درمان زخم پای دیابتی چگونه انجام میشود(4 روش درمان+هزینه)

درمان زخم پای دیابتی

زخم پای دیابتی یکی از عوارض شایع دیابت است که به دلیل اختلال در گردش خون، ایجاد زخم و عفونت در پا می‌شود.درمان زخم‌های دیابتی اغلب به عنوان زخم‌های پاهای دیابتی شناخته می‌شوند و نتیجه‌ی آسیب به عروق و اعصاب پاها در افراد مبتلا به دیابت است. این زخم‌ها ممکن است به دلیل کاهش جریان خون، احساس درد ضعیف و ضعف سیستم ایمنی بدن در بیماران دیابتی بوجود آیند.

درمان زخم پای دیابتی

درمان زخم پای دیابتی

فیلم رضایت بیماران دیابتی

علائم زخم پای دیابتی

– درد، تورم و قرمزی پا
– زخم‌هایی که به سختی التیام می‌یابند
– ترشحات چرکی از زخم
– بوی بد و تغییر رنگ پوست

روش‌های درمان زخم پای دیابتی:

– کنترل قند خون
– مراقبت بهداشتی از پا
– استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و پانسمان‌ها
– دبریدمان استریل بافت‌های مرده
– داروهای مسکن و التیام‌دهنده
– درمان‌های پیشرفته مثل اکسیژن‌درمانی
– در موارد شدید، جراحی برداشتن بافت مرده

پیشگیری و درمان به موقع می‌تواند از بروز عوارض خطرناک جلوگیری کند.

درمان زخم دیابتی شامل چه مراحلی می باشد ؟

1. مراقبت و بهداشت پاها: مراقبت و بهداشت منظم پاها بسیار مهم است. شستشو و خشک کردن مناسب پاها، بریدگی‌ها و زخم‌های کوچک را به طور سریع ترمیم می‌کند و عفونت را کاهش می‌دهد.

2. تمیز کردن و ضماد پاها: زخم دیابتی باید با محلول‌های ضدعفونی کننده تمیز شده و سپس با یک بانداژ مناسب بسته شود. ضماد ممکن است نیاز به تغییر منظم داشته باشد و پزشک شما را درباره تکنیک‌های صحیح ضمادگذاری راهنمایی خواهد کرد.

3. تخلیه فشار: در صورتی که زخم دیابتی با فشار مداوم روی پاها به وجود آمده باشد، تخلیه فشار از زخم بسیار مهم است. این می‌تواند شامل استفاده از البسه وسیع و مناسب، استفاده از بسترهای تخلیه فشار و تغییر موقعیت بدن در طول روز باشد.

درمان زخم دیابتی

درمان زخم دیابتی

4. درمان عفونت: در صورتی که زخم دیابتی عفونت داشته باشد، پزشک ممکن است ضدبیوتیک تجویز کند تا عفونت را کنترل کند.

5. ترمیم بافت: استفاده از روش‌های ترمیم بافت مانند تراپ هم اکنون دیابت اولین علت نارسایی مزمن کلیه و قطع اندام تحتانی در دنیا می باشد. بطوریکه زخم پای دیابتی علت 70% از قطع عضوهای اندام تحتانی است. هر 30 ثانیه یک اندام تحتانی در سطح دنیا به این دلیل از بین می رود.

هنگامی که فرد، مبتلا به دیابت است ، بهبود زخم ها طولانی تر می شود ، که می تواند خطر عفونت و سایر عوارض را افزایش دهد. فردی که دیابت خود را به خوبی کنترل می کند می تواند سرعت بهبود زخم ها را بهبود بخشد و احتمال ابتلا به عفونت شدید را کاهش دهد.

یک عفونت می تواند به بافت و استخوان نزدیک به زخم یا نقاط دورتر بدن منتقل شود. در برخی موارد و بدون مراقبت های اضطراری ، عفونت می تواند زندگی را تهدید کند یا حتی کشنده باشد.

حتی وقتی عفونت در زخم ایجاد نشود ، بهبودی آهسته می تواند بر سلامتی و کیفیت زندگی فرد تأثیر منفی بگذارد. بریدگی یا آسیب دیدگی روی پا یا پاها می تواند راه رفتن را دشوار یا ورزش را دردناک کند.

ضروری است افرادی که دیابت دارند سطح قند خون خود را تحت کنترل داشته باشند تا خطر زخم ها و عوارض بهبودی آرام ، از جمله زخم پا را کاهش دهند.

انواع زخم دیابتی بر اساس علت

زخم نروپاتیک ( به دلیل اختلال حسی و تخریب اعصاب)  

نروپاتیک

زخم نروپاتیک نوعی زخم مزمن است که به دلیل آسیب به اعصاب محیطی ایجاد می‌شود و ویژگی‌های زیر را دارد:

– بر اثر بیماری‌هایی مانند دیابت، الکلیسم مزمن، ام‌اس و سایر اختلالات عصبی ایجاد می‌شود

– با از دست رفتن احساس درد و فشار در ناحیه آسیب‌دیده همراه است

– معمولاً در نواحی دارای فشار مکانیکی مانند کف پا ظاهر می‌شود

– زخم سطحی به‌نظر می‌رسد اما در عمق پیشرفته است

– لبه‌های زخم برگشته و حاشیه‌های نامنظم دارد

– بافت‌های نکروزه و ترشحات چرکی دیده می‌شود

– التیام زخم بسیار کُند بوده و درد کمی وجود دارد

– درمان با کنترل عفونت، دبریدمان، تحریک رشد بافت و داروهای عصبی است

– پیش‌آگهی بستگی به میزان تخریب اعصاب و وسعت زخم دارد

– پیشگیری با کنترل بیماری زمینه‌ای و محافظت از پاها صورت می‌گیرد

زخم نروایسکمیک ( به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی بطور همزمان )

نروایسکمیک

زخم نروایسکمیک نوعی زخم مزمن است که همزمان به دلیل مشکلات عصبی و خون‌رسانی ایجاد می‌شود. ویژگی‌های آن عبارتند از:

– بیشتر در اندام تحتانی و در نواحی دارای فشار و وزن‌برداری ایجاد می‌شود

– علل شایع آن دیابت، آسیب اعصاب محیطی، فلج مغزی و ناهنجاری‌های اسکلتی هستند

– به دلیل آسیب اعصاب حسی، فرد احساس درد کافی از زخم ندارد

– با علائمی مانند تاول، التهاب، ترشح و بوی بد ظاهر می‌شود

– به دلیل کاهش جریان خون نیز التیام زخم بسیار کند است

– احتمال بروز عفونت و پیشرفت به سمت زخم‌های عمیق و وسیع وجود دارد

– درمان نیاز به اصلاح علت زمینه‌ای، بررسی فشار وارده، درمان موضعی و جراحی دارد

– پیش‌آگهی بستگی به شدت آسیب اعصاب و عروق دارد

– پیشگیری با کنترل بیماری زمینه‌ای و مراقبت از پا اهمیت دارد

زخم ایسکمیک ( بدلیل مشکلات خونرسانی )

 

ایسکمیک

زخم ایسکمیک یا زخم‌های ناشی از اختلال خون‌رسانی، یکی از انواع زخم‌های مزمن هستند که ویژگی‌های زیر را دارند:

– به دلیل کاهش جریان خون به بافت‌ها ایجاد می‌شوند، معمولاً در اندام تحتانی

– علل اصلی آن‌ها شامل آترواسکلروز، دیابت، فشار خون بالا و … است

– در مراحل اولیه به صورت زخم‌های کوچک و سطحی ظاهر می‌شوند

– به مرور عمق و وسعت پیدا کرده و حاشیه‌های زخم برآمده می‌شود

– درد شدید و التهاب وجود دارد و التیام زخم بسیار کند است

– احتمال عفونت و نکروز بافت وجود دارد

– درمان شامل بهبود خون‌رسانی، مراقبت از زخم، آنتی‌بیوتیک و جراحی است

– پیش‌آگهی بستگی به شدت بیماری زمینه‌ای و وسعت زخم دارد

– پیشگیری با کنترل عوامل خطر و مراقبت از پاها امکان‌پذیر است

بهترین روش درمان زخم پای دیابتی

درمان زخم دیابتی معمولاً به چندین روش ترکیبی نیاز دارد. در ادامه، بهترین روش‌های موجود برای درمان زخم پای دیابتی را بررسی می‌کنیم:

1. مراقبت و بهداشت پا: برای مراقبت از زخم پای دیابتی، شما باید پاهای خود را به خوبی نظافت دهید و همچنین به پوست و ناخن‌ها دقت کنید. برش ناخن‌ها را به صورت صحیح و با دقت انجام دهید و پوست پاها را با آب و صابون نرم شوید. همچنین برای جلوگیری از آسیب دیدگی پوست، از دست‌خشک‌کن استفاده نکنید و پاهای خود را خشک و تمیز نگه دارید.

2. کنترل قند خون: یکی از عوامل مهم در شفای زخم پای دیابتی، کنترل قند خون است. به دقت رژیم غذایی خود را دنبال کنید و داروهای خوراکی یا انسولین را طبق دستور پزشک مصرف کنید. کنترل منظم قند خون می‌تواند فرایند شفا را تسریع کند.

3. فشار قسمت زخم‌دار: برای بهبود شفاپذیری زخم پای دیابتی، مهم است فشار و فشار ناشی از وزن بدن را از روی زخم کاهش دهید. می‌توانید از باندهای فشاری یا البسه ویژه استفاده کنید تا فشار را به صورت مناسب توزیع کنند و به ترمیم زخم کمک کنند.

 

4. تمیز کردن و تغییر بانداژ: زخم پای دیابتی باید به صورت منظم تمیز شده و بانداژ جدیدی بر روی آن قرار داده شود. پزشک یا پرستار مربوطه می‌توانند شما را در مورد نحوه تمیز کرد

چرا دیابت میگیریم ؟

دیابت با چند مکانیسم موجب زخم دیابتی می شود:

قند خون بالا باعث آسیب جداره مویرگ ها و تخریب غلاف رشته های عصبی می شود. به تخریب اعصاب محیطی نروپاتی گفته می شود. در اثر نروپاتی و فقدان درد، بیمار متوجه آسیب های جزئی در پا نشده و سیر درمان طولانی می شود. از طرف دیگر خود نروپاتی پوست پا را خشک و شکننده می کند و استعداد ترک برداشتن پوست را افزایش می دهد. هم چنین به علت اختلال سیستم ایمنی، ساز و کار مقابله با میکروب ها در افراد دیابتی اختلال دارد و زخم افراد دیابتی در معرض عفونی شدن قرار دارد. از طرفی به علت درگیری عروقی، خونرسانی به بافت های آسیب دیده مختل است و همین ترمیم بافت را با اختلال مواجه می کند.

انواع زخم پای افراد دیابتی

انواع زخم پای افراد دیابتی

طبقه بندی واگنر – مگگیت

براساس عمق زخم است و شامل 6 درجه زخم می باشد. این طبقه بندی عبارتند از :

  • درجه 0 ( وضعیت قبل از زخم شدن، زخم های بهبود یافته ، وجود دفورمیتی انگشتان )
  • درجه 1 ( زخم سطحی )
  • درجه 2 ( زخم عمیق به تاندون، استخوان یا مفصل )
  • درجه 3 ( زخم عمیق با آبسه یا استئومیلیت )
  • درجه 4 ( گانگرن انگشتان )
  • درجه 5 ( گانگرن پا )
زخم دیابتی

جلوگیری:

افراد دیابتی می توانند از راهکارهای خاصی برای بهبود زمان بهبودی زخم استفاده کنند. این موارد شامل مدیریت گلوکز خون ، مراقبت دقیق از پا و درمان زخم ها در صورت بروز آن است.

مراقبت از پای دیابتی شامل موارد زیر است:

  • شستن روزانه پا
  • قبل از استفاده از مرطوب کننده ، پوست راکامل خشک کنید
  • پرهیز از راه رفتن پابرهنه
  • با دقت ناخن های پا را کوتاه کنید
  • کفش راحت پوشیدن
  • بازرسی روزانه از پاها
  • مراجعه به پزشک بلافاصله پس از دیدن علایم
مراقبت از پای دیابتی
مکانیسم های ترمیم زخم در افراد سالم در مقابل افراد دیابتی

مکانیسم ترمیم زخم در افراد سالم و دیابتی متفاوت است:

افراد سالم:

– رگ زایی و تشکیل بافت گرانولاسیون به خوبی انجام می‌شود.

– سلول های التهابی به موقع جمع می‌شوند.

– ترشح کلاژن و اپیتلیزاسیون مناسب است.

– ماتریکس خارج سلولی و بافت همبند تشکیل می‌شود.

– عفونت‌های ثانویه کمتر اتفاق می‌افتد.

افراد دیابتی:

– اختلال در رگ زایی به دلیل آسیب عروقی وجود دارد.

– التهاب مزمن و طولانی مدت است.

– تولید کلاژن و اپیتلیزاسیون ناقص است.

– تشکیل بافت گرانوله نامناسب و کند است.

– احتمال عفونت ثانویه و نکروز بافت بالاست.

– التیام زخم بسیار کند و ناقص انجام می‌شود.

بنابراین کنترل قند خون برای بهبود التیام زخم در دیابتی‌ها حائز اهمیت است.

راهکارهای کاهش فشار بر روی زخم دیابتی

یکی از نکات مهم در درمان زخم دیابتیک ، برداشتن فشار و نیروهای برشی از روی محل زخم است.

 روش های کاهش فشار که به مجموع این روش ها آفلودینگ گفته می شود شامل :

  • استراحت در تخت
  • استفاده از ویلچر
  • وسایل کمکی برای راه رفتن مانند واکر
  • استفاده از پد های فوم
  • کفش های پشت باز
  • کفش های طبی
  • کفش سفارشی (دوخت کفش متناسب با پای بیمار )
  • اسپلینت یا بریس متناسب
  • گچ کامل پا

مطالب مرتبط:  کلینیک زخم / زخم سوختگی / انواع زخم / زخم فشاری

متخصصین(پزشکان و دکترای) درمان زخم دیابتی کدامند ؟

زخم‌های دیابتی یکی از عوارض خطرناک دیابت هستند که نیاز به مراقبت ویژه کلینیک های زخم دارند . متخصصین زیر می‌توانند در پیشگیری و درمان زخم‌های دیابتی نقش داشته باشند:

– متخصص غدد و متابولیسم: به عنوان پزشک اصلی در درمان دیابت، کنترل قند خون و پیشگیری از زخم‌های دیابتی

– متخصص عروق:

درمان مشکلات عروقی که منجر به زخم‌های دیابتی می‌شود

– متخصص جراحی عمومی:

انجام جراحی‌های لازم برای برداشتن بافت‌های نکروزه زخم

– پزشک خانواده:

تشخیص و ارجاع به موقع بیمار به متخصص

– پرستار زخم: مراقبت روزانه و پانسمان زخم‌ها

– پودیاتریست:

مراقبت از پاها و پیشگیری از زخم‌های پا در دیابتی‌ها

– روان‌شناس:

حمایت روانی بیماران

کنترل دیابت و مراقبت تیمی ضروری است.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *