درمان زخم واریسی

درمان زخم واریسی را می توان با برداشتن بافت مرده و تمیز کردن زخم و تعویض زودهنگام و به موقع پانسمان آن تا زمان بهبودی انجام داد. برای زخم های بزرگتر و وسیع تر باید از طریق جراحی و از تیم پزشکی متخصص آن کمک گرفت.پس از درمان باید با مراقبت هایی نظیر بالا نگه داشتن پاها و فشرده سازی پاها از طریق باندهای فشاری و یا جوراب های واریس (دارای کش و ساق بلند و تنگ)، در پیشگیری و جلوگیری از بازگشت واریس اقدام نمود.

1.تمیز کردن و پانسمان کردن زخم ها : اولین گام در درمان زخم واریسی ، برداشتن بافت های باقی مانده و مرده زخم و پانسمان مناسب زخم است. با این کار شرایط مناسب برای بهبودی زخم فراهم می شود. یک پانسمان ساده غیر چسبنده برای این کار کافی است. این پانسمان معمولا هفته ای دو مرتبه تعویض می شود.

2.بالا نگه داشتن پا:

هر چه پا را بالاتر نگه دارید، فشار کمتری بر عروق آن وارد می شود. اگر پا بالاتر از سطح قلب قرار گیرد، فشار درون عروق پا در سطح طبیعی قرار می گیرد.

به بیمار توصیه های زیر را داشته باشید:

• در هر زمانی که می توانید پاهای خود را بالا نگه دارید. برای این کار می توانید یک بالش زیر پای خود قرار دهید.
• قسمت انتهایی تخت خود را بالا ببرید (حدود 10 سانتی متر) تا پاهای شما بالاتراز سطح قلب شما قرار گیرند. هدف این است که از نیروی جاذبه برای گردش خون در جهت صحیح به سمت قلب کمک بگیرید. با این کار تورم پاها و فشار وارد بر عروق خونی در پاها و در زخم های واریسی کاهش می یابد.

3.درمان عفونت:

تا زمانی که زخم ها عفونی نشده باشند نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست. درمان با آنتی بیوتیک برای زمانی است که زخم ها دردناک تر شده و پوست اطراف آن ها قرمز، گرم و متورم می شود.

4.باندهای فشاری یا جوراب های واریس:

برای کم کردن فشار وارده بر رگ های پا در زمانی که می ایستید، ممکن است لازم باشد که از جوراب های مخصوص واریس یا باندهای فشاری استفاده کنید. چندین لایه بانداژ برای کنترل فشار داخل عروق لازم است. زمانی که زخم ها بهبود یافتند، باید استفاده از جوراب های مخصوص واریس را ادامه دهید تا از بروز دوباره زخم های واریسی پیشگیری شود. جوراب های مخصوص واریس باید دقیقا متناسب با پاهای شما باشند.

5.جراحی:

زمانی که روش های درمانی متداول برای درمان زخم واریسی موثر واقع نمی شوند، باید روش های جراحی مورد ملاحظه قرار گیرند به خصوص اگر بسیار دردناک و بزرگ شده باشند. نخست محل واریس و سیستم عروقی باید مورد ارزیابی قرار گیرد، عفونت ها برطرف شوند و بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا ترومبوفیلی (تمایل به لخته شدن خون) کنترل شوند. به کمک روش های جراحی می توان برگشت وریدی را کاهش داد، فرآیند بهبودی را تسریع کرد و از عود دوباره زخم های واریسی پیشگیری کرد.

گزینه های جراحی برای درمان نارسایی وریدی شامل موارد زیر می باشد:

• قطع سیاهرگ صافن
• قطع ورید با جراحی آندوسکوپی رگ و برداشتن رگ های آسیب دیده با عمل جراحی واریس
• عمل برداشتن ورید
• اسکلروتراپی
• لیزر درمانی

درمان زخم واریسی چه مدت طول می کشد؟

سال های زیادی طول می کشد تا بیماری واریس باعث ایجاد زخم های واریسی شود، بنابراین طبیعی است که درمان زخم واریسی هم، زمان زیادی لازم داشته باشند. با این که بیشتر زخم های واریسی ظرف مدت 3تا 4 ماه بهبود می یابند، اما ممکن است بخشی از آن ها زمان بیشتری برای بهبودی لازم داشته باشند. حتی در زخم های مقاوم هم در نهایت، درمان موفقیت آمیز خواهد بود.

آموزش به بیمار برای پیشگیری از زخم واریسی:

بهبودی و التیام و درمان زخم واریسی به معنی پایان یافتن مشکلات نیست. با این که ظاهر پوست سالم به نظر می رسد، ولی هنوز بیماری های زمینه ای باقی مانده اند و باید اقدامات احتیاطی برای پیشگیری از بروز دوباره زخم های واریسی انجام شود که برخی از آن ها عبارتند از:

• در تمام طول روز از جوراب های مخصوص واریس استفاده کنید. (یا در موارد شدیدتر از بانداژ استفاده کنید)
• هر موقع که می توانید پاهای خود را بالا نگه دارید.
• از کرم های مرطوب کننده پوست استفاده کنید تا پوست شما خشک نشود.
• وزن خود را کاهش داده، میوه های تازه مصرف کنید، ورزش کرده و استعمال دخانیات را متوقف کنید تا زخم های واریسی التیام یافته و سلامت عمومی بدن نیز بهبود یابد.
• ساق پا و پاهای خود را بطور مرتب معاینه کنید. به پوست زخم ها یا تغییرات رنگ پوست توجه کنید.
• در هنگام نشستن، انگشتان پای خود را حرکت دهید، پاهای خود را بالا و پایین برده و مرتب پیاده روی کنید.
• از چهارزانو نشستن اجتناب کنید.
• اگر شما ملزم به ایستادن های طولانی مدت هستید، سعی کنید وضعیت خود را مرتبا تغییر دهید.