودگی مجدد آن کمک شایانی می‌کند.

همچنین مصرف مرتب داروها و کرم‌های تجویزی پزشک که حاوی موادی همچون کلاژن، اسید هیالورونیک، ویتامین C و روغن درخت چای سبب تسریع التیام سلول‌های آسیب‌دیده و رفع التهاب می‌شود، نقش به‌سزایی در بهبود سریع‌تر زخم دارد.

البته کارشناسان هشدار می‌دهند که افراد دارای حساسیت پوستی به هر یک از این مواد، باید قبل از مصرف حتما با پزشک معالج خود مشورت کنند.

تغذیه مناسب برای درمان سریع‌تر زخم‌های جراحی

تغذیه مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در التیام و بهبود سریع زخم‌های ناشی از جراحی است.

زخم جراحی

کارشناسان تغذیه می‌گویند: دریافت کافی پروتئین از طریق مصرف گوشت‌های کم‌چرب، تخم‌مرغ، ماهی، شیر و لبنیات، برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده زخم ضروری است.

ویتامین‌های محلول در آب مانند ویتامین C موجود در انواع میوه‌ها و سبزیجات و ویتامین A یافت‌شده در شیر و زرده تخم‌مرغ نیز در تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با التهاب و عفونت بسیار مفید هستند.

مصرف غلات سبوس‌دار، حبوبات، آجیل و دانه‌ها که منبع غنی آهن و روی محسوب می‌شوند نیز کمک‌کننده است.

شایان ذکر است تأمین آب کافی بدن از طریق آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای‌های گیاهی برای جبران کسری مایعات و الکترولیت‌ها، نقشی اساسی در التیام سریع‌تر زخم دارد.

در کنار این‌ها، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی با تجویز پزشک، باعث تسریع روند بهبودی می‌شود.

نکات مراقبت از زخم بعد از عمل جراحی

تغذیه مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در التیام و بهبود سریع زخم‌های ناشی از جراحی است.

ویتامین D

کارشناسان تغذیه می‌گویند: دریافت کافی پروتئین از طریق مصرف گوشت‌های کم‌چرب، تخم‌مرغ، ماهی، شیر و لبنیات، برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده زخم ضروری است.

ویتامین‌های محلول در آب مانند ویتامین C موجود در انواع میوه‌ها و سبزیجات و ویتامین A یافت‌شده در شیر و زرده تخم‌مرغ نیز در تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با التهاب و عفونت بسیار مفید هستند.

مصرف غلات سبوس‌دار، حبوبات، آجیل و دانه‌ها که منبع غنی آهن و روی محسوب می‌شوند نیز کمک‌کننده است.

شایان ذکر است تأمین آب کافی بدن از طریق آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای‌های گیاهی برای جبران کسری مایعات و الکترولیت‌ها، نقشی اساسی در التیام سریع‌تر زخم دارد.

در کنار این‌ها، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی با تجویز پزشک، باعث تسریع روند بهبودی می‌شود.

عوارض احتمالی زخم‌های بعد از جراحی و روش‌های پیشگیری

زخم‌های ناشی از جراحی می‌توانند در مواردی با عوارضی همچون عفونت، باز شدن بخیه‌ها، خون‌ریزی مجدد، التهاب و ترشح زیاد همراه باشند.

کارشناسان پزشکی می‌گویند: اجتناب از لمس مستقیم و خارش زخم، عدم خیس کردن ناحیه بخیه شده، تعویض به موقع پانسمان، پرهیز از فعالیت‌بدنی شدید و اعمال فشار بر زخم، از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از بروز عوارض هستند.

همچنین مصرف به موقع داروهای آنتی‌بیوتیکی، التیام‌بخش و ضدالتهاب تجویزشده، رعایت بهداشت فردی، تغذیه مناسب و استراحت کافی، در کاهش خطر عوارض کمک‌کننده‌اند.

در صورت بروز تورم، قرمزی، ترشح زیاد یا درد و حساسیت بیش از حد در ناحیه زخم جراحی، باید فوراً به پزشک مراجعه شود تا اقدامات درمانی لازم به موقع انجام گیرد.

فیزیوتراپی و ورزش‌های مفید در درمان سریع‌تر زخم‌ها

فیزیوتراپی و انجام ورزش‌های ملایم و هدفمند، نقش مهمی در تسریع بهبود زخم‌های پس از اعمال جراحی ایفا می‌کند.

فیزیوتراپیست‌ها توصیه می‌کنند پس از گذشت حداقل 2 تا 3 هفته از عمل جراحی و در طول دوره نقاهت، انجام ماساژهای ملایم و درمانی با دستگاه‌های الکتروتراپی در ناحیه زخم موجب تسکین التهاب، کاهش درد و تسریع روند بهبودی می‌شود.

همچنین ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی و شنای آرام، تمرینات کششی و یوگای ملایم، با تقویت سیستم گردش خون و تسریع رساندن اکسیژن و مواد مغذی به بافت‌ها، باعث تحریک رشد سلول‌های جدید زخم و التیام سریع‌تر آن می‌شوند.

البته قبل از شروع هر برنامه‌ای، حتما باید با پزشک مشورت شود تا از مناسب بودن آن برای وضعیت خاص بیمار اطمینان حاصل گردد.

رژیم غذایی مناسب در دوره نقاهت پس از عمل جراحی

رژیم غذایی مطلوب و مناسب در دوران نقاهت بعد از عمل‌های جراحی، نقش بسزایی در تسریع التیام زخم، کاهش عوارض احتمالی و بازگشت سریع‌تر به زندگی عادی دارد.

متخصصان تغذیه معتقدند مصرف غذاهای سرشار از پروتئین نظیر ماهی، مرغ، تخم‌مرغ، لبنیات کم‌چرب و حبوبات، برای ترمیم و التیام سلول‌ها و بافت‌های آسیب‌دیده ضروری است.

همچنین میوه‌ها و سبزیجات تازه که سرشار از ویتامین C و ضداکسیدان‌ها هستند و نیز غلات سبوس‌دار و آجیل، با افزایش ایمنی بدن، فرایند بهبودی را تسریع می‌بخشند.

شایان ذکر است مصرف آب کافی، آب میوه‌های تازه و سوپ‌های سبک، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در کنار این‌ها، استفاده از مکمل‌های ویتامین و معدنی با تجویز پزشک، کمک‌کننده خواهد بود.

رژیم غذایی مناسب در دوره نقاهت پس از عمل جراحی

بهترین روش های درمان زخم جراحی 

بهترین روش‌های درمان زخم‌ جراحی عبارتند از:

زخم جراحی

– پانسمان مرتب و بهداشتی زخم با استفاده از باند استریل، بتادین و نیترات نقره جهت جلوگیری از آلودگی مجدد

– مصرف منظم داروها و محصولات ترمیم‌کننده مانند کرم‌های حاوی ویتامین E، C و کلاژن برای تسریع التیام

– تغذیه مناسب با تاکید بر مصرف غذاهای سرشار از پروتئین، ویتامین‌های A، C، E و ریزمغذی‌ها برای تقویت سیستم ایمنی

– اجتناب از فعالیت‌های سنگین و اعمال فشار بر زخم به مدت حداقل 2 تا 3 هفته پس از عمل

– استراحت کافی و خواب راحت و پیروی از دستورات پزشک در دوران نقاهت پس از عمل

با کمک این روش‌ها و مراجعه به کلینیک زخم تخصصی می‌توان به بهبودی سریع‌تر و موثرتر زخم‌های حاصل از جراحی‌ها کمک کرد.

همه-چیز-در-خصوص-زخم-عفونی

0 تا 100 درمان زخم عفونی (عوارض زخم عفونی+روش های درمان)

همه چیز درباره زخم عفونی + روش های درمان

درمان زخم‌ عفونی که یکی از شایع‌ترین مشکلات پوستی هستند که می‌توانند در اثر آسیب‌دیدگی پوست ایجاد شوند. زخم‌های عفونی زمانی رخ می‌دهند که میکروب‌ها مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها وارد بافت‌های آسیب‌دیده پوست شده و عفونت ایجاد کنند.

علائم زخم عفونی شامل درد، قرمزی، تورم، گرما و ترشحات زرد یا سبزرنگ از زخم است. این زخم‌ها معمولاً لبه‌های نامنظم و مشخصی دارند. عواملی مانند ضعف سیستم ایمنی، دیابت، گردش ضعیف خون، آسیب‌دیدگی‌های شدید و… می‌توانند خطر ابتلا به زخم‌های عفونی را افزایش دهند.

درمان زخم‌های عفونی بستگی به علت ایجاد آن‌ها دارد اما معمولاً شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدعفونی موضعی زخم، بهبود گردش خون در ناحیه زخم و… است. عدم درمان زخم‌های عفونی می‌تواند منجربه عوارض جدی‌تری مانند سپتی‌سمی، از بین رفتن بافت‌ها و انتشار عفونت به بخش‌های دیگر بدن شود.

پادکست درمان زخم عفونی دنیای زخم

فهرست مطالب

انواع زخم عفونی

انواع زخم‌های عفونی بر اساس نوع عامل بیماری‌زایی که آن‌ها را ایجاد می‌کند، طبقه‌بندی می‌شوند:

۱- زخم های باکتریایی:

 شایع‌ترین نوع هستند و توسط باکتری‌هایی مثل استافیلوکوک، استرپتوکوک و… ایجاد می‌شوند.

۲- زخم‌های قارچی:

انواعی مانند زخم‌های کاندیدایی یا آسپرژیلوس که از طریق قارچ‌ها ایجاد می‌شوند.

۳- زخم‌های ویروسی:

توسط ویروس‌هایی نظیر هرپس سیمپلکس به وجود می‌آیند و معمولا دوره بهبودی طولانی‌تری دارند.

۴- زخم‌های انگلی:

کرم‌های انگل مثل کرم خاکی می‌توانند موجب زخم‌های مزمن و دردناکی شوند.

۵- زخم‌های التهابی:

در اثر بیماری‌های التهابی پوستی نظیر پسوریازیس یا اگزما ایجاد می‌شوند.

تشخیص نوع عامل ایجاد زخم برای تجویز درمان صحیح حائز اهمیت است. مراجعه به پزشک، جمع‌آوری آزمایش‌ها و بیوپسی ضروری است.

علت ایجاد عفونت در زخم چیست ؟

عفونت زخم یکی از شایع‌ترین عوارض پس از ایجاد زخم است که می‌تواند منجر به طولانی شدن دوره درمان یا بروز عوارض جدی شود. دلایل مختلفی در ایجاد عفونت نقش دارند:

اول اینکه ورود میکروب‌ها به زخم باز از طریق تماس با مواد و سطوح آلوده اتفاق می‌افتد. زخم‌ها محیط مطلوبی برای رشد باکتری‌ها و عفونت فراهم می‌کنند.

دوم اینکه کاهش سیستم ایمنی بدن در بیماران مبتلا به دیابت، سرطان یا مصرف‌کننده داروهای سرکوبگر باعث تسریع عفونت می‌شود. ضعف گردش خون نیز خطرساز است.

سوم آسیب مکانیکی ناحیه زخم، وجود بافت مرده و ترشحات زیاد زخم و عدم تمیز کردن مناسب آن احتمال عفونت را بالا می‌برد.

پیشگیری از تماس زخم با منابع آلودگی، مراقبت صحیح از زخم و تقویت سیستم ایمنی، از راه‌های پیشگیری از عفونت زخم است.

زخم-عفونی

راهنمای کامل درمان طبیعی و دارویی زخم‌های عفونی

  زخم‌های عفونی نیازمند درمان سریع و مناسب هستند تا از عوارض بعدی آن‌ها جلوگیری شود. روش‌های درمانی طبیعی و دارویی متعددی وجود دارد:

استفاده از گیاهان ضدعفونی‌کننده موضعی مانند صمغ گیاه آلوئه‌ورا، گل میخک و چای سبز، بسیار مفید است. همچنین روغن درخت چای با خاصیت آنتی‌باکتریال بالا، توصیه می‌شود.

مکمل‌هایی مانند ویتامین C و روی، با افزایش ایمنی بدن، التیام زخم را تسریع می‌کنند. مصرف مواد غذایی حاوی زینک و آهن نیز ضروری است.

داروهایی نظیر آنتی‌بیوتیک‌های موضعی مایتامیسین و نئومایسین اغلب تجویز می‌شوند. التهاب و درد را می‌توان با ضدالتهاب‌هایی نظیر ایبوپروفن کاهش داد.

تمیز نگه داشتن زخم و تعویض روزانه پانسمان نیز حائز اهمیت فراوان است. مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان صحیح الزامی است.

درمان زخم عفونی

پزشکان و متخصصین درمان زخم عفونی کدامند ؟

 پزشکان، کلینیک های زخم و متخصصینی که بیشتر در زمینه تشخیص و درمان زخم‌های عفونی فعالیت می‌کنند عبارتند از:

– متخصص عفونی: تشخیص و درمان انواع عفونت‌ها از جمله عفونت زخم توسط این متخصصان انجام می‌شود.

– متخصص جراحی عمومی: جراحان عمومی نیز با توجه به زمینه کاری خود، در درمان زخم‌های پس از جراحی نقش دارند.

– متخصص پوست: درماتولوژیست‌ها یا پوست‌شناسان بیماری‌های پوستی منجمله انواع زخم‌ها را درمان می‌کنند.

– پرستاران زخم: پرستاران آموزش دیده در زمینه مراقبت و درمان زخم که زیر نظر پزشک معالج فعالیت می‌کنند.

انتخاب متخصص مناسب بستگی به نوع زخم شما دارد. با پزشک خانواده خود مشورت کنید.

نام و تخصصتخصص‌ها و خدمات (حداکثر ۱۰ کلمه)
نیما دستگیر (بورد تخصصی بیماری‌های عفونی)عفونت مغزی، عفونت گوش و حلق و بینی، سلولیت
شقایق جباری (کارشناس تخصصی زخم)کارشناس تخصصی زخم
سهیلا سرلک چیوا (ماما)زگیل تناسلی، عفونت ادراری، عفونت رحم، زخم دهانه رحم
محمد امین سپهری اسگوئیمشاور سلامت جنسی، کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ، زودانزالی
مهدی محمدی اصل (کارشناس بین‌المللی زخم)کارشناس بین‌المللی زخم و درمانگر
لیلا رنجکش (کارشناس زخم)کارشناس زخم، استومی و بی‌اختیاری
سلیم جهانگیریبیماری‌های گوارش و کبد، آندوسکوپی، کولونوسکوپی
سعیدرضا جمالی مقدم سیاهکلیبیماری‌های عفونی و ترمیم انواع زخم‌ها
سمیه رشیدی نژاد (متخصص عفونی)متخصص عفونی، درمان انواع زخم‌ها با روش‌های جدید و لیزر
درمان زخم در منزل (متخصص پوست)متخصص بیماری‌های پوست
محمد مهدی اسحق حسینیبیماری‌های گوارش و کبد، آندوسکوپی، کولونوسکوپی
فرشید ملاقاسم شمیرانیدوره دیده دیابت و درمان زخم پای دیابتی

10 روش موثر برای التیام سریع زخم‌های عفونی

مهم‌ترین روش‌های تسریع التیام زخم‌های عفونی عبارتند از:

1- استفاده از پمادها و کرم‌های حاوی آنتی‌بیوتیک، مانند نئومایسین و باسیتراسین، جهت درمان عفونت

2- بهبود گردش خون موضعی با استفاده از کرم‌هایی مثل هپارین و ونوفلکس

3- مرطوب نگه داشتن زخم با پانسمان‌های مرطوب، برای تسهیل فرایند بازسازی بافت

4- پاکسازی مرتب زخم از بافت‌های مرده و ترشحات، با استفاده از سرم فیزیولوژی

5- مصرف خوراکی مکمل‌های ویتامین C و روی

6- تقویت سیستم ایمنی با مکمل‌های پروبیوتیک و ژل آلوئه ورا

7- محافظت از زخم با انواع پانسمان‌های مدرن

8- جلوگیری از ورود میکروب با استفاده از نوارهای بتادین

9- رعایت اصول بهداشتی و تمیز نگه داشتن ناحیه زخم

10- مشورت با پزشک جهت تجویز درمان دارویی کامل

اینفو گرافی درمان زخم عفونی

علائم هشداردهنده زخم‌های عفونی

علائمتوضیحات
قرمزیافزایش رنگ قرمز در اطراف زخم نشانه التهاب و احتمال عفونت است
تورمبرآمدگی و افزایش حجم در ناحیه زخم
گرمیافزایش دمای موضعی نسبت به بافت‌های اطراف
دردافزایش درد نسبت به درد معمول زخم
ترشح چرکخروج مایع سفید یا زرد رنگ غلیظ از زخم
بوی نامطبوعاستشمام بوی غیرطبیعی از ناحیه زخم
تب و لرزدر موارد شدیدتر عفونت، واکنش سیستمیک بدن

عوامل خطرساز زخم‌های عفونی

عامل خطرتأثیر
دیابتکاهش جریان خون محیطی و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی
نقص سیستم ایمنیناتوانی بدن در مقابله با میکروارگانیسم‌ها
سوءتغذیهکمبود مواد مغذی لازم برای ترمیم بافت
مشکلات گردش خونکاهش اکسیژن‌رسانی و تغذیه بافتی
سن بالاکاهش قدرت ترمیمی بافت‌ها
مصرف داروهای ایمنی‌سرکوبگرکاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت

روش‌های نوین درمان زخم‌های عفونی

روش درمانیمکانیسم اثرمزایاکاربرد اصلی
پانسمان‌های حاوی نقره و عسل مانوکاخاصیت ضدمیکروبی نقره و اثرات ترمیمی عسلمؤثر بر باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیکزخم‌های سطحی عفونی
درمان با فشار منفی (NPWT)ایجاد مکش و فشار منفی در سطح زخمخروج ترشحات، کاهش ادم، افزایش جریان خونزخم‌های عمیق با ترشح زیاد
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)استفاده از فاکتورهای رشد پلاکت‌های خود بیمارتسریع ترمیم، افزایش تکثیر سلولیزخم‌های مزمن دیابتی
فتودینامیک تراپی (PDT)ترکیب نور و مواد حساس به نورخطر کم ایجاد مقاومت میکروبیعفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک
بیوفیلم‌شکن‌هاتخریب لایه محافظ باکتری‌هاافزایش اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌هازخم‌های مزمن با بیوفیلم باکتریایی
پوست‌های مصنوعیجایگزینی موقت یا دائمی پوستحاوی فاکتورهای رشد و سلول‌های بنیادیزخم‌های وسیع با از دست دادن پوست

رویکرد چندتخصصی در درمان زخم‌های عفونی

جنبه درمانیاقداماتاهمیت
کنترل بیماری‌های زمینه‌ایتنظیم قند خون، بهبود گردش خونپیش‌نیاز بهبود زخم
تغذیه مناسبتأمین پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنیتأمین مواد لازم برای ترمیم بافت
استراحت اندام درگیرکاهش فشار و بهبود خونرسانیجلوگیری از تشدید آسیب
دبریدمانحذف بافت‌های مرده و آلودهکاهش بار میکروبی و تحریک بافت سالم
آنتی‌بیوتیک درمانی هدفمنداستفاده بر اساس کشت و آنتی‌بیوگراماز بین بردن عفونت با حداقل عوارض

زمان مراجعه به پزشک

وضعیتاقدام توصیه شده
مشاهده علائم عفونت در زخممراجعه سریع به پزشک
تب بالای 38 درجه همراه با زخممراجعه اورژانسی
خطوط قرمز گسترش یابنده از زخممراجعه اورژانسی (احتمال عفونت خونی)
عدم بهبود زخم پس از 3-5 روز درمانپیگیری مجدد با پزشک
وجود جسم خارجی در زخممراجعه به مرکز درمانی جهت خارج کردن آن

عوارض زخم‌های عفونی در صورت عدم درمان + راهکارهای پیشگیری

 عدم درمان به موقع و صحیح زخم‌های عفونی می‌تواند منجر به عوارض خطرناکی شود. عفونت‌زاها از طریق جریان خون به بخش‌های دیگر بدن منتشر شده و باعث سپتیسمی (عفونت خون) می‌گردند. همچنین ادامه التهاب و عفونت موضعی بافت‌های اطراف را تخریب کرده و ممکن است نکروز و پوسیدگی پیشرونده ایجاد نماید.

بنابراین پیشگیری از ابتلا به عفونت زخم و درمان سریع آن در صورت ابتلا حائز اهمیت فراوان است. استفاده از پانسمان مناسب، ضدعفونی مداوم زخم، مراقبت از بهبود عملکرد ایمنی، کنترل قند و چربی خون و به حداقل رساندن آسیب مکانیکی به زخم از جمله راهکارهای پیشگیرانه موثر محسوب می‌شوند. توصیه می‌شود در صورت مشاهده علائم عفونت، بی‌درنگ به پزشک مراجعه نمایید.

رژیم غذایی مناسب جهت تسریع التیام زخم‌های عفونی

رژیم غذایی نقش مهمی در تسریع التیام زخم‌های عفونی ایفا می‌کند. مصرف موادی که سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند و فرایند ترمیم بافت را بهبود می‌بخشند، بسیار مفید است:

مصرف روزانه میوه‌ها و سبزیجاتی مانند سیب زمینی، کلم بروکلی، انواع جالیز و پرتقال که سرشار از ویتامین C هستند، توصیه می‌شود. این ویتامین نقش مهمی در تقویت دستگاه ایمنی و تولید کلاژن برای بهبود التیام زخم دارد.

پروتئین‌هایی مانند ماهی، مرغ، تخم مرغ و لوبیا با فراهم کردن اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز، التیام بافت را تسریع می‌بخشند.

بهتر است از مصرف قند و شکر، غذاهای چرب و سرخ شده، الکل و سیگار که سیستم ایمنی را تضعیف می‌کنند، پرهیز شود.

نقش-تغذیه-در-درمان-زخم-عفونی

نکات مهم پانسمان و مراقبت و درمان از زخم های عفونی

پانسمان صحیح و مرتب زخم عفونی از اهمیت زیادی برخوردار است. پانسمان باید به طور مرتب و حداقل روزی یکبار عوض شود. همچنین هر بار قبل از پانسمان مجدد، زخم باید کاملاً تمیز و عاری از هر گونه ترشحات و بافت مرده باشد.

انتخاب نوع پانسمان بستگی به وسعت، عمق و میزان ترشحات زخم دارد. از پانسمان‌های مدرن و آغشته به مواد ضدعفونی‌کننده و التیام‌بخش می‌توان استفاده نمود. پانسمان باید طوری قرار گیرد که فشاری به زخم وارد نکند و مانع جریان خون نشود.

علاوه بر پانسمان، استفاده از کرم‌ها و پمادهای ضدعفونی‌کننده، ضدالتهاب و التیام‌بخش نیز ضروری است. بهتر است از حباب گذاری پانسمان روی زخم‌های عمیق و وسیع خودداری شود. مراقبت از زخم باید تا زمان کامل بهبودی ادامه یابد.

پانسمان-زخم عفونی

کلینیک‌ زخم به‌عنوان مراکز تخصصی در درمان زخم عفونی، نقش بسیار حیاتی و جهانی دارند. این نقش بر اساس تخصص و تجهیزات پزشکی پیشرفته‌ای که در اختیار دارند، به صورت چندگانه بیان می‌شود. ابتدا، با تجهیزات تشخیصی مدرن و تصویربرداری دقیق، به تحلیل دقیق از نوع و میزان عفونت در زخم می‌پردازند. سپس، تیم‌های متخصص با بررسی عمیق و جامع از وضعیت بیمار، برنامه درمانی متناسب و شخصی‌سازی شده را آغاز می‌کنند. این برنامه شامل مراقبت‌های تخصصی، درمان‌های جدید، و استفاده از تکنولوژی‌های نوین در فرآیند بهبودی زخم می‌شود. پیگیری مستمر و نظارت دقیق از تغییرات زخم و پاسخ به درمان، از دیگر ویژگی‌های این کلینیک‌هاست. با ایفای این نقش، کلینیک‌های زخم به عنوان مهمترین نهادها در تأمین مراقبت‌های بهداشتی و درمانی برای بیماران مبتلا به زخم عفونی، نقش برجسته‌ای در بهبود کیفیت زندگی و بهبود سریعتر بیماران ایفا می‌کنند.

انواع زخم

انواع زخم و 8 نوع از متداول ترین و مهمترین انواع زخم | دنیای زخم

انواع زخم و 8 نوع از متداول ترین انواع آن کدامند؟

انواع زخم می تواند به شکل و روش های مختلف اتفاق بیافتد که در ادامه به آن می پردازیم.

. زخم بستر.(Bedsore)

. زخم بر اثر سوراخ شدگی.(Puncture wound)

. زخم بر اثر پارگی.(Wound due to tearing)

. زخم بر اثر قطع عضو.(Amputation wound)

. زخم بر اثر بریدگی(Cut wound)

. زخم بر اثر ترکش گلوله.(Wound due to bullet fragments)

. زخم ساییدگی.(abrasion wound)

. زخم بر اثر گازگرفتگی و یا نیش حیوانات(Wounds caused by animal bites)

انواع زخم

زخم حاد

زخم حاد نوعی آسیب ناگهانی که یکباره و نه در طول زمان به لایه های مختلف پوست وارد می شود و در فرآیند بهبودی، روند طبیعی را طی می کند. زخم حاد معمولا در اثر برخورد بدن با اجسام سخت یا لبه های تیز ایجاد می شود.

 

معرفی انواع زخم – نمونه زخم های حاد :

  • بریدگی  Cuts

بریدگی زخم ناشی از بریده شدن پوست است. بریدگی ها معمولا زخم های مسطحی هستند که حاشیه های مشخصی دارند و به وسیله جسم نوک تیز ایجاد می شوند.

  • پارگی  Laceration

پارگی را می توان به طور کلی به صورت زخمی با لبه های ناهموار ناشی از پاره شدن پوست تعریف نمود. پارگی ها معمولا به وسیله نیرو یا جسم غیر نوک تیز ایجاد می شوند. همراه با آنها ، کبودشدگی نیز وجود دارد.

  • ساییدگی Abrasion

آسیب دیدگی لایه اپیدرم و یا قسمت فوقانی درم که بدون خونریزی بوده و اسکار به جا نمی گذارد.

  • کوفتگی  Contusion

کوفتگی آسیبی است که پوست را از بین نمی برد و تنها کبودی ایجاد می کند و در اثر پاره شدن عروق زیر جلدی ناشی از ضربه یا فشار ایجاد می شود.

محل های دهنده پیوند  Donor site

در اثر برداشتن قسمتی از پوست برای گرافت در زخم های سوختگی، جراحی و تروماتیک با آسیب وسیع ایجاد می شود.

زخم های جراحی Surgical wounds

زخم های جراحی در واقع برش محل جراحی و ناشی از اعمال و اقدامات پیش بینی شده ای هستند به همین دلیل ریسک آلودگی و عفونت بعدی در آنها کمتر است. علی رغم تمام اقدامات، این زخم ها گاهی دچار عوارضی مانند عفونت، باز شدن محل بخیه ، خونریزی و هماتوم می شوند.

سوختگی ها Burns

نوعی آسیب بافتی ناشی از عوامل حرارتی، شیمیایی، الکتریکی و یا پرتویی

انواع زخم

 

تغذیه و ترمیم زخم

تغذیه و ترمیم زخم | 2 رابطه ی مستقیم نقش تغذیه در ترمیم زخم

تغذیه و ترمیم زخم چه رابطه ی مستقیمی با هم دارند؟

تغذیه و ترمیم زخم یک رابطه مستقیم و یا بهتر بگوییم، اصلی ترین روش التیام و بهبودی و درمان سریع زخم است. تغذیه کمک می کند که زخم ها از طریق رسیدن مواد پروتئینی و مواد سلول ساز مثل کلسترول و امگا 3 که برای ترمیم دیواره سلول و زخم نیاز است، هر چه سریعتر به بدن برسد و بهبودی حاصل گردد.

تغذیه یکی از اجزای مهم ترمیم زخم است. ارتباط بین تغذیه و ترمیم زخم انکار ناشدنی است و رعایت یک برنامه غذایی صحیح و مناسب به شما در التیام هر چه سریعتر زخم و جراحت کمک می نماید. یک برنامه غذایی متعادل باید شامل تمام گروههای غذایی باشد، یعنی شما در برنامه غذایی روزانه خود به مقدار کافی از پروتئین ها، مغزها، میوه ها و سبزیجات، محصولات لبنی کم چرب و اسید های چرب غیر اشباع استفاده نمایید.

تغذیه و ترمیم زخم

مکانیسم تاثیر مواد مختلف بر ترمیم زخم:

تغذیه و ترمیم زخم
  • ویتامین آ: جهت ساخت کلاژن، افزایش قدرت و استحکام بافت تازه تشکیل شده زخم از طریق ایجاد شبکه بین کلاژنی و ساختن لایه اپی تلیال پوشاننده زخم وجود ویتامین آ ضروری است.
  • گروه ویتامینهای ب:  درتولید آنتی بادی و افزایش سیستم ایمنی بدن و نیز سنتز کلاژن وافزایش استحکام بافت تازه تشکیل شده نقش دارد.
  • ویتامین ث : کمک به جذب آهن و ساخت پروتئن کلاژن و تولید فیبروبلاست، کمک به انسجام غشاء سلولی دیواره مویرگها، افزایش قدرت سیستم ایمنی توسط ویتامین ث امکانپذیر است.
  • ویتامین د: ویتامین د حمل کننده مواد مغذی به سلولهای موضع زخم وباعث سوخت وساز کلیسم در بدن می شود.
  • ویتامین کا:  نقش این ویتامین کمک به حفظ زمان طبیعی انعقاد خون می باشد.
  • آهن : آهن مؤثردر حمل اکسیژن به بافتهای آسیب دیده بوده و در ساخت هموگلوبین و کلاژن مورد نیاز است.
  • مس : برای ساخت شبکه ی کلاژن زخم، پروتئین های پوست و تولید گلبول قرمز مورد نیاز است.
  • روی :  وجود روی در بدن سبب تکثیر سلولی و ساخت پروتئین شده به بدن امکان استفاده از ویتامبن آ موجود در موادغذایی را می دهد.
  • منیزیم : ساخت کلاژن نقش اصلی منیزیم در بدن می باشد.
  • کلسیم:  ماده اصلی در تشکیل لخته خون       
  • اسید فولیک تقسیم و رشد سلولی و ساخت گلبولهای قرمز خون
  • چربی: ذخیره انرژی سلولی، ساختن غشاء سلولهای جدید بافت زخم،شرکت در سوخت وساز سلولی وفرایند التهابی از نقش های مهم مواد غذایی حاوی چربی در رژیم غذایی فرد بیمار دچار زخم است.
  • پروتئین:  جهت ساخت بافت پرکننده زخم و بافت کلاژن، ساخت فاکتورهای انعقادی خون، رگ سازی، افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن، تولید گلبول سفید و در نهایت ترمیم زخم پایه اصلی رژیم غذایی است.
  • کربوهیدرات و کالری: در بدن بیمار با زخم ،سوخت و ساز، میزان بالایی داشته وجهت تولید انرژی نیاز به کربوهیدرات می باشد.

تغذیه و ترمیم زخم : طی روند بهبود زخم، بدن به مقدار بیشتری از کالری، پروتئین، ویتامین های A و  C و گاهی اوقات ماده معدنی روی نیاز دارد.

تغذیه و ترمیم زخم

 

  • مواد غذایی حاوی کربوهیدرات : نان، برنج، ماکارونی، غلات، انواع شیرینی و سیب زمینی
  • پروتئین: در گوشت، حبوبات، ماهی ،لوبیا، تخم مرغ، شیر و ماست، محصولات پروتئین سویا یافت می شود.
  • ویتامین سی : در مرکبات، توت فرنگی، گوجه فرنگی، آب گوجه فرنگی، فلفل، سیب زمینی پخته، اسفناج، کلم بروکلی، گل کلم یافت می شود.
  • ویتامین آ : درجگر گوسفند، تخم مرغ، لبنیات ،ماهی،  سبزیجات دارای برگ تیره، سبزیجات دارای برگ سبز، سبزیجات نارنجی یا زرد رنگ، طالبی یافت می شود.
  • روی :  غذاهای دریایی ، ماهی، صدف، گوشت مرغ، دانه آفتاب گردان ، برشتوک غنی شده، گوشت قرمز یافت می شود.
ویتامین C
پروتئین
غلات

وکیوم تراپی

وکیوم تراپی چیست؟ + فواید، طریقه کار و هزینه آن

وکیوم تراپی زخم یک تکنیک درمانی جدید است که از فشار منفی کنترل شده برای ترمیم زخم ها استفاده می نماید. وکیوم تراپی زخم ترشحات و مواد مضر را از سطح زخم جدا کرده و در یک سیستم بسته نگهداری می کند.

وکیوم تراپی چیست؟

در این تکنیک بیماران می توانند در حرکت باشند و حتی این نوع درمان می تواند در خانه انجام گیرد. فومی که روی زخم گذاشته می شود دارای منافذ بازی بوده که برای تشکیل بافت جدید موثر می باشد. این فوم خاصیت هیدروفوبی (آب دوست) دارد و این خاصیت باعث می شود که ترشحات زخم را از بین منافذ آن به محیط خارج منتقل کند و در محفظه جمع آوری کند.

وکیوم تراپی

مطلب مرتبط: کلینیک زخم 

فواید درمان آن برای زخم چیست؟

وکیوم تراپی می‌تواند حجم زخم را کاهش داده و مایعات اضافی که مانع ترمیم زخم می‌گردند را از زخم جدا کند. این امر در کاهش مایعات بین سلولی نقش دارد و تورم را کاهش می دهد. با افزایش خونرسانی شرایط مناسب برای تشکیل بافت های ترمیمی را ایجاد کرده و از خشک شدن سطح زخم جلوگیری می کند.

وکیوم تراپی زخم در چه بیمارانی کاربرد دارد؟

  • بیماران با زخم های حاد و مزمن
  • زخم های ناشی از تروما
  • زخم های بعد از عمل جراحی
  • سوختگی ها
  • زخم هایی مثل : دیابت و زخم های بستر
  • پیوند پوست

د

در چه مواردی نباید از این درمان استفاده کرد؟

  • زخم هایی که با بافت های مرده پوشیده شده اند
  • عفونت استخوان درمان نشده
  • فیستول های درمان نشده
  • زخم های سرطانی

مطلب ویژه:زخم سوختگی

در موقع استفاده از این درمان در نواحی نزدیک عروق خونی، ارگان های داخلی و تاندون ها باید در صورت امکان این بافت ها را با فاشیا یا بافت های نرم نزدیک پوشاند یا روی این بافت ها پانسمان مخصوص استفاده کرد.

در صورت نزدیک بودن ارگان های مهم مثل عروق خونی و اعصاب به استخوان های شکسته شده با لبه تیز، این ریسک وجود دارد که این ارگان ها توسط لبه تیز استخوان ها صدمه ببینند. در این موارد باید این ارگان ها را به صورتی از لبه استخوان های تیز محافظت نمود.

وکیوم تراپی

چند نکته

 بافت های نکروتیک باید قبل از شروع درمان از سطح زخم با عمل جراحی جدا شود، در غیر این صورت این بافت ها به سطح زنده و سالم زخم فشار آورده و از تشکیل بافت های ترمیمی جلوگیری می کنند.

عدم نشت چیب وکیوم تراپی زخم باید کنترل شود.

فوم نباید با فشار در سطح زخم گذاشته شود.

وکیوم تراپی زخم حداقل 22 ساعت از 24 ساعت باید در جریان باشد.

اگر پوست اطراف زخم نازک یا حساس باشد باید قبل از قرار دادن پوشش زخم ابتدا با چسب زخم مخصوص این روش حفاظت شوند.

مقاله ویژه: زخم عفونی

فشارهای وکیوم براساس قضاوت پزشک از زخم بیمار می باشد. فشارهای این روش می تواند با 25 میلی متر جیوه یک یا چند بار تغییر داده شود. فشار بهینه وکیوم تراپی: 125 میلی متر جیوه می باشد. فشار بیشتر از 180 میلی متر جیوه برای این نوع درمان مضر است.

افزایش تاثیر این درمان

  • عفونت استخوان باید به طور فعال درمان شود. بطور مثال با دبرید استخوان و آنتی بیوتیک درمانی .
  • پانسمان وکیوم تراپی باید هر 48 تا 72 ساعت تعویض گردد و در صورت وجود عفونت فعال در سطح زخم باید پانسمان هر 24 تا 48 ساعت تعویض گردد.
  • برای اینکه حداکثر استفاده از وکیوم تراپی به دست آید  باید سطح زخم از بافت های نکروتیک و بافت های سخت باقی مانده تمییز گردد تا جریان خون در سطح زخم بهتر شود.

اگر پمپ وکیوم تراپی قرار است برای بیش از 2 ساعت خاموش باشد باید پانسمان از روی زخم برداشته شود و زخم را با پانسمان معمولی پوشاند. به تازگی نوعی پانسمان یکبار مصرف با پمپ فشار منفی طراحی و تولید شده است که پمپ آن فشار 80 میلی متر جیوه را برای 7 روز بطور مداوم اعمال می نماید.

در چه مواقعی در وکیوم تراپی فشار باید یک یا چند بار کم گردد؟

دلیل کاهش فشار در وکیوم تراپیتوضیحات
درد و ناراحتی غیرقابل کنترلدر صورتی که بیمار با وجود استفاده از داروهای مسکن، همچنان درد و ناراحتی شدید داشته باشد.
بیماران سالمند یا با تغذیه نامناسباین افراد به دلیل حساسیت بیشتر پوست و بافت‌ها، ممکن است به فشار بالا پاسخ منفی دهند و نیاز به فشار کمتری داشته باشند.
ریسک خونریزی در سطح زخماگر احتمال خونریزی در محل زخم وجود داشته باشد، کاهش فشار برای جلوگیری از خونریزی توصیه می‌شود.
تشکیل بیش از حد بافت جدید (گرانولاسیون)در صورت مشاهده رشد بیش از حد بافت گرانوله، کاهش فشار برای جلوگیری از تحریک بیش از حد و رشد غیر طبیعی بافت لازم است.

در چه مواقعی نیاز به افزایش فشار با دستگاه وکیوم تراپی نیاز است؟

  • وجود ترشحات زیاد در زخم
  • وسعت زیاد سطح زخم
  • ریسک برای ثابت نبودن بانداژ وکیوم تراپی

سوالات رایج

چ

ب

ا

 

در چه مواردی نباید از وکیوم تراپی استفاده کرد؟

زخم هایی با بافت های مرده، عفونت استخوان درمان نشده، فیستول های درمان نشده، و زخم های سرطانی

فشار مناسب برای وکیوم تراپی چقدر است؟

فشار بهینه 125 میلی متر جیوه است، اما می تواند بر اساس نظر پزشک و شرایط زخم بین 25 تا 180 میلی متر جیوه تغییر کند.

چند وقت یک بار پانسمان وکیوم تراپی باید تعویض شود؟

معمولاً هر 48 تا 72 ساعت، و در صورت وجود عفونت فعال هر 24 تا 48 ساعت.

اگر پمپ وکیوم تراپی بیش از 2 ساعت خاموش شود، چه باید کرد؟

پانسمان باید از روی زخم برداشته شده و زخم با پانسمان معمولی پوشانده شود.

زخم های شریانی

زخم های شریانی چیست؟ | عوامل، علائم ایجاد و روش درمان آن

 

زخم‌ های شریانی نوعی زخم مزمن هستند که به دلیل کاهش خون‌رسانی به بافت‌ها ناشی از انسداد یا تنگی شریان‌ها به وجود می‌آیند. این زخم‌ها معمولا دردناک بوده و ظاهری عمیق با لبه‌های صاف دارند و اغلب در نوک انگشتان پا، پاشنه پا یا ساق پا دیده می‌شوند. رنگ زخم معمولاً زرد، خاکستری یا سیاه است و پوست اطراف آن سرد، رنگ‌پریده و براق به نظر می‌رسد.

علت اصلی این زخم‌ها می‌تواند بیماری‌های عروق محیطی، دیابت، فشار خون بالا یا کلسترول بالا باشد و درمان آن‌ها نیازمند بهبود جریان خون در شریان‌ها، مراقبت‌های موضعی از زخم و کنترل بیماری‌های زمینه‌ای است.

زخم های شریانی چیست؟

زخم های شریانی (Arterial Ulcers) ناشی از نارسایی شریانی است. به عبارتی انتقال ناکافی اکسیژن و خون غنی از مواد مغذی به بافتها به اندازه کافی وجود ندارد. نارسایی شریانی در اثر فشار خون بالا و تنگی عروق به دلیل تصلب شرایین ایجاد می‌شود. تصلب شرایین به دلیل رسوب لیپیدها در دیواره عروق آسیب دیده، سیگار کشیدن و فشار خون بالا است. این رسوبات تا حدی شریان را مسدود می‌کنند و در نتیجه جریان خون در بافت‌ها کاهش می‌یابد.

اغلب اوقات، یک زخم شریانی به دنبال یک آسیب جزئی ایجاد می‌شود که به دلیل خون رسانی ضعیف به زخم، بهبود نمی‌یابد.

زخم های شریانی

ویژگی‌های زخم شریانی

در هنگام ارزیابی زخم باید به کوچکترین نشانه‌ها، توجه شود. محل قرارگیری، اندازه و عمق زخم از مهم‌ترین ویژگی‌های زخم‌های اسکمیک است. ولی این زخم چه ویژگی‌هایی دارد؟

علائم و نشانه‌های زخم‌های شریانی
قرارگیری در قسمت‌های پایینی ساق‌ها، بالای پا و شست
شکل متقارن با مرزهای کاملاً مشخص
دردناک بودن در شب
احتمال خونریزی با لمس یا ضربه
پوست اطراف سرد، رنگ‌پریده یا آبی و براق
ریزش موهای پا
کند شدن ضربان در مچ پا و مچ دست
درد و گرفتگی باسن و پشت پاها حین ورزش
سوزش و درد در حالت استراحت که با پایین آوردن پا بهتر می‌شود

آزمایش‌های موردنیاز برای تشخیص زخم های شریانی

علاوه بر مشاهده و گرفتن تاریخچه، بعضی آزمایشات تشخیصی زیر کاربرد دارد:

  • زمان بازگشت عروقی: این زمان به زمانی اشاره می کند که عروق خونی پس از ایجاد فشار بر روی سطح پوست به عنوان مثال در پاها، مجددا پر از خون می شوند. اگر زمان بازگشت عروقی طولانی شود ممکن است نارسایی شریانی در بیمار مبتلا به زخم اندام های تحتانی را نشان دهد.
  • آزمون Buerger: در این آزمون بیمار بایستی صاف دراز بکشد و پا را حدود 1 دقیقه با زاویه 45 درجه بالا نگه دارد. چنانچه پای بیمار هنگام بالا بردن رنگ پریده شود و پس از پایین آوردن به رنگ قرمز روشن درآید نتیجه تست مثبت است و فرد مبتلا به بیماری شریانی است.
  • تعیین شاخص فشار بازو و قوزک پا (ABPI): در این روش از یک پروب داپلر برای اندازه گیری فشار خون در هر دو مچ پا و بازو استفاده می شود. اگر نسبت این دو شاخص کمتر از 0/9 باشد احتمال بیماری شریانی وجود دارد. مقدار کمتر یا مساوی 0/5 نشان دهنده بیماری شدید است.
  • اکسی متری پوستی: این روش شامل اندازه گیری میزان اکسیژن در اطراف زخم است. اندازه های کمتر از mmHg 40 نشان دهنده نارسایی عروقی و کمتر از mmHg 20 نشان دهنده نارسایی شدید است.

چند توصیه مهم

اگرچه پیشگیری از ایجاد زخم باید در اولویت تیم درمانی قرار گیرد، اما راهکارهای درمانی مؤثری برای تسریع روند بهبود زخم‌ شریانی وجود دارد. در زخم‌ های شریانی که خونرسانی ضعیفی دارند، باید از دبریدمان بافت سالم پرهیز کرد زیرا این کار می‌تواند باعث گسترش زخم شود. تنها در موارد گانگرن مرطوب، دبریدمان جراحی توصیه می‌شود.

زخم های شریانی

نگهداری از پوست و بافت نکروزه باید در شرایط خشک و با استفاده از گاز استریل انجام شود. علاوه بر آن، قرار دادن پنبه بین انگشتان پا و استفاده از پانسمان‌های حاوی نقره می‌تواند از عفونت و خیس شدن پوست جلوگیری کند. کاهش فشار از روی پاشنه‌ها، استفاده از کفش‌های مخصوص و وسایل کمک حرکتی برای کاهش فشار بر اندام‌های تحتانی ضروری است.

بالا بردن پشتی تخت به میزان ۵ تا ۷ درجه با کمک نیروی جاذبه به بهبود گردش خون کمک می‌کند. گرم نگه داشتن اندام‌ها برای جلوگیری از انقباض عروق اهمیت دارد، اما استفاده از منابع گرمایی مستقیم مانند آب داغ یا پد گرم‌کننده به ویژه در بیماران دیابتی توصیه نمی‌شود.

روش‌های درمانی نوین مانند تحریک الکتریکی، امواج مافوق صوت کم‌فرکانس و فاکتورهای رشد می‌توانند به بهبود گردش خون مویرگی کمک کنند. در مورد عفونت‌های زخم، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک تنها در صورت وجود علائم بالینی عفونت ضروری است.

تغییر در سبک زندگی مانند توقف مصرف سیگار و تغییر در رژیم غذایی به منظور کاهش میزان چربی خون و کلسترول و یا کنترل قند خون در این زمینه اهمیت دارد.

عوامل خطر و بیماری‌های زمینه‌ساز زخم‌های شریانی

 تمام عوامل پایین می‌توانند به طور مستقل یا همزمان باعث ایجاد یا تشدید زخم‌ های شریانی شوند؛ این موارد شامل:

دیابت
آرتریت روماتویید
چاقی
سیگار کشیدن
فشار خون بالا
چربی خون و کلسترول بالا
نارسایی کلیه
اختلالات لخته شدن و گردش خون
بیماری‌های قلبی عروقی
بیماری‌های مغزی عروقی
بیماری‌های عروقی محیطی

سوالات رایج

T

زخم‌های شریانی چه علائمی دارند؟

زخم‌های شریانی معمولاً با درد شدید، پوست سرد و رنگ پریده در اطراف زخم، خونریزی کم و عمق زیاد شناخته می‌شوند.

آیا زخم‌های شریانی خطرناک هستند؟

بله، زخم‌های شریانی بسیار خطرناک هستند و در صورت عدم درمان می‌توانند به قطع عضو یا حتی مرگ منجر شوند.

تفاوت زخم شریانی با زخم وریدی چیست؟

زخم‌های شریانی معمولاً دردناک‌تر از زخم‌های وریدی هستند و با پوست سرد و رنگ‌پریده مشخص می‌شوند، در حالی که زخم‌های وریدی معمولاً با تورم و تغییر رنگ پوست به سمت قرمز یا بنفش همراه هستند.

درمان زخم‌های شریانی چگونه است؟

درمان زخم‌های شریانی شامل بازسازی جریان خون، مراقبت‌های تخصصی زخم، کنترل عوامل خطر زمینه‌ای و در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی عروق باشد.

چگونه می‌توان از ایجاد زخم‌های شریانی پیشگیری کرد؟

کنترل بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و فشار خون، ترک سیگار، حفظ وزن سالم، فعالیت بدنی منظم و معاینات دوره‌ای پا در افراد پرخطر می‌تواند به پیشگیری از زخم‌های شریانی کمک کند.

مطالب مرتبط: کلینیک زخم / زخم سوختگی / زخم عفونی / وکیوم تراپی