وکیوم تراپی
وکیوم تراپی زخم یک تکنیک درمانی جدید است که از فشار منفی کنترل شده برای ترمیم زخم ها استفاده می نماید. وکیوم تراپی زخم ترشحات و مواد مضر را از سطح زخم جدا کرده و در یک سیستم بسته نگهداری می کند. در این تکنیک بیماران می توانند در حرکت باشند و حتی این نوع درمان می تواند در خانه انجام گیرد. فومی که روی زخم گذاشته می شود دارای منافذ بازی بوده که برای تشکیل بافت جدید موثر می باشد. این فوم خاصیت هیدروفوبی (آب دوست) دارد و این خاصیت باعث می شود که ترشحات زخم را از بین منافذ آن به محیط خارج منتقل کند و در محفظه جمع آوری کند.
فواید درمان وکیوم تراپی زخم
- حجم زخم را کاهش می دهد.
- مایعات اضافی را که می تواند مانع ترمیم زخم گردد از زخم جدا می کند.
- باعث کاهش مایعات بین سلولی شده و به این ترتیب تورم را کاهش می دهد.
- با افزایش خونرسانی شرایط مناسب برای تشکیل بافت های ترمیمی را ایجاد می کند.
- از خشک شدن سطح زخم جلوگیری می کند.
موارد کاربرد وکیوم تراپی زخم
- بیماران با زخم های حاد و مزمن
- زخم های ناشی از تروما
- زخم های بعد از عمل جراحی
- سوختگی ها
- زخم هایی مثل : دیابت و زخم های بستر
- پیوند پوست
موارد منع کاربرد وکیوم تراپی زخم
- زخم هایی که با بافت های مرده پوشیده شده اند
- عفونت استخوان درمان نشده
- فیستول های درمان نشده
- زخم های سرطانی
در موارد زیر وکیوم تراپی زخم باید با دقت انجام شود:
- در موقع استفاده از این درمان در نواحی نزدیک عروق خونی، ارگان های داخلی و تاندون ها باید در صورت امکان این بافت ها را با فاشیا یا بافت های نرم نزدیک پوشاند یا روی این بافت ها پانسمان مخصوص استفاده کرد. در صورت نزدیک بودن ارگان های مهم مثل عروق خونی و اعصاب به استخوان های شکسته شده با لبه تیز، این ریسک وجود دارد که این ارگان ها توسط لبه تیز استخوان ها صدمه ببینند. در این موارد باید این ارگان ها را به صورتی از لبه استخوان های تیز محافظت نمود.
چند راهنمایی در مورد استفاده از وکیوم تراپی زخم
بیمار و نوع زخم باید برای این درمان مناسب باشد.
بافت های نکروتیک باید قبل از شروع درمان از سطح زخم با عمل جراحی جدا شود، در غیر این صورت این بافت ها به سطح زنده و سالم زخم فشار آورده و از تشکیل بافت های ترمیمی جلوگیری می کنند.
عدم نشت چیب وکیوم تراپی زخم باید کنترل شود.
فوم نباید با فشار در سطح زخم گذاشته شود.
وکیوم تراپی زخم حداقل 22 ساعت از 24 ساعت باید در جریان باشد.
اگر پوست اطراف زخم نازک یا حساس باشد باید قبل از قرار دادن پوشش زخم ابتدا با چسب زخم مخصوص این روش حفاظت شوند.
موارد مهم در مورد فشار منفی مناسب وکیوم تراپی زخم
فشارهای وکیوم براساس قضاوت پزشک از زخم بیمار می باشد. فشارهای این روش می تواند با 25 میلی متر جیوه یک یا چند بار تغییر داده شود. فشار بهینه وکیوم تراپی: 125 میلی متر جیوه می باشد. فشار بیشتر از 180 میلی متر جیوه برای این نوع درمان مضر است.
مواردی که ممکن است به افزایش فشار نیاز باشد:
- وجود ترشحات زیاد در زخم
- وسعت زیاد سطح زخم
- ریسک برای ثابت نبودن بانداژ وکیوم تراپی
در موارد زیر فشار باید یک یا چند بار کم گردد:
- درد و احساس ناراحتی که با داروهای ضد درد مناسب کاهش نمی یابد.
- بیماران سالمند و یا با تغذیه نا مناسب
- وجود ریسک برای خونریزی در سطح زخم
- ساخته شدن بیش از حد بافت جدید
توجه به موارد زیر باعث افزایش تاثیر وکیوم تراپی زخم می شود:
- پانسمان وکیوم تراپی باید هر 48 تا 72 ساعت تعویض گردد و در صورت وجود عفونت فعال در سطح زخم باید پانسمان هر 24 تا 48 ساعت تعویض گردد.
- عفونت استخوان باید به طور فعال درمان شود. بطور مثال با دبرید استخوان و آنتی بیوتیک درمانی .
- برای اینکه حداکثر استفاده از وکیوم تراپی به دست آید باید سطح زخم از بافت های نکروتیک و بافت های سخت باقی مانده تمییز گردد تا جریان خون در سطح زخم بهتر شود.
اگر پمپ وکیوم تراپی قرار است برای بیش از 2 ساعت خاموش باشد باید پانسمان از روی زخم برداشته شود و زخم را با پانسمان معمولی پوشاند. به تازگی نوعی پانسمان یکبار مصرف با پمپ فشار منفی طراحی و تولید شده است که پمپ آن فشار 80 میلی متر جیوه را برای 7 روز بطور مداوم اعمال می نماید.
مطالب مرتبط: دوره های پزشکی / کلینیک زخم / زخم سوختگی / زخم عفونی / درمان عفونت زخم / لارو درمانی / زخم فشاری