بایگانی سال: 2024

پمفیگوس (Pemphigus) بیماری است که باعث بروز تاول و زخم بر روی غشای مخاط های بدن مثل دهان یا نواحی تناسلی فرد می شود و ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد اما بیشتر افراد میانسال یا سالمندان به این بیماری پوستی دچار می شوند.

در صورتی که به موقع تشخیص داده نشده و تحت درمان قرار نگیرند، ممکن است سلامت فرد را تهدید کند. معمولاً می توان از درمان دارویی برای بهبود بیماری پوستی پمفیگوس استفاده کرد.

✅تایید شده توسط پزشکان کلینیک دنیای زخم

پمفیگوس چیست و چرا ایجاد می‌شود؟

پمفیگوس یک بیماری پوستی خودایمنی است که باعث ایجاد تاول و زخم در غشای مخاطی بدن مانند دهان و نواحی تناسلی می‌شود. این بیماری بیشتر در افراد میانسال و سالمند دیده می‌شود و در صورت عدم تشخیص و درمان به‌موقع، ممکن است خطرناک باشد.

پمفیگوس یک اختلال خودایمنی است ، این مشکل مسری نیست بنابراین در بیشتر موارد، معلوم نیست چه چیزی باعث این بیماری می شود اما به طور طبیعی، سیستم ایمنی بدن شما به مهاجمان خارجی حمله می کند، مانند ویروس ها و باکتری های مضر اما در پمفیگوس، سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به آنتی بادی هایی تولید شده خودش که سلول های سالم را در پوست و غشاهای مخاطی شما به وجود می آورند، حمله می کنند.

Pemphigus vulgaris causes blisters to form on your skin. A common location for blisters is near your groin and on the skin on your legs.

پمفیگوس ولگاریس باعث ایجاد تاول‌هایی روی پوست می‌شود. یکی از محل‌های شایع برای تشکیل این تاول‌ها نزدیک کشاله ران و روی پوست پاها است.

clevelandclinic

به ندرت، پمفیگوس به عنوان یک عارضه جانبی از داروهایی مانند داروهای فشارخون خاصی ایجاد می شود ،این نوع پمفیگوس معمولا هنگامی که دارو متوقف می شود، از بین می رود.

دو نوع اصلی پمفیگوس شامل پمفیگوس ولگاریس (Pemphigus Vulgaris) و پمفیگوس فولیکوس (Pemphigus Foliaceus) می شوند. پمفیگوس ولگاریس به طور معمول در دهان آغاز می شود و می تواند شرایطی دردناک را ایجاد کند. پمفیگوس فولیکوس پوست را تحت تاثیر قرار می دهد و به طور معمول شرایطی دردناک تر و با خارش بیشتر را موجب می شود.

پمفیگوس نباید با بولوس پمفیگوئید (Bullous Pemphigoid) اشتباه گرفته شود، که یک بیماری پوستی دیگر زمینه ساز بروز تاول است. به طور معمول، پمفیگوس یک بیماری مزمن بوده و با تشخیص و درمان به موقع قابل کنترل است. درمان این شرایط می تواند داروها و یا روش هایی که برای سوختگی های شدید کارایی دارند را شامل شود.

چه علائمی دارد؟

بیماری پمفیگوس باعث بروز تاول های روی پوست و غشای مخاطی می شود. تاول های به وجود آمده به راحتی ترکیده و می توانند زخم های باز روی پوست به وجود آورند. این زخم های باز ممکن است باعث بروز عفونت های پوستی شوند.

پمفیگوس ولگاریس

این نوع از بیماری پمفیگوس معمولاً با علائمی مثل تاول های دهانی بروز پیدا کرده و در مرحله بعدی ممکن است غشای مخاطی ناحیه تناسلی فرد بیمار را درگیر کند. این تاول ها معمولاً دردناک بوده ولی فرد مبتلا احساس خارش نخواهد داشت. تاول های به وجود آمده بر روی دهان یا گلو ممکن است تا مدتی غذا خوردن و بلعیدن را برای بیمار سخت کند.

پمفیگوس فولیاکوس

این نوع از پمفیگوس خود را با بروز تاول هایی بر روی قفسه سینه، پشت و شانه ها نشان می دهد. این نوع تاول ها به جای احساس درد باعث بروز احساس خارش در فرد مبتلا می شوند. پمفیگوس فولیاکوس باعث بروز تاول های دهانی نمی شوند. به هیچ وجه بیماری پمفیگوس را با بولوس پمفیگوس اشتباه نگیرید. بیماری بولوس پمفیگوس بیماری است که افراد بزرگسال و مسن را درگیر کرده و ممکن است باعث مرگ آن ها شود.

زخم عروقی چیست و چطور بوجود می آید؟

نوع بیماری	محل بروز تاول‌ها	علائم اصلی	ویژگی‌ها
پمفیگوس ولگاریس	دهان، غشای مخاطی ناحیه تناسلی	– دردناک بودن تاول‌ها – بدون احساس خارش	– ممکن است غذا خوردن و بلعیدن را دشوار کند
پمفیگوس فولیاکوس	قفسه سینه، پشت، شانه‌ها	– ایجاد احساس خارش به‌جای درد – بدون تاول دهانی	– تنها پوست را درگیر کرده و غشای مخاطی آسیب نمی‌بیند
بولوس پمفیگوس	پوست (معمولاً افراد مسن)	– شدید و خطرناک – ممکن است منجر به مرگ شود	– با پمفیگوس اشتباه گرفته نشود

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر تاول هایی در داخل دهان یا پوست شما ایجاد شد، به پزشک خود مراجعه کنید. اگر برای شما قبلا پمفیگوس تشخیص داده شده بود و در حال درمان هستند، اگر این موارد را داشته اید، به پزشک خود مراجعه کنید:

• تاول های جدید یا زخم
• گسترش سریع در تعداد زخم ها
• تب، قرمزی یا تورم، که ممکن است عفونت را نشان دهد
• لرز
• ضعف یا درد عضلات یا مفاصل

تشخیص این بیماری به چه صورت است؟

تاول ها به واسطه بیماری ها و شرایط مختلفی شکل می گیرند، از این رو تشخیص پمفیگوس می تواند دشوار باشد. پزشک سابقه پزشکی کامل شما را درخواست کرده و پوست و دهان را معاینه می کند. افزون بر این، وی ممکن است موارد زیر را مد نظر قرار دهد:

بررسی پارگی پوست. پزشک به آرامی قسمتی از پوست در نزدیکی ناحیه تاول زده را با یک تکه پنبه یا انگشت مالش می دهد. اگر به پمفیگوس مبتلا باشید، لایه بالایی پوست احتمالا پاره خواهد شد.

نمونه برداری از پوست. در این آزمایش، قسمتی از بافت یک تاول برداشته می شود و زیر میکروسکوپ بررسی می شود.

آزمایش خون. یکی از اهداف این آزمایش شناسایی و تشخیص پادتن هایی در خون به نام دسموگلین هاست. این پادتن ها اغلب در صورت تشخیص ابتلا به پمفیگوس افزایش می یابند. سطوح این پادتن ها با بهبود علائم بیماری معمولا کاهش می یابد.

آندوسکوپی. اگر به پمفیگوس ولگاریس مبتلا باشید، پزشک ممکن است انجام آندوسکوپی برای بررسی زخم ها در گلو را تجویز کند.

چرا اعصاب در دیابت آسیب می‌بینند؟

عوامل خطر پمفیگوس

احتمال ابتلای افراد به بیماری پمفیگوس با ورود به سن میانسالی و سالمندی تا حد زیادی افزایش پیدا کرده و شیوع آن در مردم خاورمیانه یا تبار یهودی بیشتر از دیگر افراد است.

روش‌های تشخیص	شرح
بررسی پارگی پوست	پزشک با مالش آرام پوست در نزدیکی ناحیه تاول زده بررسی می‌کند. در صورت پمفیگوس، لایه بالایی پوست ممکن است پاره شود.
نمونه‌برداری از پوست	برداشتن قسمتی از بافت تاول برای بررسی زیر میکروسکوپ جهت تشخیص بیماری.
آزمایش خون	شناسایی پادتن‌های دسموگلین در خون که در صورت ابتلا به پمفیگوس افزایش می‌یابند.
آندوسکوپی	بررسی زخم‌های گلو در بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس با استفاده از آندوسکوپی.

عوارض این بیماری خود ایمنی چیست؟

عوارض جانبی احتمالی بیماری پمفیگوس معمولاً شامل موارد زیر می شود:

• عفونت های پوستی
• عفونت هایی که از طریق جریان خون به دیگر نقاط بدن پخش می شوند (sepsis)
• بیماری لثه و افتادن دندان، اگر تاول ها در دهان شکل گرفته باشند
• سوء تغذیه، زیرا زخم های دهانی و تاول های دردناک خوردن غذا را تا حد زیادی دشوار کرده و فرد دچار سوء تغذیه خواهد شد
• عوارض جانبی دارویی مثل فشار خون بالا و عفونت
• مرگ، در صورتی که انواع به خصوصی از بیماری پمفیگوس درمان نشده باقی بماند.

جدیدترین روش‌ آنژیوگرافی پای دیابتی کدام است؟

سبک زندگی و درمان پمفیگوس

درمان پمفیگوس به طور معمول شامل داروهایی می شود که برای کاهش نشانه و علائم و پیشگیری از عوارض جانبی تجویز می شوند. به طور کلی، روند درمان هرچه سریع‌تر آغاز شود از اثربخشی بیشتری نیز برخوردار خواهد بود. همچنین، درمان پمفیگوس می تواند شامل بستری شدن در بیمارستان نیز باشد، زیرا این شرایط ممکن است جان بیمار را در معرض خطر قرار دهد.

داروها

داروهای تجویزی که در ادامه به آنها اشاره می شود ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر برای درمان پمفیگوس استفاده شوند که نوع و شدت بیماری در این زمینه نقش دارد.

کورتیکواستروئیدها: برای افراد مبتلا به پمفیگوس خفیف، ممکن است استفاده از کرم کورتیکواستروئید برای کنترل شرایط کافی باشد. برای دیگران، درمان اصلی شامل کورتیکواستروئیدهایی مانند قرص های پردنیزون (Prednisone) می شود.

استفاده از کورتیکواستروئیدها برای بلند مدت یا در دوزهای زیاد ممکن است عوارض جانبی جدی از جمله افزایش قند خون، تحلیل بافت استخوانی، افزایش خطر عفونت، آب مروارید، آب سیاه، و توزیع مجدد چربی بدن که به گرد شدن صورت منجر می شود را به همراه داشته باشد.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: داروهایی مانند آزاتیوپرین (ایموران) یا مایکوفنولات مفتیل (سل‌سپت) سیستم ایمنی را از حمله به بافت های سالم باز می دارند. این داروها ممکن است با عوارض جانبی جدی از جمله افزایش خطر عفونت همراه باشند.

درمان های بیولوژیکال (زیستی): اگر درمان با داروهای دیگر موثر واقع نشود یا بیمار در تحمل آنها با دشواری مواجه شود، پزشک ممکن است دارویی به نام ریتوکسیماب (ریتوکسان) را تجویز کند. این دارو از طریق تزریق وارد بدن می شود و گلبول های سفید مسئول تولید پادتن های پمفیگوس را هدف قرار می دهد.

داروهای آنتی بیوتیک، ضد ویروس و ضد قارچ: این داروها ممکن است برای کنترل یا پیشگیری از عفونت استفاده شوند.

داروهای دیگر: داروهای دیگر که در سیستم ایمنی بدن انسان تغییر ایجاد می کنند موثر واقع شوند. از جمله این داروها می توان به داپسون و ایمونوگلوبولین درون وریدی اشاره کرد.

10 روش موثر برای التیام سریع زخم‌های عفونی

درمان خانگی

برای درمان بیماری در منزل می توانید راهکارهای زیر را در نطر بگیرید:

مراقبت/توصیه	شرح
پانسمان و مراقبت از زخم‌ها	رعایت دستورالعمل پزشک برای پانسمان و مراقبت از زخم‌ها جهت پیشگیری از عفونت و کاهش جای زخم.
شست‌وشوی پوست	استفاده از صابون‌های ملایم با pH پایین و مرطوب کردن پوست بلافاصله پس از شست‌وشو.
محافظت از پوست	اجتناب از فعالیت‌هایی که باعث آسیب پوست می‌شوند، مانند خاراندن.
اجتناب از غذاهای تحریک‌کننده	پرهیز از غذاهای فلفلی و داغ که می‌توانند تاول‌های دهانی را تحریک کنند.
کاهش قرار گرفتن در معرض نور خورشید	اجتناب از نور مستقیم خورشید برای جلوگیری از بروز تاول‌های جدید.
مشورت با دندان‌پزشک	دریافت راهنمایی برای حفظ بهداشت دهانی در صورت وجود تاول‌های دهانی و استفاده از روش‌های جایگزین مسواک.

زندگی با پمفیگوس

زندگی با بیماری پمفیگوس ممکن است سخت و دشوار باشد، خصوصاً که تاول ها و زخم ها ممکن است فعالیت های روزانه و خواب فرد را با مشکل مواجه کرده و باعث بروز استرس و اضطراب در فرد مبتلا شود. در نتیجه بهتر است در مورد بیماری خود با اطرافیان و نزدیکان خود صحبت کنید. همچنین می توانید گروه های مبتلا به این بیماری را در شهر خود پیدا کرده و در جلسات مخصوص آن ها شرکت کنید.

سلول های بنیادی بند ناف در درمان زخم

سوالات متداول

آمپوتاسیون یا قطع عضو یکی از روش‌های جراحی است که در آن بخشی از اندام بدن به دلایل مختلفی نظیر دیابت، عفونت شدید، آسیب جدی، نقص مادرزادی و… توسط پزشک برداشته می‌شود. در ادامه، به بررسی علل، انواع، فرایند جراحی و مراحل توانبخشی پس از آمپوتاسیون می‌پردازیم.

✅ تایید شده توسط کلینیک زخم

آمپوتاسیون و دلایل انجام آن

آمپوتاسیون یا قطع عضو یک عمل جراحی برای قطع کردن اندام (دست یا پا) یا بخشی از اندام (انگشت، پایین دست، انگشت پا یا قسمت پایین پا) است. زمانی که بیمار از ضرورت قطع عضو آگاهی می‌یابد، طبعاً دچار نگرانی و ناراحتی شدیدی می‌شود.

هرچند تغییر شیوه زندگی پس از قطع عضو کاری دشوار است، اما افراد بسیاری هستند که پس از قطع اندام توانسته‌اند زندگی خود را به خوبی مدیریت کنند و از یک زندگی فعال و پربار لذت ببرند. اندام‌های مصنوعی به بیماران کمک می‌کند تا توانایی از دست رفته خود را پس از قطع عضو بازیابند. دلایل قطع عضو ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد.

پزشکان تنها زمانی به آمپوتاسیون روی می‌آورند که سایر روش‌های درمانی نتیجه‌بخش نباشند. در جدول زیر، عمده‌ترین دلایل انجام آمپوتاسیون را گردآوری کرده‌ایم:

دلیل آمپوتاسیون	توضیحات	میزان شیوع
بیماری‌های عروقی 💔	انسداد رگ‌های خونی که منجر به مرگ بافت می‌شود؛ مانند آترواسکلروز و بیماری برگر	بالا (حدود 54% موارد)
عوارض دیابت 🍬	زخم‌های مزمن، نوروپاتی و اختلالات عروقی ناشی از دیابت کنترل‌نشده	بسیار بالا (علت اصلی آمپوتاسیون غیرتروماتیک)
تروما و آسیب‌های شدید 💥	صدمات ناشی از تصادفات، سوانح صنعتی، حوادث جنگی یا بلایای طبیعی	متوسط تا بالا (دومین علت شایع)
عفونت‌های شدید 🦠	عفونت‌های مقاوم به درمان مانند استئومیلیت یا بافت نرم که به سپسیس تهدیدکننده حیات منجر می‌شود	متوسط
تومورهای بدخیم 🔬	سرطان‌های استخوان و بافت نرم مانند استئوسارکوم یا سارکوم بافت نرم	کمتر شایع
نقایص مادرزادی 👶	ناهنجاری‌های ساختاری اندام‌ها که از بدو تولد وجود دارند	نادر
گانگرن ⚫	مرگ بافتی ناشی از قطع جریان خون یا عفونت شدید	شایع در بیماران دیابتی و عروقی

فرآیند تصمیم‌گیری برای انجام آمپوتاسیون، پیچیده است اما تیم پزشکی با در نظر گرفتن عواملی مانند سطح درد بیمار، میزان کارکرد اندام، خطر پیشرفت بیماری و کیفیت زندگی پس از جراحی به این تصمیم می‌رسند.

Amputation is the loss or removal of a body part such as a finger, toe, hand, foot, arm or leg. It can be a life changing experience affecting your ability to move, work, interact with others and maintain your independence. Continuing pain, phantom limb phenomena and emotional trauma can complicate recovery.

قطع عضو به معنای از دست دادن یا برداشتن قسمتی از بدن مانند انگشت دست، پا، دست، پا، بازو یا ساق پا است که می‌تواند تجربه‌ای عالی باشد. این امر روی توانایی شما در حرکت، کار، تعامل با دیگران و حفظ استقلال شما تأثیر می‌گذارد. درد مداوم، پدیده فانتوم و آسیب‌های عاطفی روی بهبودی اثر منفی می‌گذارند.

hopkinsmedicine.org

گرافت پوستی چیست و چگونه انجام می‌شود؟

انواع آمپوتاسیون را بشناسید

آمپوتاسیون یا قطع عضو یک روش درمانی است که برای جلوگیری از گسترش عفونت، آسیب یا بیماری‌های دیگر استفاده می‌شود. در ادامه انواع این عمل جراحی را برای شما ذکر می‌کنیم:

نوع آمپوتاسیون	توضیحات	کاربرد اصلی
آمپوتاسیون اندام فوقانی 💪	شامل انگشتان، دست، مچ، ساعد، آرنج و بازو	تروما، تومور، عفونت‌های شدید
آمپوتاسیون اندام تحتانی 🦵	شامل انگشتان پا، پا، مچ پا، ساق، زانو و ران	بیماری‌های عروقی، دیابت، تروما
آمپوتاسیون هیپ 🔄	قطع از مفصل هیپ یا با برداشتن قسمتی از لگن	تومورهای پیشرفته، عفونت‌های مقاوم
آمپوتاسیون شانه 🧩	قطع از مفصل شانه یا با برداشتن قسمتی از تنه	تومورهای پیشرفته، تروماهای شدید
همی‌پلویکتومی 📊	برداشتن نیمی از لگن و اندام تحتانی مربوطه	تومورهای پیشرفته استخوانی

آمپوتاسیون اندام تحتانی 👣

برای قطع عضو اندام تحتانی مانند انگشتان پا، زیر زانو و…، روش‌های زیادی وجود دارد:

آمپوتاسیون انگشتان پا 👣✂️

در این روش، یک یا چند انگشت پا برداشته می‌شود. این امر بیشتر بخاطر عوارض دیابت، سرمازدگی یا تروما رخ می‌دهد.

آمپوتاسیون ترانس‌متاتارسال 🦶

در اینجا، پزشک از میان استخوان‌های کف پا اندام را قطع می‌کند تا قوس پا حفظ شود.

آمپوتاسیون سایم (Syme) 🩹

از مچ پا قطع می‌شود تا پا بتواند وزن فرد را در انتهای استامپ تحمل کند.

آمپوتاسیون ترانس‌تیبیال (زیر زانو) 🦿

رایج‌ترین نوع آمپوتاسیون اندام تحتانی است و با پروتز به حفظ مفصل زانو و بهبود عملکرد حرکتی کمک می‌کند.

دیسارتیکولاسیون زانو

در این روش، بدون برش استخوان، مفصل زانو جدا می‌شود.

آمپوتاسیون ترانس‌فمورال

از ناحیه استخوان ران قطع می‌شود که نیازمند انرژی بیشتر برای راه رفتن با پروتز است.

دیسارتیکولاسیون هیپ

پزشک از مفصل هیپ به جداسازی می‌پردازد که برای فرد کمی چالش‌برانگیز خواهد بود و به مدت زمان بیشتری برای توانبخشی نیاز دارد.

انواع آمپوتاسیون بر اساس روش جراحی 🔪🩹

1. آمپوتاسیون بسته که با ایجاد فلپ‌های پوستی و بستن کامل زخم انجام می‌شود.

2. آمپوتاسیون باز که در آن، زخم به صورت باز رها می‌شود و در عفونت‌های شدید یا آسیب‌های تروماتیک به جراحی نیاز دارد.

3. آمپوتاسیون گیوتینی هم روشی اورژانسی است که در آن بدون ایجاد فلپ، برش مستقیم ایجاد می‌شود.

هر نوع آمپوتاسیون پیامدهای خاص خود را در مراحل توانبخشی و استفاده از پروتز دارد و برای انتخاب هر یک از آنها، پزشک باید شرایط بیمار، ماهیت بیماری، و هدف نهایی درمان را در نظر بگیرد.🧠💡

چگونه قانقاریا را درمان کنیم؟

قطع عضو چگونه انجام می‌شود؟

قطع عضو یا آمپوتاسیون شامل مراحل مختلفی از آماده‌سازی بیمار تا مراقبت‌های پس از عمل است که هر کدام اهمیت زیادی در درمان دارند. در ادامه مراحل مختلف انجام این کار را برای شما ذکر می‌کنیم:

مرحله	توضیحات
ارزیابی پیش از عمل	بررسی دقیق وضعیت بیمار، تصویربرداری، آزمایش‌های خون و مشاوره‌های تخصصی
آماده‌سازی بیمار	آماده‌سازی روحی و جسمی بیمار برای جراحی
بیهوشی	معمولاً به صورت بیهوشی عمومی، گاهی بی‌حسی منطقه‌ای
گارو (تورنیکه)	در برخی موارد برای کنترل خونریزی استفاده می‌شود
برش پوست	ایجاد برش با توجه به نوع آمپوتاسیون و طراحی فلپ‌های پوستی
قطع عضلات	بریدن و شکل دادن به بافت‌های عضلانی
قطع عروق	بستن شریان‌ها و وریدهای اصلی
قطع اعصاب	بریدن اعصاب محیطی با دقت خاص
قطع استخوان	برش استخوان با اره مخصوص
شکل‌دهی استامپ	شکل دادن به انتهای اندام برای پذیرش پروتز
بستن زخم	بستن لایه‌های مختلف بافت
پانسمان	پوشش مناسب محل عمل
مراقبت‌های پس از عمل	مدیریت درد، کنترل عفونت و مراقبت از زخم
توانبخشی	شروع فرآیند بازتوانی و آماده‌سازی برای پروتز
پروتزگذاری	طراحی و ساخت پروتز مناسب

مراقبت‌های پس از جراحی

وقتی آمپوتاسیون انجام شد، تازه قدم اول برداشته شده و مسیر بهبودی شروع میشه. این مسیر، مثل یه سفر جذابه که هر روزش با روز قبل فرق داره! بیا با هم نگاهی به مراقبت‌های بعد از عمل بندازیم که باعث میشه این سفر راحت‌تر و موفق‌تر طی بشه:

بیمارستان (هفته اول)

مراقبت از زخم

پانسمان باید تمیز و خشک نگه داشته بشه و هر وقت پزشک گفت، تعویض بشه. اصلاً سراغ دستکاری زخم نرو، حتی اگه وسوسه‌انگیز باشه! 🚫👐

کنترل درد

بعد از عمل، احساس درد کاملاً طبیعیه و نشونه ضعف نیست! داروهات رو سر ساعت بخور، حتی اگه درد نداشته باشی. پیشگیری بهتر از درمانه! 🕰️

درد فانتوم

یه حس عجیب که خیلی‌ها تجربه می‌کنن: احساس درد یا خارش در اندامی که دیگه وجود نداره! این کاملاً طبیعیه و مغزت داره خودش رو با شرایط جدید وفق میده. با پزشکت در میون بذار تا بهترین راهکار رو بهت بگه. 🧠✨

وضعیت دهی صحیح

استامپ (انتهای اندام باقیمانده) رو نباید آویزون بذاری! از بالش مخصوص استفاده کن، اما زیر زانو یا مفاصل نذار که دچار انقباض بشی.

مرحله بهبودی اولیه (هفته دوم تا چهارم)

کنترل تورم

بانداژ فشاری، بالا نگه داشتن اندام، و کمپرس سرد بهترین رفیق‌هات هستن. هر چی تورم کمتر = پروتزگذاری راحت‌تر! ❄️

شروع حرکات ساده

از همون روزهای اول، تمرینات ساده رو با اجازه پزشک شروع کن! چند بار نفس عمیق، حرکت‌های کششی ملایم، و گاهی انقباض عضلات سالم 💫

مراقبت از پوست

پوست اطراف محل آمپوتاسیون نیاز به توجه ویژه داره! روزی دو بار (صبح و شب) با آب ولرم و صابون ملایم شستشو بده و کاملا خشک کن. بعدش از لوسیون غیرمعطر استفاده کن، اما نه روی بخیه‌ها! 🚿

مرحله توانبخشی (ماه دوم به بعد)

فیزیوتراپی منظم

تمرینات تقویتی، کششی و تعادلی که بهت میده رو جدی بگیر و با انرژی انجام بده.

آموزش پروتز

یاد گرفتن استفاده از پروتز اولش سخته اما کم کم راحت میشه! صبور باش، تمرین کن و از هر پیشرفت کوچیک لذت ببر.

رژیم غذایی سالم

غذاهای سرشار از پروتئین، ویتامین C و روی به بهبود زخم کمک می‌کنن. میوه‌ها، سبزیجات، گوشت بدون چربی و لبنیات کم‌چرب بهترین انتخاب‌ها هستن.

سلامت روان

احساسات مختلف مثل غم، خشم یا حتی ترس کاملاً طبیعی هستن. با خانواده حرف بزن، به گروه‌های حمایتی بپیوند و اگه لازم بود با روانشناس مشورت کن.

نکات طلایی 🌟

✅ در صورت مشاهده تب، قرمزی غیرعادی، ترشح بدبو، درد شدید یا باز شدن زخم، فوراً با پزشک تماس بگیرید.

✅ سلامتی شما از هر چیزی مهم‌تر است.

✅ به تدریج به فعالیت‌های روزانه بازگردید، بدون عجله.

✅ هر روز کمی بیشتر از روز قبل تلاش کنید.

✅ استقلال به مرور زمان به دست می‌آید.

✅ موفقیت‌ها را، حتی کوچکترین آنها را یادداشت کنید.

✅ این یادداشت‌ها در روزهای سخت به شما انگیزه می‌دهند.

✅ آمپوتاسیون پایان مسیر نیست، بلکه آغاز سفری جدید است.

مراحل انجام آنژیوگرافی پای دیابتی

چگونه از قطع عضو پیشگیری کنیم؟

برای پیشگیری از قطع عضو، چند روش مهم توصیه می‌شود که شامل موارد پایین هستند:

مراقبت مناسب از زخم‌ها

اگر در بخشی از بدن خود دچار جراحت شدید، حتما به خوبی از آن مراقبت کنید.

کنترل بیماری‌های زمینه‌ای

بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری‌های عروقی و فشار خون را تحت کنترل نگه دارید تا از قطع عضو جلوگیری کنید.

معاینات منظم پا (به‌ویژه برای دیابتی‌ها)

دیابتیک‌ها بهتر است که به صورت روزانه پاها را برای زخم، تغییر رنگ یا تورم بررسی کنند.

محافظت از اندام‌ها

از تجهیزات ایمنی مناسب هنگام کار با ماشین‌آلات استفاده کنید.

ترک سیگار

سیگار را ترک کنید تا جریان خون بهبود یابد و عفونت‌ها سریع‌تر خوب شوند.

رعایت بهداشت

شستشوی منظم و خشک نگه داشتن پاها و دست‌ها در جلوگیری از قطع عضو نقش دارند.

پوشیدن کفش مناسب

کفش‌های راحت و اندازه بپوشید که باعث زخم یا فشار نشوند.

فعالیت بدنی منظم

برای بهبود جریان خون خود ورزش کنید و از زندگی لذت ببرید.

سوالات متداول

وارفارین (Warfarin) یکی از داروهای مهم و پرکاربرد در درمان و پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی است که برای بیمارانی که در معرض خطر لخته‌های خونی قرار دارند، تجویز می‌شود. این دارو می‌تواند در جلوگیری از تشکیل لخته خون و بیماری‌هایی مانند ترومبوز وریدی یا آمبولی جلوگیری کند. با ما همراه باشید تا در این مقاله، به بررسی وارفارین، نحوه عملکرد، عوارض جانبی، و نکات مهم در مصرف آن بپردازیم.

✅تایید شده توسط پزشکان کلینیک زخم

وارفارین چیست؟

وارفارین جلوی لخته‌شدن خون را می‌گیرد، بنابراین از مشکلات ناشی از تشکیل لخته در رگ‌های خونی پیشگیری می‌کند و در مواردی که احتمال ترومبوز یا آمبولی عروقی بالا است (مانند پس از جراحی قلب باز، سکته مغزی و …) مصرف می‌شود. این داروی ضد انعقاد که رقیق‌کننده خون هم نامیده می‌شود، بلکه فرایند لخته شدن خون را کند می‌کند؛ به عبارتی دیگر وارفارین کمک می‌کند که خون راحت‌تر در بدن گردش کند و لخته نشود.

افرادی که تحت درمان با وارفارین هستند در مصرف زنجفیل، سیر، چای سبز، جعفری و گزنه، گریپ فروت، سویا، انبه، زردچوبه و پیاز، جگر، روغن و الکل با پزشک خود حتماً مشورت کنند چرا که این مواد تداخلات جدی با مصرف وارفارین دارند.

Warfarin (Jantoven) is a medicine to prevent blood clots. It may save your life if you’ve had blood clots or are at risk of them. But warfarin can sometimes cause serious side effects, such as heavy bleeding. It’s important to have regular health checkups if you take the medicine.
وارفارین (یانتوون) دارویی برای جلوگیری از لخته شدن خون است. اگر لخته شدن خون داشته‌اید یا در معرض خطر آن هستید، ممکن است جان شما را نجات دهد. اما وارفارین گاهی اوقات می‌تواند عوارض جانبی جدی مانند خونریزی شدید ایجاد کند. در صورت مصرف این دارو، انجام معاینات منظم پزشکی بسیار مهم است.

mayoclinic.org

بیشتر بدانید: این افراد نباید از آسپیرین استفاده کنند

نحوه عملکرد وارفارین

ویتامین K در بدن برای تولید فاکتورهای لخته‌سازی خون ضروری است. برای همین است که وارفارین استفاده می‌شود تا از تشکیل لخته‌های خونی جلوگیری کند و به این ترتیب خطر ابتلا به سکته مغزی و حملات قلبی را کاهش دهد.

جالب است بدانید که ویتامین K برای ساخت فاکتورهای انعقادی شماره ۲ (پروترومبین)، ۷، ۹ و ۱۰ ضروری است. با مهار این آنزیم، وارفارین سطح فعال فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین K موجود در خون را کاهش می‌دهد. بنابراین، لخته شدن خون دیرتر اتفاق می‌افتد. این امر همچنین در به تدریج حل شدن لخته‌های قدیمی‌ مفید است.

مزایای این دارو

همانطوری که در بالا نیز به آن اشاره کردیم، پزشکان این دارو را برای بیمارانی که به تازگی تحت جراحی قرار گرفته‌اند، تجویز می‌کنند. وارفارین مزایای زیادی به همراه دارد؛ از پیشگیری از بیماری‌های قلبی، سکته مغزی گرفته تا هزینه پایین آن از جمله ویژگی‌های خوب این دارو هستند. در ادامه، بیشتر توضیح دادیم:

1. پیشگیری از سکته مغزی: وارفارین به بیمارانی که دچار فیبریلاسیون دهلیزی هستند، کمک می‌کند تا از سکته مغزی پیشگیری کنند.
2. مدیریت بیماری‌های قلبی: با مصرف این دارو، به راحتی می‌توانید بیماری‌های قلبی و عروقی را کنترل کنید.
3. هزینه پایین: اگر نگاهی به قیمت این دارو بیاندازید، متوجه می‌شوید که وارفارین، نسبت به داروهای جدیدتر، معمولاً هزینه کمتری دارد.
4. تنظیم دوز: با آزمایشات منظم و تنظیم دوز، می‌توان به دقت اثر وارفارین و اثری که بر روی بدن می‌گذارد را کنترل کرد.

بیشتر بدانید: چه عواملی باعث افزایش غلظت خون می‌شوند؟

عوارض جانبی هم دارد؟

با وجود مزایای بسیار، وارفارین معایبی هم دارد. از خونریزی غیر قابل کنترل گرفته تا تداخلات دارویی، ایجاد لکه‌های پوستی و… عوارض این دارو هستند. برای اطلاعات بیشتر، جدول پایین را بخوانید:

عوارض جانبی	توضیحات
خونریزی	خونریزی غیرقابل کنترل از زخم‌ها، لثه‌ها یا خونریزی داخلی. ⚠️
کبودی	کبودی‌های غیرمعمول و بزرگ در نقاط مختلف بدن.
مشکلات پوستی	لکه‌ها یا زخم‌های پوستی.
تداخلات دارویی	تداخل با داروهای دیگر که می‌تواند اثر وارفارین را تغییر دهد.
نوسانات INR	نوسانات در نتایج آزمایش INR که می‌تواند خطرناک باشد.
عوارض گوارشی	تهوع، استفراغ یا ناراحتی معده.
درد قفسه سینه	درد قفسه سینه که نیاز به بررسی پزشکی دارد.
سردرد	سردردهای مکرر یا شدید.
تغییرات در بینایی	تاری دید یا تغییرات بینایی.
پاسخ‌های آلرژیک	واکنش‌های آلرژیک مانند کهیر یا خارش.

نکات مهم در مصرف وارفارین

برای اینکه بدانید وارفارین برای شما مناسب است یا خیر، قبل از مصرف آن بهتر است که به چند نکته مهم توجه کنید تا علاوه بر جلوگیری از تداخلات دارویی، با دیگر عوارض این دارو و سایر بیماری‌ها آشنا شوید:

✅ پیگیری منظم آزمایش INR: حتماً آزمایش INR رو سر وقت انجام بده تا مطمئن بشی دوز داروت درسته. این آزمایش کمک میکنه پزشکت بدونه دارو خوب کار میکنه یا نه.

✅ مراقب رژیم غذاییت باش: غذاهایی که ویتامین K زیادی دارن مثل کلم، اسفناج و کاهو میتونن روی اثر وارفارین تأثیر بذارن. سعی کن مصرفشون یکنواخت باشه، نه اینکه یه روز خیلی بخوری و روز بعد اصلاً نخوری.

✅ داروهات رو به پزشک بگو: قبل از مصرف هر دارویی، حتی مسکن‌های ساده، به دکترت بگو که وارفارین مصرف می‌کنی. بعضی داروها با وارفارین تداخل دارن و ممکنه خطرناک باشه.

✅ کارت شناسایی دارویی همراهت باشه: یه کارت کوچیک همراهت داشته باش که نشون بده وارفارین مصرف می‌کنی. این در مواقع اورژانسی خیلی به کادر درمان کمک می‌کنه.

✅ از ورزش‌های خشن دوری کن: ورزش‌هایی که احتمال ضربه و کبودی دارن مثل فوتبال یا رزمی رو فعلاً کنار بذار. پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری آروم گزینه‌های بهتری هستن.

✅ به دندونپزشکت حتماً بگو: قبل از هرگونه جراحی دندون یا کشیدن دندون، دندونپزشکت باید بدونه که وارفارین مصرف می‌کنی تا تمهیدات لازم رو در نظر بگیره.

✅ خونریزی رو جدی بگیر: اگه خونریزی بینی، لثه، یا کبودی‌های بزرگ داشتی، یا ادرار و مدفوعت تیره شد، سریع به پزشکت خبر بده. اینا میتونن نشونه‌های دوز بالای دارو باشن.

✅ الکل مصرف نکن: الکل می‌تونه اثر وارفارین رو تشدید کنه و خطر خونریزی رو بالا ببره. پس بهتره کلاً دورش رو خط بکشی.

✅ داروت رو سر ساعت بخور: وارفارین رو هر روز سر ساعت مشخص مصرف کن. اگه یه وعده رو فراموش کردی، به محض یادآوری بخور، ولی هیچوقت دو دوز رو با هم نخور.

✅ قبل از سفر برنامه‌ریزی کن: اگه قصد سفر داری، حتماً به اندازه کافی دارو همراهت ببر و از قبل بررسی کن که در مقصد دسترسی به آزمایشگاه برای چک INR داشته باشی.

بیشتر بدانید: تفاوت نوروپاتی محیطی و پروگزیمال چیست؟

راهنمای دوز وارفارین

قبل از مصرف وارفارین، بهتر است که نحوه مصرف و میزان دوز مصرفی را نیز بدانید. در مرحله شروع درمان، با 5 میلی گرم به صورت روزانه آغاز می‌شود. میزان دوز آن نیز باید بر اساس نتایج آزمایش INR تنظیم شود. نتیجه آن معمولا در محدوده 2 تا 3 است. پزشک تصمیم می‌گیرد که میزان دوز آن را هر هفته یا هر دو هفته تغییر دهد.

شما باید آن را در ساعت خاصی از روز مصرف کنید. اگر فراموش کردید یک دوز از آن را مصرف کنید می‌توانید آن را در دوز بعدی مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعدی است، این دوز فراموش شده را در دوز بعدی مصرف کنید.

وارفارین یک داروی حیاتی در پیشگیری از لخته‌های خونی است، اما در مصرف آن، دقت کنید تا دوزها را به صورت مرتب مصرف نمایید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان تحت درمان با وارفارین هستید، نحوه مصرف، دوز مصرفی، عوارض جانبی را بدانید تا بتوانید بهتر از آن استفاده کنید. امیدوارم این مقاله به شما کمک کرده باشد تا اطلاعات بهتری درباره وارفارین و نحوه استفاده از آن کسب کنید.

بیشتر بدانید: رژیم غذایی مناسب جهت تسریع التیام زخم‌ها

سوالات متداول