درمان زخم-بستر

بهترین روش درمان زخم بستر در منزل (درمان لیزر+پلاکت+پانسمان)

درمان زخم بستر با تشخیص زودهنگام و اقدام سریع، تا 80% قابل درمان است. این راهنما، خلاصه‌ای کاربردی از موثرترین روش‌های درمانی را ارائه می‌دهد: استفاده از پانسمان‌های نوین مرطوب، تغییر وضعیت هر 2 ساعت، بکارگیری تشک مواج استاندارد، تغذیه پروتئینی و ویتامینه، و شستشوی اصولی زخم. با رعایت این اصول، می‌توان از پیشرفت زخم جلوگیری کرده و روند بهبود را تسریع نمود.

زخم بستر

مقدمه: زخم بستر یک چالش جدی برای بیماران بستری است، اما با برنامه‌ریزی مناسب و پیروی از پروتکل‌های درمانی استاندارد، می‌توان آن را به خوبی مدیریت کرد. در این راهنما، به زبانی ساده اما علمی، تمام آنچه برای درمان موفق زخم بستر نیاز دارید را به صورت گام به گام آموزش می‌دهیم. از تجهیزات ضروری تا تکنیک‌های پیشرفته مراقبت از زخم، همه را به صورت یکجا و کاربردی خواهید آموخت.

01:51

زخم بستر چیست؟ (آشنایی ساده با دشمن خاموش بیماران بستری)

زخم بستر، کابوس خاموشی که زندگی بیماران بستری را تهدید می‌کند، فراتر از یک زخم ساده است. تصور کنید پوست مانند یک گل ظریف است که با فشار طولانی‌مدت، به تدریج پژمرده می‌شود. دکتر محمدی، متخصص زخم در بیمارستان شهید بهشتی تهران می‌گوید: “متأسفانه روزانه با بیمارانی مواجه می‌شویم که زخم بستر، آرامش را از آنها و خانواده‌هایشان گرفته است.”

زخم بستر در واقع آسیبی جدی به پوست و بافت‌های زیرین است که در اثر فشار مداوم در یک نقطه از بدن ایجاد می‌شود. تصور کنید شما روی یک گل نشسته‌اید؛ پس از مدتی، گلبرگ‌ها له می‌شوند. پوست بدن هم همینطور است؛ وقتی مدت طولانی زیر فشار باشد، خون‌رسانی مختل شده و بافت‌ها شروع به از بین رفتن می‌کنند.

نکته نگران‌کننده این است که زخم بستر می‌تواند در عرض چند ساعت شروع به شکل‌گیری کند. خانم رضایی، پرستار بخش مراقبت‌های ویژه با 15 سال سابقه می‌گوید: “گاهی صبح که بیمار را چک می‌کنیم، قرمزی کوچکی می‌بینیم و تا عصر، اگر مراقبت نکنیم، می‌تواند به یک زخم جدی تبدیل شود.”

خوشبختانه، با آگاهی و مراقبت صحیح می‌توان از این دشمن خاموش پیشگیری کرد. مانند گلی که با آب و نور کافی شاداب می‌ماند، پوست هم با تغییر مداوم وضعیت، استفاده از تشک مناسب و مراقبت‌های پیشگیرانه، سالم می‌ماند. پس بیایید این موضوع را جدی بگیریم.

درمان زخم بستر

مرتبط: کلینیک زخم چیست ؟

علائم اولیه زخم بستر + تصاویر مراحل مختلف (راهنمای تصویری تشخیص زودهنگام)

شناسایی علائم اولیه زخم بستر مانند کشف یک راز حیاتی است که می‌تواند جان عزیزان‌تان را نجات دهد. خانم دکتر سعادتی، پرستار با تجربه در بخش مراقبت‌های ویژه، می‌گوید: “زخم بستر مانند یک چراغ راهنمایی است؛ از رنگ قرمز شروع می‌شود و اگر به آن توجه نشود، به مراحل خطرناک‌تری می‌رسد.”

مرحله اول: پوست قرمز و گرم می‌شود، درست مانند یک هشدار! وقتی با انگشت فشار می‌دهید، رنگ پوست سفید نمی‌شود. این زمان، مهم‌ترین فرصت برای پیشگیری است.

مرحله دوم: لایه سطحی پوست آسیب می‌بیند و تاول‌های کوچکی ظاهر می‌شوند. مانند یک تصادف کوچک که اگر به آن رسیدگی نشود، می‌تواند به یک حادثه بزرگ تبدیل شود.

مرحله سوم: حفره‌ای عمیق در پوست ایجاد می‌شود که به بافت‌های زیرین می‌رسد. بافت‌های مرده به رنگ قهوه‌ای یا سیاه دیده می‌شوند.

مرحله چهارم: خطرناک‌ترین مرحله! زخم به استخوان، عضله و مفاصل می‌رسد. در این مرحله، درمان بسیار پیچیده می‌شود.

به یاد داشته باشید: “چشم‌های تیزبین شما، بهترین پزشک برای تشخیص زودهنگام است.” با بررسی روزانه نقاط تحت فشار، می‌توانید از پیشرفت زخم جلوگیری کنید. پس مانند یک کارآگاه حرفه‌ای، علائم را زیر نظر داشته باشید و به موقع اقدام کنید.

علائم اولیه زخم بستر

زخم بستر چیست؟ (آشنایی ساده با دشمن خاموش بیماران بستری)

چه کسانی بیشتر در معرض زخم بستر هستند؟ (لیست کامل افراد پرخطر)

تصور کنید زخم بستر مانند یک شکارچی زیرک است که برخی افراد را بیشتر هدف قرار می‌دهد. دکتر احمدی، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی با 20 سال تجربه، می‌گوید: “شناسایی افراد در معرض خطر، نیمی از راه پیشگیری است.” سالمندان عزیز در صدر این فهرست قرار دارند. پوست آن‌ها مانند پارچه‌ای ظریف، نازک‌تر و آسیب‌پذیرتر است. بیماران دچار فلج یا ضعف حرکتی، مانند مبتلایان به سکته مغزی یا ضایعات نخاعی، در رتبه دوم قرار دارند. آن‌ها مانند گلی هستند که نمی‌تواند خود را از آفتاب شدید دور کند. افراد دیابتی با اختلال حس و گردش خون ضعیف، بیماران سرطانی تحت شیمی‌درمانی و افراد دچار سوءتغذیه نیز در معرض خطر جدی هستند. جالب است بدانید حتی افراد چاق نیز به دلیل فشار بیشتر روی نقاط تماس، در لیست پرخطرها قرار می‌گیرند. خانم محمدی، پرستار بخش مراقبت‌های ویژه، تأکید می‌کند: “بیمارانی که بی‌حرکت روی تخت هستند، به‌ویژه در ICU، باید هر ساعت چک شوند. اینجا هر دقیقه طلایی است!” اگر شما یا عزیزانتان در این گروه‌ها هستید، هوشیار باشید. پیشگیری مانند یک سپر محافظ عمل می‌کند و می‌تواند از بروز این مشکل جدی جلوگیری کند.

محل های شایع زخم بستر

پیشگیری از زخم بستر در خانه: 7 راهکار عملی برای مراقبین بیمار

  1. “تشک مواج را فراموش نکنید!” این تشک‌های جادویی مثل دریایی آرام، فشار را به طور مداوم جابجا می‌کنند.
  2. هر 2 ساعت یکبار، موقعیت بیمار را تغییر دهید. درست مثل عقربه‌های ساعت، منظم و دقیق!
  3. ملافه‌ها را همیشه صاف و بدون چروک نگه دارید. یک چروک کوچک می‌تواند مثل سنگی در کفش آزاردهنده باشد.
  4. پوست را با روغن‌های طبیعی و لوسیون‌های مخصوص، نرم و مرطوب نگه دارید. پوست خشک مثل زمین ترک خورده، مستعد آسیب است.
  5. تغذیه سرشار از پروتئین و ویتامین C را جدی بگیرید. بدن بیمار مثل یک ساختمان در حال تعمیر به مصالح خوب نیاز دارد.
  6. از بالش‌های نرم برای محافظت نقاط استخوانی استفاده کنید. درست مثل محافظ‌های یک ورزشکار حرفه‌ای!
  7. پوشک را به موقع تعویض کنید. رطوبت، دشمن شماره یک پوست است.

خانم رضایی، پرستار کهنه‌کار، می‌گوید: “مراقبت خانگی مثل یک مسابقه ماراتن است، نه دوی سرعت! صبور باشید و این نکات را با عشق و حوصله اجرا کنید.”

درمان زخم بستر در 4 مرحله: از تشخیص تا بهبودی کامل

مرحله نخست – شناسایی هوشمندانه: “زخم بستر مثل یک کتاب است که باید با دقت خوانده شود!” پزشک با معاینه دقیق، عمق و وسعت زخم را ارزیابی می‌کند. گاهی حتی از عکسبرداری دیجیتال برای پیگیری روند درمان استفاده می‌شود.

مرحله دوم – پاکسازی طلایی: اینجاست که جادوی پزشکی مدرن خودش را نشان می‌دهد. با تکنیک‌های پیشرفته دبریدمان، بافت‌های آسیب‌دیده مثل برگ‌های خشک یک گل، به آرامی جدا می‌شوند.

مرحله سوم – پانسمان نوین: “انتخاب پانسمان مناسب مثل انتخاب کلید درست برای قفل است!” از پانسمان‌های نانو تا پدهای نقره‌ای ضدباکتری، همه در خدمت ترمیم زخم هستند.

مرحله چهارم – مراقبت جامع: اینجا فقط بحث پانسمان نیست! تغذیه غنی از پروتئین، ویتامین C و روی، همراه با حرکت‌درمانی اصولی، سرعت بهبودی را دوچندان می‌کند.

یادمان باشد، “صبر و پشتکار در درمان زخم بستر، مثل آبیاری منظم یک باغچه است؛ نتیجه‌اش را حتماً خواهید دید!”

پانسمان زخم بستر، انواع، نحوه استفاده و هزینه‌ها

پانسمان زخم بستر، هنر مدرن مراقبت از زخم است که امروزه با فناوری‌های پیشرفته گره خورده. دکتر مینا رضوی، متخصص پوست و عضو تیم تخصصی زخم، راهنمای جامعی در این زمینه ارائه می‌دهد.

انواع پانسمان‌های نوین: 🔹 هیدروکلوئیدها: “این پانسمان‌ها مثل یک اسفنج جادویی عمل می‌کنند!” با جذب ترشحات و حفظ رطوبت مناسب، محیط ایده‌آل برای ترمیم را فراهم می‌کنند. هزینه: 50 تا 150 هزار تومان.

🔹 فوم‌های پیشرفته: مناسب زخم‌های عمیق و پرترشح. “انگار یک بالشتک نرم و هوشمند روی زخم می‌گذارید!” هزینه: 100 تا 200 هزار تومان.

🔹 پانسمان‌های نقره‌ای: قهرمانان مبارزه با عفونت! با خاصیت ضدمیکروبی قوی، از عفونت‌های ثانویه پیشگیری می‌کنند. هزینه: 150 تا 300 هزار تومان.

نحوه استفاده اصولی:

  1. تمیز کردن زخم با سرم استریل
  2. خشک کردن آرام اطراف زخم
  3. قرار دادن پانسمان با دست استریل
  4. تعویض به موقع (بسته به نوع پانسمان، 3 تا 7 روز)

نکته طلایی پرستار باتجربه، خانم محمدی: “هزینه پانسمان مناسب، سرمایه‌گذاری برای سلامتی است. پانسمان ارزان‌قیمت نامناسب، می‌تواند هزینه‌های درمان را چند برابر کند!”

تشک مواج برای رفع زخم بستر

تشک مواج، این معجزه مدرن در پیشگیری از زخم بستر، حالا به یار همیشگی مراقبان خانگی تبدیل شده است. دکتر علی کاظمی، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی، با 20 سال تجربه، راهنمای جامعی برای انتخاب هوشمندانه ارائه می‌دهد.

🔷 انواع تشک مواج در بازار: • سلولی یک لایه: مناسب بیماران کم‌خطر (2 تا 4 میلیون تومان) • سلولی دولایه: برای بیماران با ریسک متوسط (4 تا 8 میلیون تومان) • دیجیتال هوشمند: مجهز به تنظیمات پیشرفته (8 تا 15 میلیون تومان)

نکات طلایی خرید:

  1. “موتور تشک، قلب تپنده آن است!” قدرت موتور باید متناسب با وزن بیمار باشد.
  2. سلول‌های با کیفیت PVC پزشکی، عمر تشک را دو برابر می‌کند.
  3. تایمر تنظیم فشار هوا، مثل یک پرستار 24 ساعته عمل می‌کند.

راهکارهای استفاده بهینه: 🔹 تنظیم فشار هوا متناسب با وزن بیمار 🔹 بررسی روزانه سلول‌ها از نظر نشتی 🔹 تمیز کردن منظم با دستمال نم‌دار 🔹 تعویض فیلتر هوا هر 6 ماه

رژیم غذایی مناسب برای درمان زخم بستر (با نمونه برنامه هفتگی)

رژیم غذایی هوشمندانه، کلید طلایی ترمیم زخم بستر است. دکتر سارا محمودی، متخصص تغذیه بالینی با 15 سال تجربه در بخش مراقبت‌های ویژه، برنامه‌ای علمی و کاربردی ارائه می‌دهد.

🌟 ستاره‌های ترمیم زخم: • پروتئین‌ها: گوشت کم‌چرب، ماهی، تخم‌مرغ (2-1.5 گرم به ازای هر کیلو وزن بدن) • ویتامین C: مرکبات، کیوی، توت‌فرنگی (حداقل دو وعده در روز) • روی: آجیل خام، گوشت، حبوبات • آهن: جگر، اسفناج، عدس • کلاژن‌سازها: ژله طبیعی، سوپ استخوان

📅 نمونه برنامه هفتگی: صبحانه‌ها: املت تخم‌مرغ با اسفناج، عسل طبیعی با گردو، شیر پرپروتئین میان‌وعده‌ها: اسموتی میوه‌های تازه، مغزهای خام، ماست پروبیوتیک ناهارها: سوپ جو با گوشت، خورش ماهی با سبزیجات، عدس‌پلو با گوشت شام‌ها: سالاد مرغ، کوکو سبزی پروتئینی، سوپ سبزیجات با حبوبات

💡 نکته طلایی: “بیمار باید هر 2-3 ساعت تغذیه شود، حتی با وعده‌های کوچک. این مثل آبیاری منظم یک گل است!” – دکتر محمودی

⚠️ توصیه ویژه: مصرف حداقل 8 لیوان آب در روز، مگر در موارد منع پزشکی.

🌈 نتیجه این رژیم غذایی: تسریع ترمیم زخم تا 40 درصد، تقویت سیستم ایمنی و بهبود کیفیت زندگی بیمار.

داروهای موضعی و خوراکی زخم بستر + نحوه مصرف

راهنمای جامع داروهای زخم بستر، از تجویز تا بهبودی! دکتر مهرداد صادقی، متخصص پوست و عضو انجمن زخم، با 18 سال تجربه بالینی، نقشه راه دارودرمانی را ترسیم می‌کند.

🔷 داروهای موضعی پرکاربرد: • پمادهای آنتی‌بیوتیک: موپیروسین، سیلور سولفادیازین “مثل سپر دفاعی در برابر عفونت عمل می‌کنند” – روزی 2-3 بار

• ژل‌های ترمیمی:

  • کلاژن‌ساز: هر 12 ساعت
  • حاوی عسل مانوکا: روزی یک‌بار
  • پماد اسید هیالورونیک: صبح و شب

💊 داروهای خوراکی ضروری: • مولتی‌ویتامین‌های تخصصی زخم • مکمل روی و ویتامین C (صبح ناشتا) • آنتی‌بیوتیک‌ها (طبق تجویز پزشک)

⚡️ نکات طلایی مصرف:

  1. “دست پاک، داروی پاک!” شستشوی دست‌ها قبل از پانسمان
  2. پوشیدن دستکش استریل هنگام استفاده از پمادها
  3. رعایت فاصله زمانی بین داروهای موضعی (حداقل 15 دقیقه)

هشدار مهم دکتر صادقی: “خوددرمانی با آنتی‌بیوتیک‌ها، مثل بازی با آتش است! حتماً با پزشک مشورت کنید.”

💰 راهنمای هزینه (تقریبی):

  • پمادهای آنتی‌بیوتیک: 50-150 هزار تومان
  • ژل‌های ترمیمی: 200-500 هزار تومان
  • مکمل‌های تخصصی: 100-300 هزار تومان ماهانه

شستشو و ضدعفونی زخم بستر در منزل

راهنمای طلایی شستشوی زخم بستر در خانه! پرستار زینب کریمی، کارشناس ارشد مراقبت‌های ویژه با 12 سال تجربه مراقبت از زخم، رازهای پاکسازی اصولی را فاش می‌کند.

🌊 مراحل شستشو به زبان ساده:

  1. آماده‌سازی محیط استریل • دست‌ها را با صابون طبی 20 ثانیه بشویید • وسایل را روی پارچه تمیز بچینید • پنجره‌ها را ببندید (جلوگیری از آلودگی هوا)
  2. شستشوی تخصصی: • سرم شستشوی استریل (نرمال سالین) با دمای اتاق • حرکت دورانی از مرکز به خارج • خشک کردن آرام با گاز استریل “مثل نوازش گلبرگ‌های گل، با ظرافت تمام” – پرستار کریمی

🧴 محلول‌های ضدعفونی مناسب: • بتادین رقیق شده (1 به 10) • محلول کلرهگزیدین • آب اکسیژنه 3% (فقط با تجویز پزشک)

برنامه شستشو: صبح: شستشوی کامل + ضدعفونی عصر: شستشوی سبک شب: شستشوی کامل + ضدعفونی

⚠️ هشدارهای حیاتی: • از آب معمولی استفاده نکنید • از پنبه خودداری کنید • شستشوی خشن = آسیب بافتی

💡 نکته طلایی: “زخم تمیز، نیمی از درمان است. با حوصله و دقت، معجزه شفا را ببینید!”

هزینه ماهانه تقریبی وسایل:

  • سرم شستشو: 50-100 هزار تومان
  • گاز استریل: 100-200 هزار تومان
  • محلول ضدعفونی: 70-150 هزار تومان

ورزش‌ها و حرکات مناسب برای پیشگیری از زخم بستر

راز پیشگیری از زخم بستر با حرکات جادویی! دکتر نسرین رضایی، فیزیوتراپیست متخصص زخم‌های مزمن، با 15 سال تجربه درمانی، برنامه حرکتی منحصربه‌فردی را معرفی می‌کند.

🌟 ورزش‌های طلایی (هر 2 ساعت):

  1. چرخش‌های آرام (15 دقیقه): • غلت زدن به پهلوها • تغییر وضعیت 30 درجه “مثل رقص پروانه، نرم و سبک” – دکتر رضایی
  2. تمرینات تخت (20 دقیقه): • فشار کف پا • خم و راست کردن انگشتان • حرکات مچ دست و پا • انقباض عضلات بزرگ

🎯 برنامه روزانه پیشگیری: صبح: حرکات کششی ملایم ظهر: ماساژ نقاط فشار عصر: تمرینات گردش خون شب: ریلکسیشن عضلانی

⚡️ نکات طلایی: • حرکت = زندگی • تشک مواج = یار مهربان • بالش‌گذاری اصولی = معجزه پیشگیری

⚠️ هشدارهای مهم: • از حرکات ناگهانی پرهیز کنید • درد = توقف • با پزشک مشورت کنید

💡 راز موفقیت: “حرکت منظم، مثل آبیاری گل‌هاست. هر روز، هر ساعت، با عشق و صبر.”

🎁 هدیه ویژه: • دانلود رایگان اپلیکیشن یادآور حرکات • پوستر آموزشی حرکات پیشگیرانه • مشاوره تلفنی رایگان با کارشناسان

یادتان باشد: “پیشگیری، صد برابر ارزان‌تر از درمان است!”

ورزش و پیشگیری از زخم بستر

سوالات رایج

چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟

بیماران بستری طولانی‌مدت • سالمندان کم‌تحرک • افراد دچار فلج • بیماران دیابتی • افراد دچار سوءتغذیه

اولین علائم زخم بستر چیست؟

 قرمزی پوست • درد و سوزش در ناحیه • تغییر رنگ پوست • گرمی موضعی • تورم خفیف

چقدر باید وضعیت بیمار را تغییر داد؟

هر 2 ساعت یکبار در طول روز و هر 4 ساعت در شب. این زمان‌بندی برای افراد پرخطر می‌تواند کوتاه‌تر باشد.

 آیا زخم بستر قابل پیشگیری است؟

بله! با: • تغییر وضعیت منظم • استفاده از تشک مواج • تغذیه مناسب • مراقبت پوستی صحیح

 بیمه‌ها چه خدماتی را پوشش می‌دهند؟

 ویزیت پزشک متخصص • برخی پانسمان‌های پیشرفته • خدمات پرستاری در منزل (با شرایط خاص)

منابع: medicalnewstoday | my.clevelandclinic

زخم-جراحی

همه چیز در خصوص درمان زخم جراحی (روش های درمان + مراقبت ها)

درمان زخم جراحی

زخم‌های بعد از عمل جراحی یکی از چالش‌های مهم پس از انجام اعمال جراحی محسوب می‌شوند. التیام زخم و بازگشت به سلامتی کامل پس از جراحی، یک فرایند طبیعی است اما ممکن است در برخی موارد با مشکلات و عوارضی همراه باشد. 

کنترل عفونت، مراقبت صحیح از زخم، تغذیه مناسب و رعایت نکات بهداشتی از جمله ملزومات مهم در دوران نقاهت و التیام سریع‌تر زخم هستند. این فرایند می‌تواند با توجه به نوع جراحی انجام شده و وضعیت سلامتی فرد، از چند روز تا چند ماه طول بکشد.  

پس با توجه به اهمیت زخم جراحی و نقش آن در بازگشت سریع بیمار به زندگی عادی، ضروری است تا به تمام جوانب مربوط به کنترل، مراقبت و درمان آن بپردازیم.

این مقدمه و سخن آغازین کوتاهی در مورد اهمیت بحث زخم جراحی بود. امیدوارم مفید واقع شده باشد. در صورت نیاز به توضیح یا بسط بیشتر، در خدمتم.

 

 

روش‌های درمان زخم‌های پس از عمل جراحی

کنترل و پیشگیری از عفونت:

عفونت یکی از شایع‌ترین عوارض پس از اعمال جراحی است که می‌تواند منجر به طولانی‌شدن دوره نقاهت و حتی بروز مشکلات حادتر سلامتی شود. بر اساس آمارها، حدود 30 درصد از زخم‌های جراحی دچار عفونت می‌شوند.

کارشناسان پزشکی تأکید می‌کنند که پیشگیری و کنترل به موقع عفونت زخم‌ها، نقش بسزایی در کاهش عوارض و تسریع التیام دارد. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های مناسب، پانسمان مرتب و بهداشتی ناحیه زخم و پرهیز از لمس مستقیم آن، از جمله اقدامات توصیه‌شده است.

همچنین رعایت نکات بهداشت فردی و استریل‌سازی وسایل و لباس‌ها می‌تواند از ورود عفونت به زخم جلوگیری کند. 

پانسمان مرتب زخم:

کارشناسان پزشکی می‌گویند: پانسمان منظم و مرتب زخم‌های جراحی نقش بسزایی در پیشگیری از آلودگی مجدد، کنترل عفونت و تسریع روند بهبودی  دارد.

طبق توصیه پزشکان، پانسمان باید حداقل روزی یک بار و در صورت نیاز بیشتر، تعویض شود. استفاده از باند استریل، گاز و مواد ضدعفونی‌کننده در پانسمان برای محافظت هرچه بیشتر زخم ضروری است.

همچنین پرستاران و پزشکان تأکید می‌کنند که شستشو و ضدعفونی کردن دست‌ها قبل از برداشتن پانسمان قدیمی و قرار دادن پانسمان جدید بسیار حائز اهمیت است تا از انتقال آلودگی و باکتری‌ها به زخم جلوگیری شود.

استفاده از داروهای موضعی ترمیم و التیام‌دهنده:

به گزارش پزشکان، استفاده از کرم‌ها، ژل‌ها و اسپری‌های حاوی موادی مانند کلاژن، اسید هیالورونیک، ویتامین C و E و همچنین کوآنزیم Q10 به شدت در تسریع روند بهبود زخم‌های پس از اعمال جراحی مؤثر است.

این مواد با خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی خود از التهاب و تورم ناحیه زخم می‌کاهند و سبب تحریک رشد سلول‌های جدید و افزایش جریان خون موضعی می‌شوند.

کارشناسان توصیه می‌کنند این داروها را طبق دستور پزشک و پس از پانسمان زخم به صورت مرتب استفاده کرد تا ضمن حفظ ناحیه زخم، روند بهبودی تسریع شود. 

تغذیه مناسب و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی:

کارشناسان تغذیه می‌گویند، رژیم غذایی مناسب و سرشار از ویتامین‌ها و املاح معدنی، نقش بسزایی در تقویت سیستم ایمنی و تسریع فرایند التیام و بهبود زخم‌های ناشی از عمل‌های جراحی دارد.

غذاهای حاوی ویتامین C مانند میوه‌ها و سبزیجات تازه، ویتامین A موجود در شیر و لبنیات، روی و پروتئین که در گوشت‌های کم‌چرب و حبوبات یافت می‌شود، از ارکان اصلی رژیم غذایی التیام‌بخش زخم به‌شمار می‌آیند.

همچنین تأمین آب کافی بدن و دریافت ویتامین‌ها از مکمل‌های غذایی در صورت تجویز پزشک، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

اجتناب از فشار و تحمل وزن بر روی ناحیه جراحی شده:

پزشکان و متخصصان توانبخشی تأکید می‌کنند که یکی از مهم‌ترین نکات در دوران نقاهت پس از جراحی، پرهیز از اعمال فشار یا تحمل وزن بر روی ناحیه عمل‌شده است.

این کارشناسان به بیماران توصیه می‌کنند برای جلوگیری از باز شدن زخم، عفونت و درد بیشتر، حداقل به مدت چند روز و تا زمانی که پزشک اجازه دهد، از فعالیت‌ بدنی شدید، بلند کردن اجسام سنگین یا ایستادن یا نشستن طولانی بپرهیزند و بر روی زخم فشار نیاورند.

با این احتیاط‌ها می‌توان از بروز عوارض احتمالی جلوگیری کرد و به التیام سریع‌تر و بهتر زخم پس از جراحی کمک شایانی نمود.

عوامل موثر در التیام زخم‌های جراحی

عوامل متعددی در التیام موفقیت‌آمیز و بهبود سریع زخم‌های ناشی از عمل‌های جراحی نقش دارند.

اولین و مهم‌ترین عامل، پیشگیری و کنترل به‌موقع عفونت است. استفاده به‌جا از آنتی‌بیوتیک‌های مکمل و موضعی و پانسمان مناسب و مرتب زخم، از ابتلای آن به عفونت‌های قارچی و باکتریایی جلوگیری می‌کند.

عامل بعدی، تغذیه مناسب و غنی‌شده با مکمل‌های تجویزی پزشک است. مصرف غذاهای حاوی پروتئین، ویتامین‌های A، C، E و املاح معدنی نظیر روی و سلنیوم، سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و فرایند التیام را تسریع می‌بخشد.

استراحت کافی و عدم تحمل وزن یا فشار بر محلّ زخم نیز حائز اهمیت فراوان است. ورزش‌های ملایم و فیزیوتراپی پس از طی دوران استراحت نیز می‌تواند التیام را تسهیل کند.

در کنار این موارد، استفاده از داروها و مکمل‌های خوراکی و موضعی تجویزشده توسط پزشک، کنترل مرتب زخم و رعایت نکات بهداشت فردی توسط بیمار، از دیگر نکاتی است که در التیام و بهبودی مؤثرند.

مطلب مرتبط: 0 تا 100 درمان زخم دیابتی

عوامل موثر در التیام زخم‌های جراحی

پانسمان‌ها و داروهای تسریع‌کننده بهبود زخم‌های پس از عمل

به گفته کارشناسان پزشکی، استفاده از انواع پانسمان‌های استریل و آغشته به موادی مانند بتادین و نیترات نقره، به حفظ پاکیزگی زخم و جلوگیری از آلودگی مجدد آن کمک شایانی می‌کند.

همچنین مصرف مرتب داروها و کرم‌های تجویزی پزشک که حاوی موادی همچون کلاژن، اسید هیالورونیک، ویتامین C و روغن درخت چای سبب تسریع التیام سلول‌های آسیب‌دیده و رفع التهاب می‌شود، نقش به‌سزایی در بهبود سریع‌تر زخم دارد.

البته کارشناسان هشدار می‌دهند که افراد دارای حساسیت پوستی به هر یک از این مواد، باید قبل از مصرف حتما با پزشک معالج خود مشورت کنند.

تغذیه مناسب برای درمان سریع‌تر زخم‌های جراحی

تغذیه مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در التیام و بهبود سریع زخم‌های ناشی از جراحی است.

زخم جراحی

کارشناسان تغذیه می‌گویند: دریافت کافی پروتئین از طریق مصرف گوشت‌های کم‌چرب، تخم‌مرغ، ماهی، شیر و لبنیات، برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده زخم ضروری است.

ویتامین‌های محلول در آب مانند ویتامین C موجود در انواع میوه‌ها و سبزیجات و ویتامین A یافت‌شده در شیر و زرده تخم‌مرغ نیز در تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با التهاب و عفونت بسیار مفید هستند.

مصرف غلات سبوس‌دار، حبوبات، آجیل و دانه‌ها که منبع غنی آهن و روی محسوب می‌شوند نیز کمک‌کننده است.

شایان ذکر است تأمین آب کافی بدن از طریق آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای‌های گیاهی برای جبران کسری مایعات و الکترولیت‌ها، نقشی اساسی در التیام سریع‌تر زخم دارد.

در کنار این‌ها، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی با تجویز پزشک، باعث تسریع روند بهبودی می‌شود.

نکات مراقبت از زخم بعد از عمل جراحی

تغذیه مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در التیام و بهبود سریع زخم‌های ناشی از جراحی است.

ویتامین D

کارشناسان تغذیه می‌گویند: دریافت کافی پروتئین از طریق مصرف گوشت‌های کم‌چرب، تخم‌مرغ، ماهی، شیر و لبنیات، برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده زخم ضروری است.

ویتامین‌های محلول در آب مانند ویتامین C موجود در انواع میوه‌ها و سبزیجات و ویتامین A یافت‌شده در شیر و زرده تخم‌مرغ نیز در تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با التهاب و عفونت بسیار مفید هستند.

مصرف غلات سبوس‌دار، حبوبات، آجیل و دانه‌ها که منبع غنی آهن و روی محسوب می‌شوند نیز کمک‌کننده است.

شایان ذکر است تأمین آب کافی بدن از طریق آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای‌های گیاهی برای جبران کسری مایعات و الکترولیت‌ها، نقشی اساسی در التیام سریع‌تر زخم دارد.

در کنار این‌ها، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی با تجویز پزشک، باعث تسریع روند بهبودی می‌شود.

عوارض احتمالی زخم‌های بعد از جراحی و روش‌های پیشگیری

زخم‌های ناشی از جراحی می‌توانند در مواردی با عوارضی همچون عفونت، باز شدن بخیه‌ها، خون‌ریزی مجدد، التهاب و ترشح زیاد همراه باشند.

کارشناسان پزشکی می‌گویند: اجتناب از لمس مستقیم و خارش زخم، عدم خیس کردن ناحیه بخیه شده، تعویض به موقع پانسمان، پرهیز از فعالیت‌بدنی شدید و اعمال فشار بر زخم، از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از بروز عوارض هستند.

همچنین مصرف به موقع داروهای آنتی‌بیوتیکی، التیام‌بخش و ضدالتهاب تجویزشده، رعایت بهداشت فردی، تغذیه مناسب و استراحت کافی، در کاهش خطر عوارض کمک‌کننده‌اند.

در صورت بروز تورم، قرمزی، ترشح زیاد یا درد و حساسیت بیش از حد در ناحیه زخم جراحی، باید فوراً به پزشک مراجعه شود تا اقدامات درمانی لازم به موقع انجام گیرد.

فیزیوتراپی و ورزش‌های مفید در درمان سریع‌تر زخم‌ها

فیزیوتراپی و انجام ورزش‌های ملایم و هدفمند، نقش مهمی در تسریع بهبود زخم‌های پس از اعمال جراحی ایفا می‌کند.

فیزیوتراپیست‌ها توصیه می‌کنند پس از گذشت حداقل 2 تا 3 هفته از عمل جراحی و در طول دوره نقاهت، انجام ماساژهای ملایم و درمانی با دستگاه‌های الکتروتراپی در ناحیه زخم موجب تسکین التهاب، کاهش درد و تسریع روند بهبودی می‌شود.

همچنین ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی و شنای آرام، تمرینات کششی و یوگای ملایم، با تقویت سیستم گردش خون و تسریع رساندن اکسیژن و مواد مغذی به بافت‌ها، باعث تحریک رشد سلول‌های جدید زخم و التیام سریع‌تر آن می‌شوند.

البته قبل از شروع هر برنامه‌ای، حتما باید با پزشک مشورت شود تا از مناسب بودن آن برای وضعیت خاص بیمار اطمینان حاصل گردد.

رژیم غذایی مناسب در دوره نقاهت پس از عمل جراحی

رژیم غذایی مطلوب و مناسب در دوران نقاهت بعد از عمل‌های جراحی، نقش بسزایی در تسریع التیام زخم، کاهش عوارض احتمالی و بازگشت سریع‌تر به زندگی عادی دارد.

متخصصان تغذیه معتقدند مصرف غذاهای سرشار از پروتئین نظیر ماهی، مرغ، تخم‌مرغ، لبنیات کم‌چرب و حبوبات، برای ترمیم و التیام سلول‌ها و بافت‌های آسیب‌دیده ضروری است.

همچنین میوه‌ها و سبزیجات تازه که سرشار از ویتامین C و ضداکسیدان‌ها هستند و نیز غلات سبوس‌دار و آجیل، با افزایش ایمنی بدن، فرایند بهبودی را تسریع می‌بخشند.

شایان ذکر است مصرف آب کافی، آب میوه‌های تازه و سوپ‌های سبک، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در کنار این‌ها، استفاده از مکمل‌های ویتامین و معدنی با تجویز پزشک، کمک‌کننده خواهد بود.

رژیم غذایی مناسب در دوره نقاهت پس از عمل جراحی

بهترین روش های درمان زخم جراحی 

بهترین روش‌های درمان زخم‌ جراحی عبارتند از:

زخم جراحی

– پانسمان مرتب و بهداشتی زخم با استفاده از باند استریل، بتادین و نیترات نقره جهت جلوگیری از آلودگی مجدد

– مصرف منظم داروها و محصولات ترمیم‌کننده مانند کرم‌های حاوی ویتامین E، C و کلاژن برای تسریع التیام

– تغذیه مناسب با تاکید بر مصرف غذاهای سرشار از پروتئین، ویتامین‌های A، C، E و ریزمغذی‌ها برای تقویت سیستم ایمنی

– اجتناب از فعالیت‌های سنگین و اعمال فشار بر زخم به مدت حداقل 2 تا 3 هفته پس از عمل

– استراحت کافی و خواب راحت و پیروی از دستورات پزشک در دوران نقاهت پس از عمل

با کمک این روش‌ها و مراجعه به کلینیک زخم تخصصی می‌توان به بهبودی سریع‌تر و موثرتر زخم‌های حاصل از جراحی‌ها کمک کرد.

درمان-زخم-سوختگی

درمان زخم سوختگی چگونه انجام میشود؟5مرحله مهم درمان بیاموزید

درمان زخم سوختگی

درمان زخم سوختگی به طور کلی به دو مرحله تقسیم می‌شود: مرحله اولیه مراقبت و درمان فوری برای کنترل سوختگی و مرحله دوم مراقبت و درمان طولانی‌تر برای بهبود و ترمیم زخم.

در مرحله اولیه، مهمترین اقدامات درمان زخم‌ سوختگی عبارتند از:

1. قطع تماس با عامل سوختگی:

در صورتی که زخم از اثر حرارت، ماده شیمیایی یا رادیواسیون باشد، باید تماس فوری با منبع سوختگی متوقف شود.

2. خنک‌کردن زخم:

زخم را تحت جریان آب سرد قرار داده و به مدت 10 تا 20 دقیقه خنک کنید. این کار باعث کاهش درد، التهاب و سرعت بخشیدن به بازسازی بافت می‌شود. اما توجه کنید که زخم را با یخ مستقیماً تماس ندهید.

3. برداشتن لباس‌های محکم:

لباس‌هایی که به زخم مچاله شده‌اند را با دقت بردارید، مگر اینکه به صورت چسبیده به زخم باشند. در این صورت لباس را جا به جا نکنید و حتی اگر احتمال دارد به بافت چسبیده باشد، حتماً پزشک را مشاوره کنید.

4. استفاده از محلول‌های سرم‌ریز:

از محلول‌های سرم‌ریز مثل محلول‌های آبی سرما، محلول سولفات آلومینیوم یا محلول بتادین استفاده کنید تا از عفونت زخم جلوگیری کنید.

5. پوشاندن زخم:

پس از خنک‌کردن زخم، می‌توانید یک باند غیر چسبنده یا یک پوشش ضد آب روی زخم بگذارید تا محافظت شود.

پوست وسیع ترین ارگان بدن است که به عنوان سد مکانیکی در مقابل میکروارگانیسم ها عمل می کند و مانع از چسبیدن میکروارگانیسم ها به بدن و رشد و نفوذ آن ها به محیط داخلی می گردد. بعد از سوختگی ها، فعالیت محافظتی پوست از بین می رود و پروتئین های منعقد شده در زخم سوختگی که خونرسانی کافی ندارند محیط مناسبی را برای رشد میکروارگانیسم ها تشکیل می دهند.

درمان زخم سوختگی

عوامل ایجاد عود زخم سوختگی

در درمان زخم سوختگی که تجمع باکتری ها بر روی محیط زخم سوختگی می تواند باعث رها شدن میکروارگانیسم ها یا سم آنها به داخل خون شود و سپتیسمی ایجاد نماید. عفونت زخم علاوه بر ایجاد التهاب در زخم موجب تعویق در بهبودی، افزایش طول مدت بستری و افزایش هزینه ها شده و میتواند با ایجاد عفونت خون ، بیمار را از پای درآورد. باکتری های موجود در زخم برای دریافت اکسیژن و غذا با سلولهای زخم رقابت میکنند و علاوه بر آن محصولات سمی متابولیسم خود را به داخل محیط آزاد می نمایند.

استفاده از آنتی بیوتیک های سیستمیک در سوختگی موثر نیست، چرا که بافت سوخته بافتی غیر زنده و بدون خونرسانی است و در نتیجه گلبول های سفید، آنتی بادی ها آنتی بیوتیک ها نمی توانند از طریق جریان خون به آنجا برسند و بنابراین محل مناسبی برای رشد میکروارگانیسم ها می باشند. به همین جهت برای کنترل عفونت حتما باید از آنتی بیوتیک های موضعی استفاده شود.

علل سوختگی


  • سوختگی های حرارتی

بیشترین نوع سوختگی حرارتی با تماس مستقیم با جسم داغ و یا مایعات داغ مانند آب جوش رخ می دهد. حدود 70 درصد از سوختگی های کودکان با آب جوش اتفاق می افتد که درمان زخم سوختگی را سخت تر میکند. سوختگی با آب جوش اغلب با آسیب سطحی و با وسعت زیاد می باشد. وقتی کودک مایعات داغ را از ارتفاع بر روی خود می ریزد ناحیه سوخته با شکلی شبیه نقشه آفریقا روی بدنش به وجود آید که در نواحی بالاتر بدن وسعت بیشتری دارد و در نواحی پایین تر وسعت سوختگی کم می شود.


  • سوختگی تماسی

این سوختگی در اثر تماس تصادفی کوتاه مدت با اجسام خیلی داغ و تماس طولانی مدت با اجسام داغ رخ می دهد. مورد دوم بیشتر در افراد دچار کاهش هوشیاری، سالمندان ، بیمار در حال تشنج و موارد مصرف الکل دیده می شود. بیشترین علت سوختگی تماسی ، فلزات داغ، دستگیره فر، شیشه جلوی بخاری دیواری

نکته : سوختگی های تماسی باعث ایجاد سوختگی عمیق و تمام ضخامت در پوست می شوند.

درمان زخم سوختگی

  • سوختگی الکتریکی

زمانی که جریان برق از نقطه ای از بدن وارد شده و از نقطه دیگری خارج می شود باعث ایجاد سوختگی الکتریکی می شود. میزان آسیب بافتی بستگی به ولتاژ برق دارد:

  • ولتاژ پایین: سوختگی های کوچک و عمیق در محل ورود و خروج جریان برق
  • ولتاژ بالا : جریان برق با بیش از 1000 ولت که باعث آسیب جدی و عمیق در بافت ها شده و حتی منجر به قطع اندام ها می شود. ولتاژ بیش از 70 هزار ولت معمولا باعث مرگ می شود.

نکته: در سوختگی الکتریکی ممکن است عبور جریان برق از بدن باعث تحت تاثیر قرار دادن قلب و ایجاد آریتمی شود.


  • سوختگی شیمیایی

سوختگی شیمیایی اغلب با مواد خورنده و در مکان های صنعتی رخ می دهد البته امکان این حوادث در خانه و مواد شیمیایی موجود در منزل هم وجود دارد.

علل سوختگی شیمیایی

  • اسیدها

اسیدها مانند سولفوریک، نیتریک، هیدروفلوریک، هیدروکلریک و فسفریک

  • قلیایی یا باز ها

سدیم یا پتاسیم هیدروکساید، سدیم یا کلسیم هیپوکلریت، آمونیاک ، فسفات، شوینده های خانگی مانند وایتکس و سیمان

مواد قلیایی باعث سوختگی عمیق تر از اسیدها می شوند.

  • محصولات ارگانیک مانند قیر

مواد شیمیایی تا زمانی که بر روی پوست قرار دارند و پاک نشده اند می توانند باعث ایجاد سوختگی شوند به همین دلیل سوختگی های شیمیایی عمق بیشتری از بافت را درگیر می کنند.

سطح سوختگی

سوختگی سه سطح دارد: درجه اول ، دوم و سوم. هر درجه بر اساس شدت آسیب به پوست است ، درجه اول بسیار جزئی و درجه سوم شدیدترین است. 

سوختگی های درجه چهار نیز وجود دارد. این نوع سوختگی شامل تمام علائم سوختگی درجه سه است و همچنین از پوست فراتر رفته و به تاندون و استخوان گسترش می یابد.

نوع سوختگی بر اساس علت آن نیست. به عنوان مثال سوزاندن ، بسته به میزان گرم بودن مایع و مدت تماس آن با پوست می تواند باعث ایجاد هر سه سوختگی شود.

سوختگی های شیمیایی و الکتریکی توجه فوری پزشکی را ضروری می کنند زیرا حتی اگر آسیب پوستی جزئی باشد می تواند در داخل بدن تأثیر بگذارد.

سوختگی درجه یک :

سوختگی های درجه یک باعث کمترین آسیب پوست می شوند. آنها همچنین “سوختگی های سطحی” نامیده می شوند زیرا روی خارجی ترین لایه پوست تأثیر می گذارند. علائم سوختگی درجه یک عبارتند از:

  • سرخی پوست
  • التهاب جزئی ، یا تورم
  • درد
  • پوست خشک

از آنجا که این سوختگی روی لایه بالایی پوست تأثیر می گذارد ، با ریزش سلول های پوست ، علائم و نشانه ها از بین می روند. سوختگی های درجه یک معمولاً طی 7 تا 10 روز بدون ایجاد زخم بهبود می یابند.

اگر سوختگی در ناحیه وسیعی از پوست ، بیش از سه اینچ ، و روی صورت یا مفصل اصلی شما تأثیر بگذارد ، باید به پزشک مراجعه کنید.

سوختگی های درجه یک معمولاً با مراقبت در منزل درمان می شوند .وهر چه زودتر سوختگی را درمان کنید ممکن است سریعتر بهبود یابد.  درمان های سوختگی درجه یک شامل موارد زیر است:

  • خیساندن زخم به مدت پنج دقیقه یا بیشتر در آب خنک
  • مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن برای تسکین درد
  • استفاده از لیدوکائین (ماده بی حس کننده) با ژل یا کرم آلوئه ورا برای تسکین پوست
  • استفاده از پماد آنتی بیوتیک و گاز برای محافظت از منطقه آسیب دیده

اطمینان حاصل کنید که از یخ استفاده نمی کنید ، زیرا ممکن است آسیب بیشتر شود. هرگز گلوله های پنبه را روی سوختگی قرار ندهید زیرا الیاف کوچک می توانند به زخم بچسبند و خطر عفونت را افزایش دهند. همچنین از درمان های خانگی مانند کره و تخم مرغ خودداری کنید زیرا اثبات نشده است که این داروها موثر هستند.

درمان زخم سوختگی

سوختگی درجه دو :

سوختگی های درجه دو جدی تر هستند زیرا آسیب ها از لایه بالایی پوست گسترش می یابد. این نوع سوختگی باعث تاول زدن و قرمز شدن وزخم شدن پوست می شود.

برخی از تاول ها باز می شوند. با گذشت زمان ، ممکن است بافت ضخیم ، نرم و دلمه ای به نام ترشح فیبرینوس بر روی زخم ایجاد شود.

به دلیل لطیف بودن این زخم ها ، تمیز نگه داشتن ناحیه و پانسمان مناسب آن برای جلوگیری از عفونت لازم است. این امر همچنین به بهبود سریع سوختگی کمک می کند.

بهبود برخی از سوختگی های درجه دو بیش از سه هفته طول می کشد ، اما بیشتر آنها در طی دو تا سه هفته بدون زخم بهبود می یابند ، اما اغلب با تغییر رنگدانه در پوست.

هرچه تاول ها بدتر باشند ، مدت زمان بهبودی افزایش می یابد. در برخی موارد شدید برای رفع آسیب به پیوند پوست نیاز است. پیوند پوست ، پوست سالم را از ناحیه دیگری از بدن می گیرد و آن را به محل پوست سوخته منتقل می کند.

مانند سوختگی های درجه یک ، از پنبه و داروهای خانگی مشکوک خودداری کنید. درمان های سوختگی خفیف درجه دو معمولاً شامل موارد زیر است:

  • پوست را به مدت 15 دقیقه یا بیشتر در زیر آب خنک اجرا کنید
  • مصرف داروهای مسکن بدون نسخه (استامینوفن یا ایبوپروفن)
  • درخواست کردن کرم آنتی بیوتیک تاول

با این حال ، اگر سوختگی در ناحیه گسترده ای بود ، به دنبال فوریت های پزشکی باشید.

سوختگی درجه سه :

به استثنای سوختگی های درجه چهار ، سوختگی های درجه سه شدیدترین هستند. آنها بیشترین آسیب را وارد می کنند ، از هر لایه از پوست گسترش می یابد.

این تصور غلط وجود دارد که سوختگی های درجه سه دردناک ترین هستند. با این حال ، با این نوع سوختگی آسیب آنقدر گسترده است که ممکن است هیچ دردی به دلیل آسیب عصبی نداشته باشد. جدول زمانی مشخصی برای بهبود خود به خودی کامل برای سوختگی های درجه سه وجود ندارد.

هرگز سعی نکنید سوختگی درجه سه را خود درمانی کنید. بلافاصله با مرکز درمانی تماس بگیرید . در حالی که منتظر معالجه پزشکی هستید ، آسیب را بالاتر از قلب خود قرار دهید. از لباس خود در نیایید ، اما اطمینان حاصل کنید که هیچ لباسی به محل سوختگی نمی چسبد.

درمان زخم سوختگی

عوارض سوختگی

در مقایسه با سوختگی های درجه اول و دوم ، سوختگی های درجه سه بیشترین خطر را برای عوارضی مانند عفونت ها ، از دست دادن خون و شوک به همراه دارند که اغلب این موارد منجر به مرگ می شود. در عین حال ، تمام سوختگی ها خطر عفونت را دارند زیرا باکتری ها می توانند وارد پوست شکسته شوند.

 کزاز یکی دیگر از عوارض احتمالی با سوختگی در تمام سطوح است. مانند سپسیس ، کزاز نیز یک عفونت باکتریایی است. این سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می دهد ، در نهایت منجر به مشکلات انقباضات عضلانی می شود. به عنوان یک قاعده کلی ، هر یک از اعضای خانواده شما باید هر 10 سال یکبار واکسن کزاز بزند.

سوختگی شدید همچنین خطر هیپوترمی و هیپوولمی را به همراه دارد. دمای پایین بدن به طور خطرناکی هیپوترمی را مشخص می کند. گرچه به نظر می رسد این یک عارضه غیرمنتظره سوختگی باشد ، اما در واقع از دست دادن بیش از حد گرمای بدن در اثر آسیب ناشی از این وضعیت است. هیپوولمی یا کمبود خون وقتی اتفاق می افتد که بدن شما خون زیادی از سوختگی از دست بدهد.

جلوگیری از سوختگی:       

 بهترین روش آشکار برای مبارزه با سوختگی جلوگیری از وقوع آن است. مشاغل خاص خطر بیشتری برای سوختگی شما را تهدید می کند ، اما واقعیت این است که بیشتر سوختگی ها در خانه اتفاق می افتد. نوزادان و کودکان کم سن بیشتر در معرض سوختگی قرار دارند. اقدامات پیشگیرانه ای که می توانید در خانه انجام دهید شامل موارد زیر است:

  • هنگام آشپزی کودکان را از آشپزخانه دور نگه دارید.
  • دسته های قابلمه یا کتری را به سمت پشت اجاق گاز بچرخانید.
  • یک کپسول آتش نشانی را داخل یا نزدیک آشپزخانه قرار دهید.
  • ردیاب های دود را هر ماه یک بار آزمایش کنید.
  • هر 10 سال آشکارسازهای دود را جایگزین کنید.
  • دمای آبگرمکن را زیر 120 درجه فارنهایت نگه دارید.
  • قبل از استفاده دمای آب حمام را اندازه بگیرید.
  • کبریت ها و فندک ها را قفل کنید.
  • روکش های پریز برق را نصب کنید.
  • سیم های در معرض سیم های برق را بررسی و دور بریزید.
  • مواد شیمیایی را از دسترس دور نگه دارید و در حین استفاده از مواد شیمیایی از دستکش استفاده کنید.
  • از کرم های ضد آفتاب ،هر روز، برای جلوگیری از سوختگی با نور خورشید استفاده کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که تمام محصولات سیگار کشیدن کاملاً از بین رفته اند.

همچنین داشتن یک طرح فرار از آتش و تمرین آن با خانواده حتی یکبار مهم است. در صورت آتش سوزی حتما زیر دود بخزید. با این کار خطر فرورفتن و گرفتار شدن در آتش به حداقل می رسد.

درمان زخم سوختگی

چشم انداز سوختگی:

هنگامی که به درستی و به سرعت درمان شود ، چشم انداز سوختگی های درجه اول و دوم خوب است. این سوختگی ها بندرت جای زخم دارند اما می توانند منجر به تغییر رنگدانه پوست سوخته شوند. نکته اصلی این است که آسیب و عفونت بیشتر به حداقل برسد. آسیب شدید ناشی از سوختگی شدید درجه دو و درجه سه می تواند منجر به مشکلاتی در بافت های عمیق پوست ، استخوان ها و اندام ها شود. بیماران ممکن است به موارد زیر احتیاج داشته باشند:

  • عمل جراحی
  • فیزیوتراپی
  • توانبخشی
  • مراقبت های مادام العمر

به دست آوردن درمان جسمی کافی برای سوختگی بسیار مهم است ، اما فراموش نکنید که برای نیازهای عاطفی خود کمک بخواهید. برای افرادی که دچار سوختگی شدید شده اند حتما از روانشناس یا درمان های روانشناسی درست استفاده کنید.

مدیریت اورژانسی زخم های سوختگی ساده و غیر کمپلکس

اقدامات فوری و اولیه در زمان سوختگی می تواند بافت آسیب دیده را محدود کرده و بر میزان مرگ و میر ناشی از سوختگی موثر باشد. چنانچه شما اولین شخصی هستید که با فرد سوخته مواجه می شوید اقدامات زیر را انجام دهید:

  • بررسی امنیت صحنه حادثه، که برای درخواست کمک با اورژانس تماس بگیرید.
  • فرآیند سوزاندن را متوقف کنید، با دور کردن عامل از بدن مانند خاموش کردن شعله یا قطع کردن جریان برق و بیمار را به محلی امن با هوای آزاد منتقل کنید. لباس های نچسبیده به بدن و جواهرات محدود کننده خونرسانی را خارج کنید.
  • بیمار را خنک کنید.

خنک کردن زخم

خنک کردن سوختگی با آب (12-18 درجه) حداقل به مدت 20 دقیقه باعث کاهش حرارت زخم شده و مانع از توسعه زخم سوختگی می شود. ضمنا باعث کاهش درد بیمار شده و ضمن شستشوی زخم از ادم بافت می کاهد. چنانچه آب در دسترس نیست میتوان از حوله مرطوب یا هیدروژل (فقط در بزرگسالان) استفاده کرد.

نکته مهم : استفاده از یخ و آب خیلی سرد برای خنک کردن سوختگی ممنوع است چون با ایجاد انقباض عروقی و مکانیسمی برعکس باعث افزایش عمق سوختگی می گردد.

در سوختگی های شیمیایی به شستشوی طولانی تری احتیاج است و این شستشو تا زمان پاک شدن کامل عامل شیمیایی و رسیدن PH پوست به محدوده طبیعی ادامه می یابد. (بطور مثال با استفاده از نوارهای تست ادرار)

سوختگی های چشمی بهتر است با نرمال سالین استریل شستشو داده شود.

به یاد داشته باشید که سوختگی را باید سرد کرد نه بیمار را.

درمان زخم سوختگی

عفونت زخم سوختگی

عفونت زخم یکی از مشکلات جدی در مرحله حاد پس از سوختگی می باشد. آنتی بیوتیک موضعی برای پیشگیری از عفونت زخم های وسیع کاربرد دارد. آنتی بیوتیک موضعی مورد استفاده نباید باعث ایجاد حساسیت یا مقاومت در بیمار شود. ضمنا نباید مشاهده مستقیم زخم را محدود کند و تعادل رطوبت زخم را بهم بزند و مشکلاتی مانند ماسریشن (خیس خوردگی پوست اطراف زخم) را بوجود آورد. استفاده از آنتی بیوتیک سیستمیک به صورت پروفیلاکسی توصیه نمی شود. البته ممکن است در بیمارانی که مشکوک به نکروز سمی اپیدرم یا عفونت با استرپتوکوک بتا همولیتیک هستند تجویز شود.

بهترین روش های درمان زخم سوختگی

برخی از بهترین روش‌های درمان زخم‌ سوختگی عبارتند از:

– استفاده از پانسمان‌های مرطوب یا هیدروکلوئید که باعث تسریع در بهبود زخم می‌شود.

– استفاده از کرم‌ها و ضمادهای حاوی آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از عفونت زخم‌های سوختگی.

– پیوند پوست یا گرافت در زخم‌های سوختگی شدید که سبب ترمیم سریع‌تر زخم می‌شود.

– دبریدمان جراحی برای حذف بافت‌های آسیب دیده و التهابی زخم.

– تجویز مسکن‌ها برای کاهش درد و راحتی بیمار در طول دوره درمان.

– فیزیوتراپی و حرکت‌درمانی به منظور حفظ انعطاف‌پذیری و تحرک پوست.

– تغذیه مناسب و مکمل‌های ویتامینی برای تسریع روند بهبودی.

– روان‌درمانی و حمایت روحی-روانی بیمار در طول دوره درمان.

انتخاب روش مناسب بستگی به وسعت و عمق زخم سوختگی دارد و باید تحت نظر پزشک انجام شود.

پزشکان و متخصصانی که به درمان و بهبودی بیماران سوختگی  نقش دارند کدامند ؟

– متخصص جراحی پلاستیک:

این متخصصان با تخصص در عمل‌های جراحی ترمیمی و پیوند پوست، نقش مهمی در درمان سوختگی‌های شدید و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده دارند.

– متخصص جراحی سوختگی:

این متخصصان به طور اختصاصی در زمینه درمان جراحی سوختگی‌ها آموزش دیده‌اند.

– متخصص مراقبت‌های ویژه:

این پزشکان در درمان بیماران سوختگی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه مشارکت دارند.

– پزشک طب فیزیکی و توانبخشی:

فیزیوتراپیست‌ها در بازتوانی و توانبخشی بیماران پس از سوختگی نقش دارند.

– روان‌پزشک/روان‌شناس:

این متخصصان در درمان اختلالات روانی ناشی از سوختگی مانند افسردگی یا اضطراب موثرند.

– پرستار تخصصی سوختگی:

پرستاران آموزش دیده در زمینه مراقبت از بیماران سوختگی

مطالب مرتبط:  کلینیک زخمزخم عفونی / زخم فشاری

دبریدمان زخم

دبریدمان زخم چیست و آیا دردناک است؟

دبریدمان زخم (Debridement) یعنی خارج کردن بافت های مرده و غیر سالم از روی زخم است که توسط پزشکان برای بهبودی زخم انجام می شود. بافت های مرده توسط باکتری ها و میکروب های مخرب پوشیده شده اند. برداشتن بافت مرده می تواند سرعت در رنود جایگزینی و ترمیم طبیعی پوست در بافت سالم و بهبودی زخم اتفاق می افتد. وجود بافت مرده امکان رشد باکتری های مخرب را افزایش می دهد و این کار باعث عفونت زخم می گردد.

 

دبریدمان زخم چیست؟

برای پیشرفت درمان زخم های مزمن باید به طرق مختلف بافت مرده را از زخم خارج نمود یعنی دبریدمان زخم انجام شود. زیرا بافت نکروز مانع از رشد سلول های سالم می شود. هدف از دبریدمان زخم برداشتن بافت های مرده و به شدت آلوده است اما با حفظ عضوهای مهمی مثل تاندون و عروق خونی و استخوان و … . ( استخوان هم فقط در مواردی که استئومیلیت وجود داشته باشد، برداشته می شود. ) ، دبریدمان اجازه می دهد که بستر زخم دیده شود و شانس عفونت کاهش یابد و پروسه ی ترمیم زخم ادامه یابد.

دبریدمان زخم

اصول و نحوه عملکرد دبریدمان زخم

  1. به رشد بافت سالم کمک می کند.
  2. اندازه زخم را به حداقل می رساند.
  3. عوارض ناشی از عفونت را کاهش می دهد.

برای دبریدمان زخم بایستی به موارد و نکات زیر توجه داشت:

  1. محیط مناسب: مکان مورد استفاده برای دبرید باید مناسب بیمار بوده و وسایل لازم مانند سیفتی باکس، دستکش و عینک در دسترس باشد. در موقع کار پنجره ها برای جلوگیری جریان هوا و انتشار آلودگی بسته باشد. بهتر است درب اتاق کار در زمان دبرید بسته باشد تا کمتر باعث رفت و آمد و شلوغی محل شود. دستگاه های تهویه مانند فن چند دقیقه قبل از شروع کار خاموش شود تا هوا جریان نداشته باشد.  
  1. مشاهده دقیق زخم: برای اینکه دبرید کمترین آسیب را به بافت سالم زخم وارد کند ابتدا باید زخم را از نظر وجود لیگامن ها یا عروق احتمالی در بستر زخم بررسی کرد . فردی که عمل دبرید را انجام می دهد باید از انتخاب صحیح روش مورد استفاده و بافت هدف برای دبرید مطمئن باشد.
  • صلاحیت: شخصی که عمل دبریدمان زخم را انجام می دهد (پزشک یا پرستار) بایستی صلاحیت علمی و عملی لازم را برای انجام این کار داشته باشد. برای روش های دبرید دردناک بهتر است از روش های کنترل درد مانند تجویز مسکن استفاده شود.
دبریدمان زخم

مطلب مرتبط: کلینیک زخم

چه زمانی دبریدمان زخم لازم است؟

برای همه ی زخم ها نیاز به دبریدمان نیست. معمولا از این روش برای زخم های قدیمی استفاده می شود که به درستی بهبود نیافته اند. همچنین برای درمان زخم های مزمن و آلوده مناسب است. اگر زخم شما در معرض ابتلا به عفونت است، دبرید زخم جهت جلوگیری از  پیشرفت زخم ضروری است. در بعضی موارد نیز برای زخم های جدید و شدید نیاز به دبریدمان زخم است.

انواع روش‌های موجود کدامند؟

دبرید زخم به عواملی از جمله نوع زخم، سن، سلامت بیمار بستگی دارد. انواع روش های دبرید زخم به شرح زیر است، البته ممکن است زخم شما به ترکیبی از روش های دبرید برای درمان نیاز داشته باشد.

  1. آنزیماتیک (Debridement)
  2. مکانیکی (Mechanical)
  3. ماگوت تراپی (Larval)
  4. شارپ (Sharp)
  5. اتولیتیک (Autolytic)
  6. هیدروسرجیکال (Hydrosurgical)
  7. اولتراسوند (Ultrasound)
  8. جراحی (Surgical)

دبریدمان زخم آنزیماتیک: در این حالت با استفاده از آنزیم های خارجی مانند کلاژناز بافت های نکروزه لیز شده و از میان می رود. در واقع، در دبریدمان زحم آنزیمی یا دبریدمان شیمیایی از پماد یا ژل با آنزیم هایی استفاده کرده که بافت ناسالم را نرم کرده و از بین می رود. دارو یک یا دو بار در روز استفاده می شود. زخم با پانسمان پوشیده می شود و مرتبا باید تعویض شود. به علت عوارض جراحی مانند خونریزی این روش مناسب است.

دبریدمان زخم مکانیکی: در این روش سعی می شود بدون وارد کردن آسیب به زخم و با دقت تمام با استفاده از گاز آغشته به نرمال سالین بعضی از بافت ها ی نکروزه زخم خارج شود. رایج ترین نوع دبرید زخم است. این روش بافت ناسالم را با یک نیروی محرک از بین می برد و برای زخم های آلوده مناسب است.

انواع دبریدمان زخم مکانیکی:

آب درمانی: در این روش از آب برای شستشوی بافت های قدیمی استفاده می شود. این روش ممکن است شامل، استفاده از دوش، لوله سرنگ و سوند باشد.

استفاده از پانسمان مرطوب و خشک: گاز مرطوب روی زخم قرار گرفته، پس از خشک شدن و چسبیدن به زخم، از روی زخم برداشته می شود که باعث از بین رفتن بافت مرده است.

استفاده از پدهای دبریدمان مونوفیلمنت: یک پد پلی استر نرم به آرامی روی زخم قرار گرفته و باعث از بین رفتن بافت های بد و ضایعات زخم می شود.

در برخی موارد از تیغ جراحی یا قیچی برای برداشتن بافت نکروز استفاده می شود. در استفاده از تیغ جراحی بایستی دقت زیادی شود تا به بافت های سالم، لیگامان ها و عروق آسیب وارد نشود.

دبریدمان زخم اتولیتیک: این نوع دبریدمان کاملا انتخابی است و فقط سلول های مرده دبرید می شوند و آسیبی به بافت سالم و گرانوله وارد نمی شود. دبریدمان اتولیتیک به وسیله آنزیم ها ی مترشحه بافت ها و سلول های بدن انجام می شود. این روش با اینکه از دبریدمان جراحی طولانی تر است اما بدون درد و خونریزی می باشد.
دبریدمان زخم اتولیتیک با استفاده از پانسمان های مدرن و در محیطی که این پانسمان ها در بستر زخم ایجاد می کنند امکان پذیر است. هیدروژل از نمونه دبریدکنندگان اتولیتیک می باشد. در هیدروژل ها هیچ ماده دارویی وجود ندارد. 90% حجم ژل آب مقطر است که در ترکیب با ذرات جاذب رطوبت سلولزی (CMC) و آلژینات کلسیم یک هیدروژل با غلظت متعادل بوجود آورده است که تناسب مناسبی از خصوصیت رطوبت دهی (Hydration) و رطوبت گیری (Absorption) دارد.

هیدروژل در تماس با بافت نکروز سیاه رنگ یا زرد رنگ بر حسب میزان اگزودا و رطوبت زخم، به آن رطوبت می دهد یا بالعکس، رطوبت اضافه را جذب می کند. در چنین شرایطی هیدروژل بافت نکروز را تجزیه و حل می کند، بدون آنکه به سلول ها ی سالم آسیبی برساند. به این ترتیب در هر نوبت استفاده از هیدروژل، بافت نکروز کمتر می شود.

تصمیم گیری برای انتخاب نوع دبریدمان زخم که به روش جراحی یا شارپ صورت گیرد یا با استفاده از هیدروژل، به شرایط بیمار و ارزیابی زخم بستگی دارد. در مواردی که بافت نکروز اندازه و ضخامت زیادی دارد، دبریدمان جراحی بدلیل سرعت بالاتر ارجح است. از طرف دیگر شرایط خاص بیمار مانند کاهش هوشیاری، سن بالا یا مشکلات قلبی و ریوی ممکن است دبریدمان جراحی را مقدور نسازد.

دبریدمان زخم

مقاله ویژه: درمان زخم سوختگی

آیا دبریدمان زخم دردناک است؟

دبریدمان زخم بیولوژیکی، آنزیمی و اتولیتیک معمولا با درد کمی همراه است. دبریدمان مکانیکی و جراحی شدید، تقریبا دردناک است. در دبریدمان مکانیکی از داروهای ضددرد استفاده کنید. در دبریدمان جراحی شدید نیز از بی حسی موضعی یا عمومی استفاده می شود. بی حسی موضعی تنها ناحیه زخم را بی حس کرده و در بیهوشی عمومی به خواب کامل فرو رفته و دردی احساس نمی کنید.

پرستار زخم باید نسبت به موقعیت هایی که در آن دبریدمان زخم کنتراندیکاسیون دارد آگاه باشد، مهم ترین مورد کنتراندیکاسیون دبریدمان زخم هایی است که خون رسانی ضعیف دارند مثل زخم های پای غیر عفونی در بیمارانی که بیماری شدید عروق اندام تحتانی پیشرفته دارند.در این وضعیت برداشتن بافت اسکار تا زمانی که گرفتگی عروقی باز شود ممنوعیت دارد زیرا که احتمال دارد ریسک عفونت را بالا ببرد. علاوه بر آن برداشتن بافت اسکار به علت خون رسانی ضعیف نه تنها سودی ندارد بلکه باعث می شود روند ترمیم زخم به جلو پیش نرود.بنابراین در گایدلاین های بسیاری آمده که دبریدمان این زخم ها ممنوع است و فقط باید از لحاظ بروز عفونت زخم مشاهده و ارزیابی شود. حالت دیگری که در آن دبریدمان زخم کنتراندیکاسیون دارد زخم پاشنه با اسکار خشک است در بیمارانی که حرکت نمی کنند تا زمانی که هیچ علائمی از عفونت مشاهده نشده باشد. اگر میزان بافت اسکار پیشرفت کرد و مقدار بیشتری از سطح زخم را فرا گرفت یک نشانه از عفونت است که در این حالت دبریدمان زخم و برداشت لایه های مرده زخم پیشنهاد می شود.

دبریدمان زخم
روش دبریدمان زخم
مزایامعایب  
دبرید جراحی  سریع و کارآمد. حداکثر ضدعفونی زمانی که در اتاق عمل انجام شود. مناسب برای زمانی که نکروز یا عفونت زیادی در زخم وجود دارد.نیاز به مداخله جراحی دارد، هزینه زیاد در صورت انجام دادن در اتاق عمل، غیر انتخابی، نیاز به بیهوشی
دبرید شارپ  قابل انجام در کلینیک و توسط پرستار متخصص، هزینه کمنیاز به وسایل استریل، فقط بافتی که حس ندارد قابل برداشت است
دبرید آنزیماتیک  پوسته های زخم را نرم می کند، هم زمان قابل استفاده با روش شارپگران است، نسبتا روش کندی است، ممکن است باعث ایجاد لچ افتادگی در پوست اطراف زخم بشود
دبرید اتولیتیک  یک دبرید انتخابی است که برای بافت گرانوله و اپیتیلیال ضرری ندارد، گران نیست، مناسب برای زخم های سطحی و عمقی، کاربری راحتممکن است کند باشد، امکان لچ افتادگی لبه زخم، امکان افزایش ترشحات زخم، بوی بد بافت نرم شده
دبرید مکانیکی  مناسب برای بافت نکروز وسیعکند و دردناک بودن در روش پانسمان مرطوب به خشک، گران بودن در روش هیدروتراپی، روش غیر انتخابی برای دبرید
دبرید شیمیایی  مواد نابود کننده باکتری یا متوقف کننده رشد باکتریمواد شیمیایی استفاده شده ممکن است برای بافت سالم زخم سمیت داشته باشد. برخی مواد شیمیایی در حضور خون یا چرک زخم غیر فعال می شوند
دبرید بیولوژیک  معمولا سریع و کارآمد، موثر در مقابل طیف وسیعی از باکتری ها شامل کلستریدیوم، سودوموناس آرئوژینوزاتهیه لارو استریل مشکل است. از نظر اجتماعی ممکن است پذیرفته نشود. لیز باکتری توسط لارو ممکن است یک تب خفیف ایجاد کند. در صورت تماس لارو با پوست اطراف زخم احتمال التهاب وجود دارد

در این حالت با استفاده از آنزیم های خارجی مانند کلاژناز بافت های نکروزه لیز شده و از میان می رود. در واقع، در دبریدمان زحم آنزیمی یا دبریدمان شیمیایی از پماد یا ژل با آنزیم هایی استفاده کرده که بافت ناسالم را نرم کرده و از بین می رود. دارو یک یا دو بار در روز استفاده می شود. زخم با پانسمان پوشیده می شود و مرتبا باید تعویض شود. به علت عوارض جراحی مانند خونریزی این روش مناسب است.

در برخی موارد از تیغ جراحی یا قیچی برای برداشتن بافت نکروز استفاده می شود. در استفاده از تیغ جراحی بایستی دقت زیادی شود تا به بافت های سالم، لیگامان ها و عروق آسیب وارد نشود.

دبریدمان زخم بیولوژیکی، آنزیمی و اتولیتیک معمولا با درد کمی همراه است. دبریدمان مکانیکی و جراحی شدید، تقریبا دردناک است. در دبریدمان مکانیکی از داروهای ضددرد استفاده کنید. در دبریدمان جراحی شدید نیز از بی حسی موضعی یا عمومی استفاده می شود. بی حسی موضعی تنها ناحیه زخم را بی حس کرده و در بیهوشی عمومی به خواب کامل فرو رفته و دردی احساس نمی کنید

مقاله ویژه: درمان زخم عفونی

ماگوت تراپی

در این روش از لاروها ی بعضی حشرات برای لیز کردن بافت نکروزه استفاده می شود. این لاروها پس از قرار گرفتن بر روی زخم آنزیم هایی ترشح می کنند و بافت نکروزه را جدا و از آن به عنوان ماده غذایی استفاده می کنند.

سوالات متداول

چه زمانی به دبریدمان زخم نیاز است؟

برای زخم‌های قدیمی که به درستی بهبود نیافته‌اند
برای درمان زخم‌های مزمن و آلوده
در مواردی که زخم در معرض عفونت است
گاهی برای زخم‌های جدید و شدید.

آیا دبریدمان زخم دردناک است؟

دبریدمان بیولوژیکی، آنزیمی و اتولیتیک معمولاً درد کمی دارند
دبریدمان مکانیکی و جراحی نسبتاً دردناک هستند و نیاز به بی‌حسی دارند.

چه مواردی دبریدمان زخم ممنوع است؟

در زخم‌هایی که خون‌رسانی ضعیف دارند و زخم پاشنه با اسکار خشک در بیمارانی که حرکت نمی‌کنند.

انواع روش‌های دبریدمان زخم کدامند؟

آنزیماتیک
مکانیکی
ماگوت تراپی
شارپ
اتولیتیک
هیدروسرجیکال
اولتراسوند
جراحی

در این روش از لاروها ی بعضی حشرات برای لیز کردن بافت نکروزه استفاده می شود. این لاروها پس از قرار گرفتن بر روی زخم آنزیم هایی ترشح می کنند و بافت نکروزه را جدا و از آن به عنوان ماده غذایی استفاده می کنند.

هر انچه که در مورد درمان زخم جراحی باید بدانید(روش ها،زمان،مراقبت ها)